Τελικά, ο Γηρυόνης έμαθε να γράφει
Η φίλη της μητέρας του Μαρία τού χάρισε ένα όμορφο σημειωματάριο από την Ιαπωνία
με φθορίζον εξώφυλλο.
Στο εξώφυλλο ο Γηρυόνης έγραψε Αυτοβιογραφία. Μέσα κατέγραψε τα γεγονότα.

Σύνολο Γνωστών Γεγονότων Για Γηρυόνη.
Ο Γηρυόνης ήταν τέρας όλα πάνω του ήταν κόκκινα. Ο Γηρυόνης ζούσε
σε νησί του Ατλαντικού ονόματι Κόκκινος Τόπος. Η μητέρα του Γηρυόνη
ήταν ποταμός που εκβάλλει στη θάλασσα ο Κόκκινης Χαράς Ποταμός πατέρας του Γηρυόνη
ο χρυσός. Κάποιοι λεν ο Γηρυόνης είχε έξι χέρια έξι πόδια κάποιοι λένε φτερά.
Ο Γηρυόνης ήταν κόκκινος τα παράξενα βόδια του ήταν κόκκινα επίσης. Ήρθε μια μέρα ο
Ηρακλής σκοτώνει τον Γηρυόνη παίρνει τα βόδια.

Μετά τα Γεγονότα έθεσε Ερωτήσεις και Απαντήσεις.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Γιατί ο Ηρακλής σκότωσε τον Γηρυόνη;
1.    Απλώς βίαιος.
2.    Έπρεπε ήταν ένας απ’ τους Άθλους Του (10ος).
3.    Του μπήκε η ιδέα ότι ο Γηρυόνης ήταν ο Θάνατος ειδάλλως θα ζούσε για πάντα.

ΤΕΛΙΚΑ
Ο Γηρυόνης είχε ένα κόκκινο σκυλάκι ο Ηρακλής το σκότωσε κι αυτό.

Πού πάει και τα βρίσκει, είπε η δασκάλα. Ήταν ημέρα ενημέρωσης γονέων στο σχολείο.
Κάθονταν πλάι πλάι σε μικροσκοπικά θρανία.
Ο Γηρυόνης είδε τη μητέρα του να βγάζει απ’ τη γλώσσα της ένα κομματάκι καπνού και να λέει,
Γράφει ποτέ του τίποτα που να ’χει καλό τέλος;
Μετέωρος ο Γηρυόνης.
Άπλωσε τότε τα δάχτυλα και απαγκιστρώνει την έκθεση
απ’ το χέρι της δασκάλας.
Πάει στο βάθος της τάξης ακάθεκτος κάθεται στο συνηθισμένο θρανίο του και βγάζει μολύβι.

Νέο τέλος.
Σε όλον τον κόσμο τα εξαίσια κόκκινα αεράκια εξακολουθήσαν να φυσούν χέρι
χέρι.

Anne Carson, «Autobiography of Red» (A Νovel in Verse), 1998, μτφρ. αποσπάσματος: Βασίλης Αμανατίδης

Δεν αρκεί κανείς να πει για την Καναδή Αν Κάρσον (1950) ότι είναι καθηγήτρια κλασικών σπουδών και δημιουργός μερικών από τις πιο ευφάνταστες και αταξινόμητες ποιητικές συλλογές των τελευταίων τριάντα ετών. Γιατί η Κάρσον, ακόμη και όταν χειρίζεται το αρχαίο εχθές, του φέρεται ως αντίστροφη αρχαιολόγος μέλλοντος: το εντοπίζει στο εδώ και τώρα ή το εμβαπτίζει στο πλαγκτόν μιας πολυσημίας, όπου ο χρόνος λιώνει, κι όλα διαθλώνται μέσα από νέα νοητικά, αισθητηριακά και αισθητικά πρίσματα. Έπειτα, δεν γράφει ποιητικές συλλογές, αλλά βιβλία ποίησης: χυτήρια συνένωσης λογοτεχνικών ειδών και τεχνών. Έτσι, η «Αυτοβιογραφία του Κόκκινου», αν και ξεκινά από τον Στησίχορο, διαβάζεται ως νεο-μοντέρνο μυθιστόρημα ενηλικίωσης ή ως υδραργυρικό και αιφνιδίως ομοφυλοφιλικό love story, όπου ο Γηρυόνης ερωτεύεται τον καταστροφέα του Ηρακλή ως ασυνείδητη πράξη αυτοσωτηρίας. Μια ποιήτρια που προτείνει μερικούς πρωτοφανείς –για τις πολυποίκιλες ελληνικές μας παρωπίδες– δρόμους ελευθερίας ως προς τη διαχείριση θέματος και τρόπου.