baladeur

Για την ποίηση του Αντώνη Φωστιέρη, με αφορμή τόσο την έκδοση «Αντώνης Φωστιέρης, Άπαντα τα Ποιήματα 1970-2020» (εκδ. Καστανιώτης) όσο και την έκδοση της εκτενέστατης μελέτης του Θεοδόση Πυλαρινού «Ο ποιητής Αντώνης Φωστιέρης – Θεματικές και μορφολογικές προσεγγίσεις στο έργο του».

Του Σωτήρη Π. Βαρνάβα

Με χαρά διάβασα πρόσφατα στο Book Press (1.10.2022) τη συνομιλία του ποιητή Αντώνη Φωστιέρη με τον φιλόλογο και ποιητή Γιάννη Η. Παππά, με αφορμή τόσο την έκδοση «Αντώνης Φωστιέρης, Άπαντα τα Ποιήματα 1970-2020» (εκδ. Καστανιώτης) όσο και την έκδοση της εκτενέστατης μελέτης του Θεοδόση Πυλαρινού «Ο ποιητής Αντώνης Φωστιέρης – Θεματικές και μορφολογικές προσεγγίσεις στο έργο του». Καίρια τα ερωτήματα του Γιάννη Η. Παππά, δίνουν την ευκαιρία στον ποιητή να έχει άμεση επικοινωνία με το ευρύ αναγνωστικό κοινό του.

Ως αναγνώστης της ποίησης του Αντώνη Φωστιέρη είχα την ευκαιρία, μετά την πιο πάνω συνέντευξη, να έχω μια πληρέστερη εικόνα της συνολικής ποίησής του, αλλά και να εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους η ποίησή του μού είναι ελκυστική. Κάποια πράγματα δεν χρειάζονται εξήγηση, όμως με τον καιρό, έπειτα από κάποιο τυχαίο γεγονός, όπως στην περίπτωση αυτή, παίρνει κανείς την απάντηση σε ερωτήματα που συνήθως τα προσπερνάμε. Στην περίπτωση της ποίησης έχω την άποψη ότι αυτό που έχει σημασία είναι η ευδαιμονία που μας προσφέρει η εις βάθος ανάγνωσή της. Και επομένως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μας ελκύουν συγκεκριμένα ποιήματα, όπως αυτά του Αντώνη Φωστιέρη. Είναι βέβαιο ότι η συνέντευξη αυτή βοηθά σημαντικά για την εις βάθος ανάγνωση των ποιημάτων του, αφού επιτυγχάνει να γίνει πιο ορατό το οικοδόμημα της ποίησής του.

Ακόμα η συνομιλία αυτή μας προκαλεί το ενδιαφέρον να ανατρέξουμε στην πραγματικά εντυπωσιακή από κάθε άποψη, περιεχομένου, εμβρίθειας και δομής, μελέτη του Ομότιμου Καθηγητή του Ιόνιου Πανεπιστημίου Θεοδόση Πυλαρινού, στην οποία ρητά επιβεβαιώνεται αυτό που σημειώνουμε πιο πάνω περί ευδαιμονίας κατά την ανάγνωση της ποίησης του Αντώνη Φωστιέρη. Στην εκτενή και πολύ λεπτομερή εισαγωγή της πιο πάνω μελέτης του, ο Θεοδόσης Πυλαρινός γράφει: "Ο προβληματισμός, η κινητοποίηση της σκέψης, η αντιμετώπιση εν τέλει του φαινομένου της ζωής χωρίς παρωπίδες, σε συνδυασμό με την αισθητική απόλαυση, αυτά θεωρούμε ότι είναι η πρώτη σοβαρή αποζημίωση του αναγνώστη από την εντρύφηση στο έργο του".

Αυτό που τώρα μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι, όσο πιο δύσκολο μου φαινόταν κάποτε να κάνω μια ρωγμή για να μπω σε ένα ποίημα του Αντώνη Φωστιέρη, τόσο πιο πολύ παρέμενα σ' αυτό, μέχρις ότου να νιώσω τη χαρά της εξοικείωσης με το ποιητικό του τοπίο. Μια χαρά που μου φαινόταν να μοιάζει πολύ με τη χαρά που νιώθω μετά από την εξοικείωση με ένα άγνωστο φυσικό περιβάλλον, έπειτα από τη διεξοδική διερεύνηση της σχέσης του έμβιου κόσμου με τις λειτουργίες της ζωής στο υδατικό σύστημα .Όπως π.χ. το αποτέλεσμα της παρουσίας ή απουσίας του φωτός στο νερό μιας λίμνης ή ενός ποταμού, το πάρε-δώσε μεταξύ του έμβιου κόσμου και των ανόργανων συστατικών του πυθμένα ή ακόμα η σχέση τους με τ' αχνάρια ανθρώπινης παρουσίας ή απουσίας σε μέρη παλαιάς ηφαιστειακής δραστηριότητας.

Μια λέξη, ένας στίχος ή ένας υπαινιγμός στα ποιήματα του Αντώνη Φωστιέρη δημιουργούν τις αντίστοιχες σκέψεις-κλειδιά που με κρατούν για καιρό στα ποιητικά του τοπία.

Μια λέξη, ένας στίχος ή ένας υπαινιγμός στα ποιήματα του Αντώνη Φωστιέρη δημιουργούν τις αντίστοιχες σκέψεις-κλειδιά που με κρατούν για καιρό στα ποιητικά του τοπία. Όπως ακριβώς συμβαίνει να παραμένω για καιρό στο ίδιο ερευνητικό πεδίο σε ένα φυσικό περιβάλλον, όταν γίνεται αντιληπτή εκεί κάποια χαρακτηριστική οσμή, ή η παρουσία ενός ερυθρού ασβεστιτικού ορίζοντα στην όχθη της λίμνης.

Το μη ορατό διά γυμνού οφθαλμού, που όμως το διαισθάνεσαι ότι είναι εκεί και σε καθηλώνει, το μη ευκόλως ερμηνεύσιμο, η γενεσιουργός του αιτία, αποτελούν το ουσιώδες, και σ' αυτό οφείλεται η μαγεία που κρύβεται πίσω από τους στίχους του Αντώνη Φωστιέρη. Όπως ακριβώς συμβαίνει με όλα εκείνα που κρατούν ένα ερευνητή να "κατασκηνώνει" για δεκαετίες στον Ειρηνικό ωκεανό, στον Ατλαντικό ωκεανό, στο Αιγαίο Πέλαγος, στη Μεσόγειο Θάλασσα, σε λίμνες και ποτάμια, για να εξιχνιάσει ό,τι θαυμάσιο συνδέει τη ζωή με τον σιωπηλό, αλλά ενεργό σε όλες τις λειτουργίες της, ανόργανο κόσμο.

kastaniotis pylarinos fostierisΟ Αντώνης Φωστιέρης εξηγεί την αναγκαιότητα που τον οδηγεί να επανέρχεται στα ποιητικά του τοπία, που αποτελούν ψηφίδες ενός ενιαίου παζλ, προσθέτοντας νέες ψηφίδες, προκειμένου, όπως λέει, "να προκύψει, με όσο γίνεται μεγαλύτερη ευκρίνεια και με αποχρώσεις, μια πανοραμική συνθετική εικόνα". Τα ποιήματά του συνομιλούν μεταξύ τους επιτυγχάνοντας μια διακειμενικότητα μέσα στο ίδιο το έργο του, μια "ενδοδιακειμενικότητα", όπως τη χαρακτηρίζει. Η συνειδητή αυτή επιλογή του ποιητή δείχνει το ενδιαφέρον του να επικοινωνήσει με τους αναγνώστες, διευκολύνοντάς τους στην ανάγνωση των ποιημάτων του. Στον τόμο "Για τον Αντώνη Φωστιέρη, Κριτικά Κείμενα, Ανθολόγηση-εισαγωγή-επιμέλεια Θεοδόσης Πυλαρινός, εκδόσεις Αιγαίον, 2017" ο Θεοδόσης Πυλαρινός γράφει: "Ο Φωστιέρης δεν αυτοβιογραφείται, είναι ποιητής με φιλόσοφες θεωρήσεις και υπαρξιακές αναζητήσεις". Παρ' όλα αυτά παρατηρούμε ότι δεν περιχαρακώνεται πίσω από τις λέξεις του, αγνοώντας το τρίτο και εξίσου σημαντικό μέλος της ποιητικής λειτουργίας, τον αναγνώστη. Η επιλογή του να αξιοποιεί στους υπαινιγμούς του ενδεικτικά ονόματα και λειτουργίες έμβιων όντων, τόσο από τη χλωρίδα όσο και από την πανίδα, αντισταθμίζει το βαθύτερο επίπεδο που υπάρχει στο ποίημα, διευκολύνοντας τον αναγνώστη να το προσεγγίσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ποίημα ''Σαρκοβόρα δωματίου'' (σελ. 302), όπου παρελαύνει όλη σχεδόν η πανίδα άγριων ζώων, όπως λύκοι, τίγρεις, σαύρες, κροκόδειλοι κ.ά. Δημιουργείται επομένως στο ποίημα αυτό το χρωματικό υπόστρωμα στον καμβά, πάνω στον οποίο θα ζωγραφίσει με τα πολύ λεπτά ποιητικά πινέλα του ο ποιητής.

Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία των έμβιων όντων και η σχέση τους με το περιβάλλον διαβίωσής τους προϊδεάζει και εισάγει τον αναγνώστη στο πνεύμα του ποιήματος και των φιλοσοφικών θεωρήσεών του. Και επειδή ο Αντισθένης μάς λέει "Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις", παραθέτουμε εδώ μερικά ακόμα παραδείγματα ποιημάτων που, είτε στον τίτλο τους είτε μέσα στους στίχους, τα ονόματα φυτών, δέντρων, ζώων, εντόμων κλπ. προϊδεάζουν τον αναγνώστη και τον εισάγουν στο πνεύμα του ποιήματος, όπως π.χ.: ''Η μηλιά'' (226), ''Απολίθωμα ήχου'': κοτσύφι, ψάρια των βουνών, σκουλήκι (248), ''Το θαύμα της νομοτέλειας'': λύκος, δορκάδα (250), ''Η αράχνη'' (251), ''Νηπιαγωγείο Η Φύση'': μουριά, σκουλήκι, κισσοί, πεταλούδες (253), ''Καταβολάδα'': κισσός (254), ''Για δεν τολμάτε'': αναρριχώμενο, κισσός, αγιόκλημα, πόθος, τηλέγραφος (255), ''Μόνο η φύση'' (292), ''Κοινός και ανωφελής'' (298), ''Η μύγα'' (300), ''ΕΑ΄'': η χελιδόνα, ο λέλεκας, ο πελεκάνος (376), ''Απέναντι'': αλεπού, σκαντζόχοιρος (427), ''Κατ' εικόνα'': κροκόδειλοι, δεινόσαυροι, σκουληκαντέρες (428), ''Χώμα σάπιο'': όρνεα, λιοντάρια, τίγρεις (429) και πολλά άλλα.

Παρατηρείται ακόμα ότι, όποιους στίχους και να επιλέξεις από ένα ποίημα, αυτοί ανοίγουν διόδους για στοχασμό, αφού σε κατευθύνει η οικολογία των αναφερομένων ειδών του φυτικού και ζωικού βασιλείου.

Παρατηρείται ακόμα ότι, όποιους στίχους και να επιλέξεις από ένα ποίημα, αυτοί ανοίγουν διόδους για στοχασμό, αφού σε κατευθύνει η οικολογία των αναφερομένων ειδών του φυτικού και ζωικού βασιλείου. Τα ονόματα επομένως των έμβιων όντων αποτελούν βασικούς δομικούς λίθους της ποίησης του Αντώνη Φωστιέρη, που προσφέρονται για να ξεκινά ο διάλογος με τον αναγνώστη, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του κατά την περιήγησή του στα πολυεπίπεδα ποιητικά τοπία του. Εκτός όμως από την έντονη παρουσία της φύσης και των γνώριμων στον αναγνώστη εποίκων της, που τον διευκολύνουν στην εξοικείωσή του με το ποιητικό τοπίο του Αντώνη Φωστιέρη, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και συνηθισμένα εργαλεία και συσκευές της καθημερινότητας, όπως π.χ. στο ποίημα ''Το εργοστάσιο'' (420): γεννήτριες, αντλίες, φυσερά, σωλήνες, βαρούλκα, μανιβέλες, γερανοί, γρανάζια, τροχαλίες, στρόφαλοι.

Η επανεξέταση των φυσικών φαινομένων και λειτουργιών με την πάροδο του χρόνου, λόγω αλλαγής των περιβαλλοντικών συνθηκών, είναι επιβεβλημένη, λαμβανομένης υπόψη και της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας, που επιτρέπει μεγαλύτερη ευκρίνεια στην παρατήρηση και την ποσοτικοποίηση της συμμετοχής των χρωμάτων στο τοπίο μελέτης. Ο φακός, εκτός από την πυξίδα και το σφυρί, ήταν πάντα ένα απαραίτητο εργαλείο των παλαιότερων γεωλόγων, πριν την ύπαρξη των υπολογιστών, που οδήγησαν στην αντικατάσταση των πιο πάνω εργαλείων με άλλα σύγχρονα, όπως είναι το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, οι συσκευές πλοήγησης (global positioning system GPS), οι δορυφορικές εικόνες κ.ά.

fostieris apanta ta poihmataΕργαλεία του ποιητή είναι τα σχήματα λόγου, ο υπαινιγμός, η μεταφορά, αλλά και η έμφαση που δίνει με τον δικό του τρόπο στο λόγο του με τις κατάλληλες αποχρώσεις. Τελικά παρατηρούμε ότι ο Αντώνης Φωστιέρης έχει την ίδια ακριβώς στόχευση με εκείνη που θέτει ο ερευνητής του φυσικού περιβάλλοντος. Επιδιώκει να δώσει μια ολιστική και σαφή εποπτική εικόνα των όσων συμβαίνουν στο ποιητικό τοπίο του, υπό το πρίσμα των νέων "εξερευνήσεών" του, συμπληρώνοντας το παζλ. Είναι εντυπωσιακό το ότι χρησιμοποιεί στη συνέντευξή του τις ίδιες λέξεις-κλειδιά που χρησιμοποιούνται στην επιστήμη, όπως: ευκρίνεια, πανοραμική συνθετική εικόνα, αυτές που παραπέμπουν στους στόχους της έρευνας και που έδωσαν την αφορμή να αναπτυχθούν και τα αντίστοιχα σύγχρονα εργαλεία έρευνας. Για μεγαλύτερη ευκρίνεια στην παρατήρηση των πραγμάτων υπήρξε η μετάβαση από το φακό στο μικροσκόπιο και έπειτα στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Για την αποτύπωση της ποσοτικής συμμετοχής των χρωμάτων αναπτύχθηκαν λογισμικά για την ανάλυση εικόνας (image analysis), που περιλαμβάνει την ποσοτικοποίηση των επικρατούντων χρωμάτων στην εικόνα, ενώ για την πανοραμική χαρτογράφηση της δομής του πεδίου έρευνας αναπτύχθηκαν κατάλληλα λογισμικά.

Με βάση όλα τα πιο πάνω, και με όσα διευκρινίζει στη συνομιλία του με τον Γιάννη Η. Παππά ο Αντώνης Φωστιέρης, προκύπτει ότι το ποιητικό του έργο χαρακτηρίζεται από συνέπεια, συνέχεια, συνοχή και πληρότητα.

Να σημειώσουμε επίσης εδώ ότι οι δύο πιο πάνω τόμοι, που επιμελήθηκε ο Ομότιμος Καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου Θεοδόσης Πυλαρινός και αφορούν στην ποίηση του Αντώνη Φωστιέρη, αποτελούν, εκτός των άλλων, και πολύτιμα βοηθήματα όχι μόνο για τον ερευνητή της νεοελληνικής λογοτεχνίας, αλλά και για τον ερευνητή του φυσικού περιβάλλοντος.

* Ο Σωτήρης Π. Βαρνάβας είναι διδάκτορας στο Imperial College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και υπηρέτησε ως καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών.

politeia link more

 

 

 

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Διαβάζοντας τον Κλάουζεβιτς σήμερα: Γιατί γίνονται πόλεμοι; Είναι ο συμβατικός πόλεμος σε αποδρομή;

Διαβάζοντας τον Κλάουζεβιτς σήμερα: Γιατί γίνονται πόλεμοι; Είναι ο συμβατικός πόλεμος σε αποδρομή;

Τρία άκρως κατατοπιστικά βιβλία για τη σημερινή έννοια του πολέμου και η σύνδεσή τους με τις βασικές θεωρίες του Καρλ Φίλιππ Γκότλιμπ φον Κλάουζεβιτς [Carl Philipp Gottlieb von Clausewitz] που υπήρξε ο βασικός διαμορφωτής της νεωτερικής επιστήμης του πολέμου. Κεντρική εικόνα: Προσωπογραφία του Κλάουζεβιτς από τ...

«Η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων: Η πρόκληση της ανθεκτικότητας» του Γιώργου Ανδρέου (κριτική)

«Η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων: Η πρόκληση της ανθεκτικότητας» του Γιώργου Ανδρέου (κριτική)

Για το βιβλίο του Γιώργου Ανδρέου «Η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων: Η πρόκληση της ανθεκτικότητας» (εκδόσεις Κριτική), Kεντρική εικόνα: ©Unsplash. 

Γράφει ο Αλέκος Κρητικός 

Στο βιβλίο του ...

«Συγκριτική θρησκειολογία» του Έρικ Τζ. Σαρπ (κριτική) – Αναζητώντας τη ρίζα των θρησκειών

«Συγκριτική θρησκειολογία» του Έρικ Τζ. Σαρπ (κριτική) – Αναζητώντας τη ρίζα των θρησκειών

Για το βιβλίο «Συγκριτική θρησκειολογία» του Έρικ Τζ. Σαρπ (μτφρ. Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος, εκδ. Άρτος Ζωής). Κεντρική εικόνα: Οι «Τέσσερις Ευαγγελιστές», πίνακας του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς. 

Γράφει ο Μύρων Ζαχαράκης

Αν αναλογισθεί κανείς πόσο μεγ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Το βιβλίο της μορφής και του κενού» της Ρουθ Οζέκι (κριτική) – Αναζητώντας διέξοδο από το χάος

«Το βιβλίο της μορφής και του κενού» της Ρουθ Οζέκι (κριτική) – Αναζητώντας διέξοδο από το χάος

Για το μυθιστόρημα της Ρουθ Οζέκι [Ruth Ozeki] «Το βιβλίο της μορφής και του κενού» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά, εκδ. Κλειδάριθμος). Κεντρική εικόνα: Στιγμιότυπο από την ταινία «Τhe Book of Henry». 

Γράφει η Χριστίνα Μουκούλη

...
Με τον «Ντετέκτιβ» του Δημήτρη Χατζή συνεχίζονται οι «Παραβάσεις / Αναγνώσεις», το αναλόγιο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Με τον «Ντετέκτιβ» του Δημήτρη Χατζή συνεχίζονται οι «Παραβάσεις / Αναγνώσεις», το αναλόγιο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Τρίτη παρουσίαση για τις «Παραβάσεις / Αναγνώσεις» –το θεατρικό αναλόγιο του ΚΠΙΣΝ στον Φάρο– την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου με τη Μαρία Σκουλά να διαβάζει το διήγημα «Ο Ντέτεκτιβ» του Δημήτρη Χατζή, σε επιμέλεια του συνθέτη Κορνήλιου Σελαμσή.

Επιμέλεια: ...

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν [Claire Keegan] «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Την Παρασκευή, 29 Ιουλίου, το...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν [Claire Keegan] «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Την Παρασκευή, 29 Ιουλίου, το...

«Η εμμονή» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

«Η εμμονή» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Ανί Ενρό [Annie Ernaux] «Η εμμονή» (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Δεν ήθελε να μου πει το όνομά της.

...
«Μερικές ακόμα σημειώσεις ενός πορνόγερου» του Τσαρλς Μπουκόβσκι (προδημοσίευση)

«Μερικές ακόμα σημειώσεις ενός πορνόγερου» του Τσαρλς Μπουκόβσκι (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Τσαρλς Μπουκόβσκι [Charles Bukowski] «Μερικές ακόμα σημειώσεις ενός πορνόγερου» (νέα μτφρ. Γιάννης Λειβαδάς), που κυκλοφορεί στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Η συντακτική ομάδα των New York Times ξεχώρισε τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2023, επιλέγοντας πέντε έργα μυθοπλασίας και πέντε δοκίμια. Στην κεντρική εικόνα, η Ζέιντι Σμιθ [Zadie Smith], συγγραφέας του «The fraud», το οποίο αναφέρεται στη λίστα ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα μυθιστορήματα του έτους που ...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ