Ο βραβευμένος με Νόμπελ Τ.Σ. Έλιοτ είναι ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του περασμένου αιώνα. Ως εργαζόμενος στον εκδοτικό οίκο Faber and Faber, ανέδειξε το έργο ορισμένων σημαντικών Βρετανών ποιητών, όπως ο Τεντ Χιουζ και ο Στίβεν Σπέντερ. Όμως απέρριψε, για διάφορους λόγους, και κάποια έργα που προορίζονταν να γίνουν κλασσικά, όπως τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις και τη Φάρμα των ζώων του Τζορτζ Όργουελ, μεταξύ άλλων.
Επιμέλεια: Book Press
Ακολουθούν αποσπάσματα από επιστολές του Έλιοτ προς γνωστούς συγγραφείς, τους οποίους ενημερώσει για την απόρριψη της εκδοτικής τους πρότασης.
Επιστολή του Τ. Σ. Έλιοτ προς τον ποιητή Γ.Χ. Ώντεν:
«Πρέπει να απολογηθώ που κράτησα τα ποιήματά σας για τόσο καιρό, όμως πάντα αργώ πολύ να αποφασίσω. Δεν πιστεύω πως κάποιο από τα κείμενά σας είναι πολύ καλό, όμως με ενδιαφέρει να παρακολουθήσω την πορεία σας. Φοβάμαι πως είμαι πολύ απασχολημένος για να γράψω τη λεπτομερή κριτική που σας αξίζει, όμως προτείνω να με ενημερώσετε την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στο Λονδίνο και θα χαρώ πολύ να έρθετε να με δείτε, αν σας ενδιαφέρει».
Ύστερα από μερικά χρόνια, ο Έλιοτ πήρε πίσω το βέτο του, και εντέλει ενέκρινε την έκδοση του έργου του Ώντεν.
Επιστολή του Έλιοτ προς τον Τζέιμς Τζόις, για το μυθιστόρημά του Οδυσσέας:
«Εξετάσαμε το ζήτημα μιας πιθανής έκδοσης του Οδυσσέα στην Αγγλία όσο το δυνατόν πιο διεξοδικά, και έχουμε λάβει κάθε πιθανή γνώμη για τις προοπτικές της. […]
Μας συμβούλευσαν πως μια τέτοια κίνηση εγκυμονεί τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουμε ποινική δίωξη και βαριές ποινές, πως υπάρχει η πιθανότητα ο πρόεδρος της εκδοτικής να μείνει για έξι μήνες στην φυλακή, κάτι που από μόνο του θα ήταν καταστροφικό για την επιχείρησή μας».
Επιστολή του προς τον Τζορτζ Όργουελ, για το βιβλίο του Οι άθλιοι του Παρισιού και του Λονδίνου:
«Λυπάμαι που καθυστέρησα το χειρόγραφό σας. Πιστεύω πως παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, όμως θα πρέπει να σας πω πως δεν πιστεύω ότι μπορούμε να το εκδώσουμε. Είναι αναμφισβήτητα πολύ σύντομο, και για ένα βιβλίο τέτοιας έκτασης, η δομή του δεν είναι αρκετά σφιχτή, καθώς λίγα πράγματα συνδέουν τα περιστατικά στην Αγγλία με τα περιστατικά στη Γαλλία».
Δεύτερη επιστολή του προς τον Όργουελ, για τη Φάρμα των ζώων:
«Ξέρω πως θα επιθυμούσατε μια γρήγορη απόφαση για τη Φάρμα των Ζώων• όμως για να βγει μια τέτοια απόφαση χρειάζονται οι απόψεις τουλάχιστον δύο διευθυντών, και αυτό δεν γίνεται να συμβεί σε λιγότερο από μια εβδομάδα. Για να κερδίσουμε χρόνο, δεν ζήτησα από τον πρόεδρο να εξετάσει το θέμα. Ο δεύτερος διευθυντής συμφωνεί με τα βασικά επιχειρήματά μου. Συμφωνούμε πως το κείμενό σας είναι ξεχωριστό• πως έχετε γράψει ένα παραμύθι με επιδεξιότητα και πως η αφήγηση αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη - και αυτό είναι κάτι που πολύ λίγοι συγγραφείς έχουν καταφέρει από τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ κι έπειτα.
Από την άλλη, δεν έχουμε την πεποίθηση (και είμαι βέβαιος πως οι υπόλοιποι διευθυντές θα συμφωνούσαν μαζί μας) πως η οπτική που προτείνετε είναι κατάλληλη για να εξετάσουμε την τρέχουσα πολιτική κατάσταση.
[…]
Λυπάμαι πολύ, γιατί όποιος το δημοσιεύσει φυσικά θα έχει την ευκαιρία να δημοσιεύσει και τα μελλοντικά σας έργα: εκτιμώ τη δουλειά σας, γιατί γράφετε καλά, με μεγάλη εντιμότητα».
Αυτές είναι μονάχα κάποιες από τις αμφιλεγόμενες αποφάσεις του συγκεκριμένου εκδοτικού οίκου. Ο Faber and Faber έχει απορρίψει διάφορα άλλα γνωστά έργα, μεταξύ των οποίων το παραμύθι Ένα αρκουδάκι που το λένε Πάντινγκτον, ένα από τα πλέον αγαπητά παιδικά βιβλία στη Μεγάλη Βρετανία. Εντύπωση προκαλούν οι σημειώσεις που έγραψε κάποιος άλλος επιμελητής, όχι ο Έλιοτ, σχετικά με το μυθιστόρημα του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ Ο άρχοντας των μυγών:
«Η ιστορία εκτυλίσσεται στο μέλλον. Παράλογη και βαρετή ιστορία φαντασίας σχετικά με την έκρηξη μιας ατομικής βόμβας κάπου στις αποικίες. Μια ομάδα παιδιών προσγειώνεται σε μια ζούγκλα κοντά στη Νέα Γουινέα. Σκουπίδι και βαρετό. Χωρίς νόημα. Απορρίπτεται».
Ο Faber and Faber εντέλει προχώρησε με την έκδοση του βιβλίου, παρά τις ενστάσεις του συγκεκριμένου μέλους του.
Αξίζει να σημειωθεί πως, παρά τα στραβοπατήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω, ο Faber and Faber θεωρείται μέχρι σήμερα ως ένας από τους πιο αξιόπιστους βρετανικούς εκδοτικούς οίκους, έχοντας υπό την εκδοτική του στέγη δεκατρείς νομπελίστες λογοτέχνες, εφτά συγγραφείς βραβευμένους με Μπούκερ και έντεκα με Βραβείο Πούλιτζερ.