alt

Για το μυθιστόρημα του Ντανύ Λαφερριέρ «Το αίνιγμα του γυρισμού» (μτφρ. Αναστασία Γιαννακοπούλου – Κατερίνα Σπυροπούλου, εκδ. Θίνες).

Της Διώνης Δημητριάδου

[…] ένα νησί που τα πουλιά το έχουν ήδη εγκαταλείψει…

Το νόημα του γενέθλιου τόπου, η αίσθηση της μακρινής πατρίδας που ο εξόριστος αναζητά με την επιστροφή του. Πώς, αλήθεια, ορίζεται αυτή η επιστροφή, η επανάκτηση των αναμνήσεων, ίσως η αναζήτηση μιας χαμένης πλέον εικόνας; Και τι προσμένει από μια πατρίδα, που και τα πουλιά την έχουν εγκαταλείψει, αυτός που επιλέγει να επιστρέψει; Ο τίτλος παραπέμπει στο Αίνιγμα της άφιξης – The Enigma of Arrival του V.S. Naipaul, και με τη σειρά του στον πίνακα του Giorgio de Chirico με τον ίδιο τίτλο, από τον οποίο ο Naipaul εμπνεύστηκε το δικό του έργο. Παράλληλα παραπέμπει στο έργο του Aimé Césaire Τετράδιο μιας επιστροφής στη γενέθλια χώρα. Συνειρμικά σε οδηγεί ίσως να σκεφθείς τις πολλαπλές εκδοχές μιας και μόνον επιστροφής, και από την αρχή σε προδιαθέτει να διεισδύσεις στο κυρίαρχο αίνιγμα.

Αυτός που επιστρέφει ποιος αλήθεια είναι; Μοιάζει καθόλου με τον αλλοτινό του εαυτό ή μήπως θα πρέπει να αναζητήσει τα παλιά του ίχνη –αν υπάρχουν– για να δει ξανά τον τόπο του με οικειότητα; Γιατί αυτό που αντικρίζει δεν του θυμίζει σχεδόν τίποτα.

Ο Ντανύ Λεφερριέρ αντικρίζει ξανά την Αϊτή, μετά από απουσία τριάντα τριών χρόνων. Αναγκαστική η απομάκρυνσή του απ’ αυτήν, όπως αναγκαστικά άλλωστε αναχώρησε κάποτε και ο πατέρας του. Η μοίρα όσων δεν αντέχουν ένα καθεστώς παραλογισμού και βίας που καταλήγει απειλητικό για τη ζωή τους· μια απόφαση απομάκρυνσης που μπορεί να φαίνεται εκούσια, ωστόσο κρύβει μέσα της πολύ πόνο και αναπόφευκτα μια εξοικείωση με την αποστασιοποίηση που σιγά σιγά χτίζεται. Αυτός που επιστρέφει ποιος αλήθεια είναι; Μοιάζει καθόλου με τον αλλοτινό του εαυτό ή μήπως θα πρέπει να αναζητήσει τα παλιά του ίχνη –αν υπάρχουν– για να δει ξανά τον τόπο του με οικειότητα; Γιατί αυτό που αντικρίζει δεν του θυμίζει σχεδόν τίποτα.

Μπορείς να χτίσεις το σπιτάκι σου
σε μια βουνοπλαγιά.
Να βάψεις τα παράθυρα με το γαλάζιο της νοσταλγίας.
Και να φυτέψεις ολόγυρα ροδοδάφνες.
Έπειτα, να καθίσεις το σούρουπο και να ατενίζεις
τον ήλιο που βυθίζεται αργά μέσα στον κόλπο.
Μπορείς να το κάνεις αυτό σε κάθε σου όνειρο
όμως δεν θα ξαναβρείς ποτέ τη γεύση που είχαν
εκείνα τα απογεύματα των παιδικών σου χρόνων
τότε που έβλεπες τη βροχή να πέφτει.

Την επιστροφή θα πυροδοτήσει ο θάνατος του πατέρα. Η είδηση που φτάνει με ένα τηλεφώνημα θα οδηγήσει τον γιο πρώτα από το Μόντρεαλ, όπου ζει, στο Μπρούκλιν για την κηδεία του πατέρα κι έπειτα –σαν μια αδήριτη ανάγκη– στον γενέθλιο τόπο, την Αϊτή. Άραγε την ατελή σχέση με τον πατέρα θα μπορέσει να την κλείσει ομαλά ο γενέθλιος τόπος και των δύο; Ο Λαφερριέρ θα αφιερώσει 60 σελίδες στο πρώτο μέρος του βιβλίου με τον εύγλωττο τίτλο «Αργόσυρτες προετοιμασίες για την αναχώρηση», δηλώνοντας έτσι την εύλογα σκοπούμενη καθυστέρηση, όταν διαισθητικά γνωρίζει πως κάθε επιστροφή είναι κι ένα μεγάλο βήμα προς την αυτογνωσία. Την αντέχει;

Είναι εντελώς προσωπική η αίσθηση του χρόνου που συνυφαίνεται με τη γνώση. Ο πατέρας νεκρός, ο γιος τον κηδεύει, αλλά πέρα μακριά στην αρχική πατρίδα ο πατέρας δεν είναι νεκρός, όσο η μητέρα, που νιώθει αλλιώς να κυλούν τα χρονικά διαστήματα, δεν έχει μάθει ακόμα το νέο.

Είναι εντελώς προσωπική η αίσθηση του χρόνου που συνυφαίνεται με τη γνώση. Ο πατέρας νεκρός, ο γιος τον κηδεύει, αλλά πέρα μακριά στην αρχική πατρίδα ο πατέρας δεν είναι νεκρός, όσο η μητέρα, που νιώθει αλλιώς να κυλούν τα χρονικά διαστήματα, δεν έχει μάθει ακόμα το νέο.

Κάθεται, αυτή τη στιγμή, στη σκεπαστή βεράντα της στο Πορτ-Ο–Πρενς, και τον σκέφτεται για άλλη μια φορά. Αυτό κάνει κάθε μέρα από την ώρα που έφυγε. Άραγε ξέρει ότι ο άνεμος φύσηξε δυνατά, αυτές τις μέρες, μπροστά στην πόρτα της και ξερίζωσε το δέντρο που ένα απλό κλαδί του είμαι κι εγώ;

Ο Λαφερριέρ θα γράψει αυτό το βιβλίο της επιστροφής συνδυάζοντας τον πεζό λόγο με τον ποιητικό, χρησιμοποιώντας την ιαπωνική τεχνική των χαϊκού, που με την ελλειπτική τους λιτότητα περικλείουν όλη τη σοφία και τη γνώση. Στη δική του περίπτωση εκφράζουν, έτσι εμβόλιμα στο πεζό κείμενο, την πιο προσωπική του κατάθεση απέναντι στο άλγος της επιστροφής αλλά και την αμηχανία του να συμφιλιωθεί με τη νέα πατρίδα.

Και η εξορία του χρόνου είναι πιο αμείλικτη
από την εξορία του χώρου.
Τα παιδικά μου χρόνια
μου λείπουν πιο πολύ
απ' ό,τι η χώρα μου

[...]

Διστάζω να κάνω προσκλητήριο
για να μάθω σε ποια κατάσταση
βρίσκεται η γενιά μου

 

Μιζέρια, διαφθορά, πείνα, φτώχεια, απόγνωση, αδιέξοδος δρόμος. Οι λέξεις συμπυκνώνουν μέσα τους τις εικόνες που συναντά. Το καθεστώς των Ντυβαλιέ (πατρός και υιού – Πάπα-Ντοκ και Μπέιμπι-Ντοκ) διαμόρφωσε για σχεδόν τριάντα χρόνια την πολιτική του κράτους αλλά και την ηθική και τη ζωή των πολιτών μετατρέποντας τη χώρα σε μια από τις φτωχότερες του πλανήτη. Παράλληλα ευνόησε τις ταξικές διακρίσεις δημιουργώντας τεράστιο χάσμα ανάμεσα σ’ αυτούς που δεν είχαν τίποτα και σε όσους κατοικώντας σε ξεχωριστό τόπο, απομονωμένοι από το μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, απολάμβαναν τα αγαθά του πλούτου. Ψάχνοντας τα ίχνη της παλιάς εικόνας, θα περπατήσει όλες τις εκδοχές της πατρίδας του. Πουθενά δεν θα βρει όσα έχει χάσει μέσα σ’ αυτά τα χρόνια. Ποιο το νόημα, λοιπόν, αυτής της επιστροφής; Ο συνδετικός κρίκος είναι προφανώς ο πατέρας. Ίσως εκείνος είναι που πρέπει να επιστρέψει.

Ο πατέρας μου γύρισε
στο χωριό που γεννήθηκε.
Τον έφερα εγώ.
Όχι το σώμα, που ο πάγος
θα κάψει ως το κόκκαλο.
Αλλά το πνεύμα, χάρη στο οποίο
αντιμετώπισε
την πιο μεγάλη μοναξιά.
 
alt
Ο Ντανύ Λαφερριέρ

Λένε πως η πιο αληθινή πατρίδα είναι η παιδική ηλικία. Μ’ αυτήν οι δεσμοί άρρηκτοι, όσο κι αν χάνονται οι μνήμες της. Ένας πατέρας πάντα μας συνδέει με τις πίσω μας σελίδες, ακόμα κι όταν θεωρείται κι αυτός ξεχασμένος, χαμένος στη δική του εξορία, στη δική του μοναξιά, τόσα χρόνια πριν την απουσία του γιου από την πατρίδα. Έτσι, με την επιστροφή του γιου γίνεται δυνατή και η επιστροφή της προηγούμενης γενιάς, και ο γιος αποκτά έναν σκοπό, μια δικαιολογία της δικής του επανένωσης με την πατρίδα. Κι εδώ βρίσκει την ψυχή του τόπου του. Γιατί οι τόποι εκτός από την ιστορία τους και τις συνήθειές τους έχουν να διασώσουν και την ψυχή τους. Όπως αυτός κοινωνεί τον τόπο του μέσα από το πνεύμα του πατέρα, έτσι και τα νέα παιδιά εθίζονται στη σκέψη της συνέχειάς τους περπατώντας ανάμεσα στα μνήματα των προγόνων: 

Τα παιδιά διασχίζουν το κοιμητήριο
για να πάνε στο σχολείο.
Καθώς περνούν από μπροστά, ακραγγίζουν με την παλάμη τους
τον τάφο των προγόνων τους.
Ένας τρόπος για να κρατούν καθημερινή επαφή
μ’ αυτόν τον κόσμο.

Αληθινή η ανάγκη μιας τέτοιας επαφής, γιατί η νέα γενιά ήδη οραματίζεται μια νέα φυγή.

[…] όσοι δεν μπόρεσαν να φύγουν ποτέ από τη χώρα, παρόλο που το ήθελαν πολύ, νιώθουν, όταν με συναντούν και πάλι στο δρόμο, ότι έχει έρθει η ώρα για μια νέα γενιά να ονειρευτεί στο ταξίδι.

Ποιος μπορεί με σιγουριά να μιλήσει για το νόημα του πίνακα του de Chirico, για παράδειγμα, ή να εξηγήσει με τη λογική προσωπικές του επιστροφές; Σε κάθε γυρισμό θα κρύβεται και το αίνιγμά του χωρίς λογικές ερμηνείες, χωρίς –κυρίως– επαρκείς δικαιολογίες.

Σαν να μην έχει τελειωμό αυτό το άδειασμα της χώρας, αυτή η εκούσια ή ακούσια ιδιότυπη εξορία. Σαν να είναι η μοίρα των παιδιών της πάντοτε να φεύγουν και κάποτε να επιστρέφουν για να βρουν τα συντρίμμια της παλιάς τους ζωής. Ένα ταξίδι που, από όποια κατεύθυνση κι αν το δεις, πάλι νόστος θα πεις ότι είναι. Όπως αυτό του Λαφερριέρ, που για να το πραγματοποιήσει έθεσε όλους τους λογοτεχνικούς τρόπους που είχε πρόσφορους σε αγαστή ανάμειξη, ίσως για να δείξει ότι μέσα από το δούλεμα των λέξεων μπορείς να εκφράσεις τα ανείπωτα της ψυχής. Πότε να ακούγονται με την πεζότητα μιας αφήγησης ή περιγραφής, και πότε να απογειώνονται ποιητικά. Δύσκολο να κατηγοριοποιήσεις το Αίνιγμα του γυρισμού. Πιθανόν γιατί κάθε γυρισμός είναι μια προσωπική περίπτωση, με όποιον τρόπο κι αν σκιαγραφείται, αληθινό ή μυθοπλαστικό. Ποιος μπορεί με σιγουριά να μιλήσει για το νόημα του πίνακα του de Chirico, για παράδειγμα, ή να εξηγήσει με τη λογική προσωπικές του επιστροφές; Σε κάθε γυρισμό θα κρύβεται και το αίνιγμά του χωρίς λογικές ερμηνείες, χωρίς –κυρίως– επαρκείς δικαιολογίες.

Ας γίνει ιδιαίτερη μνεία στη μετάφραση (δύο οι μεταφράστριες, Αναστασία Γιαννακοπούλου – Κατερίνα Σπυροπούλου), αξιέπαινες για τον σωστό συγκερασμό του πεζού με τον ποιητικό λόγο, όπως επίσης στην κατατοπιστική εισαγωγή (της Κατερίνας Σπυροπούλου), απαραίτητη για την προσέγγιση της ιδιότυπης περίπτωσης του Ντανύ Λεφερριέρ. Τέλος, αξίζουν συγχαρητήρια στις εκδόσεις Θίνες, για το συγγραφικό αυτό διαμάντι που προσφέρουν στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Ένα βιβλίο επιστροφής που αφορά σε πρώτο επίπεδο τον ίδιο τον συγγραφέα, ωστόσο διαβάζοντάς το συναντάς τις δικές σου επανόδους, πραγματικές ή νοητικές. Όλες με το αίνιγμα καλά κρυμμένο μέσα τους.

* Η ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ είναι συγγραφέας.

altΤο αίνιγμα του γυρισμού
Ντανύ Λαφερριέρ
Εισ. Κατερίνα Σπυροπούλου
Μτφρ. Αναστασία Γιαννακοπούλου – Κατερίνα Σπυροπούλου
Θίνες 2018
Σελ. 288, τιμή εκδότη €15,90

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΝΥ ΛΑΦΕΡΡΙΕΡ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η χώρα του χιονιού» του Γιασουνάρι Καουαμπάτα (κριτική) – Η παθιασμένη λευκότητα του ερωτικού πάθους

«Η χώρα του χιονιού» του Γιασουνάρι Καουαμπάτα (κριτική) – Η παθιασμένη λευκότητα του ερωτικού πάθους

Για το μυθιστόρημα του Γιασουνάρι Καουαμπάτα [Yasunari Kawabata] «Η χώρα του χιονιού» (μτφρ. Παναγιώτης Ευαγγελίδης, εκδ. Άγρα). Kεντρική εικόνα: από την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου σε σκηνοθεσία του Shirô Toyoda.

Γράφει ο Φώτης Καραμπεσίνης

...
«Σπουδή στο μπλε» της Μάγκι Νέλσον (κριτική) – Το χρώμα ως λογοτεχνικό υποκατάστατο συναισθημάτων

«Σπουδή στο μπλε» της Μάγκι Νέλσον (κριτική) – Το χρώμα ως λογοτεχνικό υποκατάστατο συναισθημάτων

Για το βιβλίο της Μάγκι Νέλσον [Maggie Nelson] «Σπουδή στο Μπλε» (μτφρ. Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, εκδ. Αντίποδες). Κεντρική εικόνα: από την «Μπλε ταινία» του Κριστόφ Κισλόφσκι. 

Γράφει η Φανή Χατζή

Ήταν Νοέμβριος του 2020 ...

«Λούνα Παρκ» του Φόλκερ Κούτσερ και «Οι ανεπιθύμητοι νεκροί» του Κρις Λόιντ (κριτική) – Αστυνομικές ίντριγκες, από τη Βαϊμάρη στο παραδομένο Παρίσι

«Λούνα Παρκ» του Φόλκερ Κούτσερ και «Οι ανεπιθύμητοι νεκροί» του Κρις Λόιντ (κριτική) – Αστυνομικές ίντριγκες, από τη Βαϊμάρη στο παραδομένο Παρίσι

Για το μυθιστόρημα του Φόλκερ Κούτσερ [Volker Kutscher] «Λούνα Παρκ» (μτφρ. Δέσποινα Κανελλοπούλου, εκδ. Διόπτρα) και το μυθιστόρημα του Κρις Λόιντ [Chris Lloyd] «Οι ανεπιθύμητοι νεκροί» (μτφρ. Βασίλης Κοντόπουλος, εκδ. Μεταίχμιο). Ιστορικά crime fiction με φόντο τον Μεσοπόλεμο και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κεντρική ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ