alt

Σειρά σημειώσεων και προβληματισμού πάνω σε επίκαιρα θέματα φιλοσοφικού διαλόγου στις μέρες του κατ' οίκον περιορισμού, συνδεδεμένες με κλασικές ή και νεότερες βιβλιογραφικές αναφορές, για την πληρέστερη θεώρηση κάθε ζητήματος.

Του Άλκη Γούναρη

Τι έκαναν οι φιλόσοφοι στην καραντίνα; Μπορεί να μη βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του πυρός για την καταπολέμηση της πανδημίας, όμως προσέφεραν θεραπεία με αντίδοτα ιδεών, καθώς η κρίση συνέβαλε στον ανορθολογισμό και ανέδειξε παλαιότερα και νέα προβλήματα θέτοντας σε δοκιμασία το ηθικό, πολιτικό και οικονομικό μας σύστημα. Σε αυτήν τη σειρά σημειώσεων, κατέγραψα ορισμένα επίκαιρα σημεία που αποτέλεσαν αντικείμενο φιλοσοφικού διαλόγου στις μέρες του κατ’ οίκον περιορισμού, συνδέοντάς τα με κλασικές ή και νεότερες βιβλιογραφικές αναφορές βάσης, αν θέλει κάποιος να αποκτήσει μια πληρέστερη θεωρητική αντίληψη κάθε θέματος.

Keywords 
λιμπερταριανισμός / αποτελεσματικός αλτρουισμός

Ένα στοιχείο που βοήθησε τις ανορθολογικές φωνές να κερδίζουν έδαφος τις μέρες της πανδημίας, είναι η ακατανόητη για πολλούς υπεράσπιση της ελεύθερης αγοράς.

Ένα στοιχείο που βοήθησε τις ανορθολογικές φωνές να κερδίζουν έδαφος τις μέρες της πανδημίας είναι η ακατανόητη για πολλούς υπεράσπιση της ελεύθερης αγοράς. Σε αντίθεση με τους ωφελιμιστές, που υπερασπίζονται τη διατήρηση μιας εύρυθμης οικονομίας ως μέσο για μεγαλύτερη ευδαιμονία μεγαλύτερου αριθμού ανθρώπων, οι ελευθεριακοί (libertarians) θεωρούν απαράδεκτη την κρατική παρέμβαση στον περιορισμό οποιασδήποτε οικονομικής δραστηριότητας. Ο λόγος δεν είναι ότι θέλουν να κερδίσουν περισσότερα χρήματα (οι περισσότεροι ενδεχομένως και να θέλουν), αλλά ότι θεωρούν πως κάθε άνθρωπος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να διαχειρίζεται με οποιονδήποτε τρόπο θέλει τον εαυτό του και όλα όσα κατέχει και ως εκ τούτου να ασκεί χωρίς εμπόδιο την όποια επαγγελματική και οικονομική δραστηριότητα. Και λέγοντας χωρίς εμπόδιο, οι υπερασπιστές της ελεύθερης αγοράς, εννοούν χωρίς κανένα κρατικό εμπόδιο, αφού θεωρούν ότι το κράτος δεν έχει καμιά εξουσία στο να περιορίζει τις ατομικές ελευθερίες και τις δράσεις των πολιτών του. 

Με ιδεολογική αφετηρία τα λογοτεχνικά και φιλοσοφικά έργα της Άυν Ραντ[i] [1] και του Ρόμπερτ Νόζικ [2], οι υπερασπιστές της αγοράς χωρίς όρια θεωρούν ότι οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να ζουν και να πεθαίνουν με οποιονδήποτε τρόπο επιθυμούν. Να συνάπτουν συμβάσεις καλοπληρωμένης ή κακοπληρωμένης εργασίας, ακόμα και «εθελοντικής δουλείας», ή να γίνονται σούπερ σταρ και να κερδίζουν εκατομμύρια δολάρια κάθε μήνα. Αντίστοιχα έχουν το δικαίωμα να ασφαλίζονται ή να μην ασφαλίζονται, να εμβολιάζονται ή να μην εμβολιάζονται, και να κυκλοφορούν ελεύθεροι κατά την κρίση τους ή να αυτοπεριορίζονται σε καραντίνα με μοναδικό γνώμονα για τις πράξεις τους το γεγονός ότι είναι έλλογα όντα. Ναι, οι ελευθεριακοί (ή λιμπερταριανοί αν θέλετε) έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στην ανθρώπινη κρίση.

Ένας κόσμος εγωιστών που συναλλάσσονται μεταξύ τους ελεύθερα, λειτουργεί καλύτερα από έναν κόσμο όπου ο «μεγάλος δικτάτορας», το κράτος, ρυθμίζει τις σχέσεις τους και παρεμβαίνει στις ζωές τους. Γι' αυτούς, κάθε κρατική παρέμβαση περιορίζει την ανθρώπινη ελευθερία και υποτιμάει την ανθρώπινη λογική.

Θεωρούν ότι οι άνθρωποι είναι μεν ιδιοτελείς και εγωιστές και ότι το μοναδικό ηθικό τους καθήκον είναι το καθήκον απέναντι στον εαυτό τους με στόχο την προσωπική ευτυχία, υποστηρίζουν όμως, δε, ότι όταν κάθε άνθρωπος επιτύχει αυτόν τον στόχο του, όταν κάθε άνθρωπος είναι ικανοποιημένος από τη ζωή του και από τον κόπο του, τα υπόλοιπα ακολουθούν και ο κόσμος θα είναι καλύτερος. Ένας κόσμος εγωιστών που συναλλάσσονται μεταξύ τους ελεύθερα, λειτουργεί καλύτερα από έναν κόσμο όπου ο «μεγάλος δικτάτορας», το κράτος, ρυθμίζει τις σχέσεις τους και παρεμβαίνει στις ζωές τους. Γι' αυτούς, κάθε κρατική παρέμβαση περιορίζει την ανθρώπινη ελευθερία και υποτιμάει την ανθρώπινη λογική. Με παρεμβάσεις που θυμίζουν ολοκληρωτικά καθεστώτα, απαγορεύσεις της κυκλοφορίας, αστυνομεύσεις των πάντων, προσβολή της ιδιωτικότητας στο όνομα του κοινού συμφέροντος ή της δημόσιας υγείας, ο κόσμος δεν γίνεται πιο ασφαλής, απλώς γίνεται πιο ανελεύθερος. Ακόμα και σε εξαιρετικά ακραίες συνθήκες, όπως η πανδημία των ημερών μας, η εξουσιαστική παρέμβαση του κράτους μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει. 

Αυτό που υποστηρίζουν οι ελευθεριακοί (ασκώντας κριτική κυρίως στο αμερικανικό μοντέλο υγείας), είναι ότι αν ήθελε το κράτος πραγματικά να βοηθήσει στην κρίση, θα έπρεπε να άρει τις αυστηρές απαγορεύσεις στο σύστημα υγείας, να περιορίσει τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς για να έχουν όλοι καλύτερη και ταχύτερη πρόσβαση στα νοσοκομεία, να «λύσει» τα χέρια των γιατρών για να μπορέσουν να δοκιμάσουν νέες θεραπείες χωρίς νομικά κωλύματα, να άρει τους ελέγχους, τους δασμούς και τους κανονισμούς λειτουργίας του εμπορίου ώστε τα «αντανακλαστικά» της αγοράς να λειτουργήσουν γρήγορα και υπέρ των ανθρώπινων ζωών. Η πολιτική των «κόκκινων κορδελών», η πολιτική του αποκλεισμού, των απαγορεύσεων και του lockdown, δεν σώζει στην πραγματικότητα τις ανθρώπινες ζωές. Αυτό που ισχυρίζονται είναι ότι το μόνο που σώζει είναι τις κυβερνήσεις, από το πολιτικό κόστος, την υπαιτιότητα και το ανάθεμα για τη μεγάλη συμφορά που χτύπησε τον πλανήτη. 

Η έμπρακτη συνεισφορά τόσο των «ικανοποιημένων εγωιστών» όσο και των ωφελιμιστών καπιταλιστών σε αυτή την κρίση έγινε περισσότερο φανερή παρά ποτέ, καθώς τα αλτρουιστικά αντανακλαστικά της αγοράς λειτούργησαν τελικά για το κοινό όφελος. Επιχειρηματίες όπως ο Τζακ Ντόρσεϋ[ii] (Twitter), o Μπιλ Γκέιτς, o Έλον Μασκ, ο Τζεφ Μπέζος και δεκάδες άλλοι εκατομμυριούχοι[iii] έχουν διαθέσει μέχρι σήμερα αθροιστικά, για την καταπολέμηση του Covid-19, μεγαλύτερα ποσά απ' ό,τι οι κυβερνήσεις των μεγάλων χωρών, αποκαλύπτοντας τελικά ένα νέο πρόσωπο «υπεύθυνου καπιταλισμού». Η ιδέα αυτού που έχει ονομαστεί «αποτελεσματικός αλτρουισμός» –και έχει γίνει ένα είδος «τρεντ» ανάμεσα στους νέους μεγιστάνες της Σίλικον Βάλεϋ– υποστηρίχθηκε από το ξεκίνημά της και εμπλουτίστηκε με στιβαρά επιχειρήματα από τον σύγχρονο Αυστραλό ωφελιμιστή φιλόσοφο Πίτερ Σίνγκερ [3]. 

Θέλεις να βοηθήσεις τον κόσμο; Αντί να σπαταλήσεις τον χρόνο σου, την ευφυΐα σου και την ενέργειά σου σε «συναισθηματικές αλτρουιστικές» πράξεις, που θα έχουν στην πραγματικότητα μηδαμινό αντίκτυπο στον κόσμο, αξιοποίησε τα ταλέντα σου, κέρδισε χρήματα και διάθεσε έστω και ένα μικρό ποσό κάθε μήνα για να βοηθήσεις αποτελεσματικότερα.

Ο Σίνγκερ, ένας από τους επιδραστικότερους στοχαστές της εποχής μας, ήδη από το 2013 σε μια εμβληματική ομιλία του στο TED[iv] επιχειρηματολογεί για το πώς, όλοι μας, μπορούμε να συμβάλουμε έμπρακτα ώστε να σώσουμε πολλά από τα 19.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε μέρα στον κόσμο λόγω της φτώχειας, ή κάποιους από τους εκατομμύρια άλλους ανθρώπους που υποφέρουν από την ίδια ή άλλη αιτία. Η ιδέα είναι απλή! Θέλεις να βοηθήσεις τον κόσμο; Αντί να σπαταλήσεις τον χρόνο σου, την ευφυΐα σου και την ενέργειά σου σε «συναισθηματικές αλτρουιστικές» πράξεις, που θα έχουν στην πραγματικότητα μηδαμινό αντίκτυπο στον κόσμο, αξιοποίησε τα ταλέντα σου, κέρδισε χρήματα και διάθεσε έστω και ένα μικρό ποσό κάθε μήνα για να βοηθήσεις αποτελεσματικότερα πολύ περισσότερους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Αντί, για παράδειγμα, να γίνεις εθελόντρια νοσοκόμα στην Αφρική, κάνε κάτι παραγωγικό, πέτυχε και δώρισε ένα μέρος από τα εισοδήματά σου σε κατάλληλους σκοπούς για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των συνανθρώπων σου. 

Στην ιστοσελίδα 80000hours.org/[v], μια ψηφιακή πλατφόρμα συνδεδεμένη με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, η ομάδα του Γουίλ Μακάσκιλ κατευθύνει νέους απ' όλον τον κόσμο για το πώς είναι παραγωγικότερο και αποτελεσματικότερο να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους και τις 80.000 ώρες εργασίας που τους αναλογούν στη ζωή τους, για το καλό της ανθρωπότητας. Ο «αποτελεσματικός αλτρουισμός», μέσα στην πανδημία, αναδεικνύει ένα άλλο πρόσωπο της ελεύθερης αγοράς και δίνει ένα παράδειγμα για το πώς τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα στην πράξη, χωρίς να περιμένει κανείς το κράτος, ως από μηχανής θεό, να δώσει λύσεις σε όλα τα προβλήματα. 

* Ο ΑΛΚΗΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας, επιστημονικός συνεργάτης 
και ερευνητής στο ΕΚΠΑ - https://alkisgounaris.gr/.


[i] Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Ayn Rand εδώ.
[ii] Η σχετική λίστα του Bussines Insider με τους επιχειρηματίες, εδώ.
[iii] Η σχετική λίστα του Forbes με τους εκατομμυριούχους εδώ.
[iv] Μπορείτε να δείτε εδώ με ελληνικούς υπότιτλους την ομιλία του Πίτερ Σίνγκερ.

ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 
ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ

[1] [2] [3]
alt

alt

alt alt alt
Ο Άτλας επαναστάτησε
Η αντίφαση
Αϋν Ραντ
Μτφρ. Χριστιάννα Σαμαρά
Ωκεανίδα



alt
Ο Άτλας επαναστάτησε
Το δίλημμα
Αϋν Ραντ
Μτφρ. Χριστιάννα Σαμαρά
Ωκεανίδα 



alt
Ο Άτλας επαναστάτησε
Η ταυτότητα
Αϋν Ραντ
Μτφρ. Χριστιάννα Σαμαρά
Ωκεανίδα 



alt
Anarchy, State
and Utopia

Robert Nozick
Blackwell 




alt
The most good you
can do

How Effective Altruism
Is Changing Ideas About
Living Ethically

Peter Singer
Yale University Press

alt 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Μια φεμινιστική θεωρία της βίας» της Φρανσουάζ Βερζές (κριτική) – Γιατί ο αγώνας των γυναικών πρέπει να είναι ταυτόχρονα αποαποικιακός και αντιρατσιστικός

«Μια φεμινιστική θεωρία της βίας» της Φρανσουάζ Βερζές (κριτική) – Γιατί ο αγώνας των γυναικών πρέπει να είναι ταυτόχρονα αποαποικιακός και αντιρατσιστικός

Για το δοκίμιο της Φρανσουάζ Βερζές (Françoise Vergès) «Μια φεμινιστική θεωρία της βίας – Για μια αντιρατσιστική πολιτική της προστασίας» (μτφρ. Αριάδνη Μοσχονά, εκδ. Εκτός Γραμμής). 

Γράφει η Φανή Χατζή

Πολύ συχν...

«Ο καπιταλισμός της πλατφόρμας» του Νικ Σέρνιτσκ (κριτική) – Πώς να δουλεύεις περισσότερο, να αμοίβεσαι λιγότερο, και να είσαι… χαρούμενος

«Ο καπιταλισμός της πλατφόρμας» του Νικ Σέρνιτσκ (κριτική) – Πώς να δουλεύεις περισσότερο, να αμοίβεσαι λιγότερο, και να είσαι… χαρούμενος

Για το δοκίμιο του Νικ Σέρνιτσκ (Nick Srnicek) «Ο καπιταλισμός της πλατφόρμας» (μτφρ. Γιώργος Μαριάς, Αλέξανδρος Μινωτάκης, εκδ. Τόπος). 

Γράφει ο Γιώργος Σιακαντάρης

O Καναδός ακαδημαϊκός Νικ Σέρνι...

«Μητριαρχία – Η μοιχεία» του Πολ Λαφάργκ (κριτική) – Κλονίζοντας τις κρατούσες απόψεις και τα ήθη τότε και τώρα

«Μητριαρχία – Η μοιχεία» του Πολ Λαφάργκ (κριτική) – Κλονίζοντας τις κρατούσες απόψεις και τα ήθη τότε και τώρα

Για το δοκίμιο του Πολ Λαφάργκ (Paul Lafargue) «Μητριαρχία – Η μοιχεία» (μτφρ. Χρήστος Κεφαλής, Αντώνης Παντίδης, εκδ. Αργοναύτης). Εικόνα: Ο Πολ Λαφάργκ και η Λόρα Μαρξ. ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Μια φεμινιστική θεωρία της βίας» της Φρανσουάζ Βερζές (κριτική) – Γιατί ο αγώνας των γυναικών πρέπει να είναι ταυτόχρονα αποαποικιακός και αντιρατσιστικός

«Μια φεμινιστική θεωρία της βίας» της Φρανσουάζ Βερζές (κριτική) – Γιατί ο αγώνας των γυναικών πρέπει να είναι ταυτόχρονα αποαποικιακός και αντιρατσιστικός

Για το δοκίμιο της Φρανσουάζ Βερζές (Françoise Vergès) «Μια φεμινιστική θεωρία της βίας – Για μια αντιρατσιστική πολιτική της προστασίας» (μτφρ. Αριάδνη Μοσχονά, εκδ. Εκτός Γραμμής). 

Γράφει η Φανή Χατζή

Πολύ συχν...

«Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» της Ανί Ερνό (κριτική) – Το σούπερ μάρκετ ως τόπος συνύπαρξης και αναστοχασμού

«Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» της Ανί Ερνό (κριτική) – Το σούπερ μάρκετ ως τόπος συνύπαρξης και αναστοχασμού

Για το δοκίμιο της Ανί Ερνό (Annie Ernaux) «Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη, εκδ. Μεταίχμιο). 

Γράφει η Ιωάννα Φωτοπούλου 

Η ...

«Σημειώσεις από το υπόγειο» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (κριτική) – Ο παραλογισμός πίσω από τις πιο υψηλόφρονες ιδέες

«Σημειώσεις από το υπόγειο» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (κριτική) – Ο παραλογισμός πίσω από τις πιο υψηλόφρονες ιδέες

Για τη νουβέλα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (Fyodor Dostoevsky) «Σημειώσεις από το υπόγειο» (μτφρ. Ελένη Μπακοπούλου, εκδ. Άγρα). 

Γράφει η Διώνη Δημητριάδου

Στα κλασικά έργα επιστρέφουμε, αυτή άλλωστε είναι και...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Η φωλιά» του Γιώργου Ψωμιάδη (προδημοσίευση)

«Η φωλιά» του Γιώργου Ψωμιάδη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το ομότιτλο διήγημα της συλλογής διηγημάτων του Γιώργου Ψωμιάδη «Η φωλιά», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 19 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Κίχλη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Ἡ φωλιὰ 

Τὸ φορτη...

«Ο δρόμος προς τα αστέρια» της Ίνβιλ Χ. Ρισχέι (προδημοσίευση)

«Ο δρόμος προς τα αστέρια» της Ίνβιλ Χ. Ρισχέι (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Ίνβιλ Χ. Ρισχέι [Ingvild H. Rishøi] «Ο δρόμος προς τα αστέρια» (μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 13 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
«Ζήτω η Άγκαθα Κρίστι» της Μάρως Δούκα (προδημοσίευση)

«Ζήτω η Άγκαθα Κρίστι» της Μάρως Δούκα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το νέο μυθιστόρημα της Μάρως Δούκα «Ζήτω η Άγκαθα Κρίστι», το οποίο θα κυκλοφορήσει στα τέλη Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Πατάκη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Στον Ορέστη

Ολιγ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; 12 βιβλία σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας

Τι διαβάζουμε τώρα; 12 βιβλία σύγχρονης ελληνικής πεζογραφίας

Δώδεκα βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που μόλις εκδόθηκαν. Τρία από αυτά είναι επανεκδόσεις.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Βασίλης Γκουρογιάννης, ...

Ημερολόγια καρκίνου, η γραφή που θεραπεύει: Λορντ και Νικολαΐδου, δύο γυναίκες, δύο καταγραφές της εμπειρίας με τη νόσο

Ημερολόγια καρκίνου, η γραφή που θεραπεύει: Λορντ και Νικολαΐδου, δύο γυναίκες, δύο καταγραφές της εμπειρίας με τη νόσο

Παράλληλη ανάγνωση των προσωπικών ημερολογίων, δύο συγγραφέων που νόσησαν με καρκίνο του μαστού. Πρόκειται για τα: «Ημερολόγια καρκίνου» (μτφρ. Ισμήνη Θεοδωροπούλου, εκδ. Κείμενα) της Όντρι Λορντ και «Καλά και σήμερα» (εκδ. Μεταίχμιο, 2015) της Σοφίας Νικολαΐδου.

Γράφει η Φανή Χατζή

...
Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία από την πρώτη λογοτεχνική σοδειά του φθινοπώρου

Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία από την πρώτη λογοτεχνική σοδειά του φθινοπώρου

Δεκαπέντε βιβλία μεταφρασμένες πεζογραφίας τα οποία εκδόθηκαν πρόσφατα προμηνύουν ένα συναρπαστικό αναγνωστικό χειμώνα.

Γράφει η Φανή Χατζή

Το φθινόπωρο εγκαινιάζει πάντα μια φρενήρη εκδοτική σεζόν που κλιμακώνεται λίγο πριν από τις γιορτές. Βουτώντας ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ