Ένα στυγερό έγκλημα συγκλονίζει τους επιχειρηματικούς κύκλους της Αθήνας λίγο πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004. Ο πανίσχυρος Πολ Σιδέρης βρίσκεται δολοφονημένος στο εξοχικό του στο Σούνιο. Μοναδική ύποπτη η σύζυγός του, που τελικά καταδικάζεται και φυλακίζεται αφήνοντας πίσω τη μικρή της κόρη.
Δεκαπέντε χρόνια αργότερα η νεαρή εγκληματολόγος Νάντια Βεντούρη ανοίγει εκ νέου τον φάκελο Σιδέρη. Σύντομα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια διεθνή σπείρα που προωθεί στην αγορά ανεκτίμητα έργα τέχνης. Από κυνηγός βρίσκεται κυνηγημένη όταν ανακαλύπτει ότι τα έργα έχουν κλαπεί κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.
Θα καταφέρει να επιβιώσει; Τελικά ποιος ήταν ο πραγματικός δολοφόνος του Πολ Σιδέρη; Πώς συνδέεται η υπόθεση με την προπολεμική Θεσσαλονίκη αλλά και την εύρωστη εβραϊκή κοινότητα της πόλης; Πόσο ισχυρά είναι τα μέλη της σπείρας και ποιοι είναι οι δεσμοί τους με τη ναζιστική Γερμανία;
Ένα βιβλίο με κινηματογραφική πλοκή και καταιγιστική δράση, βασισμένο σε πραγματικά ιστορικά στοιχεία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο τόμος Θέατρο - Τραύμα - Θεραπεία περιλαμβάνει 57 κείμενα και μαρτυρίες για τον θεραπευτικό χαρακτήρα του δράματος και του θεάτρου στις ποικίλες μορφές και εφαρμογές τους από την πλευρά του ερμηνευτή-καλλιτέχνη, από την πλευρά του θεατή και από την πλευρά του θεραπευτή μέσω τέχνης.
Βιωματικές αναδρομές και εκ βαθέων εξομολογήσεις καλλιτεχνών διασταυρώνονται με ιστορικές και θεωρητικές προσεγγίσεις πανεπιστημιακών, ψυχοθεραπευτών και εκπαιδευτικών για τα αρχαία Ασκληπιεία, το θέατρο στο σχολείο, την παιδαγωγική, τη δραματουργία, τη σύγχρονη σκηνική πράξη, τον θεατρικό ρόλο, τις τελετουργίες, το επιτελεστικό φύλο, την πολιτισμική θεωρία, την ψυχανάλυση και την τρέλα. Στο επίκεντρο των αναζητήσεων είναι οι διαδικασίες θεραπείας του τραύματος, η σκηνική αναπαράσταση του τραυματισμένου σώματος, η κάθαρση και η λύτρωση αλλά και οι τρόποι όπου ο προσωπικός πόνος συνδέεται με το συλλογικό τραύμα και μεταστρέφεται επιτελεστικά από τους κοινωνικούς δρώντες σε κινητήρια δύναμη αλλαγής. Με παραδείγματα από θρηνητικές επιτελέσεις, ακτιβιστικές πρακτικές και καλλιτεχνικές περφόρμανς ανοίγονται νέα πεδία έρευνας για τις σπουδές των παραστατικών τεχνών αλλά και για την ιατρική και τη θεραπεία με εργαλείο τις τέχνες.
Με την πλούσια θεματική του το βιβλίο απευθύνεται σε ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό και είναι ένα εφόδιο για μια καλύτερη κατανόηση της επίδρασης του θεάτρου στη θεραπευτική πρακτική σε εκπαιδευτικούς, δασκάλους, παιδαγωγούς, κοινωνικούς λειτουργούς, επαγγελματίες υγείας, ψυχολόγους, ψυχοθεραπευτές, ερευνητές και καλλιτέχνες, όπως επίσης σε φοιτητές και σπουδαστές θεάτρου και ιατρικής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Δεκαέξι συνεντεύξεις με πρόσωπα της «παλιάς» Αριστεράς, που αγωνίστηκαν για τις ιδέες τους και το πλήρωσαν με διωγμούς -κυνηγητό, αποκλεισμούς, εξορίες, φυλακές- συνθέτουν το βιβλίο αυτό, που κυκλοφορεί τώρα -με την «σημερινή» Αριστερά στο κέντρο της πολιτικής Σκηνής και με όλους τους προβολείς επάνω της- όχι μόνον ως «ιστορία», ούτε απλά ως νοσταλγία...
Με την Όλγα Μπακομάρου ζήσαμε μαζί, δέκα χρόνια στο ίδιο γραφείο στην Ελευθεροτυπία. Κι έτσι βίωσα εκ του σύνεγγυς την ένδοξη φήμη της για τις συνεντεύξεις της.
Δεν ξέρω και δεν έμαθα το μυστικό της Όλγας με τις συνεντεύξεις που έπαιρνε, αλλιώς ίσως να έκανα το ίδιο.
Η Όλγα έχει την ικανότητα, μάλλον το χάρισμα, να εκμαιεύει (αυτή είναι η λέξη) από κάθε άνθρωπο τον εαυτό του.
Μάλλον αυτό ξεκλειδώνει και την ουσία του βίου της Όλγας: είναι ο εαυτός της, χωρίς ουδένα ενωτικό τρόπο, αλλά αντιθέτως με τις αρχές της, ιδεολογικές, ηθικές και πολιτικές, και τον αξιοθαύμαστο σεβασμό της στα ανθρώπινα.
Όσο για την Αριστερά, αυτόν τον μεγαλειώδη κομήτη εκτός τροχιάς, με τις συνεντεύξεις της Όλγας αποδίδεται η λάμψη και η σκόνη των προσώπων που καθόρισαν τις τύχες της, αλλά και τις τύχες της χώρας, σε μια εποχή «μεγάλων προσδοκιών» και «θυελλωδών ανέμων», που συνεχίζεται... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στάθης Σ. Σκιτσογράφος

ΠΟΣΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΛΑΣΙΚΩΝ;
ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ ΝΑ ΤΗΝ ΜΑΘΟΥΜΕ;
ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ, ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ;
Αν η αξία της ζωής είναι η εύρεση και αποθέωση του νοήματός της, το βιβλίο αυτό -και όλα τα υπόλοιπα που θα ακολουθήσουν στην σειρά αυτή- αποτελεί έναν προβολέα, που ρίχνει άπλετο φως στις εσωτερικές μας σκιές και τα συλλογικά μας σκοτάδια και φωτίζει με τρόπο απλό, κατανοητό και διασκεδαστικό αθέατες όψεις της ατομικής μας ύπαρξης και του εθνικού μας βίου, υποχρεώνοντάς μας να ξανασκεφτούμε από την αρχή τα πάντα: ποιοι είμαστε, γιατί αξίζει να ζούμε, ποιος δρόμος οδηγεί στην εσωτερική αρμονία, τι σημαίνει υπεύθυνος και δίκαιος πολίτης. Αν φτάνοντας στο τέλος του νιώσετε ότι κάτι μέσα σας άλλαξε και ότι αρχίζετε να σκέφτεστε διαφορετικά, το βιβλίο θα έχει επιτύχει πλήρως τον στόχο του, που δεν είναι άλλος από το να μας κάνει να γνωρίσουμε τον θησαυρό της αρχαίας κλασικής γραμματείας και να συνειδητοποιήσουμε ότι η σκέψη των κλασικών δεν είναι ακαδημαϊκό απολίθωμα αλλά κάτι εξαιρετικά ζωντανό και γόνιμο, καθώς υπερβαίνει την ζωή ως απλό βιολογικό γεγονός και την εξυψώνει στο βαθύτερο νόημά της, η ανακάλυψη του οποίου οδηγεί στο ευ ζην. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Γιατί επιστρέφουμε σε τόπους, ανθρώπους και εμπειρίες του παρελθόντος; Στο πιο προσωπικό του μέχρι σήμερα έργο ο Θεοφάνης Τάσης συνδυάζει τη φιλοσοφία, την ποίηση και την αυτοβιογραφία σ' ένα υβριδικό ημερολόγιο.
Ταξιδεύοντας από το Ρίο ντε Τζανέιρο μέχρι τη Σεούλ στοχάζεται άλλοτε εύθυμα, ενίοτε μελαγχολικά, τη φιλία, την πατρίδα και τη θνητότητα. Έργο βαθιάς ομορφιάς το "Εν Μέση Οδώ" μιλά με συγκινητική ειλικρίνεια για την κοινοτοπία και το μυστήριο της ανθρώπινης συνθήκης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- Ποια είναι η σχέση οικογένειας και ψυχικής υγείας;
- Μπορεί η οικογένεια να αποτελέσει θεραπευτικό όπλο κατά της ψυχικής διαταραχής; Και αν ναι, πόσο έγκαιρα πρέπει αυτό να επιστρατευτεί;
- Μπορεί η οικογενειακή ψυχοθεραπεία να υποκαταστήσει τα φάρμακα;
- Τι είναι η συστημική επιστημολογία και ποια η θέση της στην ψυχοθεραπεία σήμερα;
Σε αυτά και άλλα συναφή ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει με τρόπο συνοπτικό και περιεκτικό ο συγγραφέας του παρόντος. Οι απόψεις του πηγάζουν από τη διεθνή βιβλιογραφία και την μακρά του πείρα ως ψυχιάτρου και ψυχοθεραπευτή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Αν και στην εποχή μας το φαινόμενο της παιδοφιλίας απασχολεί πολύ συχνά γονείς, δασκάλους και ψυχοθεραπευτές, καθώς έρχονται στο φως της δημοσιότητας ειδήσεις που συγκλονίζουν την κοινωνία, δυστυχώς δεν υπάρχει επαρκής σχετική βιβλιογραφία. Το βιβλίο του Cosimo Schinaia έρχεται να καλύψει επάξια αυτό το κενό. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή, επιστημονική και πολύ αναγκαία προσθήκη στη βιβλιογραφία για αυτό το ακανθώδες θέμα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Με μια πλούσια και καλά τεκμηριωμένη κοινωνική, επιστημονική και πολιτιστική έρευνα ο Cosimo Schinaia διευρύνει με θάρρος την ψυχαναλυτική σκέψη σε έναν χώρο που μέχρι σήμερα έχει μελετηθεί πολύ λίγο. Αυτό το βιβλίο είναι σημαντικό γιατί επιβεβαιώνει τη θεωρητική κλινική εξέλιξη της σύγχρονης ψυχανάλυσης, που μπορεί να ρίξει φως ακόμη και στις πιο σκοτεινές και δυσπρόσιτες περιοχές της ανθρώπινης ψυχής". (STEFANO BOLOGNINI, πρώην πρόεδρος της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας)
"Μέσα από τα έντεκα κεφάλαια του βιβλίου του ο δρ Schinaia και οι συνεργάτες του προχωρούν στο να εμβαθύνουν και να διευρύνουν τις γνώσεις μας για την ψυχοπαθολογία του παιδόφιλου". (DONALD CAMPBELL, πρώην πρόεδρος της Βρετανικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας)

Στην πολιτική σύγκρουση κατεξοχήν, οι σημασίες και τα νοήματα δεν είναι όπλο της πολιτικής μάχης, αλλά και αντικείμενο της πολιτικής μάχης.
Η εξουσία βρίσκεται στην άκρη της γλώσσας και όχι στην άκρη της κάννης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Αυτό που κατανοεί, σχεδόν εύκολα ο κοινός θεατής, είναι πως η σύγκρουση Μήδειας και Ιάσονα εκφράζει ουσιαστικά την αρχετυπική αντίθεση μεταξύ αρσενικού και θηλυκού. Από τη μία η Μήδεια υπερασπίζεται τον ιερό θεσμό του γάμου, επικυρωμένου με όρκους αιώνιας πίστης, και από την άλλη ο προδότης Ιάσων, που εμφανίζεται υπολογιστής, συμφεροντολόγος, ωφελιμιστής, αλλά και ορθολογιστής, καθώς έχασε το βασίλειό του και με τον νέο του γάμο προσβλέπει να κερδίσει έναν καινούργιο θρόνο και βασίλειο. Αρπάζει την ευκαιρία να ξαναφτιάξει τη ζωή του, να έχει μια δεύτερη ευκαιρία, αδιαφορώντας για τον πόνο που προξενεί στη γυναίκα στην οποία οφείλει το πρώτο και ηρωικό σκέλος της ζωής του. Η επιτυχία της Αργοναυτικής Εκστρατείας ήταν σχεδόν εξ ολοκλήρου έργο της Μήδειας. Ακόμα και η ανάρρησή του στον θρόνο της Ιωλκού. Η ψυχρή επιλογή του Ιάσονα αποτελεί την επιτομή της αχαριστίας. Και η Μήδεια ασφαλώς δεν υπερασπίζεται απλώς το γάμο, ως κοινωνικό θεσμό. Πέρα από την απόρριψή της ως γυναίκας -και κατανοούμε τι μαρτυρική πληγή συνιστά μια τέτοια απόρριψη- αναλογίζεται επίσης και το ανύπαρκτο μέλλον που την περιμένει.
Αυτό που απομένει από τη Μήδεια και όλο το έργο του Ευριπίδη είναι ένας κόσμος ανθρώπων με ελαττώματα, πάθη, αδυναμίες, σκοτεινές πλευρές και ανεξέλεγκτες εσωτερικές δυνάμεις, που οδηγούν σε τραγικά και αδιέξοδα γεγονότα. Ο Ευριπίδης εμφανίζεται μέσα από το έργο του ως ο πιο γήινος, ο πιο πραγματιστής και ως ο πιο κοντινός στην αντιφατική φύση του ανθρωπίνου όντος. Με κατανόηση, όμως, με συμπάθεια και ίσως με επιείκεια για την ατελή και αδύναμη φύση του ανθρώπου. Υπήρξε ο κατ' εξοχήν μελετητής της ανθρώπινης φύσης και των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, και αυτή του η βαθιά και τίμια μελέτη διαπερνά το σύνολο του έργου του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Γιατί ο Φρόυδ σήμερα; Διότι είναι αναγκαία όσο ποτέ η ματιά μέσα μας και η εσωτερικώτερη αίσθησι του άλλου. Αυτό που λέμε και ενσυναίσθησι. Στην ενσυναίσθησι νοιώθω τα αισθήματα του άλλου εντός μου. Την ώρα που η κοινωνία πάει να γίνη συναλλαγή, να επικοινωνούν απλώς οι άνθρωποι αντί να έρχωνται σε πιο ουσιαστική επαφή μεταξύ τους, και οι σχέσεις γίνονται εξωτερικές, έχει σημασία να ξανασκεφθούμε τον Φρόυδ. Ο Φρόυδ διανύει στο έργο του την απόστασι από το ψυχαναλυτικό ντιβάνι στην συγκρότησι της κοινωνίας και μας καλεί να προσεγγίσουμε την τελευταία στον ορίζοντα των απαιτήσεων της ψυχικής ζωής, με γέφυρα από το ένα σημείο στο άλλο τον πολιτισμό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το πόνημα τούτο είναι προϊόν πέντε ομιλιών με θέμα τις ανθρωπολογικές προεκτάσεις της κλινικής ψυχαναλύσεως, όπως τις εξέθεσε σε έργα του ο Φρόυδ. Αυτό δηλώνει και ο τίτλος "Ψυχή παντού". Οι ομιλίες έγιναν στο πατάρι του Αρμού, με περιωρισμένο ακροατήριο, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, μεταξύ 24-11 και 22-12-2022. Εις ανάμνησιν της εκδηλώσεως, κράτησα μία προφορικότητα στο τυπωμένο κείμενο.
Πεντέλη, Σεπτέμβριος 2023 (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Πού κρύβεται η ντροπή και γιατί τη συναντάμε συνήθως μόνο μεταμφιεσμένη; Ποια είναι η σχέση της με τη θρησκεία, την εξουσία και την πατριαρχία αλλά και με τους στενούς συγγενείς της, την ενοχή, την αυτομομφή και την περηφάνια; Ποιος είναι ο κρυφός της δεσμός με το μίσος και τον θυμό; Με ποιο τρόπο συνδέεται με το φύλο, τη σεξουαλικότητα, την ομάδα ή τις ομάδες στις οποίες ανήκουμε, την αυτοεκτίμησή μας και τη σωματική μας εικόνα; Πώς να αναγνωρίσει κάποιος την έντονη αλλά καμουφλαρισμένη υλικότητά της, την υπόγεια, αλλά καταλυτική επίδρασή της στο σώμα και στις φυσιολογικές του λειτουργίες; Κι ακόμη με ποιο τρόπο η ντροπή βαθαίνει το τραύμα καθιστώντας το αδιαπραγμάτευτο; Πώς ανατρέφεται σιωπηλά στον προβληματικό συναισθηματικό δεσμό; Πώς μπορεί τέλος να τη διαχειριστεί κανείς όταν εκείνη, αποκαμωμένη από την προσπάθειά της να κρύβεται, αναζητήσει θεραπεία; Πώς μπορεί να αντλήσει δύναμη πλησιάζοντάς την, αφαιρώντας τα επάλληλα πέπλα της; Το Βιβλίο της Ντροπής αποτελεί μια επιστημονική περιπέτεια χαρτογράφησης των υπόγειων διαδρομών της ντροπής στον ανθρώπινο ψυχισμό. Συγχρόνως συνιστά μια συναρπαστική αφήγηση, που διατρέχεται από ευαισθησία, ανατρεπτική συλλογιστική και λεπτό χιούμορ. Ένα γενναίο έργο αποδόμησης της ντροπής και όσων γνωρίζουμε για το ψυχικό τραύμα. (Από την έκδοση)

Χαϊκού και χιόνι

Χιονίζει τώρα.
Τα παιδιά στο σχολείο
πόλεμο παίζουν.

Σπουργίτι έλα
να μπεις στο σπίτι μέσα.
Κρυώνεις έξω.

Έστρωσε πάλι
λευκό χαλί στους δρόμους.
Στέγες δακρύζουν.

Περιπατητές
σε άσπρο φόντο εμείς
σε άλλους δρόμους,

ανταμώσαμε
και ο πάγος έσπασε
με μέγα κρότο.

Πώς να γυρίσεις;
Ακόμα και στη ζέστη
κρύο θα νιώθεις.
[Από την έκδοση]