baladeur

Για το μυθιστόρημα της Κριστίνε Βούνικε [Christine Wunnicke] «Η αλεπού και ο δρ Σιμαμούρα» (μτφρ. Δέσποινα Κανελλοπούλου, εκδ. Αιώρα).

Της Χριστίνας Μουκούλη

Τον Φεβρουάριο του 1922, ο δόκτωρ Σιμαμούρα Σουνίτσι, ομότιμος καθηγητής Νευρολογίας του Νομαρχιακού Πανεπιστημίου του Κιότο, συνταξιούχος εδώ και χρόνια, είναι κλεισμένος στο σπίτι του στην Καμεόκα, άρρωστος από φυματίωση ή από κάτι άλλο για το οποίο δεν έχει βρει την κατάλληλη λέξη, και αναστοχάζεται το νόημα της ζωής. Είναι απογοητευμένος από το γεγονός ότι μετά από μια ολόκληρη ζωή στην υπηρεσία της ιατρικής επιστήμης, το μόνο που μνημονεύτηκε στην τελετή αποχώρησής του, ήταν η ιδέα του να κατασκευαστούν στρώματα για την επένδυση των τοίχων, στους θαλάμους των ασθενών που βρίσκονταν σε παροξυσμό. Παρατηρεί το πέρασμα των εποχών και συνεχίζει να συγκεντρώνει σημειώσεις για το μεγάλο έργο του, το Διαζευκτικό Πόνημα, το οποίο θα ήταν μια «μελέτη ή μονογραφία ή άρθρο στον τομέα της νευρολογίας ή της ψυχολογίας ή της πειραματικής ψυχολογίας της μνήμης».

Περιστοιχίζεται από τέσσερεις εκκεντρικές γυναίκες, τη σύζυγο, την πεθερά του, τη μητέρα του, και μια υπηρέτρια, της οποίας ο πρότερος βίος και η σχέση της με τον Σιμαμούρα, δεν διευκρινίζονται, και στην οποία ο Σιμαμούρα αφηγείται αποσπασματικά κάποιες από τις αναμνήσεις του.

Αναξιόπιστη μνήμη

Ο Σιμαμούρα έχει αμνησία, νυχτερινές μανίες, αδιάκοπο πυρετό και αόριστες αναμνήσεις. Ξεχνάει δύο ειδών πράγματα: «ό,τι του φαίνεται τρομακτικό και ό,τι του φαίνεται πληκτικό». Θυμάται, όμως, τα πρώτα χρόνια που άρχισε να εξασκεί την Ιατρική στο πλάι του καθηγητή του, Σακάκι Χατζίμε. Θυμάται τη δύσκολη αποστολή που του είχε αναθέσει ο καθηγητής αυτός: να πάει στο Σιμάνε, μια επαρχιακή περιοχή, και να μελετήσει μια παραδοσιακή ασθένεια, την επιδημία αλεπούδων που ξεσπούσε εκεί κάθε χρόνο κατά τους θερινούς μήνες. Η επιδημία έπληττε μόνο γυναίκες, οι οποίες καταλαμβάνονταν από το πνεύμα αλεπούς, ένα πνεύμα της φύσης, το οποίο προσπαθούσε να εισέλθει στον κόσμο των ανθρώπων.

Η επιδημία έπληττε μόνο γυναίκες, οι οποίες καταλαμβάνονταν από το πνεύμα αλεπούς, ένα πνεύμα της φύσης, το οποίο προσπαθούσε να εισέλθει στον κόσμο των ανθρώπων.

Ήταν Ιούλιος του 1891. Ο Σιμαμούρα είχε ως βοηθό έναν φοιτητή της Ιατρικής, του οποίου το όνομα δεν θυμάται. Στην περιοδεία τους στο Σιμάνε συνάντησαν πολλές ασθενείς. Εκείνη όμως που έμεινε στη μνήμη του Σιμαμούρα, ήταν η Κίγιο, η κόρη του ιχθυοπώλη. Η Κίγιο ήταν τότε δεκάξι χρονών και πολύ όμορφη. Ο Σιμαμούρα, τις μέρες που έμεινε εκεί, την είδε πολλές φορές να καταλαμβάνεται από το πνεύμα της αλεπούς, να τεντώνει το σώμα της σαν τόξο, να απαλλάσσεται από τα ρούχα της, να ουρλιάζει, να τσιρίζει και να βογκά. Είδε την αλεπού να κινείται μέσα από το δέρμα της, σαν μικρή κάμπια, και, ξεκινώντας από την κοιλιά της, να φτάνει στο στήθος, στα χέρια, στο λαιμό της, και να ξαναγυρίζει πίσω. Ο νεαρός βοηθός του Σιμαμούρα και η Κίγιο έκαναν παρέα, γελούσαν, επικοινωνούσαν με κάποιο τρόπο. Η ζήλεια για τη σχέση τους και η ισχυρή ερωτική έλξη του Σιμαμούρα για την νεαρή κοπέλα, ήταν συναισθήματα που δεν ταίριαζαν με την ιδιοσυγκρασία και τον τρόπο σκέψης του, με την εικόνα που έπρεπε να παρουσιάζει προς τους άλλους, γι’ αυτό και δεν τα αναγνώρισε, δεν τα αποδέχτηκε και προσπάθησε να διαγράψει από τη μνήμη του κάθε τι που συνδεόταν με την εμπειρία του αυτή.

Στη συνέχεια, εντελώς ανεξήγητα, ο Σιμαμούρα έγινε ακαταμάχητος για τις γυναίκες. «Απέπνεε έναν ιδιαίτερο μαγνητισμό. Οι γυναίκες κολλούσαν πάνω του σαν στρείδια, με παράπονα, παρακάλια, ερωτήσεις, εξομολογήσεις, προτάσεις».

 Christine Wunnicke

Η πολυβραβευμένη συγγραφέας και μεταφράστρια Κριστίνε Βούνικε (Μόναχο 1966) γράφει μυθιστορήματα, βιογραφίες και θεατρικά έργα για το ραδιόφωνο. Σπούδασε στο Βερολίνο και στη Γλασκόβη Γλωσσολογία, Μεσαιωνική Γερμανική Φιλολογία και Ψυχολογία. Το 2002 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Βαυαρίας για το βιβλίο της Die Nachtigall des Zaren [Το αηδόνι του Τσάρου]. Για το μυθιστόρημά της Serenity [Γαλήνη] τιμήθηκε το 2008 με το βραβείο Tukan και για το μυθιστόρημα Η αλεπού και ο δρ Σιμαμούρα με το βραβείο Franz-Hessel το 2016. Τα βιβλία της κυκλοφορούν με επιτυχία στα αγγλικά και στα γαλλικά.

Επαφή με τις ευρωπαϊκές ιατρικές αντιλήψεις

Μετά από την περιοδεία του στο Σιμάνε, θυμάται ο Σιμαμούρα, οι αυτοκρατορικές επιτροπές ενέκριναν την υποτροφία του και ταξίδεψε στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στη Βιέννη, για να σπουδάσει δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα της Ιατρικής. Γνώρισε τους Σαρκό, Τουρέτ, Μπρόγιες, Φρόιντ, τους θεμελιωτές της νευρολογίας και της ψυχιατρικής, και ήρθε σε επαφή με τις αντιλήψεις της ευρωπαϊκής ιατρικής για τη γυναικεία υστερία.

Στο Παρίσι, ο Σαρκό, ο πατέρας της γαλλικής νευρολογίας και ένας από τους πρωτοπόρους της νευρολογίας παγκοσμίως, διηύθυνε το νοσοκομείο Σαλπετριέρ, ένα γυναικείο φρενοκομείο πέντε χιλιάδων κλινών. Εκεί μελετούσε την Grande Hysterie, τις φάσεις και τα συμπτώματά της. Στο νοσοκομείο αυτό, ο Σαρκό είχε στήσει κάτι σαν θέατρο και οι ασθενείς επεδείκνυαν την ασθένειά τους, σαν ηθοποιοί επί σκηνής. Ήταν ένας από τους τρόπους με τους οποίους ερευνούσε τα ψυχιατρικά νοσήματα. Ο Σιμαμούρα, κατά πάσα πιθανότητα άθελά του, πήρε μέρος σε μια τέτοια διαδικασία, και αποτέλεσε την πρώτη περίπτωση ανδρικής υστερίας. Και ο Σαρκό με τον τρόπο αυτό, διέλυσε την προκατάληψη ότι το ισχυρό φύλο μένει απρόσβλητο από αυτή τη νόσο και τόνισε ότι μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε άτομο το οποίο έχει κάποια ψυχικά τραύματα.

Ο Σιμαμούρα πήρε μέρος σε μια τέτοια διαδικασία, και αποτέλεσε την πρώτη περίπτωση ανδρικής υστερίας. Και ο Σαρκό με τον τρόπο αυτό, διέλυσε την προκατάληψη ότι το ισχυρό φύλο μένει απρόσβλητο από αυτή τη νόσο και τόνισε ότι μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε άτομο το οποίο έχει κάποια ψυχικά τραύματα.

Στη συνέχεια ο Σιμαμούρα πήγε στο Βερολίνο, όπου «επικρατούσε ο απόλυτος ορθολογισμός». Εκεί είχε την ευκαιρία να αφιερωθεί συστηματικά στις μελέτες του, να ανοίξει και να χρωματίσει εγκεφάλους, να ασχοληθεί με νευροπάθειες και μυασθένειες. Αργότερα, στη Βιέννη, στο ιατρείο του Γιόζεφ Μπρόγιερ, ο Σιμαμούρα κατάφερε να μιλήσει για το πνεύμα της αλεπούς, το οποίο κατελάμβανε τις γυναίκες στη χώρα του, για το ότι ο ίδιος «είχε την αίσθηση ότι το μέσα του δεν ανήκει μόνο σε κείνον», για την μυστηριώδη εμπειρία του με τη νεαρή αλεπουδόπληκτη Κίγιο, για τον νεαρό φοιτητή που τον συνόδευε σε κείνη την αποστολή. Κι αυτό έγινε με δυσκολία και προσπάθεια, αφού ο εγκέφαλος του Σιμαμούρα, αποσύρονταν από το προσκήνιο, όταν συνέβαιναν πράγματα που δεν τα ενέκρινε, ή όταν αυτά που προσπαθούσε να θυμηθεί του έφερναν πόνο.

Παρά τις επιδράσεις που δέχτηκε ο Σιμαμούρα από τις προοδευτικές απόψεις της ευρωπαϊκής ιατρικής, δεν μπόρεσε ποτέ να απαλλαγεί ολοκληρωτικά από τις παραδοσιακές ιδέες περί του πνεύματος της αλεπούς. Το πνεύμα του ιερού αυτού για την ιαπωνική κουλτούρα ζώου, πλανάται στις σελίδες του βιβλίου, από την αρχή ως το τέλος του, άλλοτε μέσα από τις γυναίκες τις οποίες καταλαμβάνει και ελέγχει τη συμπεριφορά τους, άλλοτε μέσα από τις αμέτρητες ιστορίες για αλεπούδες τις οποίες συγκεντρώνει ο Σιμαμούρα, ή από την εικόνα της αληθινής αλεπούς που αντικρύζει ένα σούρουπο και μετά απαλλάσσεται από την ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε για χρόνια.

Ένα παράξενο μυθιστόρημα εποχής

aiora alepouΗ ιστορία της Βούνικε έχει ιστορικό υπόβαθρο. Ο Σιμαμούρα Σουνίτσι είναι υπαρκτό πρόσωπο, για το οποίο όμως, δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα. Υπάρχει μόνο ένα άρθρο, το οποίο αναφέρεται στη ζωή του. Είναι, όπως λέει η συγγραφέας, μια «υποσημείωση» της Ιστορίας. Κι εκείνη έχει αδυναμία σε αυτές τις «υποσημειώσεις», και γύρω από αυτές πλέκει τις ιστορίες της. Ο Σιμαμούρα είναι ένας από τους πολλούς γιατρούς που στάλθηκαν στην Ευρώπη για να μελετήσουν από κοντά τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή ιατρική, όταν η Ιαπωνία, μετά από αιώνες αποκλεισμού, αποφάσισε να ανοίξει τα σύνορά της και να έρθει σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο.

Στο βιβλίο αυτό, το οποίο αποτελεί μια περιπλάνηση στην ευρωπαϊκή Ψυχιατρική λίγο πριν τον 20ο αιώνα, παρουσιάζεται η σχέση του ανθρώπου με το μύθο και την πραγματικότητα, με την επιστήμη και τη μεταφυσική. Ο άνθρωπος της εποχής εκείνης, ως προληπτικό και φοβισμένο όν, όταν νιώθει ότι κινδυνεύει, δεν εμπιστεύεται τη λογική, αλλά υποκύπτει σε κάθε είδους δεισιδαιμονίες. Η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα και ο ανεκδήλωτος ερωτισμός, πράγματα μεμπτά κι ανεπίτρεπτα, αποδίδονται στο πνεύμα της αλεπούς, η οποία στην Ιαπωνία θεωρείται ζώο ιερό. Εκεί αποδίδονται επίσης όλες οι παθολογικές συμπεριφορές που δεν μπορούν να εξηγηθούν με την κοινή λογική της εποχής.

Με χιούμορ κι ελαφριά ειρωνεία, με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, και με ένα κείμενο στο οποίο καμιά πληροφορία δεν δίνεται με σιγουριά, καθώς κάτι μπορεί να ισχύει, μπορεί και όχι, η συγγραφέας μας παρουσιάζει τον ήρωά της: εκείνον που στάθηκε ανάμεσα σε δυο κουλτούρες και προσπάθησε να ισορροπήσει μεταξύ της λογικής και της δεισιδαιμονίας, της θρησκείας και της επιστήμης. Εκείνον που έβαλε το λιθαράκι του- σημαντικό ή όχι, δεν έχει σημασία- στην εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης.

Υπό μία έννοια, όπως λέει η ίδια, η μυστηριώδης και παράξενη αυτή ιστορία, είναι «το όνειρο μιας Ευρωπαίας για την Ιαπωνία και ενός Ιάπωνα για την Ευρώπη, και το όνειρο μιας αλεπούς και για τα δύο».

Η μετάφραση της δέσποινας Κανελλοπούλου αποδίδει επαρκώς αυτή την ασυνήθιστη ιστορία, η οποία μελετά το παράλογο και το μεταφυσικό, τις ιστορικές παραδοξότητες και τις δεισιδαιμονίες της ιαπωνικής κοινωνίας του 19ου αιώνα.


 Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΥΚΟΥΛΗ είναι εκπαιδευτικός.

Απόσπασμα από το βιβλίο

«Ο Σιμαμούρα αναρωτιόταν σε τι να οφειλόταν αυτή η διαφορά, αλλά μετά έμαθε πως όλες οι γυναίκες που ζούσαν κλεισμένες εκεί μέσα έπασχαν αποκλειστικά και μόνο από υστερία. Χρειάστηκε να το ακούσει αρκετές φορές, ώσπου να το πιστέψει. Η διδασκαλία και η φήμη του Σαρκό είχαν χτιστεί πάνω στην υστερία. Την είχε επαναπροσδιορίσει, ανάγοντάς την από παραπαίδι της Γυναικολογίας σε κορωνίδα της νευρολογίας και απαλλάσσοντάς την από το στίγμα ότι αποτελούσε την εύκολη δικαιολογία κάθε ανίκανου γιατρού ή κάθε κακότροπης ασθενούς».

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Χιροσίμα» του Τζον Χέρσι – 80 χρόνια από όταν έσβησε ο κόσμος διαβάζουμε το βιβλίο που αποκάλυψε τη φρίκη

«Χιροσίμα» του Τζον Χέρσι – 80 χρόνια από όταν έσβησε ο κόσμος διαβάζουμε το βιβλίο που αποκάλυψε τη φρίκη

Για το βιβλίο του Τζον Χέρσι (John Hersey) «Χιροσίμα» (μτφρ. Νίκος Αγγελόπουλος, εκδ. Σάλτο). Ογδόντα χρόνια συμπληρώνονται στις 6 Αυγούστου από τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας. Κεντρική εικόνα: Η Χιροσίμα, αμέσως μετά (πηγή: Britannica).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος...

«Η θεία του Σίτον» του Ουόλτερ ντε λα Μέαρ (κριτική) – Φόβοι για μάγισσες και το φάντασμα της αποικιοκρατίας

«Η θεία του Σίτον» του Ουόλτερ ντε λα Μέαρ (κριτική) – Φόβοι για μάγισσες και το φάντασμα της αποικιοκρατίας

Για το εκτενές διήγημα του Ουόλτερ ντε λα Μέαρ (Walter de la Mare) «Η θεία του Σίτον» (μτφρ. Ευαγγελία Κουλιζάκη, εκδ. Στερέωμα). Κεντρική εικόνα: Από την ταινία «The witch in the window» (2018).

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

...
«Λευκό» της Χαν Γκανγκ (κριτική) – Σπουδή στη λευκότητα

«Λευκό» της Χαν Γκανγκ (κριτική) – Σπουδή στη λευκότητα

Για το μυθοπλαστικό έργο της Χαν Γκανγκ (Han Kang) «Λευκό» (μτφρ. Δέσποινα Κανελλοπούλου, εκδ. Καστανιώτη). Κεντρική εικόνα: Η συγγραφέας. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Λευκό χάπι, λευκά μαλλιά, φεγγάρι, χιόνι, αλάτι, γλά...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» του Θεόδωρου Παπακώστα – Μιλώντας για την ιστορία και τη μυθολογία με μια φίλη στο ποτό σας

«Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» του Θεόδωρου Παπακώστα – Μιλώντας για την ιστορία και τη μυθολογία με μια φίλη στο ποτό σας

Για το δοκίμιο εκλαϊκευμένης ιστορίας του Θεόδωρου Παπακώστα «Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» (εκδ. Key Books).

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

Στο δοκίμιο του ...

«Μπουμπουλίνας 18» & «Εγώ, μια δούλα» στο Φεστιβάλ Αθηνών: Για τον φανερό και για τον κρυφό φασισμό

«Μπουμπουλίνας 18» & «Εγώ, μια δούλα» στο Φεστιβάλ Αθηνών: Για τον φανερό και για τον κρυφό φασισμό

Για τις παραστάσεις «Μπουμπουλίνας 18» της Κίττυς Αρσένη, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη και «Εγώ, μια δούλα» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου, στην Πειραιώς 260 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Κεντρική εικόνα: Από την παράσταση «Μπουμπουλίνας 18».

...
Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Ουγκό, Σταντάλ, Αν Μπροντέ, Αραγκόν και Αγκάθα Κρίστι: Πέντε κλασικά «τούβλα», πολυσέλιδα και βαριά, που στηρίζουν το μακρύ ελληνικό καλοκαίρι μας.

Γράφει η Φανή Χατζή

Πέντε χορταστικά βιβλία που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, βαρι...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ σε πρόζα και στίχο» του Βρασίδα Καραλή (προδημοσίευση-βίντεο)

«Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ σε πρόζα και στίχο» του Βρασίδα Καραλή (προδημοσίευση-βίντεο)

Προδημοσιεύση αποσπάσματος από το βιβλίο του Βρασίδα Καραλή «Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ» (μτφρ. Σοφία Τρουλλινού), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Petites Maisons. Μαζί, ένα πολύ προσωπικό βίντεο με τον συγγραφέα στο Σίδνεϊ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός ...

«Η κοιλάδα της αταξίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματτ (προδημοσίευση)

«Η κοιλάδα της αταξίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματτ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Φρήντριχ Ντύρρενματτ [Friedrich Dürrenmatt] «Η κοιλάδα της αταξίας» (σε νέα μτφρ. του Βασίλη Πατέρα, με επίμετρο της Πελαγίας Τσινάρη), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Ροές.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός ...

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βραβευμένο θεατρικό του Γιώργου Μπουρονίκου «Με στέβια και αγαύη», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΖΕΝΙΕ: Συγγνώμη που θα ρωτήσω: Παιδιά δεν έχε...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Ουγκό, Σταντάλ, Αν Μπροντέ, Αραγκόν και Αγκάθα Κρίστι: Πέντε κλασικά «τούβλα», πολυσέλιδα και βαριά, που στηρίζουν το μακρύ ελληνικό καλοκαίρι μας.

Γράφει η Φανή Χατζή

Πέντε χορταστικά βιβλία που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, βαρι...

Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που επανεκδόθηκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που επανεκδόθηκαν πρόσφατα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας, πρόσφατα και παλιότερα, που εκδόθηκαν το προηγούμενο διάστημα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας, πρόσφατα και παλιότερα, που εκδόθηκαν το προηγούμενο διάστημα, φέρνουν ξανά στις πρ...

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας, απλοί άνθρωποι, λοξές αφηγήσεις: Οκτώ ελληνικά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και ξεχωρίζουν

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας, απλοί άνθρωποι, λοξές αφηγήσεις: Οκτώ ελληνικά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και ξεχωρίζουν

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας ξεδιπλώνονται, ο παραλογισμός εισβάλλει, οι «απλοί» άνθρωποι παλεύουν κόντρα στις εξελίξεις, τους Άλλους και τους ίδιους τους εαυτούς τους – αυτά και πολλά ακόμα συναντάμε σε οκτώ μυθιστορήματα από Έλληνες συγγραφείς που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ