prodimosieysi kolliakou

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Δήμητρας Κολλιάκου «Αταραξία», που θα κυκλοφορήσει στις αρχές Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Πατάκη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Εσάς ποιος σας προσκάλεσε;» είχε ρωτήσει συνωμοτικά ο Αυστραλός. Θυμόταν και τη στιγμή. Ήταν λίγο πριν φτάσουν στα μπροστινά σκαλιά του ξενοδοχείου, που τα πλαισίωναν δυο χρυσά μανουάλια σε σκαλιστές βάσεις. Εκεί έλεγαν καληνύχτα· κάποιοι έμεναν στη στεγασμένη είσοδο με τις έξι πολυγωνικές κολόνες για να καπνίσουν με ησυχία το τελευταίο τσιγάρο, κι άλλοι κατευθύνονταν προς τα ασανσέρ στο εσωτερικό. Προηγουμένως μπορεί να είχαν περπατήσει ως τα μεγάλα εμπορικά, που τέτοια ώρα ήταν κλειστά. Ή ίσως ήταν τη φορά που είχαν δει τα χελιδόνια· πετούσαν χαμηλά, κοντά στους τοίχους, και οι φωλιές τους φαίνονταν απ’ τον δρόμο, σφηνωμένες κάτω από κάποιο γείσο ή στην κόγχη μιας αχρηστευμένης υδρορροής. Μόνο το βράδυ μπορούσαν να βγουν για λίγο ασυνόδευτοι.

Η Ιρλανδέζα είχε απαντήσει πως την είχε πετύχει στον δρόμο o πρόεδρος της Εταιρείας τους – στο Δουβλίνο, να υποθέσει κανείς ή, γιατί όχι, στο Ντόνεγκαλ. Στην κουβέντα πάνω, της είχε αναφέρει πως έπρεπε να στείλουν κάποιον στην Κίνα. «Γιατί δεν πας εσύ, που γράφεις για τη φύση;» Δημιουργία, Άνθρωπος και Φύση ήταν ο τίτλος της 2ης Διεθνούς Συνάντησης Λογοτεχνών, που θα γινόταν και φέτος στο Ντονγκμπέι. Μια παρόμοια ιστορία είχαν διηγηθεί η Νορβηγή και ο Αυστραλός. Και οι τρεις τους είχαν δεχτεί την πρόσκληση – γιατί πότε θα τους ξαναδινόταν τέτοια ευκαιρία; Δεν είχε να προσθέσει κάτι η ίδια. Ο Γκαμπριέλ είχε εντυπωσιαστεί, αυτόν ποτέ δεν τον είχαν καλέσει στην Κίνα. Για εκείνη, ήταν το είδος της αναγνώρισης που της έλειπε στο Παρίσι, όπου δεν την ήξερε κανείς. Είπε το ναι βιαστικά, χωρίς να κοιτάξει τον χάρτη. Δεν άλλαξε γνώμη ούτε κι όταν τον κοίταξε.

Ότι μπορεί να τους είχαν βάλει σ’ ένα είδος καραντίνας για τρεις ολόκληρες εβδομάδες δεν τους είχε περάσει καν απ’ το μυαλό. Ή, κι αν είχε περάσει απ’ το μυαλό ενός απ’ όλους –του Πορτογάλου, ας πούμε, που τους απέφευγε–, θα ήταν μάλλον κάτι σαν ιδέα για διήγημα – τραβηγμένη από τα μαλλιά, αν την καλοεξέταζες. Έβγαιναν καθημερινά από το ξενοδοχείο, πάντοτε όμως με το δικό τους πούλμαν και με τους ίδιους συνοδούς να τους περιστοιχίζουν.

Ο Γκαμπριέλ είχε εντυπωσιαστεί, αυτόν ποτέ δεν τον είχαν καλέσει στην Κίνα. Για εκείνη, ήταν το είδος της αναγνώρισης που της έλειπε στο Παρίσι, όπου δεν την ήξερε κανείς. Είπε το ναι βιαστικά, χωρίς να κοιτάξει τον χάρτη. Δεν άλλαξε γνώμη ούτε κι όταν τον κοίταξε.

Κάποιοι δεν έλειπαν σχεδόν ποτέ. Ο μικρόσωμος άντρας με την κόκκινη φόρμα που τους μετρούσε πριν από κάθε αναχώρηση – αυτός τους μοίραζε στο πούλμαν μπανάνες και εμφιαλωμένα νερά. Η ακαδημαϊκός με το πρόσωπο σαν ραγισμένη πορσελάνη. Ο ντροπαλός διηγηματογράφος που δούλευε στην εταιρεία ηλεκτρισμού. Η νεαρή βοτανολόγος που έψαχνε το σπάνιο άνθος. Ο ψηλός και γεμάτος άντρας που τους μιλούσε κινέζικα· τα δύο μπροστινά του δόντια είχαν μια μικροσκοπική τριγωνική εγκοπή στο κάτω τους μέρος, τα δυο παράλληλα κενά ήταν απόλυτα συμμετρικά. Δεν το ’παιρναν όμως απόφαση να τον ρωτήσουν αν αυτό ήταν χαρακτηριστικό κάποιας φυλής. Πέρα από ένα δύο εύκολα ονόματα, όπως του Μάο, που ήταν ο επικεφαλής, δεν ήξεραν σε ποιον απευθύνονταν κάθε φορά. Μεταξύ τους χρησιμοποιούσαν φόρμουλες που σταδιακά είχαν συμπυκνωθεί. «Ο πενηντάρης με το κορακίσιο μαλλί που αν τον έβλεπες αλλού θα τον έλεγες Λατινοαμερικάνο» είχε γίνει «ο Λατινοαμερικάνος». Δεν αποκλείεται να χρησιμοποιούσαν και οι Κινέζοι ανάλογες ή πιο μπριόζικες εκφράσεις, αν και ήταν ευκολότερο για κείνους να τους ξεχωρίζουν. Η Αμερικανίδα, ο Αυστραλός. Τον δεύτερο Αυστραλό θα τον έλεγαν «ο Αυστραλός προφέσορ» ή «ο Αυστραλός φυσιοδίφης». Κι από Ευρωπαίους: η Γαλλίδα, η Ιρλανδέζα, η Νορβηγή. Ο Πορτογάλος, ο Ιταλός. Η Ελληνίδα που ζει στο Παρίσι.

patakis kolliakou ataraksiaΤους είχαν πάει σε μουσεία που έμοιαζαν να ανοίγουν τις πόρτες τους ειδικά γι’ αυτούς, σε φωταγωγημένα πάρκα το βράδυ, με τους ντόπιους σαν κινητό ντεκόρ στο φόντο. Με δικά τους τζιπ και ειδική άδεια από τις τοπικές αρχές, στην κορφή του βουνού για να δουν τη δρακόλιμνη. Η θέα από εκεί ψηλά ήταν το πόστερ στην αίθουσα συνεδριάσεων και το εξώφυλλο στο βιβλιαράκι με τα βιογραφικά. Ξέφραγος ουρανός, και μέσα στο σπασμένο τσόφλι του βουνού το μπλε της Μεσογείου. Είχαν μαντέψει πόσο κόσμο θα είχε στην κορφή από τον αριθμό των σταθμευμένων πούλμαν στο πλάτωμα όπου επιβιβάστηκαν στα τζιπ, κι από τον αριθμό των άλλων τζιπ που έβλεπαν να κατεβαίνουν γεμάτα.

Υπαίθριοι πάγκοι με σουβενίρ και συσκευασμένα γλυκά, τουαλέτες, κάτι σαν βεστιάριο απ’ όπου νοίκιαζαν οι τουρίστες (ντόπιοι όλοι, ή πάντως Ασιάτες) χοντρά μπουφάν σε μια απόχρωση κινέζικου μπλε. «Θα χαθούμε!» είχε αστειευτεί η Γαλλίδα. Όμως κι εδώ τους έδωσαν προτεραιότητα. Οι ατέλειωτες ουρές στις ξύλινες πλατφόρμες που οδηγούσαν στο σημείο της πανοραμικής θέας περίμεναν υπομονετικά πίσω απ’ τα σκοινιά, σχηματίζοντας έναν υπερμεγέθη δράκο που μόλις είχε βγει από τη χειμερία νάρκη και δεν μπορούσε ακόμη να συντονίσει τις κινήσεις του.

Τους φωτογράφιζαν παντού από απόσταση. Σε κάποια μέρη, με το που κατέβαιναν απ’ το πούλμαν, τους φωτογράφιζαν στέλνοντας drones. «Επειδή είμαστε VIP» καμάρωνε η Αμερικανίδα – αν της έλεγε πως το ακρώνυμο δεν βγαίνει από τα αγγλικά αλλά από το ρωσικό Vesma Imenitaya Persona, άραγε θα την πίστευε;

Ήταν σύμπτωση το ότι τους προσκάλεσαν στην Κίνα λίγο προτού ξεσπάσει η πανδημία; Να πιστέψει κανείς πως είχαν προσκληθεί μόνο και μόνο για να πουλήσουν μια μέρα οι Κινέζοι μάσκες σε χώρες που –ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί;– θα βρίσκονταν χωρίς εξοπλισμό, σαν να ήταν τριτοκοσμικές, τη στιγμή που θα τον χρειάζονταν περισσότερο; Ή για να θριαμβεύσει η Κίνα παγκοσμίως, ενώ η Δύση θα πάλευε με τον «αόρατο εχθρό» ακολουθώντας απ’ άκρη σ’ άκρη την ίδια επικίνδυνη πολιτική του βλέποντας και κάνοντας; 

Πρώτος αρρώστησε ο Ιταλός – σε κάποιους είχε φανεί κωμικό. Λίγες βδομάδες μετά αποδείχτηκε πως ήταν άλλη μια απ’ αυτές τις παράξενες συμπτώσεις. Ο Ιταλός ήταν γέννημα θρέμμα του Μιλάνου, οι γονείς του ήταν κι οι δυο γιατροί. Είπε πως τον είχε πειράξει το νερό. Είχε πιει χωρίς να το σκεφτεί από τη βρύση του μπάνιου στο ξενοδοχείο. Έχασε την εκδρομή στην ηφαιστειακή λίμνη, μαζί και τον απολογισμό της επόμενης μέρας στην αίθουσα συνεδριάσεων. Ο Πορτογάλος αποφάσισε να αρρωστήσει κι εκείνος, για να φορτσάρει και να τελειώσει μια μετάφραση. Ο Ιταλός επέστρεψε κοντά τους, όμως η όρεξή του δεν είχε επανέλθει. Παραπονιόταν διαρκώς πως είχε χάσει τη γεύση του. Κανείς δεν του έδινε σημασία. Όλοι είχαν κουραστεί να τρώνε μεσημέρι βράδυ κινέζικο. Μόλις εμφανιζόταν πάνω στον περιστρεφόμενο δίσκο σερβιρίσματος κι ένα πιάτο με ψωμί για τοστ, χωρίς να τον ρωτήσουν έπαιρναν και οι άλλοι, κι ήταν φορές που το πιάτο έφτανε μπροστά του άδειο. Λίγους μήνες μετά, βλέποντας στην εφημερίδα το στρατιωτικό κομβόι να μεταφέρει τους νεκρούς έξω απ’ το Μπέργκαμο, είχε θυμηθεί τη λυπημένη έκφραση του Ιταλού και τη γυαλάδα του μετώπου του στο φως πολυελαίων με γλόμπους σε σχήμα κεριού.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Αλεξανδροπούλου «(Α)Κατάλληλο Timing», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ο Αύγουστος, όσο μεγαλώνεις, μοιάζει πικρός. Οι περισ...

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων του Λάζαρου Αλεξάκη «Mind the gap», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 5 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Είχε φτάσει σε μικρή απόσταση από τη βιτρίνα, και το νυχτεριν...

«My HERoines» της Μαρίας Αμανατίδου (προδημοσίευση)

«My HERoines» της Μαρίας Αμανατίδου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή αφηγημάτων της Μαρίας Αμανατίδου «My HERoines – Μικρές ιστορίες, μεγάλες ηρωίδες», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Μηκραίνεις»

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Κώστας Λογαράς: «Πρώτη φορά ταξίδεψα πέρα απ’ τα όρια της γειτονιάς μου με τον Ιούλιο Βερν»

Κώστας Λογαράς: «Πρώτη φορά ταξίδεψα πέρα απ’ τα όρια της γειτονιάς μου με τον Ιούλιο Βερν»

«Ο έφηβος» και «Ο νεαρός Τέρλες» τον ώθησαν στην ενδοσκόπιση και τη γραφή, ενώ επανέρχεται στην «Ιστορία ενός αιχμαλώτου» ως πρότυπο γλώσσας και ύφους. Αυτά είναι κάποια από τα βιβλία της ζωής του Κώστα Λογαρά.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

«Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα

Για την παράσταση «Η δύναμη της συνήθειας» του Τόμας Μπέρνχαρντ, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα, στο Θέατρο Ροές. Μαζί με τον Περλέγκα παίζουν τα μέλη της ομάδας «κι όμΩς κινείται».

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Στο θέατρο «Ροές» ο ...

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη μελέτη της Έλενας Χουζούρη «Ψυχή ντυμένη αέρα – Ανθούλα Σταθοπούλου - Βαφοπούλου: Η μούσα της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης», η οποία θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίκεντρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Μάγε...

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Αλεξανδροπούλου «(Α)Κατάλληλο Timing», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ο Αύγουστος, όσο μεγαλώνεις, μοιάζει πικρός. Οι περισ...

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

«Mind the gap» του Λάζαρου Αλεξάκη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων του Λάζαρου Αλεξάκη «Mind the gap», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 5 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Είχε φτάσει σε μικρή απόσταση από τη βιτρίνα, και το νυχτεριν...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...
«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας (μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα) που αναμένουμε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Στην κεντρική εικόνα, ο Αλέξης Πανσέληνος, η Μάρω Βαμβουνάκη και ο Μιχάλης Μοδινός.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Μυθιστ...

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Η Σίρλεϊ Τζάκσον [Shirley Jackson, 1916-1965] ήταν πολλά περισσότερα από μια συγγραφέας ιστοριών τρόμου. Με άξονα δύο βιβλία της που κυκλοφόρησαν ή επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα «Η λοταρία και άλλες ιστορίες» (μτφρ. Χρυσόστομος Τσαπραΐλης) και «Ζούσαμε πάντα σε ένα κάστρο» (μτφρ. Βάσια Τζανακάρη) από τις εκδόσεις ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ