alt

Προδημοσίευση ενός αποσπάσματος από το βιβλίο της Δέσποινας Καϊτατζή-Χουλιούμη «Ο τόπος μέσα μας», που κυκλοφορεί στις 5 Ιουνίου από τις εκδόσεις Αρμός.

Επιμέλεια: Λεωνίδας Καλούσης

ΤΑ ΕΦΗΜΕΡΑ

«Μέχρι του Ρεωμύρου επιστεύετο, ότι τα έντομα ταύτα δεν συζεύγονται, μη έχοντα καιρόν προς τούτο, αλλ’ ο φυσιοδίφης ούτος απέδειξε, και έπειτα παρά των άλλων εβεβαιώθη, ότι ο έρως είναι απεναντίας η μόνη του βραχυτάτου βίου των ασχολία. Αφ’ ετέρου όμως δεν περισσεύει εις ταύτα καιρός προς φαγητόν, και δια τούτο ίσως εθεώρησε περιττόν η Θεία Πρόνοια να τα προικίση δια στόματος κατάλληλου προς κατάποσιν τροφής».
                                                                                                                                                      Εμμανουήλ Ροΐδης «Τα εφήμερα»
 

Ένας λαγός ξεμύτησε στην άκρη του δρόμου. Χάθηκε βιαστικά τρομαγμένος. Μια ζωή λαγός τρομαγμένος. Ειδικά μετά το γυμνάσιο, δειλός και ντροπαλός, κρυμμένος πίσω από τα βιβλία. Επαφή με τους γύρω ελαχιστότατη. 

Καθόμουν στο αυτοκίνητο δίπλα στον Βλαδίμηρο, τον συνάδελφο. Με κάλεσε στο χωριό για το Σαββατοκύριακο. Οδηγούσε σιωπηλός. Έλεγε μερικές κουβέντες και μετά σιωπή. Δεν είχε καιρό που τον είχε χωρίσει η γυναίκα του. Πονούσε. Αδιανόητο που τον άφησε. Θεϊκό πλάσμα. Παρέπεμπε στο αρχαιοελληνικό κάλλος. Αντανακλούσε ήρεμη δύναμη. Μια συνάδελφος τον αποκαλούσε Ολύμπιο. Με είχε γοητεύσει από την πρώτη στιγμή. Όμως, αν δε μου μιλούσε, δεν θα τολμούσα να τον πλησιάσω. Ομογενής από την Τιφλίδα. Επαναπατρίστηκαν οικογενειακώς το 1998. Εγκαταστάθηκαν στο Βαρικό, ένα χωριό κοντά στις Σέρρες. Ξανάχτισαν σπιτικό. Αυτός ρίζωσε κάπως. Διορίστηκε στην Εκπαίδευση. Παντρεύτηκε. Οι γονείς και τα αδέρφια βγήκαν πάλι στον δρόμο. Έφυγαν Κύπρο. Πρώτη φορά μόνος δίπλα στον Βλαδίμηρο. Μόνος δίπλα σε άντρα. Πρωτόγνωρη ευχαρίστηση παρά την ανησυχία. Απολάμβανα. Ο κάμπος σε οργασμό. Ο Βλαδίμηρος ανυποψίαστος. Ο ήλιος να λάμπει. Να μας κατακλύζει το πράσινο. Να με μεθά το άρωμα της ανθισμένης ακακίας. Το άρωμα του άντρα να μου τρυπά τα ρουθούνια πυροδοτώντας το φαντασιακό με εικόνες ανομολόγητες…

Στη γέφυρα του Στρυμόνα λίγο πριν από το χωριό, νέφος ασπριδερό σκέπασε την ατμόσφαιρα. Σαν πυκνό χνούδι από λεύκες. Δεν ήταν σωματίδια που απλά αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα. Ήταν πετούμενα, ζωντανά εν κινήσει. Εν φρενήρει κινήσει, βγάζοντας σχεδόν εκκωφαντικό βόμβο. 

Πετούσαν αλαφιασμένα με τα φτερά να ανεβοκατεβαίνουν με μεγάλη ένταση και συχνότητα, λες κι αν τα κουνούσαν λίγο πιο αργά, θα έπεφταν μονομιάς και δε θα ξαναπέταγαν με τίποτε. Λες και βιάζονταν να φτάσουν στον προορισμό τους. Μερικά καρφώνονταν σαν στούκας στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου, λες και έκαναν επίθεση αψηφώντας το τέλος. Τηλεκατευθυνόμενα χωρίς τη δυνατότητα ελιγμού προκειμένου να αποφύγουν θανατηφόρα σύγκρουση.

«Τι γίνεται Άλκη;» ρώτησε ο Βλαδίμηρος ξαφνιασμένος. «Μάλλον πέσαμε πάνω σε σμήνος εφήμερων», είπα σαστισμένος. Καταπληκτικό, έμεινα έκθαμβος! Χιλιάδες, εκατομμύρια εφήμερα στροβιλίζονταν στις παρυφές του ποταμού, στις όχθες, πάνω από τα νερά. Κάτι σαν λιλιπούτεια πουλιά, σαν πεταλούδες και όμως όχι. Πετούσαν αλαφιασμένα με τα φτερά να ανεβοκατεβαίνουν με μεγάλη ένταση και συχνότητα, λες κι αν τα κουνούσαν λίγο πιο αργά, θα έπεφταν μονομιάς και δε θα ξαναπέταγαν με τίποτε. Λες και βιάζονταν να φτάσουν στον προορισμό τους. Μερικά καρφώνονταν σαν στούκας στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου, λες και έκαναν επίθεση αψηφώντας το τέλος. Τηλεκατευθυνόμενα χωρίς τη δυνατότητα ελιγμού προκειμένου να αποφύγουν θανατηφόρα σύγκρουση. Λες και η ορμή τους ήταν τόσο έντονη, που δεν είχαν χρόνο για προσανατολισμό. Το μόνο που τα ωθούσε ήταν μια ενστικτώδης ανάγκη για φτερούγισμα, για πέταγμα με όποιο τίμημα. Να πετάξουν, να βιώσουν με τη μέγιστη δυνατή ένταση το πέταγμα. Να προλάβουν. Αύριο θα ήταν μια άλλη μέρα! 

Σταματήσαμε. Κοιτάζαμε αποσβολωμένοι το σμήνος να πετά προς εμάς. Ζήτησα τότε από τον Βλαδίμηρο να πιάσει ένα που είχε σφηνωθεί στην άκρη του παρμπρίζ να το δούμε. Δεν ήταν όμορφο. Πετούμενο σκουλήκι. Ασπριδερό, κοντόχοντρο με διαφανή φτερά. Ίσως η διαφάνεια να οφειλόταν στο εφήμερο της ύπαρξης. Δεν είχε χρόνο να κρύψει τίποτε, δεν είχε χρόνο για καμουφλάζ, για προσωπεία. Όλα στην επιφάνεια. Όλα προσηλωμένα στο βίωμα, στη συγκίνηση της στιγμής, τίποτα άλλο δεν είχε σημασία.

Με κυρίευσε αδιευκρίνιστη δυσφορία. Θέαμα σχεδόν αποκρουστικό. Παρακάλεσα τον Βλαδίμηρο που το κρατούσε να το πετάξει. Ήταν στα όρια του ανεκτού, στα όρια του αποτρόπαιου να το αντικρίζω. Η διαφάνεια, η απόλυτη έκθεση, η αφοσίωση και η προσήλωση αποκλειστικά στη συγκίνηση της στιγμής, στο βίωμα… Συγκλονιστικό. 

Το σμήνος χάθηκε. Συνεχίσαμε τον δρόμο. Το έντονο πέταγμα των εφήμερων με άφησε αποσβολωμένο. Ένιωθα συντριβή. Άρχισαν να στροβιλίζονται σκέψεις, πετάγματα εφήμερων. Κάποιες καρφώνονταν σαν στούκας και χάνονταν ‒νεκρά εφήμερα‒ στο παρμπρίζ. Σκέψεις γεννήματα παρόρμησης, πόθου κρυφού. Να έπεφτα και καλά στην αγκαλιά του Βλαδίμηρου αυτοστιγμεί. Εκεί μέσα στο σταματημένο αυτοκίνητο, στην καταπράσινη φύση, στο άρωμα της ανθισμένης ακακίας, στον βόμβο των εφήμερων, να λιώναμε μαζί. Σκέψεις τρελές, όπως καρφώνονταν στον νου, το ίδιο γρήγορα απωθούνταν και χάνονταν. Φόβος και ντροπή έπαιρναν το προβάδισμα. Κάποιες άλλες, όμως, παρέμεναν καρφωμένες διεκδικώντας επίμονα να φέρουν τα πάνω κάτω.

Τι γύρευα εδώ αλήθεια; Γιατί αυτοεξορίστηκα από την Αθήνα χωρίς καν να ριζώσω; Τι περίμενα; Πόσο ακόμη θα κρύβομαι από τον εαυτό επιτέλους; Πώς άφησα να περάσουν τόσα χρόνια χωρίς ίχνος εγγύτητας;

Έστρεψα τη σκέψη στη δουλειά, στους μαθητές, στα τσογλάνια που μας έβγαζαν την πίστη, όπως έλεγε αστειευόμενος ο Βλαδίμηρος. Από τη μια τα κορίτσια χαλούσαν τον κόσμο, γυναίκες ολοκληρωμένες. Παρά το έντονο μακιγιάζ, το προκλητικό ντύσιμο, πολλά αγορόφερναν. Ορισμένες κακέκτυπα αγοριών. Απόρροια ασύνειδου φθόνου του πέους; Κακώς εννοούμενη χειραφέτηση κι ισοτιμία; Τάσεις ανδρογυνισμού; Όλα μαζί ενδεχομένως; Κάτι άλλο; Από την άλλη τα αγόρια, μαντράχαλοι με τραχιά φωνή και εδραιωμένη ήβη, έσφυζαν από χυμούς. Ορμή, ένταση. Ήταν σε μεγάλη ανησυχία οι μαθητές. Κάποιες φορές άγγιζε τα όρια της απόγνωσης. Δεν τους έφτανε που δεν ήξεραν πώς να τα φέρουν βόλτα με τη γενετήσια ορμή στο κόκκινο, είχαν και την κατάντια των ημερών, το τέλμα στο σχολείο και γενικότερα. 

Εσύ, Αλκιβιάδη Εξαρχόπουλε, τι κάνεις για τους μαθητές; Τους ένιωσες ποτέ πραγματικά; Πας στο σχολείο για να παπαγαλίζεις πολύτιμες γνώσεις; Να τους θωπεύεις; Αλκιβιάδη Εξαρχόπουλε, εσύ τι κάνεις, άραγε, με τη γενετήσια ορμή σου; Πού την έχεις καταχωνιάσει επιτέλους; Σφήνες αμείλικτα ερωτήματα. 

altΦτάσαμε. Το κεφάλι βούιζε. Βιαζόμουν να μείνω μόνος. Να βάλω σε τάξη σκέψεις, συναισθήματα. Όλα κουβάρι. Γιατί με αναστάτωσαν τόσο τα εφήμερα; Ήταν, μήπως, η φυσική εγγύτητα με τον Βλαδίμηρο; Απόρροια δειλίας; Ερωτήματα καρφιά. Μπήκα επιτέλους στο δωμάτιο, έκλεισα την πόρτα, έπεσα στο κρεβάτι. Έβαλα το μαξιλάρι στο πρόσωπο να πνίξω τον γόο. Τόσα χρόνια ανέραστος, χωρίς χάδι. Η ζωή κυλά. Χάνεται κι εγώ, τι κάνω εγώ; Περιφέρομαι αόρατος. Πώς τα κατάφερα έτσι; Με κυρίευσε πανικός. Ας ήταν κάποιος να με βοηθήσει, κάποιος. Ανασηκώθηκα απότομα, κάθισα στην άκρη του κρεβατιού. Να συνέλθω, μην καταρρεύσω. Ο Βλαδίμηρος, αναφώνησα πνιχτά. Τινάχτηκα όρθιος. Δεν έπρεπε να καταλάβει. 

Ο Βλαδίμηρος, τι να κάνει κι αυτός; Ποιο είναι πιο οδυνηρό; Προτιμότερη η ατέρμονη μοναξιά από την εγκατάλειψη; Ποιο το νόημα της εγγύτητας, όταν καραδοκεί η απώλεια; Ένιωσα ένα δάγκωμα στο στήθος αλλά και κάτι όμορφο συνάμα. Αναδύθηκε η εικόνα του Αλέξανδρου. Βελούδινη και συγκλονιστική, φανερώθηκε αχνά η μορφή του από τα βάθη του χρόνου. Αποκάλυψη σάμπως. Με κατέκλυσαν ανάμικτα συναισθήματα, χείμαρρος σε ρέμα αποστεγνωμένο για αιώνες. Συντριβή και ανάσταση.

Ο Αλέξανδρος της νιότης και της αθωότητας. Συναντιόμασταν μετά το σχολείο, μιλούσαμε για μουσική, λογοτεχνία, για τις ανησυχίες μας. Αυτό. Ούτε αγγίγματα, ούτε κάποια ομολογία, τίποτα από αυτά. Μόνο όταν κοιταζόμασταν στα μάτια, ο κόσμος γύρω ηλεκτριζόταν θαρρείς. Ξεμοναχιαζόμασταν χωρίς να κατανοούμε γιατί. Όταν είχαμε ο ένας τον άλλον, λες και οι γύρω περίσσευαν. Μου αρκούσε που τον έβλεπα, που μιλούσαμε, που άκουγα τη φωνή, τα όνειρά του. 

Το Γυμνάσιο βούιξε για μας. Ήρθε και τον βρήκε ο πατέρας. Τον πλάκωσε στις γροθιές στο προαύλιο του σχολείου μπροστά στα παιδιά. Ούρλιαζε αποκαλώντας τον κωλόπαιδο. Δεν τον ξανάδα. Είπαν ότι σκοτώθηκε σε τροχαίο. Κάποιοι είπαν ότι σάλταρε πάνω σε αυτοκίνητο. Χάθηκε η χαρά για ζωή, η αθωότητα της νιότης. Πονούσα, ντρεπόμουν, μισούσα τον εαυτό, τον κόσμο όλο. Ίσως θα ήταν καλύτερα να χανόμουν κι εγώ. Με τα χρόνια άρχισα σιγά σιγά να συνέρχομαι, αλλά… λαγός στο λαγούμι.

Σκούπισα τη μύτη, το πρόσωπο. Άνοιξα το κινητό. Αναζήτησα στο διαδίκτυο για τα εφήμερα. Σκάλωσα στον Ροΐδη. Μπερδεύτηκα. Σιγά σιγά άρχισα να νιώθω και να κατανοώ κάπως. Διάβαζα και ξαναδιάβαζα απ’ τα «Εφήμερα»:  

«Σοφός τις φυσιοδίφης, ο Μαρέσιος (Desmarets), αν ενθυμούμαι καλώς, ωθούμενος υπό της περιεργείας, επεχείρησε και κατόρθωσε να χωρίσει τα άρρενα εφήμερα από των θηλέων, και τότε ο βίος αυτών παρετάθη από τεσσάρων εις εικοσιτέσσαρας ώρας, μετά τας οποίας τα θύματα ταύτα της επιστήμης απέθαναν παρθένα, εκ της λύπης πιθανώς και της πλήξεως, αντί ν’ αποθάνωσιν εξ υπερβολής έρωτος και ηδυπαθείας, ως ώρισεν αυτοίς ο πανάγαθος Θεός».

Επαναλάμβανα ξανά και ξανά φωνάζοντας δυνατά: «αντί ν’ αποθάνωσιν εξ υπερβολής έρωτος και ηδυπαθείας, ως ώρισεν αυτοίς ο πανάγαθος Θεός».

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα του Γιάννη Ζευγώλη «Η απόδραση της τελείας», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Σας μάζεψα, αγαπημένα μου σημεία, όλα εδώ για να σας ανακοινώσω την ...

«Ένα δικό του δωμάτιο» του Παναγιώτη Γούτα (προδημοσίευση)

«Ένα δικό του δωμάτιο» του Παναγιώτη Γούτα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση ενός διηγήματος από τη συλλογή διηγημάτων του Παναγιώτη Γούτα «Ένα δικό του δωμάτιο», η οποία θα κυκλοφορήσει στις 30 Μαΐου από τις εκδόσεις Ρώμη.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΔΑΚΡΥΑ

Γέρασε πια, θα πλησιάζει τα ενε...

«Η τρίτη άνοιξη» της Γωγώς Ατζολετάκη (προδημοσίευση)

«Η τρίτη άνοιξη» της Γωγώς Ατζολετάκη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Γωγώς Ατζολετάκη «Η τρίτη άνοιξη», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Επίμετρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Αντί προλόγου

Στις μέρες μας, μέρες των άγρ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο ως επίτιμο μέλος της

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο ως επίτιμο μέλος της

Η Ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών εξέλεξε τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο (γενν. 1928) επίτιμο μέλος της. 

Επιμέλεια: Book Press

Η Ακαδημία Αθην...

Πάουλο Σκοτ: «Το μυθιστόρημά μου βοήθησε κάποιους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι “λευκοί”»

Πάουλο Σκοτ: «Το μυθιστόρημά μου βοήθησε κάποιους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι “λευκοί”»

«Νομίζω πως οι Φαινότυποι έτυχαν θερμής υποδοχής επειδή δείχνουν το πόσο δύσκολο είναι να χτίσεις γέφυρες μεταξύ ανθρώπων που ζουν στην ίδια χώρα και μιλούν την ίδια γλώσσα, επηρεασμένοι από την αδράνεια που υπάρχει ακόμα εξαιτίας του αποικιοκρατικού παρελθόντος» μας είπε ο Βραζιλιάνος Πάουλο Σκοτ (Paulo Scott), που...

Φεστιβάλ ΛΕΑ 2025 – Τι θα δούμε σήμερα, Παρασκευή 20 Ιουνίου

Φεστιβάλ ΛΕΑ 2025 – Τι θα δούμε σήμερα, Παρασκευή 20 Ιουνίου

Ποικιλία εκδηλώσεων συναντάμε στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ ΛΕΑ (Λογοτεχνία εν Αθήναις) 2025 για την Παρασκευή 20 Ιουνίου : εργαστήρια μετάφρασης, αφιερώματα σε νομπελίστες συγγραφείς, συναντήσεις και συζητήσεις με αγαπημένους πεζογράφους της ισπανόφωνης λογοτεχνίας και προβολές ταινιών. Κεντρική εικόνα: Φερνάντο Αραμπ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

«Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Ανί Ερνό [Annie Ernaux], «Κοίτα τα φώτα, αγάπη μου» (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Ιουνίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Τα σουπερμάρκετ και ο...

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

«Η απόδραση της τελείας» του Γιάννη Ζευγώλη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη νουβέλα του Γιάννη Ζευγώλη «Η απόδραση της τελείας», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Σας μάζεψα, αγαπημένα μου σημεία, όλα εδώ για να σας ανακοινώσω την ...

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

«Μου πέθανες» του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αφήγημα του Πορτογάλου συγγραφέα Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο [José Luís Peixoto], «Μου πέθανες» (μτφρ. Ζωή Καραμπέκιου), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Μπήκα σ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 πρόσφατα κουίρ βιβλία για τον «μήνα υπερηφάνειας»

Τι διαβάζουμε τώρα; 10 πρόσφατα κουίρ βιβλία για τον «μήνα υπερηφάνειας»

Ιούνιος, μήνας υπερηφάνειας και διεκδικήσεων για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Επιλέξαμε 10 βιβλία του 2025 με κουίρ χαρακτήρες που απομακρύνονται από τη στερεοτυπική αναπαράσταση και αποκτούν ρεαλιστικές διαστάσεις. Στην κεντρική εικόνα, έργο της κουίρ καλλιτέχνιδας των αρχών του 20ου αιώνα Gluck. 

Γράφει η ...

Τραύμα σε ψυχή και σώμα: Πέντε πρόσφατα δοκίμια ψυχανάλυσης που ξεχωρίζουν

Τραύμα σε ψυχή και σώμα: Πέντε πρόσφατα δοκίμια ψυχανάλυσης που ξεχωρίζουν

Πέντε μελέτες που κυκλοφόρησαν προσφάτα πραγματεύονται τη σχέση του νου με το σώμα, την έννοια του «τραύματος», αλλά και τη θέση της ψυχανάλυσης στον σύγχρονο κόσμο. Κεντρική εικόνα: Ο Σίγκμουντ Φρόιντ.

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

...
Καρδιά, εγκέφαλος, τραύμα, αυτισμός: Τέσσερα βιβλία για την κατανόηση του ανθρώπινου οργανισμού από τις εκδόσεις Gutenberg

Καρδιά, εγκέφαλος, τραύμα, αυτισμός: Τέσσερα βιβλία για την κατανόηση του ανθρώπινου οργανισμού από τις εκδόσεις Gutenberg

Ποιος είναι ο ακριβής ρόλος της καρδιάς και ποιος του εγκεφάλου; Ποιοι μύθοι σχετικά με αυτά τα δύο όργανα καλλιεργούνται από τη σύγχρονη κουλτούρα; Τι αποτελεί «τραυματική εμπειρία» και πώς μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε αποτελεσματικά με τα νεαρά αυτιστικά άτομα; Τέσσερα νέα βιβλία από τις εκδόσεις Gutenberg καταπιά...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ