Θεατροποιημένη συνέντευξη για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο που παίχτηκε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του EuroPride 2024.
Γράφει ο Παναγιώτης Γούτας
Τον Σεπτέμβριο του 2013 ο σκηνοθέτης και δημοσιογράφος Αντώνης Μποσκοΐτης πήγε στο σπίτι του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου, στις Σαράντα Εκκλησιές, στη Θεσσαλονίκη, για να του πάρει συνέντευξη. Είχε μεσολαβήσει ο ποιητής Γιώργος Χρονάς, ώστε να δεχθεί ο Ν. Χ. τον δημοσιογράφο, που ήταν φίλος του Χρονά. Η συνέντευξη, που προοριζόταν να διαρκέσει το πολύ μία ώρα (τόσο είχε υποδείξει ο Χ. να διαρκέσει η συνομιλία τους), κράτησε τελικά σχεδόν τρεις ώρες.
Έμεινε ανέκδοτη ως το 2018. Ο Χ. δεν μπόρεσε να τη δει τυπωμένη ή δημοσιευμένη, αφού είχαν αρχίσει να τον ταλαιπωρούν σοβαρά προβλήματα υγείας. Η συνέντευξη αυτή, θεατροποιημένη, αφού παίχτηκε πέρσι σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα με επιτυχία, ξαναπαίχτηκε αυτές τις ημέρες (Κυριακή, 23 Ιουνίου) στο θέατρο ΚΗΠΟΥ, στο πλαίσιο του EuroPride 2024, που πραγματοποιείται στην πόλη μας από τις 21 έως τις 29 Ιουνίου. Ο τίτλος της: «Ντίνος Χριστιανόπουλος–Το ταγκαλάκι». Τους στίχους του τραγουδιού της παράστασης, που το ερμηνεύει ο Παντελής Θεοχαρίδης, έγραψε ο Θωμάς Κοροβίνης, ενώ τη μουσική της παράστασης έγραψε ο Γιώργης Χριστοδούλου.
Οι ανακολουθίες του, οι εμμονές του, το σύνδρομο μεγαλείου που τον διακατείχε, η βωμολοχία του, οι παγιωμένες αντιλήψεις του, η άδικη, συχνά, οργή του για πρόσωπα και καταστάσεις, παράλληλα, όμως, και η πολύτιμη αυστηρότητά του (πρωτίστως απέναντι στον εαυτό του), το τραυματικό του παρελθόν, ο ασκητισμός του, η σοφία του.
Επί σκηνής εμφανίζονται δύο πρόσωπα: ο ποιητής, που τον υποδύεται ο ηθοποιός Χάρης Φλέουρας, και ο δημοσιογράφος, που είναι ο ίδιος ο Μποσκοΐτης. Το σκηνικό λιτό, αναπαριστά τον προσωπικό χώρο του Χ. Ένα ξύλινο γραφείο, μια παλιομοδίτικη πολυθρόνα, μία λάμπα, ένα τηλέφωνο. Πάνω από το γραφείο κρέμονται με κλωστές, ως λάβαρα, σε μαύρο φόντο, οι δύο μεγάλες αγάπες του ποιητή: Ο Καβάφης κι ο Τσιτσάνης. Στη διάρκεια της εβδομήντα πέντε περίπου λεπτών παράστασης αναδεικνύονται όλες οι αντιφάσεις αλλά και η μοναξιά του ποιητή. Οι ανακολουθίες του, οι εμμονές του, το σύνδρομο μεγαλείου που τον διακατείχε, η βωμολοχία του, οι παγιωμένες αντιλήψεις του, η άδικη, συχνά, οργή του για πρόσωπα και καταστάσεις, παράλληλα, όμως, και η πολύτιμη αυστηρότητά του (πρωτίστως απέναντι στον εαυτό του), το τραυματικό του παρελθόν, ο ασκητισμός του, η σοφία του. Ο Φλέουρας φαίνεται πως μελέτησε εξονυχιστικά τις κινήσεις, τον τρόπο ομιλίας, τις εκφράσεις, τις αντιδράσεις του ποιητή, αφού, ως Χριστιανόπουλος, υπήρξε πειστικότατος. Η ομιλία του, το ντύσιμό του, το περπάτημά του, το βλέμμα πίσω από τα χοντρά γυαλιά, το όλο σουλούπι παρέπεμπαν εντυπωσιακά στον Θεσσαλονικιό ποιητή. Προς το τέλος της παράστασης ο δημοσιογράφος φεύγει κι ο ποιητής, υπό χαμηλό σκηνικό φωτισμό, μένει επί σκηνής μόνος με τον εαυτό του. Τύψεις και ενοχές τον διακατέχουν. Τηλεφωνεί σε φίλο του συγγραφέα για να του πει –εν είδη συγγνώμης– πως τον αδίκησε με την κρίση του, όμως αδυνατεί ακόμη να αποκαταστήσει ολοκληρωτικά την αξιοπρέπεια του φίλου συνομιλητή του.
Τιμά τον Αντώνη Μποσκοΐτη (όπως άλλωστε και τον Θωμά Κοροβίνη) η πρόθεσή του και η ένδειξη της αγάπης του στον ποιητή, μέσα απ’ αυτή τη θεατροποιημένη συνέντευξή του, που ο ίδιος σκηνοθέτησε.
Δύο λόγια τώρα για τον τίτλο της παράστασης. Τι είναι το «ταγκαλάκι»; Η λέξη προέρχεται από το τούρκικο λήμμα «νταγκαλάκ», που σημαίνει «άτακτος στρατιώτης προερχόμενος από περιοχή της Μικράς Ασίας, που δείχνει σκληρότητα στους Ρωμιούς». Τη χρησιμοποιεί ο Κολοκοτρώνης στα Απομνημονεύματά του: «Μας την έπεσαν κάτι ταγκαλάκια των πολιτικάντηδων», ενώ ο άγιος Παΐσιος τη νοηματοδοτεί στα δικά του γραπτά ως «διάβολος», στο ιδίωμα της Καππαδοκίας. Και τι σχέση έχει τελικά το ταγκαλάκι με τον Χριστιανόπουλο; Την απάντηση μας τη δίνει ένα ποίημα του Ν.Χ., που προφανώς είχε υπόψη του ο Μποσκοΐτης και ονομάτισε έτσι την παράστασή του. Το ποίημα είναι παρμένο από τη συλλογή του ποιητή Το κορμί και το σαράκι, πήρε την τελική του μορφή το 1967 και περιλαμβάνεται στη συγκεντρωτική συλλογή ΠΟΙΗΜΑΤΑ (Διαγώνιος, 1985).
Ιδού το ποίημα:
αν ποτέ με τρακάρετε
να τριγυρνάω ύποπτα
σε πάρκο ή ερημιά,
μη με παρεξηγήσετε
μην πείτε μέσα σας
«το ταγκαλάκι!»
Δεν μπορείτε να ξέρετε
πόσο αγωνίστηκα
πριν λυγίσω.
* Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΟΥΤΑΣ είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας. Τελευταίο βιβλίο του, Κήπος βιβλίων (Διαβάζοντας Θεσσαλονικείς και Αμερικανούς πεζογράφους), Νησίδες, 2023.