alt

Για το μυθιστόρημα της Brit Bennett «Οι μητέρες» (μτφρ. Άννα Μαραγκάκη, εκδ. Πόλις).

Της Διώνης Δημητριάδου

Η δυναμική της κοινότητας είναι συνακόλουθη με την ιδέα της δημιουργίας οργανωμένης κοινωνίας, της σύμβασης, με άλλα λόγια, που συνομολογείται προκειμένου η συμβίωση των πολιτών να είναι απρόσκοπτη – με εννοούμενη εδώ φυσικά την κάλυψη των διαφορών και τη συγκάλυψη των ιδιαιτεροτήτων κάτω από μια σύμπνοια επινοημένη και συμφωνημένη. Πόσο μπορεί, ωστόσο, αυτή η εγγενής δυναμική της κοινότητας να αποβεί καθοριστική για τη ζωή των μελών της; Στην αρχαία τραγωδία –ικανή να αποδώσει τη σχέση των τραγικών ηρώων με την κοινότητα– παρατηρούμε τον τρόπο που ο Χορός σχολιάζει τις πράξεις των προσώπων, συνομιλεί με τους ήρωες και αποπειράται να τους προφυλάξει από την υπέρβαση των ορίων και να τους καθοδηγήσει, χωρίς όμως να το κατορθώνει.

Δεν είναι τόσο η περιπέτεια της ζωής, όπως βιώνεται από τους τρεις βασικούς ήρωες της ιστορίας, στην οποία επικεντρώνεται το ενδιαφέρον της ανάγνωσης, όσο ο χώρος που τους περικλείει, τους κυκλώνει από παντού.

Είναι ενδιαφέρουσα η περίπτωση της νεαρής Μπριτ Μπένετ, η οποία με το πρώτο της μυθιστόρημα καταπιάνεται με το θέμα της επίδρασης που ασκεί (ή που θα ήθελε να ασκεί) η κλειστή κοινωνία απέναντι στα μέλη της, ιδίως αυτά που αποκλίνουν από τα ειωθότα και τα νενομισμένα. Το βιβλίο εύστοχα φέρει τον τίτλο Οι Μητέρες για να προϊδεάσει τον αναγνώστη ως προς την εστίαση του συγγραφικού φακού. Δεν είναι τόσο η περιπέτεια της ζωής, όπως βιώνεται από τους τρεις βασικούς ήρωες της ιστορίας, στην οποία επικεντρώνεται το ενδιαφέρον της ανάγνωσης, όσο ο χώρος που τους περικλείει, τους κυκλώνει από παντού. Μια επαρχιακή πόλη της Νότιας Καλιφόρνιας, το Όσιανσαϊντ του Σαν Ντιέγκο, η Αφροαμερικανή ηρωίδα, η Νάντια (με μια μητέρα που πριν από λίγο καιρό αυτοκτόνησε), η σχέση της με τον γιο του ιερέα της μικρής εκκλησίας της κοινότητας, η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη της στην ηλικία μόλις των δεκαεπτά χρόνων, και η σθεναρή της απόφαση να απαλλαγεί από το έμβρυο, η φίλη της, οι σχέσεις των τριών περίπλοκες. Και, φυσικά, οι Μητέρες. Οι «σοφές» και έμπειρες λόγω ηλικίας γυναίκες που έχουν αναλάβει να παρακολουθούν τη ζωή των υπολοίπων και να νουθετούν τα αποκλίνοντα μέλη της μικρής αφροαμερικανικής τους κοινότητας, θεωρώντας την παρέμβασή τους λειτούργημα, μια διαμεσολάβηση που συνιστά ένα σχεδόν ιερό καθήκον.

Προσευχόμαστε. […] Η προσευχή όμως είναι μια υπόθεση πολύ πιο λεπτή απ’ τη μάχη, ιδίως η διαμεσολαβητική προσευχή. Δεν είναι μια αφηρημένη ιδέα· παίρνεις πάνω σου το φορτίο κάποιου άλλου, που μπορεί και να μην τον ξέρεις καθόλου. Κλείνεις τα μάτια σου κι ακούς το αίτημά του. Κι έπειτα πρέπει να γλιστρήσεις μέσα στο σώμα αυτού του ανθρώπου. Να γίνεις η Τρέισι Ρόμπινσον, που καίγεται για ένα ουίσκι· ή ο σύζυγος της Σίντι Χάρις, που ελέγχει κρυφά το κινητό της γυναίκας του· ή ο Ερλ Βέρνον, που προσπαθεί να ξεμπερδέψει τα λιγδιασμένα μαλλιά της πρεζούς κόρης του.

Ομόκεντροι κύκλοι, ενσωματωμένοι ο ένας μέσα στο κλειστό περιβάλλον του άλλου, ώστε ο κλοιός να σφίγγει όσο περνάμε στον μικρότερο. Ένα ποσοστό Αφροαμερικανών στην πολιτεία της Καλιφόρνιας, μια τοπική εκκλησία που περιχαρακώνει τα μέλη της και μέσα σ’ αυτήν η ομάδα των γυναικών/Μητέρων. Αν θέλουμε να δούμε την αναλογία μεγεθών με την αρχαία κοινωνία, όπως αποτυπώνεται στην τραγωδία, ο Χορός των Μητέρων έχει τον ρόλο του. Δεν συνιστά ένα σύνολο προσώπων, ένα άθροισμα ατόμων, αλλά ένα πολυφωνικό πρόσωπο, που δρα σαν μία οντότητα, ένα ομοιογενές σύνολο με ταύτιση απόψεων γύρω από μια ηθική που κατευθύνεται κυρίως από τις θρησκευτικές αξίες. Όσο περισσότερο ο κύκλος κλείνει γύρω από τους ήρωες, τόσο αυτοί καλούνται να πάρουν καθοριστικές αποφάσεις για τη ζωή τους. Όμως μόνο η μία από τους τρεις έχει τη δύναμη να απομακρυνθεί από τις δεσμεύσεις του περίκλειστου τόπου και να σπουδάσει Νομικά στην άλλη άκρη της χώρας. Η οπτική της πλέον αλλάζει.

[…] είχε φτάσει πια να φαντάζεται το Όσιανσαϊντ σαν μια μικροσκοπική παραλία κλεισμένη σε μια γυάλινη μπάλα χιονιού· πού και πού την κατέβαζε απ’ το ράφι της βιβλιοθήκης για να τη χαζέψει, μα δεν θα μπορούσε ποτέ να χωρέσει εκεί μέσα.

Και όταν θα επιστρέψει μετά από χρόνια, πάλι αυτή θα είναι που θα ξεχωρίζει, πάλι αυτή που θα μπει στο στόχαστρο των πικρόχολων σχολίων· οι άλλοι έχουν παραμείνει δέσμιοι του περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο μεγάλωσαν χωρίς να επιχειρήσουν ούτε την παραμικρή απόδραση. Έφθασαν ίσως μέχρι τα όρια του κύκλου, όμως δεν τα ξεπέρασαν ποτέ.

Μια άσωτη κόρη θα μπορούσε κανείς να τη λυπηθεί. Εκείνη όμως είχε εγκαταλείψει το σπίτι της κι είχε γυρίσει πιο ευτυχισμένη, μ’ ένα σωρό ιστορίες για τα συναρπαστικά μαθήματα που παρακολουθούσε στο πανεπιστήμιο, για τα εντυπωσιακά προγράμματα πρακτικής άσκησης όπου συμμετείχε, για τον κοσμογυρισμένο φίλο της και τα ταξίδια τους σε διάφορες χώρες.

Η συνέχειά τους είναι προβλέψιμη. Αυτοί είναι που θα πάρουν τα ηνία της μικρής τους κοινωνίας, αυτοί που θα διατηρήσουν τις ηθικές της αξίες αναλλοίωτες για να περιορίσουν το όποιο μέλος της θα επιθυμούσε να δείξει την ιδιαιτερότητά του, τη διαφωνία του με τα δεδομένα της. Οι Μητέρες θα εδραιωθούν ως οντότητα, σαν ένα σταθερό θεμέλιο που ρόλο του έχει να συγκρατεί την κοινότητα από την ηθική κατάρρευση.

alt
Η Brit Bennett

Η φωνή των Μητέρων έρχεται ως μία παρέμβαση σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο (εν είδει κορυφαίου στην τραγωδία που μιλά στο όνομα των υπόλοιπων μελών του Χορού), προκειμένου να σχολιαστούν τα δρώμενα και να αναδυθεί η ηθική της κοινότητας που καταδικάζει τις πράξεις των ηρώων.

Η συγγραφέας επιλέγει την τεχνική της εναλλαγής των προσώπων στην αφήγηση. Ακούμε την ιστορία σε τριτοπρόσωπη αφήγηση από τη φωνή ενός παντογνώστη αφηγητή, με τη μηδενική εστίαση που επιτρέπει να συλλάβουμε τη συνολική εικόνα. Κατά τόπους έρχεται η φωνή των Μητέρων, ως μία παρέμβαση σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο (εν είδει κορυφαίου στην τραγωδία που μιλά στο όνομα των υπόλοιπων μελών του Χορού), προκειμένου να σχολιαστούν τα δρώμενα και να αναδυθεί η ηθική της κοινότητας που καταδικάζει τις πράξεις των ηρώων. Έτσι, δίνεται η ευκαιρία τον αναγνώστη να εκτιμήσει το περιβάλλον μέσα στο οποίο οι πράξεις των ηρώων αποκτούν την απαραίτητη δικαιολογία.

Αξίζει να τονισθεί εδώ η περίπτωση της Μπένετ, η οποία κατορθώνει να δώσει με τόση ευκρίνεια την περιπέτεια που συνιστά η ζωή για κάποιον που ανήκει στην αφροαμερικανική μερίδα του πληθυσμού. Έχει προηγηθεί λίγα χρόνια πριν (αξιοσημείωτο και αυτό) ένα δοκίμιό της που πολύ συζητήθηκε γύρω από τη βία κατά των μαύρων (DonKnow What to Do With Good White People). Ταυτόχρονα, σε τόσο νεαρή ηλικία (είκοσι επτά ετών όταν το γράφει) επιχειρεί μια ανατομία της περίκλειστης κοινωνίας, με την ηθική και τις αρχές της τόσο περίτεχνα σχολιασμένες. Γνωρίζουμε, φυσικά, πως η απόδοση στη λογοτεχνία των χαρακτήρων και αρχικά η επιλογή και ο εύστοχος χειρισμός της θεματικής ενός μυθιστορήματος έχουν τις απαιτήσεις τους, με πρώτη και κύρια το άχθος της ζωής που πρέπει να βαραίνει στους ώμους του συγγραφέα, προκειμένου να αποδώσει με πιστότητα την ιστορία. Νά, όμως, που υπάρχουν εξαιρέσεις που μας ξαφνιάζουν. Και για να μη δοθεί η εντύπωση πως Οι Μητέρες είναι το αριστούργημα που περιμέναμε από την αμερικανική λογοτεχνία. Όχι, δεν είναι. Ωστόσο, το όλον –από τη θεματική, το στήσιμο της ιστορίας, την εξέλιξη της πλοκής, το χτίσιμο των χαρακτήρων με αληθοφάνεια, ώς την προσεκτική εμβάθυνση στις παραμέτρους ενός δύσκολου στην ουσία θέματος– αποδεικνύει πως πρόκειται για ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα βιβλία της σύγχρονης εκδοτικής παραγωγής και φυσικά αναδεικνύει τη νεαρή συγγραφέα ως μια από τις πλέον ελπιδοφόρες περιπτώσεις στη λογοτεχνία.

Στα πολύ θετικά του βιβλίου η μετάφραση από την Άννα Μαραγκάκη, σε μια γλώσσα ζωντανή και σύγχρονη, όπως και ο σχεδιασμός του εξωφύλλου από τη Μαρία Τσουμαχίδου, η οποία χρησιμοποίησε τo έξοχo έργο του Αφροαμερικανού ζωγράφου Jacob Lawrence (γνωστού για την αποτύπωση στους πίνακές του της αφροαμερικανικής ζωής) The female workers, The migration series, 1940-41. Το έργο με την αφαιρετική τεχνική του αποδίδει με τον καλύτερο τρόπο τη δύσκολη ζωή, την ταπείνωση, την προσπάθεια της κατάκτησης των στοιχειωδών της ζωής μέσα σε μια κοινωνία που είτε αδιαφορεί είτε αντιδρά, επιτίθεται και απομονώνει.

* Η ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ είναι συγγραφέας. 
Τελευταίο της βιβλίο, η ποιητική συλλογή «Ο ευτυχισμένος Σίσυφος» (εκδ. ΑΩ).

 Στην κεντρική εικόνα πίνακας της © Jinny Isserow.


altΟι μητέρες
Brit Bennett
Μτφρ. Άννα Μαραγκάκη
Πόλις 2019
Σελ. 360, τιμή εκδότη €16,00

alt

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Μπαουμγκάρτνερ» του Πολ Όστερ (κριτική) – Tο κύκνειο άσμα ενός σπουδαίου δημιουργού

«Μπαουμγκάρτνερ» του Πολ Όστερ (κριτική) – Tο κύκνειο άσμα ενός σπουδαίου δημιουργού

Για το κύκνειο άσμα του Πολ Όστερ [Paul Auster] «Μπαουμγκάρτνερ» (μτφρ. Ιωάννα Ηλιάδη, εκδ. Μεταίχμιο).

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

Πανθομολογούμενα, ακόμα και οι σημαντικότεροι συγγραφείς προσεγγίζοντας το τέλος της ζωής τους σταδιακά χάνουν την αρχικ...

«Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ» του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ (κριτική)

«Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ» του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ (κριτική)

Για το μυθιστόρημα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ [Vladimir Nabokov] «Η αληθινή ζωή του Σεμπάστιαν Νάιτ» (μτφρ. Ανδρέας Αποστολίδης, εκδ. Άγρα).

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

«Ήταν η ηχώ μιας πιθανής αλήθειας, μια επίκαιρη υ...

«Το μαύρο σύννεφο» του Φρεντ Χόιλ (κριτική) – Όταν ένας κορυφαίος φυσικός γράφει επιστημονική φαντασία

«Το μαύρο σύννεφο» του Φρεντ Χόιλ (κριτική) – Όταν ένας κορυφαίος φυσικός γράφει επιστημονική φαντασία

Για το μυθιστόρημα του Φρεντ Χόιλ [Fred Hoyle] «Το μαύρο σύννεφο» (μτφρ. Θοδωρής Πιερράτος, επίμετρο Richard Dawkins, φιλολογική επιμέλεια Τραϊανός Μάνος, εκδ. Ροπή).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Στις μέρες μας ο κίνδυνος μιας...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Λεωφορείο ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά

«Λεωφορείο ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά

Για την παράσταση «Λεωφορείο ο Πόθος» (μτφρ. Αντώνης Γαλέος) του Τενεσί Ούλιαμς, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά, η οποία παρουσιάζεται μέχρι και τις 22 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Προσκήνιο. 

Γράφει ο ...

Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη για το βιβλίο «ρησπέκτ» του Άρι Γεωργίου

Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη για το βιβλίο «ρησπέκτ» του Άρι Γεωργίου

Εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου ΡΗΣΠΕΚΤ [λέξεις για τρίτους] του Άρι Γεωργίου διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη ο εκδοτικός οίκος University Studio Press, την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024 ώρα 19:00, στον χώρο ΥΨΙΛΟΝ.

Επιμέλεια Book Press

Η ...

Εκδήλωση για το λεύκωμα «200 χρόνια Ελλάδα - 200 χρόνια Εθνικές Υποδομές»

Εκδήλωση για το λεύκωμα «200 χρόνια Ελλάδα - 200 χρόνια Εθνικές Υποδομές»

Η Πανελλήνια Ένωση Συνδέσμων Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΠΕΣΕΔΕ) και οι εκδόσεις Καπόν, διοργανώνουν εκδήλωση για την παρουσίαση του λευκώματος «200 χρόνια Ελλάδα - 200 χρόνια Εθνικές Υποδομές». Στην κεντρική εικόνα, Εγνατία οδός, Γέφυρα της Κρυσταλλοπηγής. 

Επιμέλεια Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν» του Δημήτρη Τσεκούρα (προδημοσίευση)

«Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν» του Δημήτρη Τσεκούρα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Δημήτρη Τσεκούρα «Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν – Ένα queer αστυνομικό ψυχόδραμα» που θα κυκλοφορήσει στις 14 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Η ανάκριση»

...
«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Γκουντ λακ», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

(Στο μπαρ του Μότζο. Ο ΜΗΤΣ με τον ΑΛΚΗ σ’ ένα τραπέζι. Ο ΜΗΤΣ έχ...

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Βάννας Κατσαρού «Το παιδί και το κρι κρι», σε εικονογράφηση της Μαίης Σταθοπούλου, το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Λίγα λόγια για...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

  «Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες και Ελληνίδες συγγραφείς και μεταφραστές μας αποκαλύπτουν το μυθιστόρημα που τους μύησε στην αχανή χώρα. Οι επιλογές τους κυμαίνονται από εφηβικά αναγνώσματα μέχρι ένα πολύ επίκαιρο (και μη λογοτεχνικό) βιβλί...

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Επιλογή από τα καλύτερα κατασκοπευτικά μυθιστορήματα που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία, συν λίγα παλαιότερα, από τα κορυφαία του είδους. Ταυτόχρονα, μια ευσύνοπτη μα πλήρης παρουσίαση της ιστορίας του είδους, μαζί με έναν αναστοχασμό πάνω στα όρια και τις συντεταγμένες του.

Γράφει η Χίλντα Παπαδημητρί...

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Ο Οκτώβριος οδεύει προς το τέλος του, οι εκδότες έχουν ήδη βγάλει, ή βγάζουν αυτές τις μέρες, σημαντικά βιβλία που θα διαβαστούν και θα συζητηθούν τους μήνες που έρχονται. Επιλέξαμε ορισμένα από αυτά, ελληνικής και ξένης πεζογραφίας, κυρίως. Θα ακολουθήσουν, το επόμενο διάστημα, πολλά περισσότερα. 

Γράφ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

15 Δεκεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2023

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, ποιήματα: Επιλογή 100 βιβλίων, ελληνικών και μεταφρασμένων, από τη βιβλιοπαραγωγή του 2023. Επιλογή: Συντακτική ομάδα της Book

ΦΑΚΕΛΟΙ