
Επιλογή από την πρόσφατη "σοδειά" φανταστικής λογοτεχνίας
Του Δημήτρη Αργασταρά
Στο ‘‘Ο Σπόρος’’ (Κέδρος) η Φραν Ρέι, που εργαζόταν για χρόνια στον χώρο της διαφήμισης και των ΜΜΕ, στήνει ένα επίκαιρο οικολογικό θρίλερ γύρω από τις άπληστες και παντοδύναμες πολυεθνικές εταιρίες που παράγουν και διακινούν μεταλλαγμένα προϊόντα, χρησιμοποιώντας σαν εργαστήρι γενετικής τις χώρες του Τρίτου Κόσμου και κρύβοντας με την ισχύ και το χρήμα τους την αλήθεια από τις δυτικές ‘‘δημοκρατίες’’.
Ο καθηγητής γενετικής Ζερόμ Φροστ βρίσκεται δολοφονημένος στο εργαστήριό του, η νοσοκόμα Σιλβί Χάρις βρίσκεται νεκρή έχοντας πάρει χάπια και κόψει τις φλέβες της και την ίδια στιγμή μια γυναίκα μέσα από την φυλακή προειδοποιεί για μια καταστροφή πρωτοφανών διαστάσεων. Η Γαλλίδα αστυνομικός Ιρέν Λεζέν, που καλείται να εξιχνιάσει τους φόνους, έρχεται αντιμέτωπη με ένα παγκόσμιο δίκτυο αδίστακτων συμφερόντων. Και καθώς ο γρίφος ξεδιπλώνεται, είναι φανερό πως αυτό που απασχολεί την Ρέι είναι να αποκαλύψει το νοσηρό υπόστρωμα της αφήγησής της : το πρόβλημα βρίσκεται στις πολιτικές δομές, στο ανίκητο δίχτυ επιρροής των επιχειρηματικών συμφερόντων, και στους εξουδετερωμένος όσον αφορά στην εύρεση της αλήθειας πολίτες.
‘‘Η Βιβλιοθήκη των νεκρών’’ (Πατάκης) του Γκλεν Κούπερ διατρέχει τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους. Ξεκινά με μια σειρά φόνων στην σύγχρονη Αμερική, όπου τίποτα δεν φαίνεται να συνδέει τα εννέα θύματα ενός κατά συρροή δολοφόνου, και με την υπόθεση ν’ ανατίθεται σε έναν πράκτορα του FBI, που λίγο πριν την συνταξιοδότηση και σε δυσμένεια λόγω του προβλήματος αλκοολισμού του, δεν έχει πλέον τίποτα να χάσει.
Τα νήματα του μυστηρίου, όμως, φαίνεται να ξεδιπλώνονται μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν μια άγγλο-αμερικανική αποστολή, που ερευνούσε τις κρύπτες μιας μεσαιωνικής κοινωνίας, έπεσε πάνω σε μια συνταρακτική ανακάλυψη που την ανάγκασε να ζητήσει την βοήθεια του Τσόρτσιλ και έπειτα του Τρούμαν. Οι συνέπειες των πράξεων τους άνοιξαν τον δρόμο για το σύγχρονο αμερικανικό σύστημα ασφαλείας, ώστε να θαφτεί ένα τρομερό μυστικό που δεν έπρεπε να μαθευτεί ποτέ. Ένα μυστικό που προέρχεται από πολύ παλαιότερα, από τα πρώτα χρόνια της χριστιανικής Βρετανίας, το έτος 777, όταν ο θρύλος του έβδομου υιού ενός έβδομου υιού, ενός καθαγιασμένου όντος με υπερφυσικές δυνάμεις, αποδεικνύεται αληθινός και έτσι πρέπει να μείνει καλά φυλαγμένος μέσα στους τοίχους ενός μοναστηριού. Για τον Κούπερ, η προαιώνια μάχη μεταξύ Καλού και Κακού αντιστοιχεί στο δίλλημα μεταξύ Ελεύθερης Βούλησης και Πεπρωμένου.
‘‘Ο τελευταίος φύλακας’’ (Κέδρος) του Κάρλο Μαρτίλι ακολουθεί εκείνη την σχολή μυθιστορημάτων που έχει ως διάσημο εκπρόσωπό της τον ‘‘Κώδικα Ντα Βίντσι’’, όπου ένα καλά φυλαγμένο μέσα στους αιώνες μυστικό απειλεί να κλονίσει συθέμελα το δόγμα της Χριστιανοσύνης. Σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για ένα παμπάλαιο βιβλίο, τις 999 ‘‘Θέσεις’’ του φιλοσόφου και εσωτεριστή Τζοβάνι Πίκο της Μιράντολα. Θεματοφύλακας του βιβλίου είναι η οικογένεια των Ντε Μόλα, η οποία το προστατεύει και το μεταβιβάζει από γενιά σε γενιά μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή ώστε όλοι οι άνθρωποι, ελεύθεροι από δόγματα και προκαταλήψεις, να μπορέσουν να το διαβάσουν, αναγνωρίζοντας τις απελευθερωτικές και σωτήριες διαπιστώσεις του.
Το βιβλίο του Μαρτίλι κινείται με άνεση ανάμεσα σε διαφορετικές εποχές. Την Ρώμη του 15ου αιώνα, όπου έζησε και έγραψε το έργο του ο Τζοβάνι Πίκο, οραματιζόμενος την ένωση των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών και την απελευθέρωση του ανθρώπου από την καταπιεστική εξουσία των δογμάτων. Την φασιστική Ιταλία του ’30, στην οποία ο Χίμλερ αναζητά το θρυλικό βιβλίο ως ένα από τα εργαλεία, όπως η Λόγχη του Λογγίνου και το Ιερό Γκράαλ, που ενδεχομένως να οδηγήσουν στην ‘‘θρησκεία του Ράιχ’’. Και την σημερινή εποχή, όπου ο τελευταίος θεματοφύλακας της οικογένειας Ντε Μόλα γίνεται κοινωνός του μεγάλου μυστικού…
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα, ο Ντιμίτρι Γκλουχόφσκι με το ‘‘METRO 2033’’ (Καστανιώτης) μας ταξιδεύει σε ένα δυσοίωνο μέλλον, όταν μετά την ολοκληρωτική πυρηνική καταστροφή του 2033 η ανθρωπότητα αναγκάζεται να βρει καταφύγιο στις υπόγειες σήραγγες και να ξαναστήσει από την αρχή την ζωή της. Έτσι, στο πολυδαίδαλο μετρό της Μόσχας, συγκεντρωμένες γύρω από τους διάφορους σταθμούς, οι ανθρώπινες κοινότητες διατηρούν μια υποτυπώδη ζωή, έχοντας αντικαταστήσει πολλές από τις διατροφικές τους συνήθειες και διατηρώντας ένα παρακμιακό κακέκτυπο της προηγούμενης δομής τους.
Εκεί ζει και ο Αρτιόμ, μαζί με τον παραιτημένο στρατιωτικό πατέρα του, φυλώντας σκοπιά στα όρια των σκοτεινών σηράγγων, με την φαντασία του να εξάπτεται από τους απομακρυσμένους θορύβους και τις επιδρομές των μεταλλαγμένων όντων που έχουν συμβεί στο παρελθόν. Σύντομα όμως θα του ανατεθεί μια αποστολή σχετικά με μια καινούρια, άγνωστη απειλή, ίσως την τρομερότερη που έχουν γνωρίσει μέχρι τώρα οι άνθρωποι. Το βιβλίο του Γκλουχόφσκι, που πρωτοδημοσιεύτηκε σταδιακά στο διαδίκτυο, απέκτησε φανατικό κοινό παγκοσμίως, ολοκληρώθηκε με την βοήθεια των αναγνωστών του, και απέσπασε το Ευρωπαϊκό βραβείο επιστημονικής φαντασίας για το 2007.