thili tis lithis

Για την ποιητική συλλογή της Χάρις Κοντού «Η θηλή της λήθης» (εκδ. Γαβριηλίδης).

Του Σωκράτη Καμπουρόπουλου

Ταξιδεύοντας πρόσφατα στη Γαλλία συντροφιά με ποίηση του Henri Michaux και του Francis Ponge (που καμιά μετάφραση δεν έχει καταφέρει να μεταφέρει ανέπαφη τη μαγεία της στη γλώσσα μας), συλλογίζομαι ότι η ποίηση γεννιέται στη συνάντηση δύο ρευμάτων: της γλώσσας και του ασυνείδητου. Δύο ρευμάτων όμως τα οποία συγκλίνουν σε ένα, αν δεχτούμε τη θεμελιώδη αρχή της λακανικής ψυχανάλυσης ότι το «ασυνείδητο είναι δομημένο σαν γλώσσα».

Η θεωρία του Λακάν είναι αλληλένδετη με την αναλυτική πρακτική. Η φύση της ψυχαναλυτικής συνεδρίας είναι κατεξοχήν λεκτική/αφηγηματική. To κυριότερο ακούσιο συμβάν της, η εμφάνιση δηλαδή του σημείου κρίσης ή αλλιώς «συμπτώματος», είναι το γλωσσικό ολίσθημα του αναλυόμενου.

Η θεωρία του Λακάν είναι αλληλένδετη με την αναλυτική πρακτική. Η φύση της ψυχαναλυτικής συνεδρίας είναι κατεξοχήν λεκτική/αφηγηματική. To κυριότερο ακούσιο συμβάν της, η εμφάνιση δηλαδή του σημείου κρίσης ή αλλιώς «συμπτώματος», είναι το γλωσσικό ολίσθημα του αναλυόμενου: το σημείο στο οποίο ο αφηγούμενος ξαφνικά αρχίζει να μην ξέρει τι λέει, η ομιλία του να σκοντάφτει, να τον εγκαταλείπει ή να γλιστράει σε απροσδόκητους συνδυασμούς – όταν πάει να μιλήσει για την πηγή προέλευσης της οδύνης του. Το γλωσσικό ολίσθημα αποτελεί έκφανση ψυχικού περιεχομένου, εκδήλωση του ασυνείδητου που συγκεκριμενοποιείται σ’ ένα αδιαμφισβήτητο γλωσσικό σημείο, που ενεργοποιεί στη συνέχεια αυτό το ίδιο, ως σύμπτωμα, την ερμηνευτική διαδρομή ανάδυσης του αναλυόμενου στο πλαίσιο της αναλυτικής διαδικασίας (εξού και η διαπίστωση ότι «ο ψυχαναλυτής είναι μέρος του συμπτώματος»).

Η ποιήτρια, διδάκτορας ψυχολογίας και ψυχαναλύτρια Χάρις Κοντού είναι ενήμερη για όλα αυτά. Η ποίησή της είναι σε πολλά σημεία προϊόν έρευνας και διερεύνησης, με την έννοια της αποκάλυψης ασυνείδητων ροών και της μελέτης του «συμπτώματος» (χωρίς να φτάνει, βέβαια, ως την υιοθέτηση του αφασικού λόγου, όπως ο Γ. Χειμωνάς). Στο πλαίσιο αυτό, όχι μόνο δεν αποφεύγει, αλλά αντίθετα επιδιώκει την καταγραφή «αυθόρμητων» γλωσσικών ολισθημάτων –όπως κάποιος που περπατώντας ανύποπτος σ’ ένα καταπράσινο λιβάδι σκοντάφτει πάνω σ’ ένα χαλίκι και χαίρεται γι’ αυτό–, όπως λ.χ. λέξεων που η ύπαρξή τους μας φαίνεται αταίριαστη έως ψυχικά ανυπόφορη (Τη μέρα αυτή την νιώθω κάρδινη, στο ποίημα «Μεγάλη Δευτέρα»· Το χυμόδετο περιστεράκι του κήπου μας στο ποίημα «Φίλησα το ακρινό σημείο του μετώπου σου»· Το κυκλωτό του κήπου μας, Οι κυματίσιες ορδές στο ποίημα «Της καρδιάς, του ζωτικού οργάνου»· κ.ο.κ.).

Αλλού το ολίσθημα παίρνει τη μορφή συντακτικής αταξίας, όπως λ.χ. στο παρακάτω ποίημα «Τα τριαντάφυλλα».

Το ποίημα του τόσο ποιητή του καθενός
Του ασθενούς και του φίλου του
Του μακρού γαργαλητού και του φόβου
Της Στάχτης κάτω απ’ τον καναπέ
Του Κρυφού Ερωτικού
Του ζήτημα είναι αν έχω έναν άνθρωπο που με κατάλαβε
Του μετά τη ζωή μου, μετά το θάνατο, τι;
Του φερμένου από μία χορδή:
Έξω σίδερο, μέσα μπαμπάκι
Του βαθιού του ματιού, του πολύ ζωντανού
Του ανοιχτού στόματος,
Του όχι κάγκελα στο στόμα
Του φιλιού
Του πάντα αχνί τριανταφυλλί […]

Στο ακόλουθο ποίημα, «Bole και Joki», η γλωσσική ανοικείωση ενσωματώνει στη «φαρέτρα» της μια σειρά από λέξεις-εισβολείς:

Με τον μικρό μου αδελφό
Ταγκάραμε τα ονόματά μας
Στους τοίχους της Δροσιάς
Bole και Joki.
Ήμασταν οι μάγκες.
Ο αδερφός μου έτρεχε από πίσω,
Υπέγραφε όπως όπως
Κι ύστερα έτρωγε μπριζόλα με τζατζίκι στο μπαλκόνι.
Αγριόσκυλα, δεντρόσπιτα.
Κορίτσια μπήκανε στη Warriorland
Κι εκείνον το μόνο που τον ένοιαζε
Ήταν που έμπαινε καλοκαίρι
Κι οι μύγες τρελαίνονταν
Σαν χορεύτριες

Σ’ ένα από τα ποιήματά της («Άστρος, Πλησίβιτσα») που δεν «χώρεσαν» στη συλλογή, αλλά που η ποιήτρια είχε ήδη παρουσιάσει σε δημόσιες και ιδιωτικές αναγνώσεις και είχε δημοσιεύσει ηλεκτρονικά, δύο αινιγματικά τοπωνύμια (που αναφέρονται σε τι;), γίνονται γεωμετρικοί τόποι της γλωσσικής ανοικείωσης.

Πλησιβιτσιώτικη μέρα!
στην πλάτη σου ζωγραφισμένο ένα δέντρο, σκηνή nogaku Ιαπωνίας,
η μάσκα σου, άνθος!
σκοτεινή συνάντηση ανθέων οργανώνεις εκεί στο στήθος
γράφεις πέρα απ’ τη σπηλιά, την Άστρος!
γράφεις γι’ ασχήμιες
γι’ αυτό που θα ξανάρχεται
τον κύκλο, το δαχτυλίδι
που δυναμώνει τις ιστορίες,
που έχει μπροστά του ένα ολόκληρο ποτάμι
να περάσει

Οι περισσότερες συνθέσεις της Χάρις Κοντού είναι ποιήματα ροής και «πηγαίας» αφηγηματικής κατάβασης, τα οποία η ποιήτρια φαίνεται να παρατηρεί/ανασυνθέτει χωρίς να παρεμβαίνει, παρά μόνο ανεπαίσθητα, λογικά.

Από τα παραθέματα αυτά, γίνεται ήδη φανερό ότι οι περισσότερες συνθέσεις της Χάρις Κοντού είναι ποιήματα ροής και «πηγαίας» αφηγηματικής κατάβασης, τα οποία η ποιήτρια φαίνεται να παρατηρεί/ανασυνθέτει χωρίς να παρεμβαίνει, παρά μόνο ανεπαίσθητα, λογικά. Το ίδιο ισχύει για το ποίημα «Κυβέλης 3».

Στο πλωτό καράβι της λίμνης της Ζυρίχης
Φάγαμε καραβίδες
Ρουφήξαμε τα μεδούλια των ψαριών
Κι ύστερα μου μίλησες για δαχτυλίδια
Και για κόσμους
Τους γιους μας που θα κρεμιούνται απ’ τα μανίκια μας
Τα τραπέζια, τα κόκκινα μπαζάρ
Χριστοί ακόμα και τα κορίτσια μας!
Όλα σ’ αφθονία, σκέφτηκα,
Κι ένα γερό στροφιλίκι
Να κόβει το σκοινί στο σύμπαν-σήμερα,
Στο σύμπαν-πέτρα
Τραυλίζεις
Και πότε μεγάλωσε τόσο ο κόσμος;
Τα ψάρια, τα διαμάντια,
Εκείνον τον καθρέφτη
Εσύ κι εσύ
Θα σας φυλάω πάντα
Στο παιδικό μου δωμάτιο
Κυβέλης 3, στο Γαλάτσι

Ο βασικός άξονας του βιβλίου, τον οποίο η ποιήτρια χειρίζεται με ταλέντο και λεπτότητα, είναι η παιδική ηλικία (επομένως, η ενηλικίωση). Η μνήμη. Αναπόφευκτα, και η ερωτική επιθυμία. Ως σύνθεση, το βιβλίο της αναπτύσσεται από μια άποψη, με ομόηχους κύκλους, γύρω από το ακόλουθο ποίημα «Τα στήθη της ΑΒ».

Τα στήθη της Α.,
Που ξεμάλλιασε τη Β. για χάρη μου
Ξέρωγα πια
Ανεμίζουν μουδιασμένα από χείλια σε χείλια.
Τα στήθη της Β.,
Αναστημένα απ’ τον πόλεμο
Κι απ’ το νερό
Τα φαντάζομαι στο στόμα του αλλουνού.
Στήθη της αλφαβήτου
Σύκα στήθη
Κάτω απ’ τον ήλιο παρατημένα
Αρχές θηλής
Αρχές της λήθης.

Στο πρώτο επίπεδο ανάγνωσης του ποιήματος βρίσκεται ο ανταγωνισμός της ερωτικής επιθυμίας. Αυτός δίνει τη θέση του, σε δεύτερο επίπεδο, στη διαλεκτική σχέση της μνήμης με τη λήθη. Σύμφωνα μ’ αυτή, η μνήμη, η ανάκλησή της και η συνειδητοποίησή της είναι ψυχική ανάγκη, ως μια θηλή από την οποία αναβλύζουν το γάλα της ζωής και της ποίησης. Άλλο τόσο, όμως, ψυχική ανάγκη είναι και η λήθη, η οποία προκύπτει από τη λέξη θηλή ενδογλωσσικά, μ’ έναν απλό αναγραμματισμό –όπως η ΑΒ γεννιέται από την Α και από τη Β– σύμφωνα με το αλάνθαστο εύρημα της ποιήτριας.

Το αδύνατο της γλωσσικής έκφρασης είναι, επίσης, το θέμα του ακόλουθου ποιήματος «Η γλώσσα μας με αυτόν που αγαπώ».

Η γλώσσα μας με αυτόν που αγαπώ
Είναι προ-γλωσσική
Ίσως και πέρα-γλωσσική
Είναι όλη σώματα
Τόσο πολύ σώμα, η γλώσσα ως σώμα.
Το σώμα ως γλώσσα.
Γλώσσα που χαχανίζει και γλιστράει ανάμεσά μας.
Η τρελή, η ταχεία.
Η γλώσσα που ξαφνιάζει.
Αυτή η γλώσσα που θα έχουμε πάντα.
Τατουάζ στην καρδιά.
Παιδική δύση.
Βρεγμένη από ένα ανατολικό αόρατο κύμα.

Δημιουργείται έτσι άλλος ένας νοηματικός αναδιπλασιασμός: η γλώσσα της ποιήτριας με τον αγαπημένο της ισχυρίζεται ότι είναι προ-γλωσσική και περα-γλωσσική, είναι «όλη σώματα», το δε σώμα είναι μια γλώσσα που δεν λέγεται. Σύμφωνα με το δεύτερο σημαντικότερο αξίωμα του Λακάν, όμως, η απόλυτη διάφυλη σχέση (raport sexuel) δεν υπάρχει, καθώς δεν υπάρχει σημαίνον που να τη σημαίνει. O άλλος (είτε ορίζεται ως μια εικόνα του εαυτού μου, είτε ως ένα σώμα που προεκτείνει το σώμα μου, είτε ως το κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των αγαπημένων μου προσώπων), δεν είναι παρά άλλος με α-μικρό, το περίφημο «αντικείμενο α», ένα alter ego του οποίου απολαμβάνω μόνο μέρη του σώματός του – η δε «απόλαυση-Άλλος» (jouissance-Autre) με Α-κεφαλαίο, παραμένει αρνητικός ορισμός. Το σώμα του άλλου ως γλώσσα δεν ομιλείται κυριολεκτικά, όπως άλλωστε ούτε η ίδια η γλώσσα, μας προειδοποιεί εδώ η ποιήτρια μ’ έναν ευφυή αντικατοπτρισμό.

Η επιδραστική συλλογή της (όπως και ολόκληρο το έργο της) αποτελείται από ποιήματα ροής που δεν δέχονται διορθώσεις. Η λέξη «ροή» με οδηγεί συνειρμικά στη λεκτική αλυσίδα: Ροή – FluidFaucetFluxFluxus.

Από εκεί, στη ρήση του Αντρέ Μπρετόν, «Η ύστατη κίνηση –η δωρεάν πράξη– οφείλει να ισοδυναμεί μ’ έναν τυχαίο πυροβολισμό στο δρόμο». Στον ορισμό του Michel Collet, πρωτεργάτη του μεταπολεμικού κινήματος fluxus (που ιδρύεται με τη δράση Κοντσέρτο, το 1962, στο Βισμπάντεν στην οποία οι μουσικοί καταστρέφουν μπροστά στο κοινό με όλα τα μέσα που διαθέτουν ένα πιάνο), «το fluxus είναι παραγωγός εικοκλαστικών πράξεων, ποιητικών κινήσεων, φεστιβαλικών εκδηλώσεων που απευθύνονται στο ασήμαντο». Στην αναποφασιστικότητα του John Cage, εμψυχωτή του Black Mountain Concert, οκτώ χρόνια πριν, το 1954, τη στιγμή της εκτέλεσης. Στη δήλωση των υποστηρικτών του fluxus στο περιοδικό Postface, το 1964, πως «τίποτα δεν μας εξουσιοδοτεί να δίνουμε αξία στην ευγένεια και στη λεπτότητα στις τέχνες».

Κλείνω αυτό το σημείωμα, παραθέτοντας μερικές απόψεις του Λακάν για τη λογοτεχνία (της οποίας υπήρξε συστηματικός μελετητής, αναζητώντας πληροφορίες για το ψυχαναλυτικό σύμπτωμα στο έργο του Τζόις, του Προυστ, κ.ά. συγγραφέων), από το κείμενό του «C’est à la lecture de Freud…» του 1977 (πρόλογος στο βιβλίο Lacan του Robert Georgin).

Το λογοτεχνικό έργο δημιουργεί ένα ισοδύναμο του Ασυνείδητου, ένα ισοδύναμο όχι λιγότερο πραγματικό απ’ αυτό, καθώς σφυρηλατεί το Ασυνείδητο στην καμπυλότητά του […]

Το λογοτεχνικό έργο επιτυγχάνει ή αποτυγχάνει, αλλά αυτή η αποτυχία δεν οφείλεται στη μίμηση των αποτελεσμάτων του Ασυνείδητου. […] Το λογοτεχνικό έργο είναι αληθινό και, μ’ αυτή την έννοια, δε μιμείται τίποτα. Είναι, ως μυθοπλασία (fiction), μια ειλικρινής δομή (la vérité a une structure de fiction).

* Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ είναι ποιητής και μεταφραστής.

 Επεξεργασμένη μορφή της παρουσίασης του βιβλίου, που έγινε στον χώρο Poems & Crimes των εκδόσεων Γαβριηλίδη, στις 27.3.2019.


altΗ θηλή της λήθης
Χάρις Κοντού
Γαβριηλίδης 2018
Σελ. 56, τιμή εκδότη €10,60

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΑΡΙΣ ΚΟΝΤΟΥ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Έθνος εξαιρετικά» του Δημήτρη Κοσμόπουλου (κριτική) – Η φωνή των αφανών Ελλήνων στρατιωτών

«Έθνος εξαιρετικά» του Δημήτρη Κοσμόπουλου (κριτική) – Η φωνή των αφανών Ελλήνων στρατιωτών

Για την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Κοσμόπουλου «Έθνος εξαιρετικά» (εκδ. Περισπωμένη). Kεντρική εικόνα: Ανεξάρτητη Μεραρχία. Διανομή αλληλογραφίας και δεμάτων. Συλλογή Μικρασιατικής Εκστρατείας/ Αρχείο ΕΡΤ.

Γράφει η Αγάθη Γεωργιάδη

...
«Γυναικών τε» του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη (κριτική) – Δέος και λατρεία για τις γυναίκες του κόσμου

«Γυναικών τε» του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη (κριτική) – Δέος και λατρεία για τις γυναίκες του κόσμου

Για την ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη «Γυναικών τε, Ποίηση», (εκδ. Εύμαρος). Κεντρική εικόνα: ο πίνακας του Γιάννη Μόραλη «Νέα γυναίκα». 

Γράφει η Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη

...

«Μύθοι για το τέλος του κόσμου» της Ευτυχίας Παναγιώτου (κριτική) – O μύθος της ανθρώπινης συνθήκης

«Μύθοι για το τέλος του κόσμου» της Ευτυχίας Παναγιώτου (κριτική) – O μύθος της ανθρώπινης συνθήκης

Για την ποιητική συλλογή της Ευτυχίας Παναγιώτου «Μύθοι για το τέλος του κόσμου» (εκδ. Κέδρος). Κεντρική εικόνα: πίνακας του Γκάι Ντένινγκ. 

Γράφει η Ευσταθία Δήμου

Οι ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

Τα βραβεία του «Χάρτη» 2023: Ο βραχύς κατάλογος

Τα βραβεία του «Χάρτη» 2023: Ο βραχύς κατάλογος

Το διαδικτυακό περιοδικό Λόγου και Τέχνης Χάρτης (www.hartismag.gr), συνεχίζει για τρίτη χρονιά την απονομή ετήσιων βραβείων, με σκοπό την ανάδειξη των σημαντικότερων βιβλίων που κυκλοφόρησαν το περασμένο έτος. Σήμερα ανακοινώθηκε ο Βραχύς Κατάλογος σε όλες τις κατηγορίες. Δείτε βιβλία και συγγραφείς. 

...

Βραβείο Nero Gold 2023: Νικητής ο Ιρλανδός συγγραφέας Πολ Μάρεϊ για το μυθιστόρημα «Τhe Bee Sting»

Βραβείο Nero Gold 2023: Νικητής ο Ιρλανδός συγγραφέας Πολ Μάρεϊ για το μυθιστόρημα «Τhe Bee Sting»

Το μυθιστόρημα του Πολ Μάρεϊ [Paul Murray] «The Bee Sting» είχε προκριθεί και στη μικρή λίστα του Βραβείου Μπούκερ και εκθειάστηκε από τη συγγραφέα Μπερναρντίν Εβαρίστο [Bernardine Evaristo] που είναι μέλος της επιτροπής του βραβείου Νero Gold. 

Επιμέλεια: Book Press...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άιρις Μέρντοχ [Iris Murdoch] «Μέσα στο δίχτυ» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη), το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Όταν είδα τον Φιν να με περιμένει στη γωνία το...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

Με τη συμπλήρωση επτά συναπτών ετών στο εκδοτικό στερέωμα, οι εκδόσεις Στίξις κάνουν το επόμενο βήμα με μια νέα σειρά τεσσάρων βιβλίων, υπό τον τίτλο «Μικρή Στίξις», των Γιώργου Δουατζή, Χρυσοξένης Προκοπάκη, Στέφανου Τζουβάρα και Μιχάλη Σηφάκη.  

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος  ...

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

Σίσσυ Δουτσίου, Στεύη Τσούτση, Λίνα Βαρότση, Αστερόπη Λαζαρίδου, Ελισάβετ Παπαδοπούλου, Αντιγόνη Ζόγκα, Λίνα Βαλετοπούλου. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας επιλέγουμε πολύ πρόσφατα βιβλία νέων Ελληνίδων συγγραφέων που θέτουν, άλλοτε με τρόπο διεκδικητικό κι άλλοτε πιο έμμεσο, το ζήτημα της γυναικείας χειρα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ