tespa

Δεν θα πάρουμε το οικογενειακό σήμερα. Ασ’ το μωρέ. Να χαρούμε λίγο το καινούργιο. Πότε θα το χαρούμε αν όχι τώρα το καλοκαίρι που πάμε και κάπου μαζί. Έστω θάλασσα. Εντάξει, σκόνη, άμμος, αλμύρα, θα μου πεις, τα τρώει τα καθίσματα η αλμύρα. Το χρώμα να δεις τι του κάνει. Αλλά, τέσπα.

Της Κατερίνας Γραμματικού

Το βερνίκι, το εξαφανίζει. Βάρκες καταπίνει. Αόρατος εχθρός. Τι απομένει όμως από το να χαίρεσαι την στιγμή που επιθυμείς να κάνεις κάτι και να το κάνεις. Απλά πράγματα. Αλλά το αλάτι το ξέρω, εν γνώσει μου θα πάρουμε το καινούργιο μας ΙΧ. Θα το πλύνω αν χρειαστεί την επομένη κιόλας. Δεν σε ρώτησα, το αφήνεις σε ίσκιο το μικρό έτσι; Γιατί συνεχώς το ξεχνάς τελευταία και καίγομαι τα μεσημέρια μετά τη δουλειά που πάω για φαΐ στη μάνα μου. Δεν στο είπα για να σε μαλώσω, καλή μου. Ξέρεις, απλά, θέλω λίγη φροντίδα κι εγώ. Άνθρωπος είμαι. Είναι και η δουλειά δράμα τελευταία. Άλλαξε ο προϊστάμενος. Μας αφήνει τουλάχιστον κάνα εικοσάλεπτο να φύγουμε πιο νωρίς. Μην είμαι και αχάριστος!

Ποτέ δεν ήμουν. Περίεργος ναι, υπήρξα, άδικος, θα είναι άδικος όποιος το πει αυτό για μένα. Εσύ πάρε το οικογενειακό, τη παλιά μας φόρντ να πηγαίνεις και σουπερ μάρκετ. Το κάθισμα του μωρού δεν το’ χουμε βγάλει ακόμα. Ξέρεις κάποια στιγμή θα μεγαλώσουν τα παιδιά και θα γελάνε με ένα παιδικό κάθισμα μέσα στο αμάξι. Το άλλο το έχουμε στο μικρό, το δικό μου. Πάλιωσε κι αυτό. Σαραβαλάκι έγινε. Με την πρώτη μου δουλειά το αγόρασα. Θυμάσαι. Μαζί ήμασταν τότε. Με δόσεις. Δεν μου πάει καρδιά να το «σκοτώσω». Εντάξει έχει το σέρβις του, την ασφάλειά του αλλά αφού τσοντάρει κι ο πατέρας, σαν να το’ χουμε τσάμπα δεν είναι; Σάμπως, πού πάει κι αυτός. Χιλιόμετρα με το ζόρι γράφει. Στα 75 του πια… Εδώ που τα λέμε, στο καινούργιο δεν βάλαμε ποτέ, ήταν ήδη μεγάλα τα παιδιά για παιδικό κάθισμα.

Δεν ξέρω μόνο σε ποια παραλία θα ήταν καλύτερα να πάμε σήμερα. Βαρέθηκα την ίδια και την ίδια. Ας πάμε αμμουδιά. Με το καινούργιο, κι ας λερωθεί. Δεν είναι βέβαια σαν τα Βότσαλα. Εκεί φεύγεις όπως πας. Καθαρή παραλία, γυαλί θάλασσα, ό,τι ζητάει μια οικογένεια. Πάντως προχθές που πήγαμε στην ίδια εκείνη με τα παιδιά, ξέρεις… τυχαίο ήταν που είδαμε πάλι το ζευγάρι των ηθοποιών, διάβαζε πάλι φωναχτά το ρόλο του. Ένα έργο για κάποιον Τερζάκη, θυμάσαι; Το παιδεύουν για καιρό. Ποιος είναι πάλι αυτός, από πού τον ξέθαψαν τον πορνόγερο!

Τέσπα. Αν θέλουν να τους βάζουν τα ξένα αυτοκίνητα θα πρέπει να νοιαστούν περισσότερο για τους άλλους. Αυτό έχω να τους πω.

Αν είναι και τους ξαναδώ θα τους ρωτήσω. Θυμάσαι που μας είχαν κάνει και ωτοστόπ μια φορά, να τους πάρουμε, αυτοί μύριζαν από μακριά φούντα και αλκοόλ. Τι, θα τους παίρναμε για δασκάλους αμφισβήτησης και τι θα λέγαμε στα παιδιά μετά αν τους μύριζε; Εντάξει, κι εμείς κάναμε μωρό μου πού και πού αλλά όχι μπροστά σε παιδιά. Ας έχουν κι αυτοί ένα μέτρο και μην πίνουν συνεχώς μπύρες, αμάν με κείνα τα κουτάκια μπύρας –και ύστερα τα πάνε στην ανακύκλωση για να ξαναγίνουν κουτάκια μπύρας κοκ.– και νιώθουν εντάξει. Τέσπα. Αν θέλουν να τους βάζουν τα ξένα αυτοκίνητα θα πρέπει να νοιαστούν περισσότερο για τους άλλους. Αυτό έχω να τους πω.

Η κοπέλα είναι σαν τα κρύα τα νερά. Το ’χες προσέξει. Έτσι το λέω. Δεν ήθελα να κάνω κάτι μαζί της. Προς θεού τώρα. Τι λες! Αστειεύεσαι. Απλά το αναφέρω, έτσι, για την αντίθεση που έκαναν, αυτή με τον καράφλα. Νέο παιδί και καράφλιασε. Στα 40 του πως θα’ ναι; Ευτυχώς έχω πλούσια κόμη. Είμαι και γυμνασμένος. Κι εσύ δεν λέω, καμένο από τις ντεκαπάζ αλλά το κρατάς, λίγο με τις σιλικόνες, κάτι με τις ανορθωτικές, καλά δείχνεις.

Μέχρι να γεράσουμε, αν γεράσουμε, έλεγα, αν έχω το ίδιο μαλλί και εσύ πέντε τρίχες, μου πέρασε από το μυαλό, ξέρεις τι, να παίζαμε κι εμείς μια φορά έστω, το ρόλο των φοιτητών. Να διαβάζαμε το ρόλο μας στην παραλία και να μας ακούνε οι άλλοι. Θυμάσαι που ήθελες να γίνεις ηθοποιός κι εγώ σκηνοθέτης; Τότε που παίζαμε στο ερασιτεχνικό της Νίκαιας και ύστερα μου είπες να πάρουμε μετάθεση. Και δεν κάναμε τίποτα από τα δυο και είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι. Εσύ έχεις όλο το καλοκαίρι δικό σου δίχως σχολεία και μες στα βιβλία. Εγώ σχολάω σε μισή ωρίτσα. Ο προϊστάμενος μας είπε πως λόγω καύσωνα θα μας δώσουν από το υπουργείο μια ώρα νωρίτερα αναχώρηση σήμερα. Θα πας να πάρεις με το σαραβαλάκι τη μικρή από το κολυμβητήριο και εγώ θα φάω στη μάνα μου με τον μεγάλο. Θα πάρω τη παλιά φορντ, το οικογενειακό μας σήμερα, ή μάλλον όχι, θα πάρω το καινούριο, είναι η σειρά μου.

Τυχαία την είχα δει, εκεί που έπαιρνα καφέ, την κοπέλα που διάβαζε φωναχτά το ρόλο για κείνον τον… Τερζάκη. Ειλικρινά στο λέω. Την ρώτησα απλά πως την λένε γιατί είχα απορία. Τόσες φορές να καθόμαστε σε γειτονικές πετσέτες και να τους ξέρω με τα ονόματα του έργου. Μάλιστα γέλασε όταν την προσφώνησα με το όνομα της φοιτήτριας του ρόλου της. Είναι τόσο γλυκιά κοπέλα. Μου θυμίζει εσένα στην ηλικία της. Πόσο καψούρης ήμουν. Κι όμως! Ε, λοιπόν αυτή η κοπέλα θέλει να φύγει από την πόλη μας για να πάει να κυνηγήσει το όνειρό της στη Γλασκώβη, κι εγώ ξέρεις τι της είπα; Να κυνηγήσεις την Ιθάκη σου. Αλλά θέλει κι ένα άντρα, σύντροφο, τέσπα, έτσι μου το περιέγραψε, να τον έχει δίπλα της, γιατί μόνο έτσι –μου έδωσε να καταλάβω ότι– μπορεί και προκόβει. Και πως θα έδινε τα πάντα, αρκεί κάποιος να της φέρεται εντάξει και να την αγαπά. Θύμα κι αυτή, σκέφτηκα, οικογενειακής ταλαιπώριας.

Την λυπήθηκα. Της πρότεινα να πάμε για καφέ αλλού. Να γνωριστούμε, έτσι αθώα, όχι τίποτα κερατιλίκια. Θα έπαιρνα το αμάξι. Ούτε εκείνη τη φορά ήξερα με ποιο ήθελα να πάω. Την κούρσα την είχες εσύ, το μικρό ίσως το χρειαζόταν ο πατέρας, άρα, συνεπάγεται ισοδυνάμως, δεν έφταιξα εγώ, ούτε το ότι ήταν καθαρό όταν το πήρα εκείνη τη ημέρα, απλά έτυχε να μου κάτσει εκείνο το αμάξι και το κορίτσι. Δεν φταίω. Ούτε έφταιξα που βρήκες το προφυλακτικό κάτω από τα καθίσματα. Ξέρεις πόσο σχολαστικός είμαι στο καθάρισμα κι αυτό το παλιοπλαστικό με πρόδωσε. Ούτε κατάλαβα πως έγινε. Εντάξει, εσύ πάρε τη κούρσα κι εγώ το καινούργιο. Όλα κι όλα, μια ζωή εγώ έκανα το μαλάκα και πήγαινα από δω κι από μια με το παλιό μια με το σαραβαλάκι, καιρός να ζήσω.

Σ’ ευχαριστώ που με συγχώρεσες. Θα στο χρωστώ μια ζωή. Γιατί αν δεν μετανιώνει και ο άνθρωπος τότε ποιο ζώο μπορεί να μετανιώσει;

Σήμερα είναι η μέρα μας να είμαστε όλη μαζί η οικογένεια. Δεν το ξέχασες. Άλλαξα εταιρία και μου δίνει απεριόριστα προς όλους. Θα μιλάμε με τις ώρες τώρα που θα είμαι έξω. Μου λείπεις.

katerina grammatikouInfo
Η Κατερίνα Γραμματικού ζει στο Ναύπλιο. Γράφει θεατρικά και Διηγήματα. Έργα της: Μικρές Πλάνες, εκδ. ΚΟΜΝΗΝΟΣ, Λέξεις που συνθέτουν ένα γράμμα, Εκδ. ΑΠΑΡΣΙΣ, Στα βήματα του Φειδιππίδη με ξεναγό τον Παυσανία, Αυτοέκδοση, ΡΟΜΠΕΝ, εκδ. ΟΣΤΡΙΑ. Συμμετείχε σε συλλογικά βιβλία όπως στα Ταξίδια εκδ. ΙΑΝΟΣ, Τα Διηγήματα εγκλεισμού, Εκδ. ΑΠΑΡΣΙΣ και άλλα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

***

ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΟ
Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται διηγήματα (κείμενα μυθοπλασίας) στην ελληνική γλώσσα τα οποία μέχρι τη στιγμή της αποστολής τους δεν έχουν δημοσιευτεί σε έντυπο ή οπουδήποτε στο διαδίκτυο. Τα διηγήματα αποστέλλονται στην ηλεκτρονική διεύθυνση edit@bookpress.gr. Στην περίπτωση που το διήγημα επιλέγεται για να δημοσιευτεί, και μόνο σε αυτή, θα επικοινωνούμε με τον συγγραφέα το αργότερο μέσα σε 30 μέρες από την αποστολή του διηγήματος και θα τον ενημερώνουμε για το χρόνο της επικείμενης δημοσίευσης. Σε κάθε άλλη περίπτωση, καμιά επιπλέον επικοινωνία δεν θα πρέπει να αναμένεται και ο συγγραφέας επαναποκτά αυτομάτως την κυριότητα του κειμένου του. Τα προς δημοσίευση διηγήματα ενδέχεται να υποστούν γλωσσική επιμέλεια.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κορόνα, διορίζεσαι· γράμματα, όχι

Κορόνα, διορίζεσαι· γράμματα, όχι

Παντού στον χώρο μυρωδιές· καπνοί από σιγαρέτα, που φουμάρουν δώθε κείθε στα τραπέζια, πρωί πρωί οι μαστόροι, και μοσχοβολιές από το καμινέτο τού κυρ Παντελή, καθώς ανακατέβει τον τούρκικο καφέ με τη ζάχαρη. Κεντρική εικόνα: Φωτογραφία της πλατείας Συντάγματος το 1927 (digitalcollections.archives.nysed.gov).

...
Το κόκκινο άλογο (διήγημα)

Το κόκκινο άλογο (διήγημα)

Πριν από χρόνια είχε ένα κόκκινο άλογο. Από τον Νοέμβρη μέχρι τον Μάρτη το έδενε στους εγκαταλειμμένους ελαιώνες απέναντι από το σπίτι μου, όπου η χλόη έφτανε το μισό μέτρο. [Εικόνα: πίνακας της Eileen Herb]

Της Αθηνάς Τσάκαλου

...
Το μαραμένο άνθος (διήγημα)

Το μαραμένο άνθος (διήγημα)

ΣΗΜΕΡΑ

Δεν κατάλαβε καν πώς πέρασαν οι δύο αυτές ώρες. Ήταν 17 Μαΐου, 19:15 το απόγευμα. Καθόταν σε μια καρέκλα στη μέση του κάτασπρου διαδρόμου. 

Της Ιακωβίνας Κιολέογλου

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ακούω φωνές» της Λουκίας Δέρβη (προδημοσίευση)

«Ακούω φωνές» της Λουκίας Δέρβη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση ενός διηγήματος από τη συλλογή διηγημάτων της Λουκίας Δέρβη «Ακούω φωνές», που θα κυκλοφορήσει στις 6 Απριλίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΠΕΝΤΕΜΙΣΙ ΒΔΟΜΑΔΕΣ 

...
«Πάθος» της Ανί Ενρό (προδημοσίευση)

«Πάθος» της Ανί Ενρό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Ανί Ενρό [Annie Ernaux] «Πάθος» (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 6 Απριλίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Από πέρυσι τον Σεπτέμβρη, δεν έκανα τίποτε άλλο απ’...

«Τα σινεμά μας, η πόλη μας» – Κάλεσμα στήριξης των Άστορ, Ιντεάλ και Ίριδα με δωρεάν προβολές

«Τα σινεμά μας, η πόλη μας» – Κάλεσμα στήριξης των Άστορ, Ιντεάλ και Ίριδα με δωρεάν προβολές

Τα ιστορικά σινεμά του κέντρου της Αθήνας απευθύνουν κάλεσμα στήριξης σε όλους τους σινεφίλ και τους κατοίκους της πόλης για τη συνέχιση της λειτουργίας τους, διοργανώνοντας δωρεάν προβολές και live στις 2 Απριλίου. Στην κεντρική εικόνα, το κινηματοθέατρο «Ίρις».

Επιμέλεια: ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ακούω φωνές» της Λουκίας Δέρβη (προδημοσίευση)

«Ακούω φωνές» της Λουκίας Δέρβη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση ενός διηγήματος από τη συλλογή διηγημάτων της Λουκίας Δέρβη «Ακούω φωνές», που θα κυκλοφορήσει στις 6 Απριλίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΠΕΝΤΕΜΙΣΙ ΒΔΟΜΑΔΕΣ 

...
«Πάθος» της Ανί Ενρό (προδημοσίευση)

«Πάθος» της Ανί Ενρό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Ανί Ενρό [Annie Ernaux] «Πάθος» (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 6 Απριλίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Από πέρυσι τον Σεπτέμβρη, δεν έκανα τίποτε άλλο απ’...

«Παράδεισος» του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα (προδημοσίευση)

«Παράδεισος» του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Αμπντουλραζάκ Γκούρνα [Abdulrazak Gurnah] «Παράδεισος» (μτφρ. Κατερίνα Σχινά), το οποίο θα κυκλοφορήσει αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Πρώτα το αγόρι. Το λέγανε Γ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Στίβεν Κινγκ: 10 αγαπημένα του βιβλία

Στίβεν Κινγκ: 10 αγαπημένα του βιβλία

Σε ανάρτησή του στο Goodreads, με αφορμή τα δέκα χρόνια λειτουργίας της ιστοσελίδας, ο Στίβεν Κινγκ ξεχώρισε δέκα αγαπημένα του βιβλία. Τα έργα του συγγραφέα κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος.

Επιμέλεια: Book Press

...
Ένας χρόνος πόλεμος στην Ουκρανία: Τα βιβλία για να κατανοήσουμε την Ιστορία καθώς γράφεται

Ένας χρόνος πόλεμος στην Ουκρανία: Τα βιβλία για να κατανοήσουμε την Ιστορία καθώς γράφεται

Σήμερα, 24 Φεβρουαρίου 2023, συμπληρώνεται ένας χρόνος από την έναρξη του πολέμου που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία. Η ελληνική βιβλιογραφία αναπόφευκτα εμπλουτίστηκε από μελέτες και συλλογικούς τόμους, βιβλία στα οποία οι συγγραφείς των κειμένων επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις και ερμηνείες σε γεγονότα και εξελίξε...

Κάρσον ΜακΚάλερς: Τα 10 αγαπημένα της βιβλία

Κάρσον ΜακΚάλερς: Τα 10 αγαπημένα της βιβλία

Η Αμερικανίδα πεζογράφος Κάρσον ΜακΚάλερς [Carson McCullers] είναι μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του λογοτεχνικού «southern gothic». Τα μυθιστορήματά της εκτυλίσσονται στον αμερικανικό Νότο και παρουσιάζουν μοναχικούς, εκκεντρικούς χαρακτήρες που πασχίζουν να συνυπάρξουν με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ