rhinokeros kentriki

Για την ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Ιωαννίδη «Ρινόκερως» (εκδ. Καστανιώτη).  

Της Άννας Λυδάκη

Για τριακόσια χρόνια όλοι νόμιζαν πως ο Ντύρερ είχε απεικονίσει σωστά τον Ρινόκερω, «μα εγώ δεν του μοιάζω». Και μετά τον είδαν στην «πιστότερη ξυλογραφία του Χανς Μπούργκμαϊρ· ούτε που έκανε τον κόπο να μου βγάλει την αλυσίδα από τα πόδια, ο ατάλαντος – ένα αντίγραφο όλο κι όλο απομένει απ’ το επαίσχυντο έργο του».

Μια εικόνα ψευδής γίνεται πιστευτή γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται να μάθει ποιος είναι ο ρινόκερως στην πραγματικότητα, πώς και γιατί βρέθηκε να περιφέρεται ανά τον κόσμο ως αξιοθέατο ακόμη και μετά τον θάνατό του, ξεριζωμένος, ξένος ανάμεσα σε ξένους. Τώρα, μέσα από το έργο του Παναγιώτη Ιωαννίδη, ο Ρινόκερως «μιλά» με πικρία αλλά και με μια κρυφή, ίσως, απαξίωση του ανθρώπινου είδους, για την απονιά και την άγνοιά του. Ο Ιωαννίδης συνομιλεί με πλάσματα ανθρώπινα και μη ανθρώπινα που, όμοια με τον Ρινόκερω, πέρασαν και χάθηκαν χωρίς κανείς να καταλάβει την αλήθειά τους, με ζώντες και τεθνεώτες, με μοναχικούς μέσα στο πλήθος, με απάτριδες… με δημιουργούς που άφησαν σπουδαία έργα: «Στο μέλλον αναρωτηθείτε / για τα έργα που φαίνονται / να αιωρούνται μεσούρανα / Συχνά τα έχουν οργώσει / ερέβη».

«Στο μέλλον αναρωτηθείτε / για τα έργα που φαίνονται / να αιωρούνται μεσούρανα / Συχνά τα έχουν οργώσει / ερέβη».

Ανάμεσά τους ο Ανρί Ματίς είναι «σαν ακροβάτης που ξεχνά το δίχτυ / Τα χρώματα του θόλωσαν τα μάτια / Δηλητηρίαση επικίνδυνη / μα πόσο θεσπέσια». Η Βιρτζίνια, που δεν απαντά στην ερώτηση: «και για ποιον άφησες / καπέλο και ραβδί στην όχθη;» Η Σιμόν Βέιλ με «φόρεμα σμαραγδί / χρυσά βραχιόλια / στα χέρια που σταυρώνει τώρα / κάτω από την κοιλιά / Αν τα σηκώσει θα φανεί ο αριθμός / εβδομήντα οκτώ έξι πενήντα ένα». Και άλλοι, γνώριμοι και ξένοι, αναγνωρίσιμοι και ανώνυμοι, των οποίων τις σιωπηλές «φωνές» ακούει ο Ιωαννίδης και καταλαβαίνει τις σκέψεις που κρύβονται πίσω από τα λόγια. Όλα αυτά γίνονται ποιήματα που αποπνέουν μια βαθιά ευαισθησία και φανερώνουν δυνατές κεραίες, θυμίζοντάς μας πως «κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί».

ioannidis ex

Ο ποιητής «αγγίζει» απαλά ανθρώπους, ζώα, τόπους… καιρών αλλοτινών και τωρινών και στην ποίησή του διαφαίνονται οι λαβωματιές της φύσης και η ανθρώπινη ερημία: «Λίγα μέτρα μετά τις θηριώδεις / πλαστικές κατοικίες / εξορισμένη / αρχίζει πάλι / η απάτητη φύση…», «Μικρά χρυσά λάμα / στις Άνδεις αναρίθμητα / φυλαχτά για κάθε κακό / Ώσπου να τα μαζέψουν όλα / οι κονκισταδόρες και να τα λυώσουν / για νομίσματα…», «Μα χάθηκε ο μικρόσωμος ρινόκερως / Stephanorhinus kirchbergensis / απ’ τις όχθες του Λούρου / Χάθηκε το κόκκινο ελάφι…», «… οι γάτες ξεγελιούνται / Έχουν ξεχάσει τις σαβάνες πια / και τις ερήμους».

Κυρίως, όμως, διακρίνεται η ευάλωτη ζωή («όμως το ψάθινο καπέλο μου / είναι γεμάτο / τρύπες»), η μοναξιά του ανθρώπου που δεν έχει έναν τόπο («Ώρες τώρα σκεφτόμουν να αρχίσω / Αυτός δεν είναι ο χώρος / Πουθενά δεν είναι ο χώρος») και μια απουσία, εκείνη «της σταθεράς παρηγόρησης», που είναι πάντα παρούσα και οδηγεί σε δρόμους γνώριμους από παλιά. Όμως, «μιλώντας για σένα έκανα λάθος…» Και τότε «Τι να κάνεις αν δεν μπορείς να κλάψεις».

Ο Ιωαννίδης αναγνωρίζει τις ζωές εκείνες που κυλούν με πληγές αόρατες, κρυμμένες πίσω από τους μανδύες της καθημερινότητας, πίσω από μικρά χαμόγελα που ξεγελούν. Και μιλά αντ’ αυτών: με γλώσσα απέριττη αλλά μεστή, με λέξεις προσεκτικά διαλεγμένες, χαμηλόφωνες, ανακαλύπτει και εκφράζει στα εξαιρετικά ποιήματά του καταστάσεις και συναισθήματα που υπόγεια, χωρίς να φαίνονται, πάντα ταλανίζουν.

* Η ΑΝΝΑ ΛΥΔΑΚΗ είναι καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τελευταίο βιβλίο της, η μελέτη «Αναζητώντας το χαμένο παράδειγμα: Επιτόπια έρευνα, κατανόηση, ερμηνεία» (εκδ. Παπαζήση).


Απόσπασμα από το βιβλίο

«Μπαρκάραμε ξανά Δεκέμβριο. Περνάγαμε κοντά στη Μασσαλία, όταν ο Γάλλος βασιλιάς Φρανσουά Α΄ ζήτησε να με δει. Αράξαμε σ’ ένα νησί και του παρουσιάστηκα στις 24 Ιανουαρίου του 1516. Μα παρακάτω, στα στενά του Πόρτο Βένερε –ζήλεψε, φαίνεται, η θεά την ομορφιά μου–, μας πέτυχε φουρτούνα. Αλυσοδεμένος καθώς ήμουν στο κατάστρωμα, πνίγηκα κι εγώ, ο δεινός κολυμβητής. Με ανέσυραν νεκρό κοντά στην Βιλλφράνς και στείλαν το τομάρι μου πίσω στη Λισσαβώνα, να το παραγεμίσουν μ’ άχερα…».

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Κομμάτια» του Ευριπίδη Γαραντούδη (κριτική) – Προσεγγίζοντας το παρελθόν μέσα από τη μνήμη και το όνειρο

«Κομμάτια» του Ευριπίδη Γαραντούδη (κριτική) – Προσεγγίζοντας το παρελθόν μέσα από τη μνήμη και το όνειρο

Για την ποιητική συλλογή του Ευριπίδη Γαραντούδη «Κομμάτια» (εκδ. Πόλις). 

Γράφει ο Αλέξανδρος Δεδιλιάρης

Με την τελευταία ποιητική του συλλογή, ...

«Σατόρι – Η στιγμή της φωτοσύνθεσης» του Μανόλη Πρατικάκη (κριτική) – Τ’ ανθισμένα δέντρα είναι τα πιο αυθεντικά ποιήματα

«Σατόρι – Η στιγμή της φωτοσύνθεσης» του Μανόλη Πρατικάκη (κριτική) – Τ’ ανθισμένα δέντρα είναι τα πιο αυθεντικά ποιήματα

Για την ποιητική συλλογή του Μανόλη Πρατικάκη «Σατόρι – Η στιγμή της φωτοσύνθεσης» (εκδ. Αρμός). 

Γράφει ο Σταύρος Κουβαράς

Ο Μαν...

«Το χρώμα του Αιγαίου και άλλα ποιήματα» του Αρμάντο Ρομέρο – Ποίηση όπως το φως κι η θάλασσα

«Το χρώμα του Αιγαίου και άλλα ποιήματα» του Αρμάντο Ρομέρο – Ποίηση όπως το φως κι η θάλασσα

Για την ποιητική συλλογή του Αρμάντο Ρομέρο (Armando Romero) «Το χρώμα του Αιγαίου και άλλα ποιήματα» (μτφρ. Αγαθή Δημητρούκα, εκδ. Τόπος). 

Γράφει ο Χρήστος Κούκης

Ο Αρμάντο Ρομέρο έλκει την καταγωγή του από την Ελλάδα. Σ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» του Θεόδωρου Παπακώστα – Μιλώντας για την ιστορία και τη μυθολογία με μια φίλη στο ποτό σας

«Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» του Θεόδωρου Παπακώστα – Μιλώντας για την ιστορία και τη μυθολογία με μια φίλη στο ποτό σας

Για το δοκίμιο εκλαϊκευμένης ιστορίας του Θεόδωρου Παπακώστα «Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» (εκδ. Key Books).

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

Στο δοκίμιο του ...

«Μπουμπουλίνας 18» & «Εγώ, μια δούλα» στο Φεστιβάλ Αθηνών: Για τον φανερό και για τον κρυφό φασισμό

«Μπουμπουλίνας 18» & «Εγώ, μια δούλα» στο Φεστιβάλ Αθηνών: Για τον φανερό και για τον κρυφό φασισμό

Για τις παραστάσεις «Μπουμπουλίνας 18» της Κίττυς Αρσένη, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη και «Εγώ, μια δούλα» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου, στην Πειραιώς 260 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Κεντρική εικόνα: Από την παράσταση «Μπουμπουλίνας 18».

...
Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Ουγκό, Σταντάλ, Αν Μπροντέ, Αραγκόν και Αγκάθα Κρίστι: Πέντε κλασικά «τούβλα», πολυσέλιδα και βαριά, που στηρίζουν το μακρύ ελληνικό καλοκαίρι μας.

Γράφει η Φανή Χατζή

Πέντε χορταστικά βιβλία που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, βαρι...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ σε πρόζα και στίχο» του Βρασίδα Καραλή (προδημοσίευση-βίντεο)

«Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ σε πρόζα και στίχο» του Βρασίδα Καραλή (προδημοσίευση-βίντεο)

Προδημοσιεύση αποσπάσματος από το βιβλίο του Βρασίδα Καραλή «Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ» (μτφρ. Σοφία Τρουλλινού), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Petites Maisons. Μαζί, ένα πολύ προσωπικό βίντεο με τον συγγραφέα στο Σίδνεϊ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός ...

«Η κοιλάδα της αταξίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματτ (προδημοσίευση)

«Η κοιλάδα της αταξίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματτ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Φρήντριχ Ντύρρενματτ [Friedrich Dürrenmatt] «Η κοιλάδα της αταξίας» (σε νέα μτφρ. του Βασίλη Πατέρα, με επίμετρο της Πελαγίας Τσινάρη), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Ροές.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός ...

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βραβευμένο θεατρικό του Γιώργου Μπουρονίκου «Με στέβια και αγαύη», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΖΕΝΙΕ: Συγγνώμη που θα ρωτήσω: Παιδιά δεν έχε...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Ουγκό, Σταντάλ, Αν Μπροντέ, Αραγκόν και Αγκάθα Κρίστι: Πέντε κλασικά «τούβλα», πολυσέλιδα και βαριά, που στηρίζουν το μακρύ ελληνικό καλοκαίρι μας.

Γράφει η Φανή Χατζή

Πέντε χορταστικά βιβλία που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, βαρι...

Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που επανεκδόθηκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που επανεκδόθηκαν πρόσφατα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας, πρόσφατα και παλιότερα, που εκδόθηκαν το προηγούμενο διάστημα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας, πρόσφατα και παλιότερα, που εκδόθηκαν το προηγούμενο διάστημα, φέρνουν ξανά στις πρ...

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας, απλοί άνθρωποι, λοξές αφηγήσεις: Οκτώ ελληνικά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και ξεχωρίζουν

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας, απλοί άνθρωποι, λοξές αφηγήσεις: Οκτώ ελληνικά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και ξεχωρίζουν

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας ξεδιπλώνονται, ο παραλογισμός εισβάλλει, οι «απλοί» άνθρωποι παλεύουν κόντρα στις εξελίξεις, τους Άλλους και τους ίδιους τους εαυτούς τους – αυτά και πολλά ακόμα συναντάμε σε οκτώ μυθιστορήματα από Έλληνες συγγραφείς που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ