Για το 9o Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ», που εμπνεύστηκε και καθιέρωσε η Τατιάνα Λύγαρη με στόχο την προώθηση νεανικών καλλιτεχνικών σχημάτων, το οποίο πραγματοποιήθηκε από τις 12 ώς τις 26 Μαΐου στην Αμαξοστοιχία - Θέατρο «Tο Τρένο στο Ρουφ».
Του Νίκου Ξένιου
Στο φεστιβάλ φιλοξενήθηκαν δεκαοκτώ ομάδες Ελλήνων και ξένων ηθοποιών, χορευτών, εικαστικών, περφόρμερ, σκηνοθετών, χορογράφων, μουσικών και βιντεοάρτιστ, που μπόρεσαν να εμπνευσθούν από το Τρένο και να εντάξουν για δέκα μέρες τις παραστάσεις τους στο εικαστικό και αισθητικό του περιβάλλον. Εκτός από το «Νέο Βαγόνι», οι πρωτότυπες καλλιτεχνικές δράσεις επεκτείνονται και στα υπόλοιπα βαγόνια καθώς και στην αποβάθρα της αμαξοστοιχίας, προσφέροντας στους επισκέπτες, καθημερινά για ένα συνεχόμενο δεκαήμερο, μια δημιουργική γιορτή Τεχνών.
Κάποιοι αφηγούνται ιστορίες ατομικές και ο σταθμάρχης από το μεγάφωνο ανακοινώνει τον προσεχή σταθμό. Η εξέλιξη της «μετάβασης» αυτής από τη μια κατάσταση στην άλλη είναι η σύλληψη του Άκη Φιλιού, που οι δώδεκα ταλαντούχοι ερμηνευτές του αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας, απευθυνόμενοι στην ετοιμότητα, την ειλικρίνεια, τη συμμετοχικότητα, τη δημιουργική φαντασία και την ανάγκη των θεατών για «δραπέτευση».
«Ημερολόγιον Εξπρές»
Το Ημερολόγιον Express είναι μια περφόρμανς που συνέλαβε και έγραψε ο Άκης Φιλιός. Δώδεκα νέοι ηθοποιοί (Αγαπάκη Αλέξια, Αποστολοπούλου Ιωάννα, Γκιώνη Μαρία, Δούσης Κίμωνας, Ιωσηφίδης Γιώργος, Καλησπέρη Αγγελική, Κατάκη Κατερίνα, Λεφαντζή Μελίνα, Σκάντζικας Κώστας, Σπύρου Κατερίνα, Ταρούση Δήμητρα, Φιλιός Άκης, Χατζημιχαηλίδης Δημήτρης) απευθύνονται κάθε βράδυ σε δώδεκα θεατές (αυστηρά), που αφήνονται στη μαγεία του θεάτρου και της διαδραστικής του δύναμης στη διάρκεια ενός μοναχικού (;) ταξιδιού.
Κάποιοι αφηγούνται ιστορίες ατομικές και ο σταθμάρχης από το μεγάφωνο ανακοινώνει τον προσεχή σταθμό. Η εξέλιξη της «μετάβασης» αυτής από τη μια κατάσταση στην άλλη είναι η σύλληψη του Άκη Φιλιού, που οι δώδεκα ταλαντούχοι ερμηνευτές του αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας, απευθυνόμενοι στην ετοιμότητα, την ειλικρίνεια, τη συμμετοχικότητα, τη δημιουργική φαντασία και την ανάγκη των θεατών για «δραπέτευση». Μια σειρά από μη προοικονομημένες καταστάσεις καταγράφονται επιμελώς και ο κάθε θεατής αποκομίζει ένα είδος «προσωπικού ημερολογίου» με τα όσα καταγράφονται στη διάρκεια των μυστικών του συναντήσεων μέσα στο κουπέ του. Καθένας κι ένα κουπέ, καθένας και μια διαφορετική ιστορία. Ή: πολλές διαφορετικές ιστορίες. Εξαρτάται. Το τι θυμάσαι, το τι ακούς, το τι αναπλάθεις, το τι εξομολογείσαι, όλα αυτά σε μια προσομοίωση ταξιδιού με άγνωστους συνεπιβάτες που επιχειρούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη σου και να μετατραπούν σε συνταξιδιώτες σου. Δοκιμασία για τα όρια του καθενός, την κοινωνικότητά του, το αίσθημα κινδύνου και αυτοσυντήρησής του. Διάνοιξη νέων οριζόντων για τη φαντασία του και νέων διαστάσεων για τη θεατρική πράξη καθεαυτήν.
Ο «Ερωτόκριτος» και οι άλλες performances
Σε θεατρική διασκευή της Ομάδας Μπλεκ, σε σκηνοθεσία και ενδυματολογία της Ομάδας Μπλεκ και με ευφάνταστο κείμενο, ευέλικτο στην καθομιλουμένη αλλά και πιστό στον Βιντσέντζο Κορνάρο, τρεις εξαιρετικοί νέοι ηθοποιοί (Λένα Μποζάκη, Αλεξάν Σαριγιάν και Γιάννης Σίμος) κινούνται μέσα και έξω από τον αναγεννησιακό ιστό του κλασικού κειμένου του Ερωτόκριτου, αναπλάθοντας τα σημεία εκείνα του ποιήματος που αγγίζουν τη νεανική ψυχή. Μιλούν για το τώρα και για το τότε, για την ύπαρξη και την ανυπαρξία, για τον ερωτικό πόθο και τις λυτρωτικές του διαστάσεις. Η παράσταση παρουσιάζεται σε δύο μέρη και αξίζει πραγματικά να τη δείτε, όχι μόνο για τη φρεσκάδα και την αμεσότητά της, όσο και για την ευθύτητα της καλλιτεχνικής της δήλωσης, για τη μελέτη που έχει προηγηθεί, και κυρίως για το χιούμορ της.
Οι υπόλοιπες σκηνικές επιτελέσεις (που δεν είχα την τύχη να παρακολουθήσω) ήταν οι παρακάτω:
-
COSMOS.0.1,χορευτική performance, Λίλιαν Αντωνίου, Μπέτυ Σαράντη
-
DENSHA (電車), χορευτική performance, Ομάδα Salmacis. Xορογραφία / ερμηνεία Αγγελική Κορομπίλη, Ιωάννα Ντούρου, σκηνικά Ιάκωβος Βολκώβ μουσικοί επί σκηνής Νικόλας Ντούρος, Νεφέλη Οικονόμου.
-
IN BETWEEN, χορευτική performance, Παρασκευή Κάπα, Μάρθα Λιβέρη-Δαλαβέρη. Iδέα / σύλληψη Παρασκευή Κάπα χορογραφία / ανάπτυξη υλικού Παρασκευή Κάπα, Μάρθα Λιβέρη-Δαλαβέρη, καλλιτεχνική σύμβουλος Αλεξάνδρα Μαλούτα.
-
MOVING STILL, οπτικo-ακουστική εγκατάσταση, Ιωάννης Γαρδικλής. Σύλληψη ιδέας / sound design / μουσική / video Ιωάννης Γαρδικλής, projection mapping / video Αναστασία Παπαθωμά, programming Δημήτρης Στέφος.
-
PRIVATE ABSENCE, video dance, ΚΝdancegroup. Κάμερα / μοντάζ Νικολέτα Κουτίτσα, ερμηνεία ΚΝdancegroup (Καρολίνα Θελερίτη, Νικολέτα Κουτίτσα).
-
RAINDROPS, video art, Eυδοκία Θωμοπούλου & DILEMMA.
-
SHE WHO ESTIMATES THE TIME OF ARRIVAL (more and more and more or just better), θεατρική performance, Αντριάννα Μούτουλα.
-
ΑΝ, χορευτική performance, Ομάδα Dos.
-
ΓΕΝΕΣΙΣ, μουσικό live, Γιώργος Βολίκας, μουσική σύνθεση / πιάνο Γιώργος Βολίκας.
-
ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ, αφηγηματική performance, Μαρία Πάντου.
-
ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΟΥΒΑΡΙΑ, χορευτική performance, Κατερίνα Πυρινή, Νικολέτα Μιλιάτη.
-
(-)ΕΜΑΣ, χορευτική performance, Ζωή Ευσταθίου.
-
ΙΝΤΕΚΑΛ, χορευτική performance, Ελιάν Ρουμιέ.
-
ΤΟ ΑΓΧΟΣ, θεατρική performance, Ομάδα ΚΒΕΤΣ. Σκηνοθεσία / ερμηνεία Αντώνης Κυριακάκης, Στέλιος Παυλόπουλος, Κώστας Κουτρουμπής, Αντριάνα Ανδρέοβιτς, Ελένη Ανδρικοπούλου, Χριστίνα Ντέμου, Γιώργος Ζυγούρης.
-
ΤΟ ΣΑΠΟΥΝΙ, dance video, Πέπη Ζαχαροπούλου.
Άλλες παραστάσεις του φεστιβάλ νέων καλλιτεχνών στο Τρένο στο Ρουφ
-
Broken Rails – εικαστική εγκατάσταση στο Νέο Βαγόνι, της Βέρας Καρτάλου.
-
Sacramento – θεατρική performance – site specific στο Θεατρικό Βαγόνι (ανθρωπολογική μελέτη πάνω στις συνθήκες ομηρίας), της Ερασμίας Τσίπρα.
-
Should I stay or Should I go? – θεατρική performance στην Αποβάθρα, από τη Συμμορία του Ήλιου, της Μελίνας Σκούφου.
-
Show me how to move | Δείξε μου πώς να κινηθώ – διαδραστική performance στο Νέο Βαγόνι, της Χριστίνας Γαζή.
-
The Wagon – video dance στην Αποβάθρα, της ομάδας Vacuum, των Κωνσταντίνας Παπαντωνάτου και Χριστίνας Παπαντωνοπούλου.
-
Χορευτική performance στο Νέο Βαγόνι, της Ομάδας Αήρ.
-
Αέναο Ταξίδι – video art στο Wagon Bar, της Κέλλυς Βαρδάκα.
-
Ενδιάμεσα – θεατρική performance στο Νέο Βαγόνι, των Μαρίζας και Λευτέρη Παρασύρη.
-
Η τελευταία παράσταση – θεατρική performance στο Νέο Βαγόνι, του Άγη Εμμανουήλ.
-
Κληρονομιά να σου τύχει! – θεατρική performance στο Wagon Restaurant, της ομάδας Εναλλάξ.
-
Λιόσποροι – θεατρική performance στο Θεατρικό Βαγόνι, της ομάδας Quilombola.
-
Παράρτημα– εικαστική performance στο Νέο Βαγόνι, των Όλγας Μπρούμα και Λουκιανής Παπαδάκη.
-
Πλημμυρίδα και άμπωτη – Εικαστική video–εγκατάσταση της Αλεξάνδρας Νάκου.
-
Χωρίς αποσκευές – Θεατρική performance στο Νέο Βαγόνι, της ομάδας under constr[a]ction και της Μαρίνας Κακουλλή.
Η Αμαξοστοιχία - Θεάτρο «Το Τρένο στο Ρουφ» λειτουργεί ανελλιπώς από το 1997, ως ένας πρότυπος σιδηροδρομικός πολυχώρος πολιτισμού. Πρόκειται για ένα μνημείο της νεότερης ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού. Βρίσκεται σταθμευμένη στο κέντρο της Αθήνας, στην αποβάθρα του σιδηροδρομικού σταθμού Ρουφ. Αποτελείται από εννέα παλαιά βαγόνια –μεταξύ των οποίων και το «Ελληνικό Βαγόνι», ένα αυθεντικό Wagon Restaurant του Orient Express κατασκευής 1924, και μια μουσειακή ατμομηχανή τύπου Μπρέντα του 1947– που λειτουργούν ως θεατρική σκηνή, μουσική σκηνή, εστιατόριο, φουαγιέ, μπαρ, καμαρίνια και βοηθητικοί χώροι.
* Ο ΝΙΚΟΣ ΞΕΝΙΟΣ είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας.
Τελευταίο βιβλίο του, η νουβέλα «Το κυνήγι του βασιλιά Ματθία» (εκδ. Κριτική).