Το επόμενο διάστημα θα κυκλοφορήσουν από τις εκδόσεις Κριτική πολλά και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα βιβλία, τόσο τίτλοι μεταφρασμένης και ελληνικής λογοτεχνίας, όσο και δοκίμια, μελέτες κ.ά. Δείτε τα αναλυτικά στο άρθρο που ακολουθεί.
Επιμέλεια: Book Press
ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Bertolt Brecht, Διάλογοι προσφύγων (μετάφραση – Επίμετρο: Δέσποινα Σκούρτη)
Στο εστιατόριο ενός σιδηροδρομικού σταθμού, κάπου στην Ευρώπη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δύο πολιτικοί πρόσφυγες, ο βιοπαλαιστής Κάλλε και ο αστός Τσίφελ, συναντιούνται σχεδόν τυχαία και συζητούν για θέματα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους: Ξεκινώντας από την καθημερινότητα της προσφυγιάς, όπου η μπίρα είναι αραιωμένη, ο καφές δεν είναι καφές και ο καπνός είναι κακής ποιότητας, φτάνουν να αναλύουν σημαντικά ζητήματα της πολιτικής και της ηθικής, μιλώντας για τα διαβατήρια, τον υλισμό, τις αρετές, την πορνογραφία, τον πόλεμο, το σχολείο, τον πατριωτισμό και τη Δημοκρατία. Στους Διαλόγους προσφύγων ο Μπρεχτ αξιοποιεί βιωματικό υλικό από την περιπλάνησή του ανά την Ευρώπη, όπου βρέθηκε ως πρόσφυγας διωκόμενος από το ναζιστικό καθεστώς, για να καυτηριάσει την υποκρισία των ισχυρών σε βάρος των ανίσχυρων, επιστρατεύοντας και τη σάτιρα στον μαχητικό αντιφασισμό. Η διευρυμένη θεματική των Διαλόγων, καθώς και η προσέγγισή τους από τη σκοπιά δύο διαφορετικών κόσμων, του εργάτη Κάλλε και του διανοούμενου Τσίφελ, συνθέτουν ένα αδιάσπαστο σύνολο, συστήνοντας στον αναγνώστη τον Μπρεχτ ως διανοητή και άνθρωπο, αποκαλύπτοντας σημαντικά και εν πολλοίς άγνωστα στοιχεία της ζωής του.
Thomas Bernhard, Βαδίζοντας (μετάφραση: Μαρία Γκεγκοπούλου)
Καταιγιστική και πυκνή νουβέλα, το Βαδίζοντας αποτελεί μια ιδανική εισαγωγή στον παράλογο, σκοτεινό αλλά και ασυνήθιστα κωμικό κόσμο του Μπέρνχαρντ. Σε αυτό το βιβλίο παρελαύνουν όλα τα θέματα (ασθένεια, τρέλα, απομόνωση, τραγικές φιλίες) που θα απασχολήσουν τον συγγραφέα σε όλο του το έργο. Το Βαδίζοντας καταγράφει τις συνομιλίες του ανώνυμου αφηγητή και του φίλου του Όλερ ενώ περπατούν, συζητώντας για οτιδήποτε τούς έρχεται στο μυαλό, αλλά επιστρέφοντας πάντα στον κοινό φίλο τους Κάρερ, ο οποίος έχει οδηγηθεί στην τρέλα. Από τα πιο φιλοσοφικά κείμενα του Μπέρνχαρντ, το Βαδίζοντας προσφέρει μια διεισδυτική σπουδή σχετικά με τη δυσκολία τού να σκεφτεί κανείς λογικά.
Joseph Roth, Ο τυφλός καθρέφτης (μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας)
Σε αυτό το βιβλίο μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά δύο κείμενα του Γιόζεφ Ροτ, το ομώνυμο «Ο τυφλός καθρέφτης» και το «Απρίλης, η ιστορία ενός έρωτα», δημοσιευμένα αμφότερα το 1925. «Ο τυφλός καθρέφτης» αφηγείται τη δύσκολη ζωή της μικρής Φίνι στη Βιέννη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η Φίνι μεγαλώνει σε ένα φτωχό, μίζερο και πικρόχολο περιβάλλον, εργάζεται σε ένα δικηγορικό γραφείο και ονειροπολεί. Η ενηλικίωσή της είναι απότομη, μπροστά της ανοίγεται μια νέα ζωή χωρίς μυστικά, αλλά τότε γνωρίζει τυχαία τον Ράμπολντ, έναν πλανόδιο ρήτορα, και μεταφέρεται για λίγο στον κόσμο που ονειρευόταν, τον κόσμο που σύντομα θα αφήσει πάλι ονειροπολώντας.
Στον «Απρίλη», ο αφηγητής, ένας μεσόκοπος μοναχικός άντρας, περιγράφει την άφιξή του και τη διαμονή του σε μια μικρή πόλη της επαρχίας. Διηγείται την ερωτική σχέση του με την Άννα, την υπάλληλο του πανδοχείου, και τον ανεκπλήρωτο έρωτα εξ αποστάσεως με μια ωραία άγνωστη. Ο Ροτ χρησιμοποιεί αυτό το σκηνικό για να ζωντανέψει έναν μικρό κόσμο. Με ελάχιστες γραμμές σχεδιάζει εξπρεσιονιστικά μια σειρά από ποιητικές εικόνες της καθημερινής ζωής και προβάλλει με χιούμορ διάφορους τύπους και χαρακτήρες της πόλης.
Mely Kiyak, Το να είσαι γυναίκα [προσωρινός τίτλος] [πρωτότυπος τίτλος: Frausein], (μετάφραση: Απόστολος Στραγαλινός)
Το βιβλίο της γεννημένης το 1976 δημοσιογράφου (Frankfurter Allgemeine Zeitung, Frankfurter Rundschau, Die Zeit, Taz) Μέλι Κίγιακ ανήκει στην κατηγορία των εξομολογητικών αφηγήσεων που έχουν εκδοθεί τα τελευταία χρόνια από νέους συγγραφείς (Ντιντιέ Εριμπόν, Εντουάρ Λουί, Ανί Ερνό). Αν και σύντομο, το κείμενο της Κίγιακ είναι εξαιρετικά διορατικό και ακριβές. Η πρωτοτυπία του βασίζεται στο ότι δεν εστιάζει στην ανισότητα ευκαιριών στην κοινωνία, ούτε επιθυμεί να κουνήσει το δάχτυλο. Αντίθετα, διαχειρίζεται τα αυτοβιογραφικά στοιχεία με τέτοιο τρόπο, ώστε δημιουργείται μια εικόνα που ξεπερνάει την ατομική οπτική και τη διερεύνηση της προσωπικής ταυτότητας. Πρόσωπα όπως ο πατέρας και η μητέρα έχουν φυσικά κύριο ρόλο στην αφήγηση, όπως επίσης σημαντική θέση έχει το ότι η συγγραφέας (κουρδικής καταγωγής η ίδια) ανήκει στην πρώτη γενιά μεταναστών στα παιδιά των οποίων επιτράπηκε να φοιτούν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά της Γερμανίας. Δικαίωμα όχι αυτονόητο, και κερδισμένο με πολύ κόπο. Εντατική αναγνώστρια, με πάθος για τη λογοτεχνία, γράφει ένα βιβλίο όχι μόνο για το τι σημαίνει γυναίκα, αλλά κυρίως για το πώς μπορεί κάποιος να βελτιώσει το όραμά του. Χάρη στην ειλικρίνεια και το πάθος της για την αλήθεια, απέσπασε (2021) τα βραβεία «Kurt Tucholsky» και «BücherFrauen». Η επιτροπή του δεύτερου βραβείου σημειώνει στο σκεπτικό της: «Αφηγείται τη γενναία πορεία προς την ανεξαρτησία με λογοτεχνική πυκνότητα και ενάργεια. Το βιβλίο της εμπνέει δύναμη σε όσους θέλουν να ακολουθήσουν το δικό τους μονοπάτι».
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Γιάννης Σκαραγκάς, Μελίνα [προσωρινός τίτλος]»
Μια φανταστική εξομολόγηση της Μελίνας Μερκούρη επινοεί ο Γιάννης Σκαραγκάς στο νέο του βιβλίο, μέσα από έναν ιδιαίτερα ποιητικό και ατμοσφαιρικό μονόλογο. Πρόκειται για μια καταβύθιση στον κόσμο ανάμεσα στον θρύλο και τη γυναίκα, στο πραγματικό και την επινόηση, τις πληγές και το όνειρο ενός κοριτσιού αλλά και μιας ολόκληρης χώρας. Στα χνάρια του επιτυχημένου βιβλίου του, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Η κυρά της Ρω, ο Σκαραγκάς αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας που προσπαθεί να βρει τη θέση της στον κόσμο και την πίστη της στον άνθρωπο.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΥΡΥΤΕΡΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Θεόδωρος Κουτρούκης, Σύγχρονες εργασιακές σχέσεις
Στο βιβλίο επιχειρείται η σύντομη παρουσίαση των βασικών ζητημάτων που αναφέρονται στο ελληνικό σύστημα των εργασιακών σχέσεων. Το έργο αποτελεί καρπό της πολύχρονης ερευνητικής αλλά κυρίως διδακτικής του εμπειρίας. Ουσιαστικά πρόκειται για μια σειρά εισαγωγικών μαθημάτων που προέκυψαν από την αναγκαιότητα να διδαχθεί το ομότιτλο μάθημα σε προπτυχιακά ακροατήρια φοιτητών σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και της Κύπρου. Στο τελευταίο κεφάλαιο παρατίθεται πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό με μελέτες περίπτωσης, παραδείγματα και ασκήσεις που συμβάλλουν στην κατανόηση του αντικειμένου.
ΘΕΩΡΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
Ευαγγελία Φρυδάκη, Δημήτρης Παπαγεωργάκης, Διαλογικότητα και λογοτεχνική εκπαίδευση
Το βιβλίο αυτό περιέχει μια πρόταση για τη λογοτεχνική εκπαίδευση, θεμελιωμένη στην έννοια της διαλογικότητας, όπως αυτή νοηματοδοτείται αφενός στο έργο του Μπαχτίν και αφετέρου στη διαλογική παιδαγωγική. Η πρόταση αναδεικνύει μια νέα αναγνωστική πρακτική για τη λογοτεχνική εκπαίδευση, τον «ερμηνευτικό διάλογο», που διαμορφώθηκε μετά από τέσσερα χρόνια ερευνητικών διαδικασιών και διαλογικών κύκλων ανάμεσα στους συγγραφείς. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, το βιβλίο παρέχει στη λογοτεχνική εκπαίδευση μια μετα-θεωρητική, στοχαστική νομιμοποιητική βάση, θυμίζοντάς μας ποια είναι τα πράγματα που μόνο η λογοτεχνία μπορεί να μας προσφέρει και πώς η εμπειρία της λογοτεχνικής ανάγνωσης μπορεί να γίνει ένα «συμβάν» για μαθητές και διδάσκοντες.
ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ-ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ
Λουδοβίκος Κ. Βασενχόβεν, Βάζοντας τάξη στη χώρα μας – Ιστορικό της χωροταξίας στην Ελλάδα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
«Κύριο μέλημά μου είναι να εντάξω το ιστορικό της χωροταξίας στο ευρύτερο πλαίσιο της ελληνικής ιστορίας των μεταπολεμικών χρόνων, με τη βοήθεια ιστοριογραφικής βιβλιογραφίας και αναλύσεων πολιτικών επιστημόνων. Η χωροταξία, ως ηθελημένος μετασχηματισμός του γεωγραφικού χώρου, ήταν πάντοτε μια λειτουργία που προϋπήρχε της εμφάνισης του εθνικού κράτους. [...] Η χωροταξία είναι θεμελιώδες χαρακτηριστικό του ελέγχου που επιδιώκει ένα κράτος στον χώρο της επικράτειάς του∙ ελέγχου που αποτελεί κρίσιμο στοιχείο της υπόστασής του. Αυτό εξηγεί την προσπάθειά μου να δω τη μεταπολεμική εξέλιξη του σχεδιασμού του χώρου στην Ελλάδα μέσα στο πλέγμα των ιστορικών μεταβολών, της κρατικής πολιτικής και των θεσμών. Γι’ αυτό εξάλλου κλείνω το βιβλίο με ένα πολύ συνοπτικό θεωρητικό κεφάλαιο, όπου το κράτος και η πολιτική λειτουργία αναδεικνύονται σε κρίσιμες παραμέτρους της οικοδόμησης μιας θεωρίας του σχεδιασμού».
(από το προοίμιο του συγγραφέα)
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ
Πέτρος Γαλάνης, Μεθοδολογία της έρευνας στις επιστήμες υγείας – 2η έκδοση
Ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση αξιόπιστων και έγκυρων μελετών στις επιστήμες υγείας αποτελούν προϋπόθεση για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων, τη βελτίωση της κλινικής πράξης και την εφαρμογή ορθολογικής φροντίδας υγείας. Ακριβώς προς την κατεύθυνση αυτή στοχεύει το συγκεκριμένο βιβλίο, καθώς η Μεθοδολογία της Έρευνας είναι ο πλέον απαραίτητος επιστημονικός κλάδος για τη διεξαγωγή μελετών με συστηματικό, επιστημονικό και λογικό τρόπο. Ειδικότερα, η δεύτερη έκδοση καλύπτει τόσο την ποιοτική όσο και την ποσοτική έρευνα, δίνοντας τη δυνατότητα στους αναγνώστες να αντιληφθούν με απλά παραδείγματα τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται τα δύο αυτά είδη έρευνας στην καθημερινή κλινική πρακτική.
Μάνος Σαββάκης, Ηθική και δεοντολογία στη σύγχρονη ποιοτική κοινωνιολογική έρευνα – Ζητήματα, αντιφάσεις και διλήμματα στον 21ο αιώνα
Το ζήτημα της ηθικής και της δεοντολογίας στη σύγχρονη εμπειρική κοινωνιολογική έρευνα (ποσοτική, ποιοτική ή μεικτή) απασχολεί με πολύ πιο έντονο, ξεκάθαρο και συστηματικό τρόπο απ’ ό,τι τις προηγούμενες δεκαετίες την ερευνητική κοινότητα και τους εμπλεκόμενους ακαδημαϊκούς και κοινωνικούς φορείς. Τα ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας της ποιοτικής κοινωνιολογικής έρευνας συνδέονται με την επιστήμη ως μορφή ζωής, δηλαδή ως ουσιωδώς κοινωνική ενασχόληση και επίδικο πολιτικό διακύβευμα. Για αυτόν το λόγο, ο τρόπος που απαντάει σε αυτά τα ζητήματα η επιστημονική κοινότητα –έστω ατελώς και μερικώς– ουσιαστικά σχετίζεται με την ποιότητα και το περιεχόμενο της σύγχρονης δημοκρατίας ως πολιτεύματος στο οποίο επιστημονικά ενημερωμένοι και ουσιαστικά ενεργοί πολίτες συναποφασίζουν, στο πλαίσιο συντεταγμένων μορφών πολιτικής οργάνωσης, για τις ζωές τους και τον τρόπο που αποφασίζουν να τις ζήσουν.
(από τον πρόλογο)