
Για την παράσταση Ο εραστής, του Harold Pinter, σε σκηνοθεσία Γιώργου Χαρατζά και Κορίνας Χρυσάιδου.
Της Εύας Στάμου
Είναι ο Εραστής του Χάρολντ Πίντερ ένα δράμα για τη ζήλεια και την απιστία ή μια σαρκαστική κωμωδία για τον παραλογισμό του θεσμού του γάμου; Αν και το έργο επιδέχεται δύο τουλάχιστον διαφορετικές αναγνώσεις, θα μπορούσε επίσης να ερμηνευτεί με τρόπο που να τις εμπεριέχει.
Στην αρχή οι θεατές έχουν την εντύπωση ότι πρόκειται για μία υπόθεση με τρεις χαρακτήρες: τον σύζυγο, τη σύζυγο και τον εραστή της. Σύντομα καταλαβαίνουν πως οι χαρακτήρες είναι δύο και ο εραστής δεν αποτελεί παρά δημιούργημα της φαντασίας των ηρώων που ενεργοποιούν ένα περίεργο όσο και ερεθιστικό παιχνίδι ερωτικών φαντασιώσεων την ώρα που απολαμβάνουν το απογευματινό τσάι.
Υποδυόμενος κάποιον άλλο, ο συντηρητικός αστός έχει την ευκαιρία να απελευθερωθεί σεξουαλικά χωρίς να θέτει σε κίνδυνο το κλειστό σύστημα του γάμου.
Υποδυόμενος κάποιον άλλο, ο συντηρητικός αστός έχει την ευκαιρία να απελευθερωθεί σεξουαλικά χωρίς να θέτει σε κίνδυνο το κλειστό σύστημα του γάμου. Η διχοτόμηση των χαρακτήρων ανάμεσα στον πουριτανικό τρόπο συμπεριφοράς -που υιοθετούν στις κοινωνικές επαφές τους-, και στην προκλητική εκδήλωση της ερωτικής επιθυμίας τους -που μοιράζονται κατά τη διάρκεια των κρυφών κι απαγορευμένων ερωτικών παιχνιδιών-, έχει στοιχεία σχιζοφρένειας.
Μπορεί η φαντασίωση έτσι όπως εκδηλώνεται να αποτελεί το σύμπτωμα της αρρώστιας του ζευγαριού, μα είναι την ίδια στιγμή και η ίασή του, ή το μόνιμο δεκανίκι που βοηθά τους ήρωες να αντιμετωπίσουν την άχρωμη καθημερινότητα σε ένα εύπορο προάστιο της Βρετανίας. Τα πάντα παραμένουν ελεγχόμενα από την αρχή ώς το τέλος του παιχνιδιού στο ασφαλές περιβάλλον του σπιτιού, μακριά από τους κινδύνους που θα ενείχε η πραγματική σχέση με κάποιον τρίτο. Οι ανασφάλειες, η ζήλεια, οι ανταγωνισμοί, η πλήξη εκτονώνονται μέσα σε ένα προστατευμένο, αποστειρωμένο περιβάλλον και ο συμβολισμός του «afternoon tea» δεν είναι τυχαίος.
Η Κορίνα Χρυσάιδου και ο Γιώργος Χαρατζάς της θεατρικής ομάδας X-actArt αποφεύγουν τη μίμηση της αγγλικής, φλεγματικής προσέγγισης του έργου, δημιουργώντας χαρακτήρες με έντονο ταπεραμέντο που εκφράζουν σωματικά τον πόθο, τη λαγνεία, τη ζήλεια τους. Ούτε ένα χαμόγελο, ούτε ένα βλέμμα δεν είναι άσκοπο ή ακούσιο. Οι ηθοποιοί λειτουργούν σαν ένας καλοκουρδισμένος μηχανισμός που αποδίδει με ενάργεια τις ψυχικές εντάσεις που διατρέχουν έναν φαινομενικά συνηθισμένο γαμήλιο βίο. Μία απολαυστική παράσταση για τους λάτρεις της δεξιοτεχνικής λιτότητας που χαρακτηρίζει τα κορυφαία δραματουργικά κείμενα του Χάρολντ Πίντερ.
* Η ΕΥΑ ΣΤΑΜΟΥ είναι συγγραφέας και ψυχοθεραπεύτρια.
Info
Συγγραφέας: Χάρολντ Πίντερ
Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Γιώργος Χαρατζάς και Κορίνα Χρυσάιδου
Σκηνικά-κοστούμια-φωτισμοί: Θωμάς Οικονομάκος
Βίντεο: Σπύρος Διαμάντης
Μουσική επιμέλεια: X-Αct Art
Παίζουν: Κορίνα Χρυσάιδου και Γιώργος Χαρατζάς