Γραμμένα στη Σίφνο και στην Κέρκυρα, "τα μικρούτσικα" αποτελούνται από δύο σύντομες ποιητικές συλλογές, τις Ξερολιθιές και τα Σπίρτα. Αν και οι τίτλοι τους παραπέμπουν στη γη και τη φωτιά, τα ποιήματα κατοικούνται τόσο από τον αέρα όσο και από το υγρό στοιχείο. Μνήμες ή ονειροφαντασίες, στιγμές ή φωτογραφικά στιγμιότυπα, λάμνουν σε έναν ελαφρύ κυματισμό, εμπνεόμενα από τη φύση, την απλή ποίηση της ζωής, των αισθήσεων και των αντικειμένων.

Η Σοφία Διονυσοπούλου και η Μαρίνα Μέντζου, συνεργάτριες για χρόνια στο θέατρο, σκάρωσαν δύο συγκοινωνούντα δοχεία, τα οποία εκβάλλουν στη φωτογραφία που βρίσκεται στη μέση του βιβλίου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μετά την κατάρρευση της τσαρικής αυτοκρατορίας, μεταξύ του 1917 και του 1921, έλαβε χώρα στη Ρωσία μια ολέθρια σύρραξη, ένας άγριος εμφύλιος πόλεμος, που θεωρείται από πολλούς ως το γεγονός με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στη σύγχρονη εποχή. Η Λευκή Συμμαχία, αποτελούμενη από μετριοπαθείς σοσιαλιστές και ακροδεξιούς φιλομοναρχικούς, ήταν σε μεγάλο βαθμό ασυμβίβαστη, με αποτέλεσμα να έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας απέναντι στον Κόκκινο Στρατό του Τρότσκι και το καθεστώς του Λένιν. Επρόκειτο για μία περίοδο όπου ο τρόμος γεννούσε περισσότερο τρόμο και ο άνθρωπος εξάντλησε τη σκληρότητα και την απανθρωπιά του επάνω στον άνθρωπο. Η σύρραξη μετετράπη σύντομα σε έναν διεθνή πόλεμο διά αντιπροσώπων, καθώς ο Τσώρτσιλ απέστειλε οπλισμό και στρατεύματα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, την ίδια στιγμή που οι ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ιαπωνίας, της Πολωνίας και της Τσεχοσλοβακίας εμπλέκονταν ενεργά στη σύρραξη. Aξιοποιώντας τα πλέον πρόσφατα πορίσματα της ακαδημαϊκής έρευνας και πλούσιο αρχειακό υλικό, ο Antony Beevor, συγγραφέας διεθνώς αναγνωρισμένων και ευπώλητων έργων, συνθέτει μια ολοκληρωμένη εικόνα της περιόδου. Μέσα από τη συναρπαστική αφήγησή του, μεταφέρει τα γεγονότα εκείνης της εποχής, έτσι όπως τα βίωσαν όσοι τα έζησαν από κοντά - είτε επρόκειτο για τον απλό εργάτη της Αγίας Πετρούπολης είτε για κάποιον αξιωματικό του Ιππικού στο πεδίο της μάχης, είτε για μια γυναίκα γιατρό σε κάποιο αυτοσχέδιο νοσοκομείο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ο Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος ήταν μια σύγκρουση απίστευτης βαρβαρότητας που κόστισε τη ζωή σε δώδεκα εκατομμύρια ανθρώπους. Ωστόσο, δεν έτυχε ποτέ της ανάλογης προσοχής και δεν έλαβε ποτέ τη θέση που του αξίζει στην Παγκόσμια Ιστορία. Το βιβλίο του Beevor σπεύδει να διορθώσει αυτή τη σοβαρή παράλειψη. (The Daily Telegraph)

Παρίσι, 2 Δεκεμβρίου του 1804. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης στέφεται Αυτοκράτορας της Γαλλίας. Μόλις δέκα χρόνια έχουν παρέλθει από τη στιγμή που ο άσημος, μα φιλόδοξος, Κορσικανός Λοχαγός αναλάμβανε επικεφαλής του γαλλικού πυροβολικού έξω από τα τείχη της Τουλόν. Ο Ναπολέων εμφανίστηκε στο ευρωπαϊκό προσκήνιο στα τέλη του 18ου αιώνα ως ένας μετεωρίτης που κυριολεκτικά άλλαξε τα πάντα. Ωστόσο, τίποτα δεν ήταν τυχαίο για αυτόν τον χαρισματικό άνδρα που εξακολουθεί να εξάπτει τη φαντασία, πυροδοτώντας αντικρουόμενες συζητήσεις ακόμη και στις ημέρες μας. Από την πολιορκία της Τουλόν μέχρι το Μαρενγκό και από τον θρίαμβο στο Αούστερλιτς μέχρι τις δίδυμες μάχες σε Ιένα και Αούερσταντ, ο Βοναπάρτης ξετύλιξε τη στρατηγική ευφυΐα του, αλλάζοντας ριζικά τη φύση των συγκρούσεων και την ίδια την τέχνη του πολέμου. Αν, λοιπόν, υπάρχει μια νοητή γραμμή που διαχωρίζει τη μεγάλη επιτυχία από την αθανασία, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Γάλλος αυτοκράτορας την πέρασε. Στους δύο αιώνες που έχουν μεσολαβήσει από τον θάνατό του, ο μύθος γύρω από το όνομά του γιγαντώθηκε. Διαχρονικά, οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι, λόγω της πρωτόγνωρης κλίμακας, της διάρκειας και της σφοδρότητας των συγκρούσεων, έχουν εμπνεύσει ιστορικούς, επιστήμονες, πολιτικούς και στρατιωτικούς, οι οποίοι έχουν επιχειρήσει να αντλήσουν πολύτιμες διδαχές από τις αποφάσεις και τη γενικότερη σταδιοδρομία των πρωταγωνιστών τους.
Στο πρώτο μέρος της σειράς "Μαθήματα Διοίκησης και Ηγεσίας", στο επίκεντρο της ανάλυσής μου βρέθηκαν οι στρατηγικές, οι αποφάσεις και οι τακτικές του σπουδαίου Αρχιστράτηγου της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και το πώς αυτές μπορούν να συσχετισθούν με τις σύγχρονες θεωρίες στα επιστημονικά πεδία της διοίκησης επιχειρήσεων, της ηγεσίας, της διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού κ.ά.
Σε αυτόν τον τόμο της σειράς, παραμένουμε στις αρχές του 19ου αιώνα και θέτουμε στο επίκεντρο της ανάλυσής μας τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη - έναν από τους σπουδαιότερους στρατηγούς της Παγκόσμιας Ιστορίας. Ο σκοπός μου είναι και πάλι ο ίδιος και δη η προσπάθεια εξαγωγής πολύτιμων μαθημάτων από τις στρατηγικές, τις αποφάσεις και τις τακτικές του Γάλλου στρατηλάτη έως το απόγειο της παντοδυναμίας του το 1807, με στόχο τη διαμόρφωση ενός οδικού χάρτη επιτυχίας για την/τον manager, το διοικητικό στέλεχος και την/τον επιχειρηματία τού σήμερα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το μονόπρακτο έργο είναι ένας μονόλογος του τραγικού του ήρωα από την αρχή σχεδόν ως το τέλος, χωρισμένος αριστοτεχνικά σε οχτώ κλιμακωτά διαβαθμισμένες, κατ' ανιούσα ένταση αγωνίας, σκηνές.
Πρόκειται για την ιστορία ενός μαύρου άντρα που καταφεύγει σε ένα νησί της Καραϊβικής όπου καταλήγει να καταδυναστεύει τους ιθαγενείς με τον ίδιο τρόπο που το είχαν κάνει οι λευκοί Βρετανοί και Αμερικάνοι άποικοι. Ο ήρωάς μας θα δολοφονήσει έναν άλλο άνθρωπο παίζοντας ζάρια, θα καταδικαστεί, θα αποδράσει και τελικά θα γίνει κυβερνήτης. Το μοτίβο που διατρέχει το έργο είναι πόσο εύκολα ο δυναστευόμενος γίνεται δυνάστης. Πόσο λεπτές οι γραμμές και οι ισορροπίες μεταξύ θύτη και θύματος και ποιες συνθήκες και επιλογές ορίζουν τη δική μας θέση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)