Ένα πορτρέτο του βιβλιοπωλείου «Πολιτεία» πολυπρισματικό, φιλοτεχνημένο από τις αφηγήσεις και τις ιστορίες συγγραφέων και μεταφραστών. Σήμερα, ο συγγραφέας και μεταφραστής Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης.
Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός
Η σχέση όλων μας με την ανάγνωση και τα βιβλία περνάει μέσα και από αμέτρητες ώρες αναζήτησης σε μικρά και μεγαλύτερα βιβλιοπωλεία, στο κέντρο της Αθήνας ή στο βιβλιοπωλείο της περιοχής μας. Το βιβλιοπωλείο της «Πολιτείας» από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του αποτέλεσε στέκι συγγραφέων και αναγνωστών, καθιερωμένη στάση στις αθηναϊκές βόλτες μας.
Ένα πορτρέτο της «Πολιτείας» φιλοτεχνημένο από τις αφηγήσεις και τις ιστορίες συγγραφέων, μεταφραστών και επιμελητών, τους κατοίκους της μεγάλης πολιτείας των βιβλίων.
«Περί Χρέους και Πολιτείας», του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη
Όπως ίσως γνωρίζεις, όταν καμιά φορά ομιλώ περί Πολιτείας και Χρέους, δεν ομιλώ για το τι οφείλω ως πολίτης στο Κράτος (διότι μου ανεβαίνει η ήδη ανεβασμένη πίεση, και δεν κάνει). Όταν ομιλώ, λοιπόν, περί Πολιτείας και Χρέους πρόκειται για ένα παλιό χρέος για κάτι βιβλία που είχα πάρει από τον Τσάκαλο αλλά μες στην αένανη αιώνια σούρα μου, νόμιζα ότι τα είχα πάρει από την «Πολιτεία», το βιβλιοπωλείο, και έτρεχα στην «Πολιτεία» κι έπιανα τον Στέφανο και τον Βενιέρη και επέμενα ότι κάτι χρωστάω κι έψαχναν οι έρμοι στα κομπιούτερ και δεν έβρισκαν να χρωστάω, και ξαναπήγαινα εγώ για το χρέος που ήταν στον Τσάκαλο και όχι στην «Πολιτεία» και φωνασκούσα και έλεγα: «Μα επιτέλους θέλω να καταβάλω το χρέος μου! Δεν μπορώ να έχω χρέος στην Πολιτεία!». Ώσπου μια φορά που πέρασα από τον Τσάκαλο, ξεμέθυστος, μου υπενθύμισε ότι προς αυτόν είναι το χρέος, κι έτσι ησύχασα.
«Μα επιτέλους θέλω να καταβάλω το χρέος μου! Δεν μπορώ να έχω χρέος στην Πολιτεία!».
ΥΓ. Μάλιστα, μου είπε με έντονο ύφος: «Κοίτα μην πεθάνεις κι εσύ!» Κι όταν έκπληκτος πάσχισα να τον πείσω ότι, παρά τις φήμες και τις γνωστές καταναλώσεις τσίπουρων, τζιν, ουίσκι, σιγαρέττων, δίσκων του Coltrane, ταινιών του Wim Wenders (μόνο τις παλιές!) και βιβλίων (ιδίως του Roberto Bolaño και του DFW), δεν έχω σκοπό να τα κακαρώσω τώρα κοντά, συνοφρυώθηκε, άφησε έναν μίνι τσακαλικό βρυχηθμό, μειδίασε (κατά σειράν), και μου έδειξε με θλίψη το τεφτέρι με τα χρωστούμενα αρκετών αείμνηστων φίλων μου (και φίλων του), που δυστυχώς τους πήρε ο Μαγκούφης ο Καμπούρης ο Χάρος, αυτός ο Ηλίθιος Στενογράφος.
*Ο ΓΙΩΡΓΟΣ-ΙΚΑΡΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗΣ είναι συγγραφέας και μεταφραστής.