Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Στέφανι Λαντ (Stephanie Land) «Οικιακή βοηθός» (μτφρ. Δέσποινα Δρακάκη, εκδ. Κλειδάριθμος).
Της Λεύκης Σαραντινού
Ένα βιβλίο που έχει γίνει σειρά στο Νetflix, έχει μεταφραστεί ήδη σε δεκαεπτά γλώσσες, προτείνεται από τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως συχνά κάνει ορισμένους αναγνώστες καχύποπτους για τη λογοτεχνική του αξία. Η λογοτεχνική αξία όμως δεν κρίνεται μονάχα από τον τρόπο γραφής, αλλά και από την πρωτοτυπία του θέματος και τα συναισθήματα που προκαλεί το βιβλίο σε όσους το διαβάζουν. Όποιος αναγνώστης θελήσει, επομένως, να αφιερώσει τον πολύτιμο χρόνο του, δεν θα μπορέσει παρά να συγκλονιστεί από τη συνταρακτική ιστορία της Stephanie, μιας γυναίκας με απαράμιλλη θέληση και δύναμη ψυχής.
Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που πάλεψε και αγωνίστηκε για να κερδίσει ένα καλύτερο μέλλον για την κόρη της και την ίδια και το πέτυχε με σκληρή δουλειά, αδάμαστη θέληση, υπομονή και επιμονή.
Το βιβλίο μας αφηγείται την προσωπική ιστορία της συγγραφέως σε τόνο εξομολογητικό, χωρίς παρωπίδες και εξωραϊσμούς. Είναι, πάνω απ’ όλα μία γνήσια κατάθεση ψυχής που διακατέχεται από αυθορμητισμό. Και αυτός ακριβώς ο αυθορμητισμός είναι που του προσδίδει τη λογοτεχνική του αξία. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που ήθελε να γίνει συγγραφέας από γεννησιμιού της και που μεγάλωσε την κόρη της ολομόναχη, δουλεύοντας πλήρες ωράριο και χωρίς να περιμένει βοήθεια από κανέναν, ούτε από τον πρώην άντρα της ούτε και από συγγενείς της. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που πάλεψε και αγωνίστηκε για να κερδίσει ένα καλύτερο μέλλον για την κόρη της και την ίδια και το πέτυχε με σκληρή δουλειά, αδάμαστη θέληση, υπομονή και επιμονή.
Η Stephanie δούλευε ως οικιακή βοηθός, «… γυαλίζοντας την ύπαρξη των άλλων ώστε να δείχνει τέλεια» όπως μας λέει στο βιβλίο, καθαρίζοντας τα σπίτια των πλουσίων και ρίχνοντας ένα φευγαλέο βλέμμα στις αστραφτερές ζωές τους. Ξεκινά την αφήγησή της από τη στιγμή που βρέθηκε ολομόναχη με ένα μωρό παιδί στην αγκαλιά σε ένα καταφύγιο αστέγων. Κατόπιν εξηγεί στους αναγνώστες τη διαδρομή της στη μοναχικότητα και την αβάσταχτη φτώχεια, καθώς και το πώς βρήκε δουλειά καθαρίστριας σε μια Εταιρεία Καθαρισμού. Η συγγραφέας-αφηγήτρια προσδιορίζει πολύ επιδέξια τα σπίτια στα οποία καθαρίζει, δίνοντάς τους ονόματα του τύπου το Σπίτι του Σεφ, το Σπίτι με τις Γάτες, το Πορνόσπιτο, το Θλιβερό Σπίτι, το Σπίτι με τα Φυτά, το Αγροτόσπιτο κ.ά.
Τέλος, μας εξιστορεί πώς κατάφερε τελικά να βγει από τον πάτο του πηγαδιού και να διεκδικήσει μία καλύτερη ζωή για εκείνην και την κόρη της κάνοντας παράλληλα πραγματικότητα το όνειρό της να γίνει συγγραφέας.
Ίσως κάποιοι θεωρήσουν τετριμμένη την ιστορία της και το happy end. Η αλήθεια είναι όμως πως λίγα βιβλία απεικονίζουν με τόση ενάργεια την οδύσσεια των γυναικών που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνες τους και ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, μέσα στην αμφιβολία και την αβεβαιότητα. Δύσκολα επίσης θα βρει κανείς βιβλίο που να ρίχνει μία τόσο αντικειμενική ματιά στις συνθήκες εργασίας της εργατικής τάξης στις ΗΠΑ σήμερα, αλλά και να περιγράφει καλύτερα την αφόρητη πολλές φορές ντροπή του να είναι κάποιος φτωχός και να θυσιάζει καθημερινά την αξιοπρέπειά του. Γι’ αυτό και μόνο αξίζει κανείς να διαβάσει το παρόν πόνημα. Και η αλήθεια είναι πως η ιστορία της Stephanie διαβάζεται κυριολεκτικά απνευστί. Και ο αναγνώστης σχεδόν δεν θα πιστεύει πως τα κατάφερε η Stephanie, οπότε δεν θα μπορέσει παρά να θαυμάσει τις, ορισμένες φορές, υπεράνθρωπες ικανότητές της.
«Ήμουν ασφαλής και ποτέ δεν το αμφισβήτησα μέχρι που έπαψα να είμαι ασφαλής», μας λέει η Land υπενθυμίζοντάς μας ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να βρεθεί κάποια στιγμή της ζωής του σε μια τέτοια θέση εξ’ αιτίας κάποιας ατυχίας που θα βρεθεί απρόσκλητη στον δρόμο της ζωής του.
Η συγγραφέας περιγράφει ακόμη πόσο πολύ δυσκόλεψε η ζωή όσων έπαιρναν κρατικά επιδόματα λόγω φτώχειας στις ΗΠΑ μετά από την κρίση του 2008, αλλά και η ζωή των μεταναστών μετά την άνοδο της ακροδεξιάς τα τελευταία χρόνια:
«Αλλά οι απόψεις ότι οι μετανάστες έρχονταν για να μας κλέψουν εξαπλώνονταν και το στίγμα έμοιαζε με εκείνο με το οποίο βρισκόταν αντιμέτωπος οποιοσδήποτε βασιζόταν σε κρατικά επιδόματα για να ζήσει».
Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα ιδιαίτερο βιβλίο που θα συγκινήσει ιδιαίτερα όσους αγωνίζονται καθημερινά για ένα καλύτερο μέλλον, για τους ίδιους ή και για τα παιδιά τους.