Η νέα κβαντική τεχνολογία φέρνει ριζικές κοινωνικοοικονομικές, γεωπολιτικές και στρατιωτικές αλλαγές. Οι χώρες που θα κατέχουν κβαντικούς υπολογιστές θα έχουν ισχύ παρόμοια με εκείνη που απέκτησαν οι πυρηνικές δυνάμεις μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο κβαντικός υπολογιστής λειτουργεί με βάση τις αλλόκοτες φυσικές ιδιότητες των κβαντικών φαινομένων και -καθώς ολοκληρώνει σε λίγα δευτερόλεπτα υπολογισμούς για τους οποίους ένας ψηφιακός υπολογιστής θα χρειαζόταν πολλές χιλιάδες χρόνια- κάνει ακόμη και τον ισχυρότερο συμβατικό υπερυπολογιστή παλιομοδίτικο και ξεπερασμένο. Πρόκειται για επίτευγμα τόσο επαναστατικό όσο η πρώτη πτήση των αδερφών Ράιτ, το 1903. Η Q-day πλησιάζει! Μια εντελώς νέα εποχή για την οικονομία και τον τρόπο ζωής μας έχει ήδη ανατείλει.
- Πώς λειτουργεί αυτό το θαύμα της τεχνολογίας μας;
- Πώς προσομοιώνει, ταυτόχρονα, χιλιάδες καταστάσεις και αντιμετωπίζει τις υπαρξιακές προκλήσεις της ανθρωπότητας, όπως την κλιματική αλλαγή, την Τεχνητή Νοημοσύνη και τα πυρηνικά;
- Πώς εξιχνιάζει βιολογικές διεργασίες που παράγουν φυσικό, φθηνό λίπασμα, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται τα αποθέματα τροφής για τον αυξανόμενο πληθυσμό του πλανήτη μας;
- Πώς επεξεργάζεται υγρές βιοψίες και σχεδιάζει νέα αντιβιοτικά με σκοπό την επιτάχυνση στη θεραπεία της νόσου Αλτσχάιμερ, της νόσου του Πάρκινσον και των ανίατων μορφών καρκίνου;
- Πώς εποπτεύει ένα παγκόσμιο δίκτυο ιατρικών οργάνων και αισθητήρων με σκοπό την έγκαιρη αντιμετώπιση μιας υπερδιάδοσης ενός νέου φονικού ιού;
- Πώς επιτυγχάνει την οικονομική λειτουργία αντιδραστήρων πυρηνικής σύντηξης, με αποτέλεσμα την παραγωγή καθαρής, φθηνής ενέργειας για την κοινωνία;
- Πώς διασφαλίζεται το ψηφιακό μας απόρρητο αλλά και η συμπερίληψη στη νέα εποχή της «Quantum Supremacy»; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Πώς μπορούμε να καταλάβουμε το αληθινό πρόσωπο κάποιου εύκολα και γρήγορα; Πώς θα αποφύγουμε την ήττα αν υποψιαστούμε ότι ο "κολλητός" μας είναι έτοιμος να μας προδώσει προκειμένου να απολαύσει τα οφέλη της νίκης του;
Όταν παίζουμε χαρτιά ή τάβλι, όταν ποντάρουμε στη ρουλέτα, όταν ρίχνουμε ζάρια, όταν στοιχηματίζουμε στη λοταρία, όταν "ανεβάζουμε" την προσφορά μας σε μια δημοπρασία, όταν παζαρεύουμε σε μια αγοραπωλησία, όταν, ως χώρα, καταστρώνουμε στρατηγική εμβολιασμού, όταν, γενικώς, παίζουμε ένα παιχνίδι τύχης, πάντα κάτι κρυφό ξεφεύγει. Ίσως όχι από τα πρώτα λεπτά, αλλά σταδιακά. Μια νικηφόρα ζαριά, ένα κακό φύλλο, μια λάθος πληροφορία, μια αποτυχημένη συνεργασία,... κι αυτό που σχεδιάζουμε, βαθιά μέσα μας, βγαίνει στην επιφάνεια. Μια παθιασμένη αντίδραση, μια λάθος κίνηση, και η στρατηγική αποκαλύπτεται.
Η θεωρία παιγνίων -η οποία προέρχεται από τη μελέτη των πιθανοτήτων στα παιχνίδια τύχης- άρχισε, σύντομα, να εφαρμόζεται και στις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις: ποια είναι η καλύτερη στρατηγική που θα μπορούσες να χαράξεις για να "κερδίσεις στη ζωή" (όποιο παιχνίδι κι αν παίζεις);
Οι μαθηματικές τεχνικές της θεωρίας παιγνίων εμφανίζονται, με διάφορους βαθμούς "σοφίας", όταν -αντιμετωπίζοντας "συμπαίκτες"- καταστρώνουμε στρατηγικές με σκοπό είτε να μεγιστοποιήσουμε τα οφέλη είτε να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειές μας - από το προσωπικό συμφέρον μέχρι την παγκόσμια οικονομία,... ακόμη και κατά τον σχεδιασμό ενός πυρηνικού πολέμου.
Ο Μπράιαν Κλεγκ εμβαθύνει στην πολύχρωμη ιστορία και τα σημαντικά ευρήματα της θεωρίας παιγνίων και δείχνει τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό το, συχνά, παρεξηγημένο πεδίο μελέτης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Πώς μαθαίνει ο εγκέφαλός μας; Πρόκειται για το πιο "καυτό" ερώτημα των επιστημόνων της Τεχνητής Νοημοσύνης, στην προσπάθειά τους να κάνουν τις μηχανές να "μαθαίνουν" ακριβώς όπως η "απόλυτη μηχανή μάθησης", ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Πώς μπορεί ο εγκέφαλός μας να είναι τόσο αποτελεσματικός ήδη από τη γέννησή μας και πώς εξελίσσεται στη διάρκεια της ζωής; Ποια νευρωνικά κυκλώματα καθορίζουν την "πλαστικότητά" του στο πέρασμα των χρόνων; Ποιοι κανόνες διέπουν τους αλγορίθμους του εγκεφάλου μας καθώς σχηματίζουν τις μαθηματικές έννοιες, την αναπαράσταση του κόσμου, τις γλώσσες, την ανάγνωση, την καλλιτεχνική δημιουργία,... ακόμη και τη διαίσθηση;
Πώς τα εγκεφαλικά μας κυκλώματα προσεγγίζουν, με τη μάθηση, τις καλύτερες δεξιότητάς τους, και πώς αξιοποιούν τους χώρους "νευρωνικής επεξεργασίας" που διαθέτουν; Πώς γίνεται να μαθαίνουμε καλύτερα και ταχύτερα; Άραγε, θα μπορούσαμε να αντλήσουμε έμπνευση από τους αλγορίθμους του εγκεφάλου μας, ώστε να κατασκευάσουμε πιο αποτελεσματικές μηχανές με τεχνητή νοημοσύνη, που θα μας μιμούνται ή ακόμη και θα μας ξεπεράσουν;
Ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, μόλις αφήνει τη γραμμή παραγωγής του, είναι ένα "άγραφο" κομμάτι υλικού, που αρχίζει να μαθαίνει με βάση τις τεχνικές της μηχανικής μάθησης. Ο εγκέφαλος ενός βρέφους, όμως, διαθέτει ήδη -σχεδόν από τη γέννησή του- αξιοσημείωτη γνώση, κληρονομημένη από τη μακρά εξελικτική του ιστορία. Είναι προικισμένος με μια έμφυτη, ιδιοσυγκρασιακή ικανότητα να αλλάζει τον εαυτό του (να προσαρμόζεται), και η συνεχής απόκτηση γνώσης τροφοδοτείται από έναν εξαιρετικά περίπλοκο αλγόριθμο μάθησης, μέσω του οποίου ο εγκέφαλος επεξεργάζεται και αποθηκεύει την εμπειρία του.
Η μάθηση είναι ο θρίαμβος του είδους μας. Μάλιστα, δεν είμαστε απλώς Homo sapiens, αλλά Homo docens - το είδος που διδάσκει τον εαυτό του! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

8 απλά μαθήματα, ιδιαίτερα ευπρόσδεκτα, σε μια εποχή που, παρά τους θριάμβους της επιστήμης, ο δημόσιος διάλογος δηλητηριάζεται, περισσότερο από ποτέ, από ψευδείς ειδήσεις, τοξικό λαϊκισμό, θεωρίες συνωμοσίας και μιντιακό φανατισμό. Ενώ ακόμη κλονιζόμαστε από τις συνέπειες της πανδημίας, δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε ότι έγιναν τεράστια βήματα προόδου. Η εμπιστοσύνη μας στην επιστήμη -σε αντίθεση με την πολιτική- ανανεώθηκε ριζικά. Αν υιοθετήσουμε τον τρόπο που σκέφτονται οι επιστήμονες, μπορεί να βελτιωθεί θεαματικά και η καθημερινή ζωή μας. Άραγε, πώς θα καταφέρουμε -την ώρα μιας καθοριστικής απόφασης- να αντιμετωπίσουμε τη γνωστική ασυμφωνία, την ψευδαισθητική ανωτερότητα, την προκατάληψη, τις φοβίες μας για το άγνωστο και τις αντικρουόμενες πληροφορίες που θολώνουν την κρίση μας;
«... επειδή ο τρόπος με τον οποίο ασκούμε την επιστήμη έχει υπηρετήσει την ανθρωπότητα τόσο καλά, για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και με τόση επιτυχία, νομίζω ότι αξίζει να μοιραστώ μαζί σας αυτόν τον τρόπο σκέψης».
Ο Τζιμ Αλ-Καλίλι είναι ένας κορυφαίος καθηγητής θεωρητικής φυσικής και διάσημος εκλαϊκευτής της επιστήμης. Κατάφερε να κατακτηθεί με την αξία και το ταλέντο του αυτούς τους τίτλους κερδίζοντας την αναγνώριση τόσο από την επιστημονική κοινότητα όσο και από το διεθνές αναγνωστικό κοινό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ονειρεύεστε καμιά φορά ότι πετάτε σαν πουλί; Ότι ταξιδεύετε αβίαστα πάνω από δεντροκορφές, ότι ανυψώνεστε και μετά βουτάτε, γλιστράτε και στροβιλίζεστε ανάλαφρα στην τρίτη διάσταση; Ότι απλώνετε τις φτερούγες της φαντασίας σας και θαυμάζετε μέρη μαγικά ατενίζοντας παραμυθένιους τόπους;
Υπέροχη αίσθηση! Για κάθε πλάσμα που πετά, η πτήση είναι δεδομένη, καθώς η εξέλιξη την έκανε αυτόματη κίνηση της ζωής του. Όμως, για τον άνθρωπο ήταν ένα απίθανο όνειρο, μέχρι που ο αεροδυναμικός σχεδιασμός έκανε πραγματικότητα το "θαύμα" της πτήσης.
Από τον μυθικό Ίκαρο μέχρι το "μεγαλειώδες πουλί της Αργεντινής", από τους αδελφούς Ράιτ μέχρι το Boeing 747 και από τη νεραϊδόμυγα Tinkerbella μέχρι το φοβερό γεράκι, τόσο ο άνθρωπος όσο και όλα τα φτερωτά της φύσης έχουν μάθει να περιφρονούν τη βαρύτητα και να ανυψώνονται στους ουρανούς. Πώς τα κατάφεραν;
Ο Ρίτσαρντ Ντόκινς, που, ως γνωστόν, δεν πιστεύει στα "θαύματα", ξεσκεπάζει όλα τα μυστικά της "μαγικής" (μα πέρα για πέρα αληθινής) συνταγής που κάνει τα πουλιά, τα έντομα, τα ζώα, αλλά και τον άνθρωπο (με τις πτητικές μηχανές του), να πετούν. Αποκαλύπτει πώς κάτι αιωρείται ή αερολισθαίνει και τους τρόπους που αψηφά τη βαρύτητα, όπως τους επινόησε ο άνθρωπος εδώ και αιώνες ή τους προσάρμοσε στα ζώα η εξέλιξη εδώ και εκατομμύρια χρόνια.
Αν διψάτε για μια απόδραση από την καθημερινότητα, οι Απίθανες Πτήσεις είναι το ιδανικό πτητικό μέσο για ένα αδιανόητα προκλητικό ταξίδι του μυαλού, με τα φανταχτερά φτερά της επιστήμης, των ιδεών και της φαντασίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Άραγε, ήταν ένας "φριχτός" άνθρωπος ο Τζον φον Νόιμαν όταν πρότεινε έναν προληπτικό πόλεμο με τους Σοβιετικούς, στο πλαίσιο της γεωπολιτικής του Ψυχρού Πολέμου; Ήταν ένας αλτρουιστής όταν στάθηκε στο πλευρό του Μάντελμπροτ και όταν υπεράσπισε τον Οπενχάιμερ (τον κομμουνιστή "πατέρα" της ατομικής βόμβας) ή μήπως ήταν ένας άκαμπτος ορθολογιστής όταν έσπερνε αθόρυβα λύσεις για τις προκλήσεις που θα αντιμετώπιζε η ανθρωπότητα στο μέλλον; Δύσκολα ερωτήματα χωρίς εύκολες απαντήσεις για αυτή την πολυσχιδή προσωπικότητα, για αυτή την αδιανόητη υπερδιάνοια του 20ού αιώνα.
- Τα έξυπνα τηλέφωνά μας και η αρχιτεκτονική των υπολογιστών που μιμούνται το μυαλό μας,
- η αδυσώπητη στρατηγική νίκης στη θεωρία παιγνίων και η δυναμική της εξελικτικής βιολογίας (από τα αυτοαναπαραγόμενα διαστημόπλοια μέχρι τα xenobots),
- η τρομερή θερμοπυρηνική βόμβα και η αγωνία για τον πλανήτη μας,
- η απαράμιλλη μαθηματική νοημοσύνη, η ιδιόρρυθμη φιλανθρωπία και το χάρισμα να απολαμβάνει να σκέφτεσαι...
...όλα έχουν το ανεξίτηλο αποτύπωμα του πολυμήχανου "Τζόνι".
Οι μαθηματικές συνεισφορές αυτού του Ούγγρου επιστήμονα με την "εξωγήινη" ευφυΐα καθόρισαν τα πνευματικά ρεύματα του αιώνα μας από την πολιτική μέχρι την οικονομία και από την τεχνολογία μέχρι την ψυχολογία. Οι ιδέες του ήταν αστείρευτες. Τις μοιραζόταν απλόχερα με τον Χίλμπερτ, τον Τιούρινγκ, τον Γκέντελ, τον Χάιζενμπεργκ, τον Φέινμαν, τον Μίνσκι, και με όλους τους κορυφαίους επιστήμονες της εποχής του, καθώς μεταπηδούσε από πεδίο σε πεδίο, δίνοντας παντού λύσεις.
Μια βιογραφία της χειμαρρώδους, συγκλονιστικής ζωής του κοσμοπολίτη οραματιστή Τζον φον Νόιμαν και του κόσμου που μας έφτιαξε. Μια "βιογραφία ιδεών" που ηλεκτρίζει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Αϊνστάιν, σταμάτα να λες στον Θεό τι να κάνει!"
"Είμαι πεπεισμένος ότι Εκείνος δεν παίζει ζάρια με το Σύμπαν".
Οι δύο άντρες είχαν εντελώς διαφορετικές απόψεις - όχι μόνο για το πώς λειτουργούσε το Σύμπαν, αλλά και για τις ικανότητές τους να διακρίνουν τις θείες λειτουργίες του.
Μόνο ο ένας τους είχε δίκιο.
Αυτή η πεποίθηση ήταν που απομόνωσε τον τιτάνα της επιστήμης από το συναρπαστικό έργο της νέας γενιάς των κβαντικών φυσικών και κατέστρεψε τη φήμη του. Ο ιδιοφυής Αϊνστάιν θα μπορούμε να αλλάξει τον Κόσμο και πάλι, όμως είχε στυλώσει τα πόδια και κατέπνιγε τη δύναμη της δημιουργικής του διαίσθησης.
Πως συνέβη αυτό; Πώς η διάνοια φτάνει στο αποκορύφωμά της, πώς μετατρέπεται σε υπεροψία και πώς εξασθενεί;
Πώς διαχειριζόμαστε την αποτυχία και τα γηρατειά;
Πώς χάνουμε τη συνήθεια της εμπιστοσύνης και πώς μπορούμε να την ανακτήσουμε;
Μια γλαφυρή αφήγηση με εκπληκτικό σασπένς, γεμάτη συναρπαστικά και προκλητικά ανέκδοτα στοιχεία για τον διάσημο φυσικό στον οποίο χρωστάμε τόσα πολλά, αλλά κυρίως για τα πόσα περισσότερα θα είχε πετύχει αν μπορούσε να τιθασεύσει τα υπερβολικά ανθρώπινα ελαττώματά του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)