Για την «Έρημη χώρα» του Τ.Σ. Έλιοτ: Ο Σεφέρης, οι αναθεωρητικές μεταφράσεις, ο Ρίλκε, ο Χάρολντ Μπλούμ κι ένα ερώτημα: «Στους κόλπους της ποιητικής συντεχνίας, ο φιλολογισμός αυτός δίχως άλλο εξακολουθεί να γοητεύει. Ωστόσο –εκατό χρόνια από την ιστορική πρώτη έκδοση, το ερώτημα είναι θεμιτό– γοητεύει άλλον κανένα;»

Γράφει ο Κώστας Κουτσουρέλης

Σκέψεις για τη μετάφραση και τους μεταφραστές. «Η μετάφραση δεν είναι επιστήμη μετρήσιμη. Δεν υπάρχει μία και πρόδηλη αλήθεια στην οποία υπακούει, ούτε αποκλειστικός μπούσουλας». Κεντρική εικόνα: Η Ρούλα Πατεράκη στη θεατρική διασκευή του “Murder in the Cathedral” σε σκηνοθεσία της Ιόλης Ανδρεάδη, το 2017.

Του Κώστα Κουτσουρέλη 

Ο βραβευμένος με Νόμπελ Τ.Σ. Έλιοτ είναι ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του περασμένου αιώνα. Ως εργαζόμενος στον εκδοτικό οίκο Faber and Faber, ανέδειξε το έργο ορισμένων σημαντικών Βρετανών ποιητών, όπως ο Τεντ Χιουζ και ο Στίβεν Σπέντερ. Όμως απέρριψε, για διάφορους λόγους, και κάποια έργα που προορίζονταν να γίνουν κλασσικά, όπως τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις και τη Φάρμα των ζώων του Τζορτζ Όργουελ, μεταξύ άλλων. 

Επιμέλεια: Book Press

Για τη δίγλωσση έκδοση του ποιητικού έργου του Τ.Σ. Έλιοτ «Η άγονη γη» (εισαγ. -μτφρ. -σημ. Χάρης Βλαβιανός, εκδ. Πατάκη).

Του Γιώργου Βέη

Μια μέρα σαν σήμερα, 26 Σεπτεμβρίου 1888, είχε έρθει στη ζωή ο Αμερικανός ποιητής Τ.Σ. Έλιοτ. Το έργο του συνιστά τομή για την ποίηση και συνεχίζει να έχει τεράστια επιρροή. Το 1948 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

 Του Ευθύμιου Σακκά