laxanika-vathi

Πλήθος είναι τα βιβλία που εκδόθηκαν κι εκδίδονται διαρκώς κατά τη διάρκεια της κρίσης που διέρχεται η χώρα, την οποία επιχειρούν να περιγράψουν και να ερμηνεύσουν συνδέοντάς την είτε με την Ευρωζώνη είτε με την παγκόσμια οικονομία.

Του Σωτήρη Βανδώρου

Αρκετά μάλιστα από αυτά συνιστούν κατά κάποιον τρόπο χρήσιμους «οδηγούς» εξοικείωσης με οικονομικά φαινόμενα και πολιτικές που, για όσους δεν είναι οικονομολόγοι, ήταν ελάχιστα ή και καθόλου γνωστά, ενώ πια συνιστούν όρους του καθημερινού μας λεξιλογίου. Ωστόσο, σπανίζουν εκείνα τα βιβλία που επιχειρούν να αναμετρηθούν με διαστάσεις της κρίσης από μια κριτική και πλουραλιστική σκοπιά και ταυτόχρονα δεν αυτοπεριορίζονται ούτε στην αμιγώς οικονομική διάσταση ούτε σε χρόνο ενεστώτα (που μας αποκόπτει βίαια από τις καταβολές της κρίσης).

Ένα βιβλίο που ξεχωρίσαμε με βάση αυτά τα κριτήρια είναι το «Ανισότητα στην εποχή της κρίσης», μια συνεκτική συλλογή δέκα μεστών, αλληλοσυμπληρωματικών μελετών ελλήνων κοινωνικών επιστημόνων την οποία επιμελήθηκε ο ερευνητής του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών Αλέξανδρος Αφουξενίδης. Όπως εξηγεί ο ίδιος στην εισαγωγή του, μπορεί κάποιος να εντοπίσει μια φθίνουσα πορεία των δυτικών κοινοβουλευτικών δημοκρατικών καθεστώτων ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, μολονότι μέχρι και τις αρχές του 21ου αιώνα υπήρχε διάχυτη μια αισιόδοξη θεώρηση για την περαιτέρω εμβάθυνση κι επέκταση των δημοκρατικών θεσμών και αξιών σε συνδυασμό με την πτώση των σοσιαλιστικών καθεστώτων και τη διεθνή κινητοποίηση ποικίλων όψεων της κοινωνίας πολιτών. Ωστόσο, η γενική τάση για τα φιλελεύθερα-δημοκρατικά καθεστώτα φαίνεται τελικά να είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή σε περισσότερο ολιγαρχικές μορφές διακυβέρνησης και σε διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, φαινόμενα που συνδυάζονται με την επίταση των παγκόσμιων προβλημάτων.

Έχοντας κατά νου αυτή την πραγματικότητα και κάνοντας μια αποφασιστική επιλογή, την πρόταξη του ζητήματος της κοινωνικής ανισότητας, ο Αφουξενίδης μας προτείνει με αυτό το βιβλίο να αναμετρηθούμε με όψεις της κρίσης, ενίοτε υποφωτισμένες, που δεν τις βλέπουμε με αρκούντως κριτική ματιά. Αυτό το τελευταίο δεν είναι απλώς μια κοινοτοπία που νιώθει ο συντάκτης αυτής της βιβλιοπαρουσίασης υποχρεωμένος να αναμασήσει. Αλλά, όπως εύστοχα αναλύει στο εισαγωγικό του κείμενο ο επιμελητής της έκδοσης, υπάρχει, υπό μια έννοια, παράλληλα με την τάση διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων τις τελευταίες δεκαετίες, μια τάση περιορισμού της κριτικής αιχμής της Κοινωνιολογίας και, βεβαίως, των κοινωνικών επιστημών γενικότερα: κατακερματισμός, υπερ-εξειδίκευση, υποχρηματοδότηση της έρευνας και των σχετικών πανεπιστημιακών προγραμμάτων, αυτοεγκλωβισμός σε μεθοδολογικές και τεχνικές «ευκολίες» οδηγούν στην ενίσχυση ενός επιστημονικού λόγου περισσότερο κομφορμιστικό και ακαδημαϊκά περιχαρακωμένο σε σχέση με το παρελθόν, που δείχνει λιγότερο ενδιαφέρον να ανανεώσει τη θεωρία του κι εν τέλει εμφανίζει αδυναμία να συλλάβει το αντικείμενό του (τα φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα) στην ολότητά του. Αυτά δεν είναι απλώς εσωτερικά προβλήματα του «συναφιού» των επιστημόνων. Αντίθετα, στο βαθμό που οι κοινωνικές επιστήμες παρέχουν τα εργαλεία και τις αφηγήσεις με τις οποίες κατανοούμε τον κόσμο και τη σχέση μας με αυτόν, συνιστούν κοινωνικά προβλήματα τα ίδια.

Εδώ δεν θα παρουσιάσουμε όλα τα κείμενα του τόμου, αλλά θα κάνουμε μια, συνοπτική έτσι κι αλλιώς, αναφορά σε τρία από αυτά. Αυτή η προτίμηση ενέχει βέβαια ισχυρή δόση αυθαιρεσίας αφού προδίδει ενδιαφέροντα του συντάκτη αυτού του κειμένου και επουδενί σημαίνει ότι τα υπόλοιπα κείμενα δεν συνιστούν εξίσου σημαντικές και πρωτότυπες συνεισφορές. Ξεκινάμε, λοιπόν, από το «Νέες μορφές αστικής σύγκρουσης στην Αθήνα: το πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο, ο λόγος και οι πρακτικές απόρριψης των μεταναστών» των Κάρολου Καβουλάκου και Γιώργου Κανδύλη. Οι ερευνητές εξετάζουν πώς και υπό ποιες συνθήκες στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, από τα τέλη του 2008, κλιμακώθηκε μια συλλογική έκφραση απόρριψης των διαμενόντων στη γειτονιά μεταναστών. Βέβαια, κι αυτό πρέπει να προσεχθεί, ο ξενοφοβικός και ρατσιστικός δημόσιος λόγος ποικιλώνυμων κινήσεων πολιτών που παρουσιάστηκαν ως αυθόρμητες πρωτοβουλίες στρεφόταν κατεξοχήν εναντίον όσων προέρχονται από χώρες της Κεντρικής Ασίας και πολύ λιγότερο, φερ’ ειπείν, εναντίον Αλβανών και Πολωνών κατοίκων. Οι τελευταίοι, εν πολλοίς κοινωνικά ενταγμένοι στο μέτρο που προσομοιάζουν στους γηγενείς (πυρηνική οικογένεια, μόνιμη κατοικία, «φιλήσυχοι» κ.ο.κ.), δεν αποτελούν στον ίδιο βαθμό στόχο – κάτι βέβαια που εμμέσως υπονομεύει τον ίδιο τον απορριπτικό λόγο: ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ο Άλλος για να γίνει αποδεκτός ή έστω ανεκτός «πρέπει» να μοιάζει σε «εμάς», παρ’ όλα αυτά διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει κάποιο απόλυτο εμπόδιο, πολιτισμικού ή «φυλετικού» χαρακτήρα που να αποκλείει εκ προοιμίου τη συνύπαρξη.

agios-panteleimonas

Οι συγγραφείς προτάσσουν ως κύριο παράγοντα που επέτρεψε στο απορριπτικό συλλογικό υποκείμενο να συγκροτηθεί και να συγκροτήσει μια αφήγηση για το ζήτημα που μπορεί να συμπυκνωθεί στην αξίωση «έξω οι ξένοι», και να έχει σχετική απήχηση, τη μεταναστευτική πολιτική των τελευταίων ετών, ή ορθότερα την απουσία της, κι αντ’ αυτού την αναγωγή του ζητήματος σε αστυνομικό-κατασταλτικό, σε μια παλινδρόμηση δηλαδή στη δεκαετία του ’90. Χρειάστηκε όμως -και βρήκε- πότε την ανοχή πότε την ενεργητική σύμπραξη των αρχών (κυβέρνηση, Δήμος Αθηναίων, αστυνομία) προκειμένου να καταγάγει επιτυχίες, ενώ βεβαίως και ο ρόλος του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής υπήρξε σημαντικός. Στο βαθμό που τα συμβαίνοντα στην περιοχή που η νεοναζιστική οργάνωση έχει αναδείξει σε προπύργιό της αποκτούν εμβληματικό χαρακτήρα, αξίζει κανείς να προβληματιστεί για το πώς η οικονομική δυσπραγία και η κοινωνική υποβάθμιση μπορούν να οδηγήσουν τους ίδιους τους θιγόμενους σε αντιδραστικές πρακτικές που λειτουργούν συμμορφωτικά προς τις κυρίαρχες αξίες και τελικά εν πολλοίς αναπαράγουν τις οξυνόμενες σε περίοδο κρίσης σχέσεις ανισότητας, αντί, αντιστρόφως, να αποτελούν έναυσμα για τη διατύπωση προοδευτικών διεκδικήσεων και συγκρότησης σχέσεων αλληλεγγύης (π.χ. μεταξύ γηγενών κι αλλοδαπών που βιώνουν σχέσεις επισφαλούς εργασίας).

closedΣτο «Περιφερειακότητα και έλλειμμα γνώσης» η Μαρία Τσάμπρα παρουσιάζει τη μελέτη περίπτωσης (case study) που διεξήγαγε σχετικά με την επιχειρηματικότητα στην Αιτωλοακαρνανία. Τα συμπεράσματα, ωστόσο, είναι, τηρουμένων των αναλογιών, γενικεύσιμα κι επιβεβαιώνουν πόσο απαιτητικό και πολυπαραγοντικό εγχείρημα αποτελεί η υιοθέτηση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου για την ελληνική οικονομία που θα θεραπεύσει τις χρόνιες και βαθιές αδυναμίες της και που είναι απαραίτητη συνθήκη για την αντιμετώπιση της κρίσης μακροπρόθεσμα. Είναι προφανές ότι ένα θεμελιώδες πρόβλημα είναι το πόσο λίγα προϊόντα και υπηρεσίες με προστιθέμενη αξία παράγονται, προστιθέμενη αξία που μπορεί να προκύψει κυρίως με την ενσωμάτωση γνώσης και καινοτομίας. Η επίτευξη καινοτομίας, όμως, είναι μια διαδικασία εξελικτική και σωρευτική που απαιτεί συνδυασμό συνθηκών για να τελεσφορήσει. Η επιχειρηματικότητα παρουσιάζεται ως κλειδί που θα μετατρέψει την επιστημονική γνώση σε τεχνολογική εφαρμογή και τελικά σε κερδοφόρο προϊόν. Στην Αιτωλοακαρνανία η επιχειρηματικότητα εμφανίζει ρηχή διάρθρωση και χαμηλή ανταγωνιστικότητα –οι νέες επιχειρηματικές δράσεις αφορούν κατεξοχήν σε εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια και καφετέριες– εξαιτίας αφενός του ελλείμματος γνώσης και δεξιοτήτων του πληθυσμού, αφετέρου λόγω της απουσίας επιχειρηματικής κουλτούρας τέτοιας που θα αξιοποιούσε τις όποιες γνώσεις και δεξιότητες, θα δημιουργούσε ένα αντίστοιχο απόθεμα επαγγελματικής εμπειρίας και τελικά θα οδηγούσε στην επιτυχία.

Δεν μπορεί κανείς να μην αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν μετά από σχεδόν τρία χρόνια που η Ελλάδα προσέφυγε στην τρόικα να έχουμε παραμείνει σε γενικόλογες εξαγγελίες περί ανάπτυξης, η κυβέρνηση να την συνδέει μονομερώς με τη μείωση του κόστους εργασίας, την προσέλκυση ξένων επενδυτών και τις ιδιωτικοποιήσεις και να μην ανάγει σε πρώτη προτεραιότητα την αντιστροφή του χρεοκοπημένου μοντέλου που οδηγεί σε θέσεις εργασίας χαμηλού κόστους και χαμηλής ή καθόλου ειδίκευσης, όταν δεν οδηγεί απευθείας στην ανεργία. Από την άλλη, προφανώς δεν μπορεί κανείς να τα περιμένει όλα από το κράτος, και εκείνοι που είχαν δαιμονοποιήσει την επιχειρηματικότητα και το κέρδος θα πρέπει επειγόντως να αναθεωρήσουν. Δεν είναι καθόλου απαραίτητο ότι το επιχειρείν οδηγεί στην εκμετάλλευση και την κοινωνική αδικία, εφόσον συναρθρωθεί με τις κατάλληλες πολιτικές. Αντίθετα, η απουσία επιχειρείν, όπως ξεκάθαρα προκύπτει και από τη συγκεκριμένη μελέτη περίπτωσης, επιτείνει τις κοινωνικές ανισότητες και θίγει πρωτίστως τα πλέον ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού.

Αυτός ο προβληματισμός μας φέρνει στο ζήτημα της εκπαίδευσης και στη μελέτη «Η πολιτική οικονομία της πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση» του Σπύρου Ρουκανά ο οποίος παρουσιάζει τα ευρήματα της συγκριτικής έρευνας που έκανε στις δεκατρείς περιφέρειες της χώρας για τη σχέση του ΑΕΠ και του κατά κεφαλήν ΑΕΠ με τα ποσοστά φοίτησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επιβεβαιώνοντας πορίσματα κι άλλων ερευνών, ένα βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η αύξηση των δημοσίων δαπανών για την εκπαίδευση –που υπολείπονταν του μέσου όρου των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήδη προ κρίσης– θα πρέπει να συνοδεύεται με πολιτικές που θα παρέχουν περισσότερες ευκαιρίες σε νέους με μικρότερες οικονομικές δυνατότητες και ταυτόχρονα απαιτείται να ενθαρρυνθούν οι νέοι προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε περιφέρειες όπου παρατηρούνται εκπαιδευτικές ανισότητες. Ταυτόχρονα, οι επενδύσεις σε νέους τομείς γνώσεις είναι επιτακτικές. Διαφορετικά, οι παρατηρούμενες εκπαιδευτικές ανισότητες θα διευρύνουν τις οικονομικές ανισότητες. Δυστυχώς βλέπουμε, ότι καθώς υπάρχει μείωση, αντί για αύξηση των εκπαιδευτικών δαπανών, η διαχείριση της κρίσης κάνει τις ανισότητες περισσότερο έντονες, ενώ ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν περιοχές όπου η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι χαμηλή επειδή υπάρχει τουριστική ανάπτυξη που δεν συνάπτεται με ανώτερη εκπαίδευση. Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος, εάν και στο μέτρο που πλήττεται και ο τουρισμός από την κρίση, η εκπαιδευτική ανισότητα να πάρει, απροσδόκητα, και τη μορφή οικονομικής ανισότητας.

astegos-voyliΕδώ ας μας επιτραπεί και πάλι να εκδηλώσουμε την απορία μας με τα συμβαίνοντα, εν προκειμένω με την αντιμετώπιση των νέων επιστημόνων και ερευνητών στους οποίους κατεξοχήν θα έπρεπε να εστιάσει μια συγκροτημένη αναπτυξιακή πολιτική που θα επεδίωκε να αξιοποιήσει τη γνώση και την καινοτομία. Αντί να αντιμετωπιστούν ως πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο, έχουν απαξιωθεί πολλαπλώς με αποτέλεσμα πολλοί να φεύγουν στο εξωτερικό (brain drain). Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 2010 δεν προκηρύσσονται νέες θέσεις διαδασκόντων στα ελληνικά πανεπιστήμια μέχρι να διοριστούν όλοι όσοι (περί τους 800 επιστήμονες στο σύνολο) περιμένουν (υποαπασχολούμενοι, ετεροαπασχολούμενοι ή και άνεργοι για χρόνια μετά την εκλογή τους) τον ετεροχρονισμένο διορισμό τους. Και καθώς με τους ρυθμούς που γίνεται αυτό, δεν αναμένεται να ολοκληρωθεί πριν περάσουν ακόμη 3-4 χρόνια, μπορεί κανείς να προβλέψει το αποτέλεσμα: Το επιστημονικό δυναμικό της χώρας θα είναι γερασμένο και λειψό, ενώ οι νεότεροι από όλους θα στραφούν απευθείας στο εξωτερικό ή δεν θα αποτολμήσουν καν να εμπλακούν σε μια τέτοια περιπέτεια.

Κι ένα ακροτελεύτιο σχόλιο: Πρέπει κανείς να εθελοτυφλεί εάν δεν βλέπει παντού τα σημάδια ότι η οικονομική κρίση εξελίσσεται ραγδαία και σε κρίση της δημοκρατίας. Το πρόβλημα παρουσιάζεται ακόμη εντονότερο στο μέτρο που στη συλλογική συνείδηση η εμπέδωση της δημοκρατίας της μεταπολίτευσης συνδυάστηκε με την κοινωνική άνοδο και τη διαρκή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, ή έστω με τη βάσιμη προσδοκία ότι αυτοί είναι στόχοι εφικτοί. Έτσι, χρόνια ελλείμματά της που η ευημερία μας έκανε να απωθούμε έρχονται τώρα στο προσκήνιο με δραματικό τρόπο. Από αυτή την άποψη, οποιαδήποτε τεχνοκρατική προσέγγιση, όσο «ορθολογική» κι αν είναι, δεν μπορεί παρά να πλαισιωθεί από την πολιτική. Και η τελευταία, οφείλει επειγόντως να απαντήσει: πόση ανισότητα αντέχει η δημοκρατία;

 

anisotita-vivlioΑνισότητα στην εποχή της κρίσης
Θεωρητικές και εμπειρικές διερευνήσεις
Επιμ. Αλέξανδρος Αφουξενίδης
Εκδόσεις Προπομπός, 2012
Τιμή: €15,00, σελ. 180

politeia-link

 

 

 

 

 

Περιεχόμενα

Πρόλογος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. Αλέξανδρος Αφουξενίδης, Κοινωνική θεωρία στην εποχή της κρίσης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2. Λίλα Λεοντίδου, Επανακατασκευή του «ευρωπαϊκού Νότου» στη μετα-αποικιακή Ευρώπη: από την ταξική σύγκρουση στις πολιτισμικές ταυτότητες
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3. Σωτήρης Χτούρης – Φλώρα Τζελέπογλου, Μετασχηματισμοί του κοινωνικού και πολιτισμικού κεφαλαίου σε περιοχές με κοινωνική και οικονομική κρίση: τα πολιτισμικά δίκτυα ως συστήματα εξασφάλισης των συνθηκών κοινωνικής και περιβαλλοντικής αειφορίας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. Αναστασία Χρήστου, Διαδρομές υποκειμένων: έμφυλες, εθνοτικές και ταυτοτικές διαστάσεις της κοινωνικής ανισότητας στο συνειδησιακό και συγκρουσιακό πλαίσιο της μεταναστευτικής πραγματικότητας
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5. Κάρολος Καβουλάκος – Γιώργος Κανδύλης, Νέες μορφές αστικής σύγκρουσης στην Αθήνα: το πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο, ο λόγος και οι πρακτικές απόρριψης των μεταναστών
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. Anne Laferrere – Πλάτων Τήνιος – Θωμάς Γεωργιάδης, H γεωγραφία της διαγενεακής ανισότητας και η Κατοικία: Ελλάδα και Ευρώπη
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7. Κλεάνθης Συρακούλης – Αλέξιος Δέφνερ, Οι ανισότητες στον ελεύθερο χρόνο της νεολαίας στην πόλη: εμπειρικά αποτελέσματα από τη Λάρισα και τον Βόλο
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8. Μαρία Τσάμπρα, Περιφερειακότητα και έλλειμμα γνώσης
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9. Χρήστος Κούρτελης, Κοινωνικές ανισότητες και διεθνής αναπτυξιακή συνεργασία: ποιος είναι ο ρόλος της βοήθειας των νέων δωρητών;
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10. Σπύρος Ρουκανάς, Η πολιτική οικονομία της πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τι θέλουμε να κάνει το σχολείο μας;

Τι θέλουμε να κάνει το σχολείο μας;

Σκέψεις γύρω από τα πιο αποτελεσματικά εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο και αναπόφευκτες συγκρίσεις με το «ελληνικό παράδειγμα», με αφορμή το βιβλίο-μελέτη της Lucy Crehan «Φυτώρια ευφυΐας» (μτφρ. Μαρία Παπαηλιάδη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης).

Του Σωτήρη Βανδώρου ...

Οι άνθρωποι την εποχή των έξυπνων μηχανών

Οι άνθρωποι την εποχή των έξυπνων μηχανών

Για το βιβλίο «Life 3.0» του Max Tegmark (μτφρ. Νίκος Αποστολόπουλος, εκδ. Τραυλός).

Του Σωτήρη Βανδώρου

Εξολοθρευτής, Μάτριξ, Blade Runner κτλ. κτλ. Οι συνειρμοί που κάνουμε οι περισσότεροι όταν ακούμε περί τεχνητή...

Το παρόν και το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας

Το παρόν και το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας

Για το βιβλίο «Το πρωτείο της δημοκρατίας - Η σοσιαλδημοκρατία μετά τη σοσιαλδημοκρατία» του Γιώργου Σιακαντάρη (εκδ. Αλεξάνδρεια).

Του Σωτήρη ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο ως επίτιμο μέλος της

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο ως επίτιμο μέλος της

Η Ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο (γενν. 1928) επίτιμο μέλος της. 

Επιμέλεια: Book Press

Η Ακαδημία Αθην...

Πάουλο Σκοτ: «Το μυθιστόρημά μου βοήθησε κάποιους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι “λευκοί”»

Πάουλο Σκοτ: «Το μυθιστόρημά μου βοήθησε κάποιους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι “λευκοί”»

«Νομίζω πως οι Φαινότυποι έτυχαν θερμής υποδοχής επειδή δείχνουν το πόσο δύσκολο είναι να χτίσεις γέφυρες μεταξύ ανθρώπων που ζουν στην ίδια χώρα και μιλούν την ίδια γλώσσα, επηρεασμένοι από την αδράνεια που υπάρχει ακόμα εξαιτίας του αποικιοκρατικού παρελθόντος» μας είπε ο Βραζιλιάνος Πάουλο Σκοτ (Paulo Scott), που...

Φεστιβάλ ΛΕΑ 2025 – Τι θα δούμε σήμερα, Παρασκευή 20 Ιουνίου

Φεστιβάλ ΛΕΑ 2025 – Τι θα δούμε σήμερα, Παρασκευή 20 Ιουνίου

Ποικιλία εκδηλώσεων συναντάμε στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ ΛΕΑ (Λογοτεχνία εν Αθήναις) 2025 για την Παρασκευή 20 Ιουνίου : εργαστήρια μετάφρασης, αφιερώματα σε νομπελίστες συγγραφείς, συναντήσεις και συζητήσεις με αγαπημένους πεζογράφους της ισπανόφωνης λογοτεχνίας και προβολές ταινιών. Κεντρική εικόνα: Φερνάντο Αραμπ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

«Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Ανί Ερνό [Annie Ernaux], «Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Ιουνίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Τα σουπερμάρκετ και ο...

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα του Γιάννη Ζευγώλη «Η απόδραση της τελείας», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Σας μάζεψα, αγαπημένα μου σημεία, όλα εδώ για να σας ανακοινώσω την ...

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αφήγημα του Πορτογάλου συγγραφέα Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο [José Luís Peixoto], «Μου πέθανες» (μτφρ. Ζωή Καραμπέκιου), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Μπήκα σ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 πρόσφατα κουίρ βιβλία για τον «μήνα υπερηφάνειας»

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 πρόσφατα κουίρ βιβλία για τον «μήνα υπερηφάνειας»

Ιούνιος, μήνας υπερηφάνειας και διεκδικήσεων για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Επιλέξαμε 10 βιβλία του 2025 με κουίρ χαρακτήρες που απομακρύνονται από τη στερεοτυπική αναπαράσταση και αποκτούν ρεαλιστικές διαστάσεις. Στην κεντρική εικόνα, έργο της κουίρ καλλιτέχνιδας των αρχών του 20ου αιώνα Gluck. 

Γράφει η ...

Τραύμα σε ψυχή και σώμα: Πέντε πρόσφατα δοκίμια ψυχανάλυσης που ξεχωρίζουν

Τραύμα σε ψυχή και σώμα: Πέντε πρόσφατα δοκίμια ψυχανάλυσης που ξεχωρίζουν

Πέντε μελέτες που κυκλοφόρησαν προσφάτα πραγματεύονται τη σχέση του νου με το σώμα, την έννοια του «τραύματος», αλλά και τη θέση της ψυχανάλυσης στον σύγχρονο κόσμο. Κεντρική εικόνα: Ο Σίγκμουντ Φρόιντ.

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

...
Καρδιά, εγκέφαλος, τραύμα, αυτισμός: Τέσσερα βιβλία για την κατανόηση του ανθρώπινου οργανισμού από τις εκδόσεις Gutenberg

Καρδιά, εγκέφαλος, τραύμα, αυτισμός: Τέσσερα βιβλία για την κατανόηση του ανθρώπινου οργανισμού από τις εκδόσεις Gutenberg

Ποιος είναι ο ακριβής ρόλος της καρδιάς και ποιος του εγκεφάλου; Ποιοι μύθοι σχετικά με αυτά τα δύο όργανα καλλιεργούνται από τη σύγχρονη κουλτούρα; Τι αποτελεί «τραυματική εμπειρία» και πώς μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε αποτελεσματικά με τα νεαρά αυτιστικά άτομα; Τέσσερα νέα βιβλία από τις εκδόσεις Gutenberg καταπιά...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ