thili tis lithis

Για την ποιητική συλλογή της Χάρις Κοντού «Η θηλή της λήθης» (εκδ. Γαβριηλίδης).

Του Σωκράτη Καμπουρόπουλου

Ταξιδεύοντας πρόσφατα στη Γαλλία συντροφιά με ποίηση του Henri Michaux και του Francis Ponge (που καμιά μετάφραση δεν έχει καταφέρει να μεταφέρει ανέπαφη τη μαγεία της στη γλώσσα μας), συλλογίζομαι ότι η ποίηση γεννιέται στη συνάντηση δύο ρευμάτων: της γλώσσας και του ασυνείδητου. Δύο ρευμάτων όμως τα οποία συγκλίνουν σε ένα, αν δεχτούμε τη θεμελιώδη αρχή της λακανικής ψυχανάλυσης ότι το «ασυνείδητο είναι δομημένο σαν γλώσσα».

Η θεωρία του Λακάν είναι αλληλένδετη με την αναλυτική πρακτική. Η φύση της ψυχαναλυτικής συνεδρίας είναι κατεξοχήν λεκτική/αφηγηματική. To κυριότερο ακούσιο συμβάν της, η εμφάνιση δηλαδή του σημείου κρίσης ή αλλιώς «συμπτώματος», είναι το γλωσσικό ολίσθημα του αναλυόμενου.

Η θεωρία του Λακάν είναι αλληλένδετη με την αναλυτική πρακτική. Η φύση της ψυχαναλυτικής συνεδρίας είναι κατεξοχήν λεκτική/αφηγηματική. To κυριότερο ακούσιο συμβάν της, η εμφάνιση δηλαδή του σημείου κρίσης ή αλλιώς «συμπτώματος», είναι το γλωσσικό ολίσθημα του αναλυόμενου: το σημείο στο οποίο ο αφηγούμενος ξαφνικά αρχίζει να μην ξέρει τι λέει, η ομιλία του να σκοντάφτει, να τον εγκαταλείπει ή να γλιστράει σε απροσδόκητους συνδυασμούς – όταν πάει να μιλήσει για την πηγή προέλευσης της οδύνης του. Το γλωσσικό ολίσθημα αποτελεί έκφανση ψυχικού περιεχομένου, εκδήλωση του ασυνείδητου που συγκεκριμενοποιείται σ’ ένα αδιαμφισβήτητο γλωσσικό σημείο, που ενεργοποιεί στη συνέχεια αυτό το ίδιο, ως σύμπτωμα, την ερμηνευτική διαδρομή ανάδυσης του αναλυόμενου στο πλαίσιο της αναλυτικής διαδικασίας (εξού και η διαπίστωση ότι «ο ψυχαναλυτής είναι μέρος του συμπτώματος»).

Η ποιήτρια, διδάκτορας ψυχολογίας και ψυχαναλύτρια Χάρις Κοντού είναι ενήμερη για όλα αυτά. Η ποίησή της είναι σε πολλά σημεία προϊόν έρευνας και διερεύνησης, με την έννοια της αποκάλυψης ασυνείδητων ροών και της μελέτης του «συμπτώματος» (χωρίς να φτάνει, βέβαια, ως την υιοθέτηση του αφασικού λόγου, όπως ο Γ. Χειμωνάς). Στο πλαίσιο αυτό, όχι μόνο δεν αποφεύγει, αλλά αντίθετα επιδιώκει την καταγραφή «αυθόρμητων» γλωσσικών ολισθημάτων –όπως κάποιος που περπατώντας ανύποπτος σ’ ένα καταπράσινο λιβάδι σκοντάφτει πάνω σ’ ένα χαλίκι και χαίρεται γι’ αυτό–, όπως λ.χ. λέξεων που η ύπαρξή τους μας φαίνεται αταίριαστη έως ψυχικά ανυπόφορη (Τη μέρα αυτή την νιώθω κάρδινη, στο ποίημα «Μεγάλη Δευτέρα»· Το χυμόδετο περιστεράκι του κήπου μας στο ποίημα «Φίλησα το ακρινό σημείο του μετώπου σου»· Το κυκλωτό του κήπου μας, Οι κυματίσιες ορδές στο ποίημα «Της καρδιάς, του ζωτικού οργάνου»· κ.ο.κ.).

Αλλού το ολίσθημα παίρνει τη μορφή συντακτικής αταξίας, όπως λ.χ. στο παρακάτω ποίημα «Τα τριαντάφυλλα».

Το ποίημα του τόσο ποιητή του καθενός
Του ασθενούς και του φίλου του
Του μακρού γαργαλητού και του φόβου
Της Στάχτης κάτω απ’ τον καναπέ
Του Κρυφού Ερωτικού
Του ζήτημα είναι αν έχω έναν άνθρωπο που με κατάλαβε
Του μετά τη ζωή μου, μετά το θάνατο, τι;
Του φερμένου από μία χορδή:
Έξω σίδερο, μέσα μπαμπάκι
Του βαθιού του ματιού, του πολύ ζωντανού
Του ανοιχτού στόματος,
Του όχι κάγκελα στο στόμα
Του φιλιού
Του πάντα αχνί τριανταφυλλί […]

Στο ακόλουθο ποίημα, «Bole και Joki», η γλωσσική ανοικείωση ενσωματώνει στη «φαρέτρα» της μια σειρά από λέξεις-εισβολείς:

Με τον μικρό μου αδελφό
Ταγκάραμε τα ονόματά μας
Στους τοίχους της Δροσιάς
Bole και Joki.
Ήμασταν οι μάγκες.
Ο αδερφός μου έτρεχε από πίσω,
Υπέγραφε όπως όπως
Κι ύστερα έτρωγε μπριζόλα με τζατζίκι στο μπαλκόνι.
Αγριόσκυλα, δεντρόσπιτα.
Κορίτσια μπήκανε στη Warriorland
Κι εκείνον το μόνο που τον ένοιαζε
Ήταν που έμπαινε καλοκαίρι
Κι οι μύγες τρελαίνονταν
Σαν χορεύτριες

Σ’ ένα από τα ποιήματά της («Άστρος, Πλησίβιτσα») που δεν «χώρεσαν» στη συλλογή, αλλά που η ποιήτρια είχε ήδη παρουσιάσει σε δημόσιες και ιδιωτικές αναγνώσεις και είχε δημοσιεύσει ηλεκτρονικά, δύο αινιγματικά τοπωνύμια (που αναφέρονται σε τι;), γίνονται γεωμετρικοί τόποι της γλωσσικής ανοικείωσης.

Πλησιβιτσιώτικη μέρα!
στην πλάτη σου ζωγραφισμένο ένα δέντρο, σκηνή nogaku Ιαπωνίας,
η μάσκα σου, άνθος!
σκοτεινή συνάντηση ανθέων οργανώνεις εκεί στο στήθος
γράφεις πέρα απ’ τη σπηλιά, την Άστρος!
γράφεις γι’ ασχήμιες
γι’ αυτό που θα ξανάρχεται
τον κύκλο, το δαχτυλίδι
που δυναμώνει τις ιστορίες,
που έχει μπροστά του ένα ολόκληρο ποτάμι
να περάσει

Οι περισσότερες συνθέσεις της Χάρις Κοντού είναι ποιήματα ροής και «πηγαίας» αφηγηματικής κατάβασης, τα οποία η ποιήτρια φαίνεται να παρατηρεί/ανασυνθέτει χωρίς να παρεμβαίνει, παρά μόνο ανεπαίσθητα, λογικά.

Από τα παραθέματα αυτά, γίνεται ήδη φανερό ότι οι περισσότερες συνθέσεις της Χάρις Κοντού είναι ποιήματα ροής και «πηγαίας» αφηγηματικής κατάβασης, τα οποία η ποιήτρια φαίνεται να παρατηρεί/ανασυνθέτει χωρίς να παρεμβαίνει, παρά μόνο ανεπαίσθητα, λογικά. Το ίδιο ισχύει για το ποίημα «Κυβέλης 3».

Στο πλωτό καράβι της λίμνης της Ζυρίχης
Φάγαμε καραβίδες
Ρουφήξαμε τα μεδούλια των ψαριών
Κι ύστερα μου μίλησες για δαχτυλίδια
Και για κόσμους
Τους γιους μας που θα κρεμιούνται απ’ τα μανίκια μας
Τα τραπέζια, τα κόκκινα μπαζάρ
Χριστοί ακόμα και τα κορίτσια μας!
Όλα σ’ αφθονία, σκέφτηκα,
Κι ένα γερό στροφιλίκι
Να κόβει το σκοινί στο σύμπαν-σήμερα,
Στο σύμπαν-πέτρα
Τραυλίζεις
Και πότε μεγάλωσε τόσο ο κόσμος;
Τα ψάρια, τα διαμάντια,
Εκείνον τον καθρέφτη
Εσύ κι εσύ
Θα σας φυλάω πάντα
Στο παιδικό μου δωμάτιο
Κυβέλης 3, στο Γαλάτσι

Ο βασικός άξονας του βιβλίου, τον οποίο η ποιήτρια χειρίζεται με ταλέντο και λεπτότητα, είναι η παιδική ηλικία (επομένως, η ενηλικίωση). Η μνήμη. Αναπόφευκτα, και η ερωτική επιθυμία. Ως σύνθεση, το βιβλίο της αναπτύσσεται από μια άποψη, με ομόηχους κύκλους, γύρω από το ακόλουθο ποίημα «Τα στήθη της ΑΒ».

Τα στήθη της Α.,
Που ξεμάλλιασε τη Β. για χάρη μου
Ξέρωγα πια
Ανεμίζουν μουδιασμένα από χείλια σε χείλια.
Τα στήθη της Β.,
Αναστημένα απ’ τον πόλεμο
Κι απ’ το νερό
Τα φαντάζομαι στο στόμα του αλλουνού.
Στήθη της αλφαβήτου
Σύκα στήθη
Κάτω απ’ τον ήλιο παρατημένα
Αρχές θηλής
Αρχές της λήθης.

Στο πρώτο επίπεδο ανάγνωσης του ποιήματος βρίσκεται ο ανταγωνισμός της ερωτικής επιθυμίας. Αυτός δίνει τη θέση του, σε δεύτερο επίπεδο, στη διαλεκτική σχέση της μνήμης με τη λήθη. Σύμφωνα μ’ αυτή, η μνήμη, η ανάκλησή της και η συνειδητοποίησή της είναι ψυχική ανάγκη, ως μια θηλή από την οποία αναβλύζουν το γάλα της ζωής και της ποίησης. Άλλο τόσο, όμως, ψυχική ανάγκη είναι και η λήθη, η οποία προκύπτει από τη λέξη θηλή ενδογλωσσικά, μ’ έναν απλό αναγραμματισμό –όπως η ΑΒ γεννιέται από την Α και από τη Β– σύμφωνα με το αλάνθαστο εύρημα της ποιήτριας.

Το αδύνατο της γλωσσικής έκφρασης είναι, επίσης, το θέμα του ακόλουθου ποιήματος «Η γλώσσα μας με αυτόν που αγαπώ».

Η γλώσσα μας με αυτόν που αγαπώ
Είναι προ-γλωσσική
Ίσως και πέρα-γλωσσική
Είναι όλη σώματα
Τόσο πολύ σώμα, η γλώσσα ως σώμα.
Το σώμα ως γλώσσα.
Γλώσσα που χαχανίζει και γλιστράει ανάμεσά μας.
Η τρελή, η ταχεία.
Η γλώσσα που ξαφνιάζει.
Αυτή η γλώσσα που θα έχουμε πάντα.
Τατουάζ στην καρδιά.
Παιδική δύση.
Βρεγμένη από ένα ανατολικό αόρατο κύμα.

Δημιουργείται έτσι άλλος ένας νοηματικός αναδιπλασιασμός: η γλώσσα της ποιήτριας με τον αγαπημένο της ισχυρίζεται ότι είναι προ-γλωσσική και περα-γλωσσική, είναι «όλη σώματα», το δε σώμα είναι μια γλώσσα που δεν λέγεται. Σύμφωνα με το δεύτερο σημαντικότερο αξίωμα του Λακάν, όμως, η απόλυτη διάφυλη σχέση (raport sexuel) δεν υπάρχει, καθώς δεν υπάρχει σημαίνον που να τη σημαίνει. O άλλος (είτε ορίζεται ως μια εικόνα του εαυτού μου, είτε ως ένα σώμα που προεκτείνει το σώμα μου, είτε ως το κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των αγαπημένων μου προσώπων), δεν είναι παρά άλλος με α-μικρό, το περίφημο «αντικείμενο α», ένα alter ego του οποίου απολαμβάνω μόνο μέρη του σώματός του – η δε «απόλαυση-Άλλος» (jouissance-Autre) με Α-κεφαλαίο, παραμένει αρνητικός ορισμός. Το σώμα του άλλου ως γλώσσα δεν ομιλείται κυριολεκτικά, όπως άλλωστε ούτε η ίδια η γλώσσα, μας προειδοποιεί εδώ η ποιήτρια μ’ έναν ευφυή αντικατοπτρισμό.

Η επιδραστική συλλογή της (όπως και ολόκληρο το έργο της) αποτελείται από ποιήματα ροής που δεν δέχονται διορθώσεις. Η λέξη «ροή» με οδηγεί συνειρμικά στη λεκτική αλυσίδα: Ροή – FluidFaucetFluxFluxus.

Από εκεί, στη ρήση του Αντρέ Μπρετόν, «Η ύστατη κίνηση –η δωρεάν πράξη– οφείλει να ισοδυναμεί μ’ έναν τυχαίο πυροβολισμό στο δρόμο». Στον ορισμό του Michel Collet, πρωτεργάτη του μεταπολεμικού κινήματος fluxus (που ιδρύεται με τη δράση Κοντσέρτο, το 1962, στο Βισμπάντεν στην οποία οι μουσικοί καταστρέφουν μπροστά στο κοινό με όλα τα μέσα που διαθέτουν ένα πιάνο), «το fluxus είναι παραγωγός εικοκλαστικών πράξεων, ποιητικών κινήσεων, φεστιβαλικών εκδηλώσεων που απευθύνονται στο ασήμαντο». Στην αναποφασιστικότητα του John Cage, εμψυχωτή του Black Mountain Concert, οκτώ χρόνια πριν, το 1954, τη στιγμή της εκτέλεσης. Στη δήλωση των υποστηρικτών του fluxus στο περιοδικό Postface, το 1964, πως «τίποτα δεν μας εξουσιοδοτεί να δίνουμε αξία στην ευγένεια και στη λεπτότητα στις τέχνες».

Κλείνω αυτό το σημείωμα, παραθέτοντας μερικές απόψεις του Λακάν για τη λογοτεχνία (της οποίας υπήρξε συστηματικός μελετητής, αναζητώντας πληροφορίες για το ψυχαναλυτικό σύμπτωμα στο έργο του Τζόις, του Προυστ, κ.ά. συγγραφέων), από το κείμενό του «C’est à la lecture de Freud…» του 1977 (πρόλογος στο βιβλίο Lacan του Robert Georgin).

Το λογοτεχνικό έργο δημιουργεί ένα ισοδύναμο του Ασυνείδητου, ένα ισοδύναμο όχι λιγότερο πραγματικό απ’ αυτό, καθώς σφυρηλατεί το Ασυνείδητο στην καμπυλότητά του […]

Το λογοτεχνικό έργο επιτυγχάνει ή αποτυγχάνει, αλλά αυτή η αποτυχία δεν οφείλεται στη μίμηση των αποτελεσμάτων του Ασυνείδητου. […] Το λογοτεχνικό έργο είναι αληθινό και, μ’ αυτή την έννοια, δε μιμείται τίποτα. Είναι, ως μυθοπλασία (fiction), μια ειλικρινής δομή (la vérité a une structure de fiction).

* Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ είναι ποιητής και μεταφραστής.

 Επεξεργασμένη μορφή της παρουσίασης του βιβλίου, που έγινε στον χώρο Poems & Crimes των εκδόσεων Γαβριηλίδη, στις 27.3.2019.


altΗ θηλή της λήθης
Χάρις Κοντού
Γαβριηλίδης 2018
Σελ. 56, τιμή εκδότη €10,60

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΙΣ ΚΟΝΤΟΥ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Το βάθος του κόσμου» του Νικηφόρου Βρεττάκου – Το ποιητικό όραμα ενός σπουδαίου ποιητή

«Το βάθος του κόσμου» του Νικηφόρου Βρεττάκου – Το ποιητικό όραμα ενός σπουδαίου ποιητή

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό μια ιδιαίτερη έκδοση της ποιητικής συλλογής του Νικηφόρου Βρεττάκου «Το βάθος του κόσμου« (εκδ. Ποταμός).

Γράφει η Γεωργία Κακούρου-Χρόνη

Στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης...

«Emily Dickinson, Ποιήματα» (κριτική) – Το αργυρό χρονικό της μετάφρασης

«Emily Dickinson, Ποιήματα» (κριτική) – Το αργυρό χρονικό της μετάφρασης

Για το βιβλίο «Emily Dickinson, Ποιήματα» (εκλογή, προλεγόμενα, μετάφραση Κώστας Κουτσουρέλης, εκδ. Κίχλη). Κεντρική εικόνα: Η Σίνθια Νίξον υποδύεται την Έμιλυ Ντίκινσον στη βιογραφική ταινία του Τέρενς Ντέιβις «A Quier Passion». 

Γράφει η Γεωργία Τριανταφυλλίδου ...

«Ο θυρωρός των ημερών» της Ευτυχίας-Αλεξάνδρας Λουκίδου (κριτική)

«Ο θυρωρός των ημερών» της Ευτυχίας-Αλεξάνδρας Λουκίδου (κριτική)

Για την ποιητική συλλογή της Ευτυχίας-Αλεξάνδρας Λουκίδου «Ο θυρωρός των ημερών» (εκδ. Κέδρος). Κεντρική εικόνα: He © Positi Negati.

Γράφει η Μαρίτα Παπαρούση

Στην ποιητική συλλογή ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Χριστουγεννιάτικη γιορτή από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης: Σαββατοκύριακο στην Πλάκα, με Αργύρη Μπακιρτζή, κεράσματα και μεγάλες προσφορές

Χριστουγεννιάτικη γιορτή από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης: Σαββατοκύριακο στην Πλάκα, με Αργύρη Μπακιρτζή, κεράσματα και μεγάλες προσφορές

Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης διοργανώνουν χριστουγεννιάτικη γιορτή βιβλίου το Σάββατο 9 & την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου από τις 11:00 μέχρι και τις 19:00 στην οδό Θουκυδίδου 4, στην Πλάκα και υπόσχονται δύο μέρες γεμάτες με μουσική, κεράσματα, προτάσεις για δώρα και μεγάλες προσφορές.

Επιμέλεια: ...

Εορταστικό τετραήμερο των εκδόσεων Ψυχογιός στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Εορταστικό τετραήμερο των εκδόσεων Ψυχογιός στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Από σήμερα (7/12) έως και την Κυριακή (10/12) οι εκδόσεις Ψυχογιός ετοιμάζουν μια χριστουγεννιάτικη γιορτή για μικρούς και μεγάλους στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης με bazaar βιβλίων, εκδηλώσεις και δράσεις για τα παιδιά. «Τίτλοι λογοτεχνίας για μικρούς και μεγάλους, bazaar βιβλίων, συναντήσεις με συγγραφείς & συναρπα...

«Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες» (κριτική) – Η τελετουργία ενός φόνου σε μια άκρως σύγχρονη παράσταση

«Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες» (κριτική) – Η τελετουργία ενός φόνου σε μια άκρως σύγχρονη παράσταση

Για την παράσταση του Πορτογάλου σκηνοθέτη Τιάγκο Ροντρίγκες [Tiago Rodriguez] «Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες» που ανέβηκε στην κεντρική σκηνή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση. Κεντρική εικόνα: © Joseph Bandere.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος  ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Τρότζαν» του Θανάση Χειμωνά (προδημοσίευση)

«Τρότζαν» του Θανάση Χειμωνά (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Θανάση Χειμωνά «Τρότζαν, που κυκλοφορεί στις 8 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Πατάκη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Άνοιξα τα μάτια μου. Το μυαλό μου, αδειανό. Γύρω μου, φως. Έντονο. Εκτυφλωτικό. Συνειδητοπο...

«Αχ, Ευρώπη! Κείμενα για το μέλλον της Ευρώπης και την δημόσια σφαίρα» του Γιούργκεν Χάμπερμας (προδημοσίευση)

«Αχ, Ευρώπη! Κείμενα για το μέλλον της Ευρώπης και την δημόσια σφαίρα» του Γιούργκεν Χάμπερμας (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από βιβλίο του Γιούργκεν Χάμπερμας [Jürgen Habermas] «Αχ Ευρώπη! – Κείμενα για το Μέλλον της Ευρώπης και την δημόσια σφαίρα» (μτφρ. – προλεγόμενα – σχόλια: Δημήτρης Υφαντής, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 15 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Printa / Ροές.

Επιμέλεια: Κώστας Αγορασ...

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν [Claire Keegan] «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Την Παρασκευή, 29 Ιουλίου, το...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Η συντακτική ομάδα των New York Times ξεχώρισε τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2023, επιλέγοντας πέντε έργα μυθοπλασίας και πέντε δοκίμια. Στην κεντρική εικόνα, η Ζέιντι Σμιθ [Zadie Smith], συγγραφέας του «The fraud», το οποίο αναφέρεται στη λίστα ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα μυθιστορήματα του έτους που ...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ