alt

Για το μυθιστόρημα του Zia Haider Rahman «Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε» (μτφρ. Ανδρέας Μιχαηλίδης, εκδ. Πόλις).

Του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη

Όπως η ζωή, έτσι και η μουσική, ο κινηματογράφος, η λογοτεχνία, αλλάζουν δίχως να κοιτάζουν τη δικιά σου μελαγχολία. Τα πράγματα προχωρούν, μαζί και η έκφρασή τους. Η νοσταλγία δεν είναι πια αυτό που ήταν. Το ίδιο και ο έρωτας, η αγάπη, η φιλία. Η ρευστότητα και το εφήμερο, το παροδικό, είναι η ανθρώπινη κατάσταση. Και οι δημιουργοί αξιώσεων ξέρουν καλά να οργανώνουν το υλικό τους και να μεθοδεύουν την έκφραση του εν λόγω υλικού με τα τηλεσκόπια, τα μικροσκόπια και τα περισκόπιά τους πάντα εστιασμένα σε αυτό που διαρκώς μεταβάλλεται, στα ίχνη που αφήνει στο διάβα του ο χρόνος, στον δόλο του Λόγου και της Ιστορίας. Ο σάκος του επίμονου αναγνώστη κουβαλάει, συχνά, μυθιστορήματα που αδράχνουν το πνεύμα των εκάστοτε καιρών, που δεν είναι αγκυλωμένα σε ιδεολογικά γρανάζια, που ξέρουν να καταγράφουν αυτό που συμβαίνει, που παρακολουθούν με την προσήλωση του επιστήμονα τη γεωπολιτική των παθών, που δεν αντιμετωπίζουν με τρόμο τις αλλαγές, που δεν φυγοπονούν απέναντι στην τόσο απαιτητική εργασία που συνίσταται στο να ζεις στους καιρούς σου και να καταγράφεις, πάντα κριτικά, τα όσα διαδραματίζονται στην εποχή σου. Το ογκώδες μυθιστόρημα Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε του Zia Haider Rahman (μτφρ. Ανδρέας Μιχαηλίδης, εκδ. Πόλις) ανήκει στα έργα αυτά που θέλουν να είναι κοίλα κάτοπτρα των καιρών μας.

Γεννημένος στο πολύπαθο Μπανγκλαντές στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Rahman μεγαλώνει στη Μεγάλη Βρετανία, ζει σε συνθήκες μεγάλης ένδειας, καταφέρνει να κάνει λαμπρές σπουδές, γίνεται στέλεχος στον χρηματοπιστωτικό τομέα, ζει από τα μέσα τη φρενήρη παράνοια της άκρατης και άκριτης πρόσδεσης στο άρμα της μεγιστοποίησης του κέρδους.

Γεννημένος στο πολύπαθο Μπανγκλαντές στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Rahman μεγαλώνει στη Μεγάλη Βρετανία, ζει σε συνθήκες μεγάλης ένδειας, καταφέρνει να κάνει λαμπρές σπουδές, γίνεται στέλεχος στον χρηματοπιστωτικό τομέα, ζει από τα μέσα τη φρενήρη παράνοια της άκρατης και άκριτης πρόσδεσης στο άρμα της μεγιστοποίησης του κέρδους. Συσσωρεύει εμπειρίες, συνάζει (και επεξεργάζεται δημιουργικά, ως φαίνεται) πληροφορίες και υλικό, και, ακούγοντας θαρρείς μυστηριωδώς τη φράση του ποιητή Νίκου Καρούζου «γράφοντας εκδικούμαστε τα πράγματα» φιλοτεχνεί μια μεγαλειώδη τοιχογραφία του κόσμου στον οποίο ζούμε τις τελευταίες ιλιγγιώδεις δεκαετίες.

Το πρόσχημα είναι λιτά υποτυπώδες: δύο φίλοι συναντιούνται ύστερα από χρόνια, ο ένας έρχεται, τσαλακωμένος από τις αναταράξεις του βίου του, στο κατώφλι του επί χρόνια λίαν τακτοποιημένου δεύτερου, ο οποίος βρίσκεται, για πρώτη φορά στη ζωή του, στα πρόθυρα μιας κοινωνικής, οικονομικής, και ψυχολογικής κατάρρευσης, θύμα και αυτός του γενικότερου στραπάτσου που προκάλεσε η μανία της κερδοσκοπίας (την οποία υπηρέτησε πιστά και ο ίδιος). 

Οι δύο φίλοι, ο Ζαφάρ και ο ανώνυμος αφηγητής, επανασυνδέονται και συζητούν. Η ζωή του πρώτου εκτυλίσσεται σαν μαγνητοταινία στα μύχια ηχεία του δεύτερου, αποτυπώνεται σε σημειωματάρια, έγγραφα, ντοκουμέντα, φωτογραφίες που αφήνει ο Ζαφάρ στα χέρια του φίλου του. Σε αυτό το υλικό, στα στιγμιότυπα που γίνονται σεκάνς, σκηνές ολόκληρες και αλληλουχίες συμβάντων και περιπετειών, συνοψίζονται οι βηματισμοί και τα άλματα μιας εποχής που κινείται με τέτοια ταχύτητα ώστε είναι δύσκολη η κατανόηση και η ερμηνεία της. 

Ο Ζαφάρ είναι το συμπληρωματικό νεγκατίφ του αφηγητή: φύσει ταλαντούχος, ιδιοφυής, παράτολμος, ανοιχτός στην περιπέτεια, κυνηγός της γνώσης που δεν παρέχεται από τα έδρανα αλλά αποκτάται μέσα από τη βιωμένη στιγμή, αντισυμβατικός, ελισσόμενος διαρκώς στο υπάρχον πλαίσιο που τείνει να του επιβληθεί, ανθρώπινος πολύ ανθρώπινος στην αναζήτηση της εσώτερης, αλλά και κοινωνικής, αλήθειας. Η εμμονή του Ζαφάρ με τα μαθηματικά φανερώνει την αγωνία του να βρει μια μέθοδο που θα του επιτρέψει να φτάσει σε μια διαύγαση, σε μια επίγνωση που σταθεροποιεί, που κρυσταλλώνει τη γνώση, καίτοι βαθιά μέσα του συνειδητοποιεί ότι αυτό δεν είναι εντέλει εφικτό, ότι πάντα κάτι θα διαφεύγει, κάτι θα μένει σε εκκρεμότητα, κάτι θα παραμένει αίνιγμα που ανοίγεται, βασανιστικά και οδυνηρά, σε άλλα αινίγματα. «Ποιος αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω / με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό» ιδού το ζήτημα, αιώνιο και αέναο, των ανθρώπων (ιδίως της εποχής μας) που βλέπουν τις βεβαιότητές τους να σωριάζονται σε ερείπια, που αναζητούν ένα έρμα και ένα έρεισμα ώστε να συνεχίσουν να υπάρχουν.

Για τον Ζαφάρ, κάθε ανάμνηση είναι ένα work in progress, «ένα έργο σε εξέλιξη», κάθε έννοια υπόκειται στη διαδικασία της ρευστότητάς της για να αντικατασταθεί από μιαν άλλη που, με τη σειρά της, θα γίνει ρευστή επίσης. Όλα, τα πάντα, η κατάσταση των πραγμάτων και τα γεγονότα της ζωής μας, γίνονται ένα παλίμψηστο, κι εμείς γινόμαστε/είμαστε «ταξιδιώτες χωρίς πλαίσιο αναφοράς» λέει ο Ζαφάρ στον φίλο του. «Κάθε φορά που θυμόμαστε κάτι, η μελλοντική μας ανάμνηση αυτού του πράγματος μεταβάλλεται, σαν να γράφουμε και να ξαναγράφουμε τη μνήμη με μια νέα μνήμη, έπειτα από κάθε χρήση· πρόκειται για ένα διαρκές παλίμψηστο». Η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο. 

alt
Ο Zia Haider Rahman

Ο Rahman συνθέτει το μεγαλειώδες, από όλες τις απόψεις, μυθιστόρημά του, σε μια παρτιτούρα όπου χορεύουν κρίσιμες στιγμές της μυθιστοριογραφίας (τα επιτεύγματα του W.S. Sebald, ιδίως) αγκαλιασμένες με τη φιλοσοφία (απλώνεται σε όλες τις σελίδες του το έργο του Immanuel Kant).

Και όντως: «Έχεις ένα τσιγάρο;» ρωτάει ο Ζαφάρ τον φίλο του – έναν φίλο που είναι, συνάμα, αρχειοφύλακας των θραυσμάτων της ζωής του Ζαφάρ, καταγραφέας των ιστοριών του, φορέας ενός ήπιου φθόνου, στιγμιαίος προδότης. «And what can I tell you, my brother, my killer» έψαλλε πικρά ο αείμνηστος Λέοναρντ Κοέν, στο «Famous Blue Raincoat» αυτόν τον κρυφό πυρήνα του μυθιστορήματος του Rahman, στη σελίδα 369 του οποίου πρέπει να φτάσουμε για να ανακαλύψουμε, τρυπωμένο σε μια φράση γεμάτη νόημα, τον τίτλο του. «Οτιδήποτε νέο βρίσκεται στα όρια του οπτικού μας πεδίου, μες στο σκοτάδι, κάτω από τη γραμμή του ορίζοντα, οπότε τίποτα νέο δεν είναι ορατό, παρά μόνο υπό το φως των όσων γνωρίζουμε» αποφαίνεται ο Ζαφάρ, προσφέροντας στον φίλο του το κλειδί της αποκρυπτογράφησης σύνολου του δικού του βίου, αλλά και του βίου του αφηγητή, και, βεβαίως, του βίου όλων μας σε καιρούς ταχύτατων, σαρωτικών αλλαγών.

Ο Rahman συνθέτει το μεγαλειώδες, από όλες τις απόψεις, μυθιστόρημά του, σε μια παρτιτούρα όπου χορεύουν κρίσιμες στιγμές της μυθιστοριογραφίας (τα επιτεύγματα του W.S. Sebald, ιδίως) αγκαλιασμένες με τη φιλοσοφία (απλώνεται σε όλες τις σελίδες του το έργο του Immanuel Kant). Η αντίστιξη Ζαφάρ/Αφηγητής θυμίζει την αντίστιξη Νάφτα/Σετεμπρίνι στο Μαγικό Βουνό του Thomas Mann, ουσιαστικά τη σύγκρουση των δύο μείζονων προγραμμάτων/προταγμάτων που δέσποσαν στον 20ό αιώνα. Στο έργο του Rahman (που ας θυμίσουμε ότι είναι το πρώτο του!) μας προτείνεται, με συγκλονιστικά οργανωμένο τρόπο, μια άρση, μια υπέρβαση της αντίστιξης, της σύγκρουσης: μέσω των θραυσματικών εμπειριών του άλλου και των κατατετμημένων εμπειριών ημών να οδηγηθούμε στο ουσιώδες, πάει να πει στη συνείδηση του ποιοι είμαστε, στην απαλλαγή μας από χίμαιρες και φενάκες, στο ξεπέρασμα μιας ελεεινής και ολέθριας, κενής και μάταιης υλοφροσύνης.

Λίγα, ελάχιστα έθιξα από τα όσα θίγει το μυθιστόρημα του Rahman. Όσο το μελετούσα (διότι απαιτεί μελέτη και όχι βιαστική περιδιάβαση στις σελίδες του) τόσο επανερχόταν στον νου μου η απόφανση του Ludwig Wittgenstein «Από εδώ όπου είμαστε, να πάμε εκεί όπου βρίσκεται η Απόφαση», ενώ άκουγα επανειλημμένα τη «Chaconne» του Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ που μας καλεί ο συγγραφέας, στη σελίδα 225, να βάλουμε στο πικάπ και στη ζωή μας. 

* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ-ΙΚΑΡΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗΣ είναι συγγραφέας και μεταφραστής.


Απόσπασμα από το βιβλίο

«Ένα από τα ωραιότερα κομμάτια που έχουν γραφτεί για βιολί. Ο Γιοχάνες Μπραμς έγραψε για τη Σακόν του Μπαχ ένα γράμμα στην Κλάρα Σούμαν, λέγοντας ότι μέσα σε λίγα λεπτά περιέγραφε κάθε δυνατή συγκίνηση και ότι, αν το είχε γράψει ο ίδιος, δηλαδή ο Μπραμς, σίγουρα θα είχε τρελαθεί». (σ. 225)


altΥπό το φως των όσων γνωρίζουμε
Zia Haider Rahman
Μτφρ. Ανδρέας Μιχαηλίδης
Πόλις 2018
Σελ. 646, τιμή εκδότη €20,00 

alt

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Σάκος Εκστρατείας του Επίμονου Αναγνώστη: «Στη σκιά του 3ου Ράιχ»

Σάκος Εκστρατείας του Επίμονου Αναγνώστη: «Στη σκιά του 3ου Ράιχ»

Για τo μυθιστόρημα του Olivier Guez «Η εξαφάνιση του Γιόζεφ Μένγκελε» (μτφρ. Ευγενία Γραμματικοπούλου, εκδ. Κριτική) και το αφήγημα του Éric Vuillard «Ημερήσια διάταξη» (μτφρ. Μανώλης Πιμπλής, εκδ. Πόλις).

Του ...

Σάκος Εκστρατείας του Επίμονου Αναγνώστη: «Μάης '68, μισός αιώνας»

Σάκος Εκστρατείας του Επίμονου Αναγνώστη: «Μάης '68, μισός αιώνας»

Επιλογή σύγχρονων μυθιστορημάτων και κλασικών δοκιμίων με αφορμή τη συμπλήρωση πενήντα χρόνων από τα γεγονότα του Μάη του '68.

Του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη

...
Σάκος εκστρατείας του επίμονου αναγνώστη: «Πολιτικά θρίλερ»

Σάκος εκστρατείας του επίμονου αναγνώστη: «Πολιτικά θρίλερ»

Για το βιβλίο του Jean Echenoz «Ειδική απεσταλμένη» (μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Ίκαρος) και το βιβλίο του Βενσάν Πεγιόν «Aurora» (μτφρ. Μαριάννα Μαντά, εκδ. Πόλις).

Του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη

Η ευπρόσδεκτη πληθώρα π...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Η χλωμή κυρία» του Αλέξανδρου Δουμά (προδημοσίευση)

«Η χλωμή κυρία» του Αλέξανδρου Δουμά (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από την νουβέλα του Αλέξανδρου Δουμά [Alexandre Dumas], «Η χλωμή κυρία» (εισαγωγή – μτφρ. – επίμετρο: Γιώργος Θάνος), η οποία θα κυκλοφορήσει στις 28 Απριλίου στη σειρά «microMEGA/Λογοτεχνία», των εκδόσεων Ροές.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
Νίκος Δαββέτας: «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται με έκανε να θέλω να γίνω συγγραφέας»

Νίκος Δαββέτας: «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται με έκανε να θέλω να γίνω συγγραφέας»

Από το «Μαραμπού» και τους «Προσανατολισμούς», την «Πατρική κληρονομιά» και την «Κάθοδο των εννιά» στο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Αυτά είναι κάποια από τα βιβλία-της-ζωής του Νίκου Δαββέτα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Το πρώτ...

Η Εταιρεία Συγγραφέων στην 21η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Η Εταιρεία Συγγραφέων στην 21η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Η Εταιρεία Συγγραφέων συμμετέχει στη 21η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης με τέσσερις ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις με θέμα τις λογοτεχνικές ανθολογίες, την ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη, την Τεχνητή Νοημοσύνη και την πεζογραφία του Γιώργου Ιωάννου. 

Επιμέλεια: Boo...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Η χλωμή κυρία» του Αλέξανδρου Δουμά (προδημοσίευση)

«Η χλωμή κυρία» του Αλέξανδρου Δουμά (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από την νουβέλα του Αλέξανδρου Δουμά [Alexandre Dumas], «Η χλωμή κυρία» (εισαγωγή – μτφρ. – επίμετρο: Γιώργος Θάνος), η οποία θα κυκλοφορήσει στις 28 Απριλίου στη σειρά «microMEGA/Λογοτεχνία», των εκδόσεων Ροές.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
«Αυτό έκανες πάντα» του Νίκου Ιατρού (προδημοσίευση)

«Αυτό έκανες πάντα» του Νίκου Ιατρού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα του Νίκου Ιατρού «Αυτό έκανες πάντα», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 28 Απριλίου από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Περπατώ κάτω από τον δυνατό ήλιο. Το δέρμα μου αντιστέκεται, τα πνευμόνια...

«Η λάθος πλευρά» του Νταβίντε Κόπο (προδημοσίευση)

«Η λάθος πλευρά» του Νταβίντε Κόπο (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Νταβίντε Κόπο [Davide Coppo] «Η λάθος πλευρά» (μτφρ. Μαρία Οικονομίδου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Απριλίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Στην αρχή του ντοκιμαντ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Πέντε αξιοπρόσεκτες συλλογές από γυναίκες συγγραφείς – Διηγήματα μεταξύ υπογείωσης και απογείωσης

Πέντε αξιοπρόσεκτες συλλογές από γυναίκες συγγραφείς – Διηγήματα μεταξύ υπογείωσης και απογείωσης

Πέντε αξιοπρόσεκτες συλλογές διηγημάτων από γυναίκες συγγραφείς, που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2024 και ενδεχομένως πέρασαν κάτω από το ραντάρ μας. 

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Το διήγημα μένει συνήθως χαμηλόφωνο...

«Εις οσμήν ευωδίας πνευματικής» – Τρεις εκδόσεις με θεολογική αφετηρία και ανοιχτούς ορίζοντες

«Εις οσμήν ευωδίας πνευματικής» – Τρεις εκδόσεις με θεολογική αφετηρία και ανοιχτούς ορίζοντες

Για τα βιβλία «Ο παράδεισος και η κόλαση στη γη. Προσωπικές εμπειρίες του Βασιλείου Καισαρείας, του Γρηγορίου Νύσσης και του Ιωάννου Κωνσταντινουπόλεως» (εκδ. ΠΕΚ), «Αυγούστας Ευδοκίας, Βίος Κυπριανού» (εκδ. Αρμός) και για το λεύκωμα «Εις οσμήν ευωδίας πνευματικής. Φώτη Κόντογλου, διαχρονικές δημιουργίες» (εκδ....

Τι διαβάζουμε τώρα; 12 επιλεγμένα βιβλία ψυχολογίας, αυτοβοήθειας και αυτογνωσίας

Τι διαβάζουμε τώρα; 12 επιλεγμένα βιβλία ψυχολογίας, αυτοβοήθειας και αυτογνωσίας

Δώδεκα βιβλία ψυχολογίας, αυτοβοήθειας και αυτογνωσίας διαλεγμένα από τις πρόσφατες εκδόσεις στους πάγκους των βιβλιοπωλείων.  

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

Αρκετοί θεωρούν πως οι οδηγοί αυτοβοήθειας κι αυτογνωσίας είναι μόδα που θα περ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ