Το βράδυ, λίγο μετά τη δύση, ένα ποίημα. Απόψε, «Το βάφτισμα των γάτων» από την ποιητική συλλογή «Το εγχειρίδιο Πρακτικής Γατικής του Γερο-Πόσουμ» του T.S. Eliot (μτφ. Παυλίνα Παμπούδη, Γιάννης Ζέρβας, εικ. Edward Gorey, εκδ. Άγρα).
Επιμέλεια: Οράτιος
ΤΟ ΒΑΦΤΙΣΜΑ ΤΩΝ ΓΑΤΩΝ
Το να βαφτίζεις τα γατιά, έχει μια δυσκολία…
Δεν είναι επιπόλαιη κι ανάλαφρη ασχολία
Καθόλου δεν τρελάθηκα, και δεν το λέω αστεία:
Ένα, να τη φωνάζουμε στην οικογένειά της
Ας πούμε, Βίκτωρ, Αύγουστος, Τζωρτζίνα, Ιπποκράτης,
Ας πούμε, Μέρλιν, Τζόναθαν, Αλόνζο, Μανταλένα
Καθημερινά ονόματα, καλά, συνηθισμένα.
Να βρείτε ωραιότερα υπάρχουν ευκαιρίες
Ονόματα για τζέντλεμεν και άλλα για κυρίες
Ας πούμε, Πλάτων, Άδμητος, Ηλέκτρα, Ευρυάλη
Μα όλ’ αυτά είναι κοινά, και θα τα έχουν κι άλλοι.
Μια Γάτα, όμως, να ξέρετε, θέλει και το δικό της
Το δεύτερό της όνομα να ’ν’ αποκλειστικό της!
Για να μπορεί αφ’ υψηλού τον κόσμο να κοιτάει
Και την ουρά της πάντοτε ψηλά να την κρατάει.
Πρέπει να είναι όνομα μονάχα για μια Γάτα:
Χουρχούρης, για παράδειγμα, Γλείψος, Χνουδοπατάτα
Κι άλλα πολλά τέτοιας λογής μπορώ να αναφέρω:
Μπομπαλουρίνα, Πιρπιρής, Φρουφρού, Τρελοκαμπέρω.
Πέρα όμως απ’ αυτά τα δυο, υπάρχει κι ένα άλλο
Τ’ όνομα το μοναδικό, το τρίτο, το μεγάλο:
Το όνομα το μυστικό, ΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ
Και Γάτα σ’ άνθρωπο μπροστά ποτέ δεν αναφέρει.
Όταν σε διαλογισμό λοιπόν μια Γάτα δείτε
Πάντα ο λόγος είν’ αυτός, και να το θυμηθείτε:
Σ’ απύθμενους συλλογισμούς βρίσκεται βυθισμένη
Για τ’ όνομα το άρρητο
Το αρρητορητονιάρρητο
Το όνομά της το Κρυφό σκέφτεται μαγεμένη.
