prodimosieysi tatsi

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα της Γεωργίας Τάτση «Πίσω από τον ήχο του νερού», που θα κυκλοφορήσει στις 6 Ιουνίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Μην ανησυχείς. Μην αισθάνεσαι θλίψη. Έλα, χαμογέλα. Για σένα δεν πέθανα. Θα είμαι πάντα εδώ κι εσύ θα έρχεσαι όποτε θέλεις να μιλάμε. Θα δεις, ένα πρωί απλώς θα ξυπνήσεις κι όλα θα έχουν τελειώσει. Δεν θα χρειάζεται να μιλάμε. Δεν θα με χρειάζεσαι πια».

Η μητέρα μού μιλούσε έτσι μόνο όταν έμπαινα και κλεινόμουν στην ντουλάπα. Ήταν η μεγάλη δρύινη ντουλάπα με τα ρούχα της στη βορινή πλευρά του δωματίου, προς το ποτάμι. Κρεμάστρες με φουστάνια, φούστες, μπλούζες, πουκάμισα, παντελόνια, ζακέτες, παλτό. Αν και το ποτάμι ήταν μακριά και τίποτα δεν ακουγόταν σε κανένα δωμάτιο, μέσα στην ντουλάπα έφτανε καθαρά ο ήχος του καθώς κυλούσε. Στην αρχή δεν είχα σκεφτεί να μπω. Μου αρκούσε να ανοίγω τα φύλλα και να κοιτάζω απέξω τα φορέματά της. Έφερνα από την κουζίνα την καρέκλα της μαμάς, όπως τη λέγαμε, και καθόμουν μπροστά τους. Τα κοίταζα κάθε βράδυ πριν πάω για ύπνο, αφού πρώτα βεβαιωνόμουν πως ο πατέρας είχε ξαπλώσει στο ντιβάνι του γραφείου του. Μετά τον θάνατό της, εγκατέλειψε το κρεβάτι τους. Δεν ήθελε να κοιμάται με την πεθαμένη.

Κοίταζα, εστίαζα, συγκεντρωνόμουν με όλη μου τη δύναμη στο μαύρο φόρεμα που κρεμόταν πρώτο, αφήνοντας πίσω του ένα μικρό κενό από τα υπόλοιπα. Εισπνέοντας βαθιά τη μυρωδιά της που είχε ποτίσει το ύφασμα, προσπαθούσα να τη φανταστώ μέσα του, αλλά δεν τα κατάφερνα, ως τη στιγμή που είδα να εμφανίζεται το χέρι της στο δεξί μανίκι. Εξείχε εκεί ο λευκός καρπός, τα δάχτυλά της με βαμμένα νύχια. Πάνω από τη βέρα, στον παράμεσο, φορούσε δαχτυλίδι με γαλάζια πέτρα. Δεν θυμόμουν να το είχα ξαναδεί.

Η μάνα μου στεκόταν μέσα στο μαύρο φόρεμα θολή, θαμπή, συρραφή τεμαχισμένων αναμνήσεων. Αυτό που της συνέβη με εμπόδιζε να τη δω καθαρά. Δεν μπορούσα να θυμηθώ το πρόσωπό της, παρά μια ασαφή εικόνα του. Άκουγα όμως καθαρά τη φωνή της πίσω από τον ήχο του νερού.

Όσο κι αν περίμενα, δεν εμφανίστηκε κανένα άλλο μέλος του σώματός της. Πήρα τότε το κεφάλι της από παλιότερη ανάμνηση, όταν η μάνα μου στεκόταν με το κομπινεζόν εδώ μπροστά στην ίδια ντουλάπα, και το ακούμπησα στη λαιμόκοψη του φουστανιού. Από την ίδια ανάμνηση πήρα τα πόδια που έλαμπαν γυμνά και της τα φόρεσα κάτω από τη φούστα. Μάζεψα κομμάτια από άλλες θολές αναμνήσεις και τα ένωσα, την έφτιαξα ολόκληρη, αν και οι αρμοί της άφηναν κενά, αλλά αυτά δεν είχα υλικό να τα καλύψω. Σε τούτην όμως τη γυναίκα με τις ραφές δεν αναγνώριζα τη μάνα μου, εκτός από μια στιγμή που αναγνώρισα το στόμα της καθώς μου φάνηκε πως μου χαμογελούσε, αλλά κι αυτό αμέσως αλλοιώθηκε. Η μάνα μου στεκόταν μέσα στο μαύρο φόρεμα θολή, θαμπή, συρραφή τεμαχισμένων αναμνήσεων. Αυτό που της συνέβη με εμπόδιζε να τη δω καθαρά. Δεν μπορούσα να θυμηθώ το πρόσωπό της, παρά μια ασαφή εικόνα του. Άκουγα όμως καθαρά τη φωνή της πίσω από τον ήχο του νερού. Γαντζώθηκα από τη φωνή της και κλείστηκα μαζί της στην ντουλάπα. Με καθησύχαζε, με βοηθούσε να υπομένω: «Μην ανησυχείς. Για σένα δεν πέθανα. Θα είμαι πάντα εδώ κι εσύ θα έρχεσαι όποτε θέλεις να μιλάμε».

Μια φορά, όπως ήμουν κλεισμένος και την άκουγα, με άγγιξε δειλά. Ύστερα με πήρε από το χέρι και με οδήγησε έξω. Σταθήκαμε μπροστά στα συρτάρια της ντουλάπας, πέντε συρτάρια τοποθετημένα κάθετα, όπου έβαζε πράγματα εντελώς δικά της – μαντίλια, γάντια, κορδόνια, κάλτσες, εσώρουχα. «Τράβηξε ένα συρτάρι» μου είπε, αλλά εγώ δίσταζα, ντρεπόμουν, φοβόμουν πάντα αυτά που κρύβουν στα συρτάρια. «Εδώ φυλάω πράγματα μόνο για σένα» μου είπε: «Τράβηξε όποιο συρτάρι θέλεις, μη φοβάσαι». Τράβηξα το πρώτο. «Τώρα άνοιξε το χέρι σου».

vakhikon tatsh piso apo ton ixo tou nerouΈπαιρνε από μέσα μία μία τις αναμνήσεις και τις ακουμπούσε στην παλάμη μου:

πώς μου σκούπιζε τη μύτη με το μαντίλι·
πώς έβγαζε το γάντι της τραβώντας ένα ένα τα δάχτυλα από την άκρη·
πώς σάλιωνε τα δάχτυλά της και τα περνούσε στο τσουλούφι μου·
πώς πίεζε το τσουλούφι μου να μην πετάει·
πώς έσκυβε να δέσει τα κορδόνια μου·
πώς μου έσφιγγε το χέρι όταν περπατούσαμε.

«Μαμά, δεν μ’ αγαπούσες; Γιατί είσαι ανάμνηση και πρέπει να σε συναντάω στα συρτάρια;» τη ρώτησα, ελπίζοντας σε μια απάντηση που θα επανέφερε τα πράγματα στην κατάσταση που βρίσκονταν πριν πεθάνει, αλλά δεν υπήρξε καμιά απάντηση.

Ο χρόνος επέστρεφε πάλι στη φυσιολογική του ροή και μεγαλώνοντας σταμάτησα να κλείνομαι στην ντουλάπα. Τώρα τη συναντούσα σ’ αυτό που κατοικούσε μέσα στα πράγματα:

στα επιχρυσωμένα χείλη του φλιτζανιού που ακουμπούσε τα δικά της·
στα ανοξείδωτα κουταλοπίρουνα·
στο μαχαίρι που έκοβε ψωμί·
στην ποδιά καθώς την έδενε μπροστά στον νεροχύτη για να πλύνει τα πιάτα·
στο ψυγείο να παίρνει το γάλα από την ανοιγμένη πόρτα του·
στον καθρέφτη του νιπτήρα να σηκώνει τα μαλλιά ψηλά, να τα πιάνει πίσω και να τα περνάει μέσα στο μαύρο λαστιχάκι.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μεχμέτ Ατές «Η σιωπή του κελιού», το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίμετρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πάντα έλεγαν: «Συνήθως έρχονται γύρω στις έξι, έξι κα...

«Μια τρίχα που γίνεται άλογο» της Λίλας Κονομάρα (προδημοσίευση)

«Μια τρίχα που γίνεται άλογο» της Λίλας Κονομάρα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα της Λίλας Κονομάρα «Μια τρίχα που γίνεται άλογο», η οποία κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Κι όμως κάποτε ήμασταν εμείς, ψιθυρίζει κι αμέσως σκέψεις κα...

«Αμνοί και Λέοντες» του Γιάννη Μόσχου (προδημοσίευση)

«Αμνοί και Λέοντες» του Γιάννη Μόσχου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Γιάννη Μόσχου «Αμνοί και Λέοντες», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 29 Απριλίου από τις εκδόσεις Τόπος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Καλώς τα παλικάρια! Τι κάνετε, ωρέ λεβέντες;» έτριξε το μοναστήρι η...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

«Δεν έχω ανάσα» του Λουίζ Σβαρτς (κριτική) – Αντιμέτωπος με το θεριό της κατάθλιψης

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Λουίζ Σβαρτς (Luiz Schwarcz) «Δεν έχω ανάσα» (μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, εκδ. Ίκαρος).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Ο Λουίζ Σβαρτζ είναι ένας από τους σημαντικότερους εκδότες της Βρ...

Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Όνομα πατρός: Δούναβης» του Κώστα Ακρίβου

Παρουσίαση του μυθιστορήματος «Όνομα πατρός: Δούναβης» του Κώστα Ακρίβου

Παρουσίαση του μυθιστορήματος του Κώστα Ακρίβου «Όνομα πατρός: Δούναβης» την Τρίτη 20 Μαΐου, στις 19:30, στον ΙΑΝΟ της Αθήνας.

Επιμέλεια: Book Press

Την Τρίτη 20 Μαΐου, στις 19:30, η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και ο...

Φώτης Τερζάκης: «Ως συμπεριληπτικό όνομα, η

Φώτης Τερζάκης: «Ως συμπεριληπτικό όνομα, η "Ανατολή" είναι ήδη μια ρατσιστική και αποικιοκρατική κατηγορία, ένας τόπος της φαντασίας μας»

Μιλήσαμε με τον Φώτη Τερζάκη με αφορμή την πρόσφατη επανακυκλοφορία της μετάφρασής του της περίφημης μελέτης του Έντουαρντ Σαΐντ (Edward Said) «Οριενταλισμός», από τις εκδόσεις Σάλτο.

Στον Κ.Β. Κατσουλάρη 

Λίγα εί...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

«Η σιωπή του κελιού» του Μεχμέτ Ατές (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Μεχμέτ Ατές «Η σιωπή του κελιού», το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίμετρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πάντα έλεγαν: «Συνήθως έρχονται γύρω στις έξι, έξι κα...

«Ο σπορέας» του Ζαν Νταρό (προδημοσίευση)

«Ο σπορέας» του Ζαν Νταρό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Ζαν Νταρό [Jean Darot] «Ο σπορέας» (μτφρ. Ελένη Γ. Γύζη), το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Στίξις.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Δεν γνωρίζαμε τίποτα. Δεν γνωρίζαμε αν οι εξόριστοι...

«Μια τρίχα που γίνεται άλογο» της Λίλας Κονομάρα (προδημοσίευση)

«Μια τρίχα που γίνεται άλογο» της Λίλας Κονομάρα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα της Λίλας Κονομάρα «Μια τρίχα που γίνεται άλογο», η οποία κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Κι όμως κάποτε ήμασταν εμείς, ψιθυρίζει κι αμέσως σκέψεις κα...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μικρός οδηγός στο ελληνικό διήγημα 1974-2024: 50 αντιπροσωπευτικά διηγήματα όλων των κατηγοριών

Μια ανασκόπηση της ελληνικής διηγηματογραφίας των τελευταίων πενήντα ετών σε 50 αντιπροσωπευτικά κείμενα. Σε πόσες κατηγορίες μπορούν να ταξινομηθούν τα διηγήματα (της μνήμης, πολιτικά, ερωτικά, αστυνομικά κ.ά.) και ποιοι οι σημαντικοί εκπρόσωποι της κάθε μιας; Στην κεντρική εικόνα, ο Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος (1...

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Τι διαβάζουμε τώρα; Δέκα πρόσφατα βιβλία γόνιμου στοχασμού

Η εξέλιξη της τεχνολογίας, η δίκη του Γαλιλαίου, η αποδοχή του θανάτου, αλλά και οι προκαταλήψεις μας για τους τσιγγάνους. Δέκα βιβλία που θα μας γεννήσουν πολλά ερωτήματα και θα μας δώσουν απαντήσεις.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

...
Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 φεμινιστικά βιβλία ξένης πεζογραφίας

Δέκα πρόσφατα βιβλία πεζογραφίας από όλον τον κόσμο, γραμμένα από γυναίκες, με πρωταγωνίστριες θηλυκότητες, που απευθύνονται σε όλους. Ιστορίες για τις ηχηρές ή σιωπηρές επαναστάσεις των γυναικών εντός και εκτός των έμφυλων ρόλων τους, τις εκφάνσεις της αυτενέργειας και χειραφέτησής τους. Μυθιστορήματα και διηγήματα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ