alt

Για την παράσταση «Ο Φάρος» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Αθηνών.

Του Νίκου Ξένιου

Τη νατουραλιστική μαύρη κωμωδία του Κόνορ Μακφέρσον «Ο φάρος» [1] σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο Θέατρο Αθηνών με ένα εκλεκτό καστ συμπρωταγωνιστών. Ο διάλογος πέντε βαριεστημένων ανδρών, αλκοολικών, χοντροκομμένων και σχεδόν παραιτημένων, που επιδίδονται σε ένα μεθυσμένο «προσκύνημα» της αιωνιότητας και στην αναμέτρηση ανάμεσα στην πνευματικότητα και το άγγιγμα του Αιώνιου. Ένας συνδυασμός χειμωνιάτικης θαλπωρής και φρικώδους αιώρησης στο υπαρξιακό κενό, ένας ιρλανδικός θρύλος-παραβολή που υμνεί την αγιότητα της ματαιωμένης ζωής. Μια εξαιρετική παράσταση, πέντε υπέροχοι πρωταγωνιστές και μια μοναδική σκηνοθετική ματιά.

The Seafarer: μια ανδρική υπόθεση

Ο Νίκος Ψαρράς κρατά, μαζί με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, τα ερμηνευτικά ηνία της παράστασης, φιλοτεχνώντας έναν «ατσούμπαλο» γκαφατζή που διατηρεί έναν έξοχο ψευδοευφορικό τόνο, έναν περιφερόμενο loser που διαδραματίζει τον παράγοντα τελικής διάσωσης όλων χωρίς καλά καλά να το καταλαβαίνει...

Σαν σε πίνακα συμβολιστή ζωγράφου, ο ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας βάζει τους ήρωές του να υφίστανται μια τραγικωμική αιώρηση ανάμεσα στο χαρμόσυνο μήνυμα των Χριστουγέννων και σε έναν απόηχο προσωπικής δοκιμασίας και απολογίας που ανακαλεί το Πνεύμα των Χριστουγέννων («Christmas Carols») του Ντίκενς. Το έργο ξεκινά την παραμονή των Χριστουγέννων, όταν ο Σάρκι Χάρκιν ανάβει ένα κόκκινο ηλεκτρικό καντήλι που τρεμοπαίζει διαρκώς κάτω από ένα εικόνισμα του Χριστού σαν φάρος έτοιμος να σβήσει, καθώς κατεβαίνει την εσωτερική σκάλα του ιρλανδέζικου σπιτιού του στο Μπάλντοϊλ, στην υποβλητική σκηνογραφία της Αθανασίας Σμαραγδή. Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στον ρόλο του Σάρκι δίνει τον καλύτερο εαυτό του, αυτόν τον συνδυασμό εφηβικής τρέλας και ανησυχαστικής αοριστίας στην έκφραση που τον χαρακτηρίζει. Ο Σάρκι έχει επιστρέψει στο πατρικό σπίτι για να φροντίσει τον αδελφό του Ρίτσαρντ, που πρόσφατα έχει τυφλωθεί σε ένα ατύχημα. Στην πρώτη πράξη φτιάχνει, μαζί με τον αδελφό του, τη λίστα με τα τρόφιμα και το αλκοόλ που θα ψωνίσουν για τη νύχτα των Χριστουγέννων.

Στο πάτωμα του σπιτιού τους έχει ξημερωθεί ο φίλος τους Ιβάν, που η γυναίκα του τον έχει πετάξει έξω από το σπίτι και που προσπαθεί να συνέλθει από το αμέσως προηγούμενο μεθύσι του πίνοντας κρυφά και αναζητώντας τα γυαλιά του μέσα στη γενική ακαταστασία. Ο Νίκος Ψαρράς κρατά, μαζί με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, τα ερμηνευτικά ηνία της παράστασης, φιλοτεχνώντας έναν «ατσούμπαλο» γκαφατζή που διατηρεί έναν έξοχο ψευδοευφορικό τόνο, έναν περιφερόμενο loser που διαδραματίζει τον παράγοντα τελικής διάσωσης όλων χωρίς καλά καλά να το καταλαβαίνει, επειδή έχει απλώς χάσει τα γυαλιά του και δεν βλέπει την τράπουλα ή επειδή είναι μονίμως μεθυσμένος. Το δίδυμο Νίκου Ψαρρά-Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη σε αυτήν την παράσταση νομίζω πως θα μείνει στα χρονικά του θεάτρου μας.

Χαμένα κορμιά, χαμένες ψυχές

Η «τυφλότητα» των χαρακτήρων φτάνει έως το σημείο της ανικανότητας για αυτοκριτική και της επιφανειακής πίστης στο Θείο. Ο Σάρκι, όπως ο ανώνυμος ναυτικός της αγγλικής μπαλάντας του 8ου μ.Χ. αιώνα «The Seafarer», έχει πλοηγηθεί στη ζωή χωρίς προσανατολισμό, έχει υποφέρει, έχει μαρτυρήσει στην αναζήτηση μιας κάποιας εκδοχής σωτηρίας, και τώρα προσπαθεί να επιστρέψει σε μιαν ασφαλή ξηρά κοντά στον τυφλό αδελφό του. Ολιγόλογος και «φοβισμένος», ο Σάρκι επιχειρεί ένα νέο ξεκίνημα χωρίς πολλές ελπίδες να προκόψει, ενώ κρύβει το γεγονός ότι, δεκαεπτά χρόνια πριν, έδειρε έναν άνθρωπο μέχρι θανάτου. Μια ανοιχτή παρτίδα πόκερ «εκκρεμεί» ανάμεσα σ’ αυτόν και στον θάνατο, όπως εκείνη η παρτίδα σκακιού που εκκρεμεί ανάμεσα στον ιππότη και τον Θάνατο στην «Εβδόμη Σφραγίδα» του Μπέργκμαν (μόνο που εδώ η έκβαση είναι διαφορετική). Σε φαουστική αναφορά, ο θάνατος «τότε του τη χάρισε», και έρχεται τώρα να πάρει πίσω «τα χρεωστούμενα», το «rematch». Ακολουθώντας τη λογική μιας ειρωνικής φάρσας, ο Μακφέρσον βάζει τον χαρακτήρα αυτόν σε μιαν αγωνιώδη αναμέτρηση με τον υποσυνείδητο ηθικό έλεγχό του, σε μιαν ύστατη παρτίδα πόκερ, και ενώ η θύελλα μαίνεται έξω από το παράθυρο.

Βασανισμένοι, όλοι, φαλαινοθήρες στα ανοιχτά της υπαρξιακής περιπλάνησης, με κύριο αφηγητή τον τυφλό Ρίτσαρντ που, σε μια στιγμή μανιακού ξεσπάσματος υμνολογεί το μεγαλείο του Θεού περιγράφοντας μια μύγα που του αποκαλύπτεται στο όνειρό του ως θέαση της Δημιουργίας.

Όμως και ο Ιβάν είναι μια χαμένη ψυχή, που κρύβει την ανάμειξή του, πριν είκοσι χρόνια, σε μια πυρκαγιά που ξεκλήρισε δύο ολόκληρες οικογένειες. Παγιδευμένοι στα ψέμματα και τις φενάκες μιας παροντικής ψευδαίσθησης ευωχίας, οι πέντε φίλοι του «Φάρου» εκκινούν για ένα ταξίδι μέσα στο ίδιο τους το συναίσθημα, ψάχνοντας «με την ψυχή στα χείλη» τις μεγάλες τους αλήθειες. Βασανισμένοι, όλοι, φαλαινοθήρες στα ανοιχτά της υπαρξιακής περιπλάνησης, με κύριο αφηγητή τον τυφλό Ρίτσαρντ που, σε μια στιγμή μανιακού ξεσπάσματος υμνολογεί το μεγαλείο του Θεού περιγράφοντας μια μύγα που του αποκαλύπτεται στο όνειρό του ως θέαση της Δημιουργίας. Ο δεινός αφηγητής Ρίτσαρντ θα περάσει τα πρώτα του Χριστούγεννα στο σκοτάδι. Διατηρώντας επικριτική στάση έναντι του αδελφού του, και καθηλωμένος στην πολυθρόνα με το μπαστούνι και το ποτήρι το ουίσκι στο χέρι, παραμένει απόλυτα εξουσιαστικός και επικριτικός απέναντί του, επανενεργοποιώντας μια σχέση κυρίου-δούλου, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στον ρόλο του Ρίτσαρντ, πέραν του απόλυτου σκηνοθετικού ελέγχου που έχει αυτής της καλοκουρδισμένης και ρυθμικής παράστασης, έχει διαπλάσει ένα χαρακτήρα εκπληκτικό: τα μονίμως διεσταλμένα μπλε μάτια του, η απόλυτα μελετημένη κίνησή του, ο αυτοοικτιρόμενος αλλά και χειριστικός τόνος του, οι μεταπτώσεις και τα ξεσπάσματά του, ο τόνος της φωνής του, όλα συνθέτουν μια μοναδική ερμηνεία.

alt

Ο Αιμίλιος Χειλάκης, μεφιστοφελικός, γοητευτικός και αινιγματικός, με μιαν εκπληκτική αίσθηση κυνισμού ζωγραφισμένη στα χαρακτηριστικά του προσώπου του, έρχεται να ανατρέψει το χλιαρό εθιμικό των Χριστουγέννων. Περιγράφει απειλητικά την Κόλαση σαν ένα χώρο μικρότερο από φέρετρο, όπου ο Σάρκι θα παραμείνει αιώνια κλεισμένος, άυπνος και ξεπαγιασμένος να βασανίζεται στους αιώνες των αιώνων.

«Θα περάσεις μαζί μου από τη σχισμή του τοίχου»

Ο τέταρτος φίλος, ο αξιαγάπητος Νίκι (ερωτικός αντίζηλος του Σάρκι) κομίζει στην ομήγυρη και έναν πέμπτο: τον κομψό κύριο Λόκχαρτ, που θα συμμετάσχει στον εορτασμό των Χριστουγέννων παίζοντας πόκερ με τους υπόλοιπους. Στον ρόλο του Νίκι, ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος στέκει ισάξια στο πλευρό των σπουδαίων συμπρωταγωνιστών του, σε αυτό το χριστουγεννιάτικο «bachelor’s party» που σαρκάζει τον γάμο και τον έλεγχο των γυναικών. Η γυναικεία παρουσία στο έργο γίνεται μόνο με λεκτικές αναφορές, κυρίως σαρκαστικές, γι' αυτές τις Βαλκυρίες που ελέγχουν την αυτονομία των ανδρών. Όσο για τον «womanizer Doctor Faustus» κύριο Λόκχαρτ, αυτός συνιστά το άγγιγμα του Υπερφυσικού στο έργο: ένας μηδενιστής, κυνικός, σαρκαστικός «big spender», μια ανατριχιαστική προσωπικότητα που απεχθάνεται τη μουσική και πίνει αλκοόλ νιώθοντας άβολα μέσα στο κορμί ενός άλλου, η ενσάρκωση των τύψεων, η προσωποποίηση του Διαβόλου ή του Θανάτου, αυτή η μορφή που ξεπηδά από την «Εβδόμη Σφραγίδα» και εμφανίζεται εδώ επί σκηνής, ως παράγων υποσυνείδητου ηθικού ελέγχου των χαρακτήρων.

Ο Αιμίλιος Χειλάκης, μεφιστοφελικός, γοητευτικός και αινιγματικός, με μιαν εκπληκτική αίσθηση κυνισμού ζωγραφισμένη στα χαρακτηριστικά του προσώπου του, έρχεται να ανατρέψει το χλιαρό εθιμικό των Χριστουγέννων. Περιγράφει απειλητικά την Κόλαση σαν ένα χώρο μικρότερο από φέρετρο, όπου ο Σάρκι θα παραμείνει αιώνια κλεισμένος, άυπνος και ξεπαγιασμένος να βασανίζεται στους αιώνες των αιώνων. Είναι, όμως, παράλληλα, και ένας μηδενιστής, ανάξιος να απολαύσει οτιδήποτε, ένας αξιοθρήνητος little devil, που αιωρείται σε ένα κοσμικό κενό και φθονεί την ανδροπαρέα για την καλοπέρασή της, για την αισθησιακή μουσική που απολαμβάνει, για τα φίλια συναισθήματα που μοιράζεται. Ανακαλώντας εκείνες τις μεσαιωνικές μπαλάντες των θαλασσοδαρμένων φαροφυλάκων και τον Γερο-Ναυτικό του Κόλεριτζ, ο συγγραφέας κάνει ένα παιχνίδι chiaroscuro ανοίγοντας με σκοτάδι και κλείνοντας με άπλετο φως, ενώ ο κύριος Γιάνναρος (φωτισμοί) αξιοποιεί ωραιότατα τον φεγγίτη ως εξ αποκαλύψεως φωτιστική συνθήκη. 

«Time just slips away»

Η απελπισία και το ωκεάνειο συναίσθημα αιώρησης των χαρακτήρων αποδίδεται εντονότατα στη διάρκεια του έργου, με το μεθύσι ως παράγοντα εξατομίκευσης και αναδίπλωσης στον εαυτό, ως μονόδρομο προς τη μοναξιά.

Στην κομητεία του Ουίκλοου ένας κέλτικος θρύλος μιλά για το περίφημο «Hellfire Club», ένα ερείπιο όπου κάποτε μια παρέα από γαιοκτήμονες πήγαν για να μεθύσουν και να παίξουν πόκερ, όταν εμφανίστηκε ένας ξένος. Στη διάρκεια της παρτίδας, ένα χαρτί της τράπουλας πέφτει κάτω, ένας από τους συμπαίκτες σκύβει για να το σηκώσει και τότε βλέπει έντρομος κάτω από το τραπέζι ότι ο ξένος δεν έχει πόδια. Και τότε ο ξένος μυστηριωδώς εξαφανίζεται. Το στοιχείο του ταξιδιού σε ανοιχτές θάλασσες που διατρέχει υπαινικτικά το έργο δεν είναι παρά ένα σύμβολο μιας εκστατικής κατάστασης του νου, που συνιστά κατάφωρην αντίθεση προς το στοιχείο της «ασφαλούς» γης, όπου εδράζουν οι παλαιότερες χαρές της ζωής. Πρόκειται για ένα κοσμικό δράμα με αλληγορικές προεκτάσεις στον χώρο της πίστης. Τα πέντε μέλη της αντροπαρέας του έργου, φορείς μιας hard-core κοσμικότητας, ζουν τον τρόμο και την παραίσθηση της μεταφυσικής παρουσίας, όπως σκηνοθετικά αποδίδεται με το ηχηρό παιχνίδι των darts.

Ο χρόνος στο έργο του Μακφέρσον είναι ολισθηρός, συνιστά συνθήκη ανάπλασης των χαρακτήρων. Όσο για τον αλκοολισμό, πέρα από πάθηση και εξάρτηση, λειτουργεί και ως υπαρξιακή συνθήκη: προκαλεί αμνησία, και μάλιστα ηθικής τάξεως. Επιφέρει αναισθησία, και μάλιστα ηθικής τάξεως. Φαίνεται εναρμονισμένος με το πνεύμα των Χριστουγέννων αλλά συνιστά και μέγιστο αμάρτημα, τουλάχιστον υπό το πρίσμα ενός υποθάλλοντος Καθολικισμού. Η απελπισία και το ωκεάνειο συναίσθημα αιώρησης των χαρακτήρων αποδίδεται εντονότατα στη διάρκεια του έργου, με το μεθύσι ως παράγοντα εξατομίκευσης και αναδίπλωσης στον εαυτό, ως μονόδρομο προς τη μοναξιά. Γιατί η υπόθεση της «σωτηρίας της ψυχής» είναι «πολύ μεγάλο πράγμα», όπως όλοι ξέρουμε.

* Ο ΝΙΚΟΣ ΞΕΝΙΟΣ είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας.


[1] Ο αγγλικός τίτλος του έργου, «The Seafarer» (ο Ναυτικός), είναι δανεισμένος από την ομότιτλη μπαλάντα ανώνυμου ποιητή που γράφτηκε στα αρχαία Αγγλικά, στα μέσα του 8ου αιώνα μ.Χ., και όπου ένας ναυτικός μιλάει στους στεριανούς για τις οδύνες της ζωής στη θάλασσα και προσεύχεται στον Θεό. Μια ανάλυση του Χιλ ορίζει το ποίημα αυτό ως «σημαντικό θυμοσοφικό κείμενο που αφορά τον ορισμό του Σοφού ανθρώπου, αναφέρεται στις Εποχές της ανθρωπότητας και στην ανάγκη της αντιπαλότητας, ώστε να επέλθει η Σωτηρία». Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης απέδωσε τον τίτλο ως: «Ο Φάρος».

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«John» της Άνι Μπέικερ – Η διαφορετικότητα «φοριέται» με άνεση

«John» της Άνι Μπέικερ – Η διαφορετικότητα «φοριέται» με άνεση

Για την παράσταση «John» της Άνι Μπέικερ [Annie Baker] σε σκηνοθεσία Μιχάλη Πανάδη, η οποία παρουσιάζεται στο θέατρο «Δίπυλον» μέχρι και τις 30 Νοεμβρίου.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Στο Θέατρο Δίπυλον είδα την παράσταση «John» της Άνι Μπέικερ, σε ...

«Ο γυάλινος κόσμος» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Αντόνιο Λατέλλα – Σύνθλιψη του ερωτισμού, αδιέξοδα και είδωλα της πραγματικότητας

«Ο γυάλινος κόσμος» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Αντόνιο Λατέλλα – Σύνθλιψη του ερωτισμού, αδιέξοδα και είδωλα της πραγματικότητας

Για την παράσταση «Ο γυάλινος κόσμος» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Αντόνιο Λατέλλα, η οποία παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης Κ. Κουν – Σκηνή Φρυνίχου, μέχρι και τις 24 Νοεμβρίου.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

«Να...

«True West» του Σαμ Σέπαρντ, σε σκηνοθεσία Έλενας Καρακούλη (κριτική)

«True West» του Σαμ Σέπαρντ, σε σκηνοθεσία Έλενας Καρακούλη (κριτική)

Για τη θεατρική παράσταση «True West» του Σαμ Σέπαρντ, σε σκηνοθεσία Έλενας Καρακούλη, η οποία παρουσιάζεται στο θέατρο «Χώρα». Στην κεντρική εικόνα, ο Νίκος Ψαρράς και ο Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Το Αμερικανικό Όνειρο,...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ένας απέραντος κόσμος» του βραβευμένου με Πούλιτζερ Εντ Γιόνγκ (κριτική) – «Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας»

«Ένας απέραντος κόσμος» του βραβευμένου με Πούλιτζερ Εντ Γιόνγκ (κριτική) – «Αυτός ο κόσμος, ο μικρός, ο μέγας»

Για το βιβλίο του Εντ Γιόνγκ [Ed Yong] «Ένας απέραντος κόσμος» (μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς, εκδ. Πεδίο), «ένα μεγάλο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας, στην προσπάθεια να αξιολογήσουμε ορθότερα την παρουσία μας σε τούτο τον πλανήτη». 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος...

Δημήτρης Καραγιάννης: «Το κακό δεν έχει οντότητα, αναφύεται εκεί που απουσιάζει το φως της ζωής»

Δημήτρης Καραγιάννης: «Το κακό δεν έχει οντότητα, αναφύεται εκεί που απουσιάζει το φως της ζωής»

Με αφορμή το βιβλίο του, «Κρυμμένη ψυχική ομορφιά» (εκδ. Αρμός), ο Δημήτρης Καραγιάννης, παιδοψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής, μιλά για τη συστημική ψυχοθεραπεία, το κακό, τα ένστικτα και τις ενορμήσεις, και λέει ότι  «η καλοσύνη μπορεί στην αυθεντική έκφρασή της να αποτελεί έκφραση της ψυχικής ομορφιάς».  ...

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Γκουντ λακ», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

(Στο μπαρ του Μότζο. Ο ΜΗΤΣ με τον ΑΛΚΗ σ’ ένα τραπέζι. Ο ΜΗΤΣ έχ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Γκουντ λακ», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

(Στο μπαρ του Μότζο. Ο ΜΗΤΣ με τον ΑΛΚΗ σ’ ένα τραπέζι. Ο ΜΗΤΣ έχ...

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Βάννας Κατσαρού «Το παιδί και το κρι κρι», σε εικονογράφηση της Μαίης Σταθοπούλου, το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Λίγα λόγια για...

«Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους» του Μίνου Ευσταθιάδη (προδημοσίευση)

«Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους» του Μίνου Ευσταθιάδη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Μίνου Ευσταθιάδη «Σου γράφω από την κοιλιά του κτήνους», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 5 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

  «Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες και Ελληνίδες συγγραφείς και μεταφραστές μας αποκαλύπτουν το μυθιστόρημα που τους μύησε στην αχανή χώρα. Οι επιλογές τους κυμαίνονται από εφηβικά αναγνώσματα μέχρι ένα πολύ επίκαιρο (και μη λογοτεχνικό) βιβλί...

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Επιλογή από τα καλύτερα κατασκοπευτικά μυθιστορήματα που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία, συν λίγα παλαιότερα, από τα κορυφαία του είδους. Ταυτόχρονα, μια ευσύνοπτη μα πλήρης παρουσίαση της ιστορίας του είδους, μαζί με έναν αναστοχασμό πάνω στα όρια και τις συντεταγμένες του.

Γράφει η Χίλντα Παπαδημητρί...

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Ο Οκτώβριος οδεύει προς το τέλος του, οι εκδότες έχουν ήδη βγάλει, ή βγάζουν αυτές τις μέρες, σημαντικά βιβλία που θα διαβαστούν και θα συζητηθούν τους μήνες που έρχονται. Επιλέξαμε ορισμένα από αυτά, ελληνικής και ξένης πεζογραφίας, κυρίως. Θα ακολουθήσουν, το επόμενο διάστημα, πολλά περισσότερα. 

Γράφ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

15 Δεκεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2023

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, ποιήματα: Επιλογή 100 βιβλίων, ελληνικών και μεταφρασμένων, από τη βιβλιοπαραγωγή του 2023. Επιλογή: Συντακτική ομάδα της Book

ΦΑΚΕΛΟΙ