tavli250

Της Αναστασίας Καμβύση

Ο Νίκος Ορφανός συμπρωταγωνιστεί με τον Κωνσταντίνο Κάππα στο Τάβλι του Δημήτρη Κεχαϊδη. Οι δύο ηθοποιοί υπογράφουν από κοινού τη σκηνοθεσία του έργου που παρουσιάζεται στη σκηνή του Τριανόν Filmcenter, στην Κοδριγκτώνος, κάθε Τρίτη και Τετάρτη, στις 9 το βράδυ.


Τάβλι, καφενείο, άντρες που σκοτώνουν χρόνο. Ανήκει σε άλλη εποχή αυτή η εξίσωση ή τη βλέπεις συχνά σε καφενεία της επαρχίας ή και σε γειτονιές της πρωτεύουσας; 

Μια βόλτα στην αγορά της Αθήνας και θα τη βρούμε μπροστά μας άπειρες φορές: σε τζαμάδικα στου Ψυρρή μέχρι να μπει πελάτης, στο πεζοδρόμιο της Αθηνάς, με τους μαγαζάτορες μεσοτοιχία με την πραμάτεια, στα ΚΨΜ της Επικράτειας, σε καφενεία παλαιού τύπου στέκια συνταξιούχων. Η εικόνα αυτή συμβολίζει μια ολόκληρη χώρα που βρίσκεται μονίμως σε αναμονή: Μέχρι να δουλέψει το ταμείο, μέχρι το σχόλασμα, μέχρι την επόμενη αργία, μέχρι τις εκλογές, μέχρι να έρθει ο αρχηγός, μέχρι τη σύνταξη, μέχρι την καινούρια ταμειακή σύμβαση, μέχρι να τελειώσει ο χρόνος.

Είσαι ταβλαδόρος; Είμαστε έθνος ταβλαδόρων; (Τι έθνος είμαστε;)

Στα σύνορα της χώρας θα πρέπει να βάλουμε μια ταμπέλα, όπως αυτές που είχαν στο Φαρ Ουέστ, καθότι είμαστε στο Φαρ Σάουθ της Ευρώπης, που να λέει: «Ξένε, είμεθα Έθνος ανάδελφον. Να ξέρεις ότι μπαίνεις σε ένα απέραντο φρενοκομείο».

Ταβλαδόρος δεν είμαι, γιατί δεν έχω χρόνο για καμία αναμονή, για τίποτα.

Με τι διάθεση προσεγγίσατε το Τάβλι με τον Κωνσταντίνο Κάππα;

Με διάθεση ευφρόσυνη, σαν παλιά ελληνική ταινία. Με σεβασμό στο ύφος της εποχής, και μεγάλη αγάπη για τα υπέροχα ελληνικά του Δημήτρη Κεχαΐδη. 

Που θεωρείς ότι έγκειται η επικαιρότητα του έργου; 

Το ζήτημα είναι να είναι επίκαιρη η παράσταση. Το έργο διαθέτει μία αλήθεια, που παραμένει ανεξίτηλη, επομένως ό,τι είναι αληθινό είναι και διαχρονικό. Αλλά αν η παράσταση είναι ανεπίκαιρη, όλα αυτά χάνονται. Εμείς αναδείξαμε την ανελέητη νεοελληνική νοοτροπία της αρπαχτής, της «μεγάλης δουλειάς» και του πρώιμου λάηφ στάηλ, που δυστυχώς πέθανε – μπουχουχου – με ανάποδη τροχιά: Φτιάχνοντας μια φαινομενικά «ντεμοντέ» δουλειά. Και πετύχαμε. 

Ο ήρωας που υποδύεσαι, ο Φώντας, τι συναισθήματα σου δημιουργεί; Τον συμπαθείς; Τον λυπάσαι; Σε κάνει να γελάς; Ποιες είναι οι στιγμές που τον καταλαβαίνεις, τον δικαιολογείς; 

Ο Φώντας είναι ένας μαγικός, παρά την κακομοιριά του ήρως, διότι δε σταματάει να ονειρεύεται και να φτιάχνει μεγαλεπήβολα σχέδια. Στην εποχή μας, της ανυπαρξίας οραμάτων, ο Φώντας θα έφτανε μέχρι πρωθυπουργός. Απλώς, όλα του τα σχέδια πέφτουν πάνω στο κεφάλι του, και του κουνιάδου του, του Κόλλια, βεβαίως, βεβαίως, και ως εκ τούτου, παραμένουν δύο μπατηράκια. Δε ζημιώνουν κανένα, παρά μόνο τον εαυτό τους, και γι’ αυτό είναι άκρως συμπαθείς και οι δύο. Και απόλυτα ιλαροί. Διότι δε γίνονται κακοποιοί. Αυτό το «οραματιλίκι», να το πούμε έτσι, υπάρχει για να τους κρατάει σε εγρήγορση. Και τους κάνει πολύχρωμη την ύπαρξη. Και γι’ αυτό είναι πολύ κατανοητό. Ζουν με τα όνειρά τους. Πληρώνοντας το κόστος από την τσέπη τους. Και έτσι παραμένουν κύριοι. Επίσης πράγμα σπάνιον, τη σήμερον. 

Είναι οι δύο ήρωες του Κεχαϊδη φτωχοδιάβολοι, άκακοι κομπιναδόροι ή εν δυνάμει ρατσιστές και εκμεταλλευτές; Πόσο μοιάζουν στο σημερινό Έλληνα; 

Ρατσισμός είναι η έμπρακτη εχθρότητα. Και όχι το τι λέει κανείς. Δεδομένου ότι ο Έλληνας σήμερα είναι μονίμως ρατσιστής με όποιον δεν του μοιάζει και δεν έχει λεφτά. Διότι με όποιον έχει λεφτά, αναπτύσσει μια άλλη, πιο τουριστική σχέση. Μαζεύεται κάπως όταν του αφήνουν συνάλλαγμα. Γίνεται πιο πολιτισμένος. 

Ο Φώντας και ο Κόλλιας είναι άκακοι, καθότι δεν προλαβαίνουν να πραγματώσουν τίποτα, τελειώνει η ιστορία δηλαδή, και δεν τους βλέπουμε ως αφεντικά. Οι δούλοι, που θέλουν να φέρουν από την Αφρική είναι απλώς υποδεέστεροι συνεργάτες. Θέλουν να τους κάνουν τα αφεντικά, αλλά μάλλον θα κοπροσκυλάγανε μαζί τους παίζοντας τάβλι, το πιο πιθανό.

Οπότε στο κωμικό τους νεοραλιστικό σύμπαν, είναι απλώς δύο φτωχοδιάβολοι. 

Εκτός από τις παραστάσεις στη σκηνή του κινηματογράφου Τριανόν, κάθε Τρίτη και Τετάρτη, παρουσιάζετε το Τάβλι και στην επαρχία, σε μπαρ, βιβλιοπωλεία και αυλές, καφενέδες και εστιατόρια. Τι μάθατε για τη δουλειά σας (αλλά και για τη χώρα την ίδια) από αυτή την περιοδεία;

Αυτή η απάντηση γεμίζει βιβλίο ολόκληρο. Δύο, θα αρκεστώ να αναφέρω: 1. Παίζοντας σε μη θεατρικούς, και άρα μη «προστατευμένους» χώρους, μάθαμε να είμαστε σε ετοιμότητα για το κάθε τι, που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της παράστασης: Από γατοκαυγάδες στη διπλανή αυλή, κορναρίσματα περαστικών μηχανακίων, τη μουσική από τη διπλανή ντίσκο, τα αφρικάνικα που ακούγαμε από τους περαστικούς στην Αυλή στου Ψυρρή, μέχρι τα βεγγαλικά από το κοντινό γλέντι, και ένα σωρό άλλα απρόοπτα. Χρειάζεται μεγάλη συγκέντρωση για να μην αποσυντονιστείς, και να μπορέσεις να συνεχίσεις απρόσκοπτα.

Και 2. Ο Φώντας και ο Κόλλιας ζουν και βασιλεύουν. Ως δήμαρχοι, δημοσιογράφοι σε τοπικά κανάλια της Λάρισας, δημοτικοί σύμβουλοί στον Αστακό, εργάτες του Δήμου στην Ιθάκη, ελεγκτές στα εισιτήρια των πλοίων, Γυμνασιάρχες & Λυκειάρχες, τοπικοί πολιτευτές στην Πάτρα, γιατροί με εξοχικά στη Τζια, ταξιτζήδες από τη Ναύπακτο που κλείνουν τη γέφυρα του Ρίου, και σε πάρα πολλά άλλα μέρη. 

Τι σχέδια έχετε για τους επόμενους μήνες; 

Κάθε Τρίτη και Τετάρτη στο Τριανόν, στην οδό Κοδριγκτώνος, και παράλληλα τα σαββατοκύριακα αρπαχτές στην επαρχία: Αγρίνιο, Κομοτηνή, Πάτρα, Λιβαδειά, Θήβα, Χαλκίδα, και όπου υπάρχει μεζές και καλό κρασί. Όλα τριγύρω αλλάζουνε, όμως το Τάβλι μένει, παραφράζοντας το άσμα. 

Τι σημαίνει για έναν ηθοποιό να αναλαμβάνει ξαφνικά χρέη, όχι μόνο σκηνοθέτη, αλλά και παραγωγού; 

Ακριβώς αυτό που λέει η ερώτηση: ότι αναλαμβάνει χρέη. Στην κομμουνιστοκαπιταλιστρική Ελλάδα, το να παίρνεις τη δουλειά σου στα χέρια σου ισοδυναμεί με προδοσία ταξική! Χρειάζεται ώρες διαλογισμού για να μην τρελαθείς. Όπως έλεγε και ένα παλιό ρητό που λέγαμε φαντάροι «Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει ο στρατός» Και προσθέτω: «Εκεί που τελειώνει και ο στρατός, αρχίζει το ελληνικό κράτος». Αλλά ας μην παραπονιόμαστε. Η βασική διαφορά έχει να κάνει με το ότι, όταν δεν πληρώνεσαι, δεν είναι επειδή κάποιος ισχυρίζεται ότι δεν πήγατε καλά, αλλά επειδή όντως δεν πήγατε καλά.

Σε μια χώρα η οικονομία της οποίας καταρρέει, πώς καταφέρνεις να διατηρείς την αισιοδοξία σου, «να μην το βάζεις κάτω»; 

Με τον τρόπο που το κάνουν όλοι οι αισιόδοξοι: Παίρνω ναρκωτικά και κάθε λογής παραισθησιογόνα. Δηλαδή, ρουφάω βιβλία, βαράω τραγούδια, φουμάρω ταινίες. Αλλά επειδή η καλύτερη πρέζα είναι η ίδια η ζωή και η τέχνη, απλώς βουτάω κατά μέτωπο στη δυσκολία. Και θα σας εκμυστηρευτώ το προσωπικό μου μυστικό αισιοδοξίας: Λέω πάντα αυτό που σκέφτομαι, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Κάντε το και θα με θυμηθείτε. Και επίσης υιοθετείστε ένα αδέσποτο. Θα στολίσετε τη ζωή σας με το δώρο της ανιδιοτελούς αγάπης. Αυτά.

* Την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου, το «Τάβλι» συμπληρώνει 102 παραστάσεις, και αφιερώνει μια ειδική βραδιά στο σπουδαίο Δημήτρη Κεχαΐδη. Με το πέρας της παράστασης, θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με φίλους του συγγραφέα και θεατρολόγους.

 

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Θέλω να δω τον Πάπα» – Η 85χρονη οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, επίκαιρη και απολαυστική

«Θέλω να δω τον Πάπα» – Η 85χρονη οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, επίκαιρη και απολαυστική

Για την οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη «Θέλω να δω τον Πάπα!», σε μουσική διεύθυνση Νίκου Βασιλείου και σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη, η οποία παρουσιάζεται στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μέχρι και τις 16 Φεβρουαρίου.

Γράφει η Έλενα Χουζούρη

...
«MAMI» του Μάριο Μπανούσι, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση – Ποικίλες πτυχές της θηλυκής υπόστασης

«MAMI» του Μάριο Μπανούσι, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση – Ποικίλες πτυχές της θηλυκής υπόστασης

«MAMI» του Μάριο Μπανούσι, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. «Έντονες επιρροές από τον Καστελούτσι και τον Παπαϊωάννου, εξαιρετική μουσική υπόκρουση». Φωτογραφίες © Ανδρέας Σιμόπουλος

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Το «ΜΑΜΙ» του ...

«Έντα Γκάμπλερ» του Χένρικ Ίψεν, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά – Μοιραία σύγκρουση με το φράγμα των κοινωνικών συμβάσεων

«Έντα Γκάμπλερ» του Χένρικ Ίψεν, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά – Μοιραία σύγκρουση με το φράγμα των κοινωνικών συμβάσεων

Για την παράσταση «Έντα Γκάμπλερ» του Χένρικ Ίψεν, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, στο θέατρο Προσκήνιο. © Φωτογραφίες: Γκέλυ Καλαμπάκα

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί στο θέατρο «Προσκήνιο» την ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

7 θεατρικές φωνές στις εκδόσεις Βακχικόν

7 θεατρικές φωνές στις εκδόσεις Βακχικόν

Επτά νέες θεατρικές εκδόσεις που κυκλοφόρησαν το τελευταίο διάστημα από τις εκδόσεις Βακχικόν. 

Επιμέλεια: Book Press

Λιώνουν οι πάγοι, Βίκυ Κλεφτογιάννη

...
«Ανήκουστος βλάβη» του Ντέιβιντ Λοτζ (κριτική) – Μια καυστική παρωδία των campus novels

«Ανήκουστος βλάβη» του Ντέιβιντ Λοτζ (κριτική) – Μια καυστική παρωδία των campus novels

Για το μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Λοτζ (David Lodge) «Ανήκουστος Βλάβη», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κυψέλη σε μετάφραση Έφης Τσιρώνη.

Γράφει ο Αντώνης Γουλιανός

Στο μυθιστόρημά του Deaf Sentence (με...

Εκδήλωση για τη συλλογή διηγημάτων του Δήμου Χρυσού «Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες»

Εκδήλωση για τη συλλογή διηγημάτων του Δήμου Χρυσού «Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες»

Παρουσίαση της συλλογής διηγημάτων του Δήμου Χρυσού «Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες», τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου.

Επιμέλεια: Book Press

Τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου, στις 19:30, η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Στη σκόνη» της Μοργκάνα Κρέτζμαν (προδημοσίευση)

«Στη σκόνη» της Μοργκάνα Κρέτζμαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Βραζιλιάνας Μοργκάνα Κρέτζμαν [Morgana Kretzmann] «Στη σκόνη» (μτφρ. Ζωή Καραμπέκιου), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κωστας Αγοραστός

Ρόδια και Τσιγάρα

...
«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπασμάτων από το μυθιστόρημα του Άρη Μαραγκόπουλου «Απάρνηση», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Τόπος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιφάνεια Ι
(Ο Νικόλας δεν είναι πια εδώ)

...
«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη μελέτη της Έλενας Χουζούρη «Ψυχή ντυμένη αέρα – Ανθούλα Σταθοπούλου - Βαφοπούλου: Η μούσα της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης», η οποία θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίκεντρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Μάγε...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...
«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας (μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα) που αναμένουμε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Στην κεντρική εικόνα, ο Αλέξης Πανσέληνος, η Μάρω Βαμβουνάκη και ο Μιχάλης Μοδινός.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Μυθιστ...

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Η Σίρλεϊ Τζάκσον [Shirley Jackson, 1916-1965] ήταν πολλά περισσότερα από μια συγγραφέας ιστοριών τρόμου. Με άξονα δύο βιβλία της που κυκλοφόρησαν ή επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα «Η λοταρία και άλλες ιστορίες» (μτφρ. Χρυσόστομος Τσαπραΐλης) και «Ζούσαμε πάντα σε ένα κάστρο» (μτφρ. Βάσια Τζανακάρη) από τις εκδόσεις ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ