Του Δημήτρη Αργασταρά
Μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία σήμερα με πείθει πως οι αναγνώστες της φανταστικής λογοτεχνίας δεν έχουν ιδιαίτερους λόγους να παραπονιούνται. Οι προθήκες διαθέτουν πληθώρα τίτλων έργων φαντασίας, ακολουθώντας συχνά με μικρή χρονική απόσταση τις κυκλοφορίες του εξωτερικού, σε προσεγμένες αισθητικά εκδόσεις και ικανοποιητικές μεταφράσεις.
Για του λόγου το αληθές, μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά σε μερικές από τις πιο πρόσφατες κυκλοφορίες.
H "Χρονιά της Πλημμύρας’’ (εκδ. Ψυχογιός) της Μάργκαρετ Άτγουντ μας μεταφέρει σε ένα απροσδιόριστο χρονικό μέλλον, το Έτος 25 μιας μελλοντικής Γης, όπου το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας έχει αφανιστεί. Η Άνυδρη Πλημμύρα, όπως ονομάστηκε, ήταν μια άγνωστης προέλευσης φονική επιδημία, που μόνο οι Κηπουροί, μια παραθρησκευτική σέκτα με οικολογικές ανησυχίες είχε προβλέψει. Μοναδικές επιζήσαντες φαίνεται να είναι δύο γυναίκες, η Ρεν, νεαρή χορεύτρια σε στριπτιτζάδικο, και η Τόμπι, πρώην μέλος των Κηπουρών. Αποκλεισμένες σε δύο κτήρια, που τους παρέχουν προς το παρόν τα προς το ζην, καλούνται να επιβιώσουν σ’ ένα μεταλλαγμένο κόσμο και να ξαναβρούν το νόημα της ζωής τους.
Ερχόμενοι στα καθ’ ημάς, το ‘‘Κοράκι σε Άλικο Φόντο’’ (εκδ. Πατάκης) συνιστά την εντυπωσιακή είσοδο ενός νέου συγγραφέα, του Ελευθέριου Κεραμιδά, στο επικό fantasy. Σε ένα βυζαντινοειδές περιβάλλον, εναλλακτικό των χωρών της Μεσογείου, παρακολουθούμε τις συγκρούσεις, τις δολοπλοκίες και τις ίντριγκες της εξουσίας, ενώ η μαγεία και το υπερφυσικό εισάγονται διακριτικά παίζοντας όμως καθοριστικό ρόλο και ανατρέποντας τις ισορροπίες. Ο νεαρός Φιλάρετος μεγαλώνει σε ένα μοναστήρι, αποκλεισμένος από τον έξω κόσμο και από την αληθινή του φύση. Ο Αργυρός μεγαλουργεί στα πεδία των μαχών, πιστός αξιωματικός στην υπηρεσία της Αυτοκρατορίας. Ενώ ταυτόχρονα οι συνωμοσίες και τα συμφέροντα παίζουν τα δικά τους παιχνίδια μέσα στις διεφθαρμένες Αυλές. Διαθέτοντας όλο τον εξοπλισμό για να σαγηνεύσει τους νεαρούς αναγνώστες, το ‘‘Κοράκι σε Άλικο Φόντο’’ μπορεί να διαβαστεί εξίσου ευχάριστα και από το ενήλικο κοινό.
Το τελευταίο βιβλίο του Νίκου Φαρούπου αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη για όσους αρέσκονται στις φανταστικές διηγήσεις. ‘‘Οι ιχνηλάτες του σκότους’’ (Κέδρος) περιλαμβάνουν εφτά ιστορίες φαντασίας, οι οποίες μπαινοβγαίνουν έξοχα ανάμεσα στο εδώ και στο επέκεινα, συνδυάζοντας χαρακτηριστικά μοτίβα του είδους με την οικεία πραγματικότητα. Έτσι μαθαίνουμε για την σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο αδηφάγο τέρας και την πανέμορφη καλλονή που θα περισώσει ένας διασώστης από μια βραχονησίδα. Για το φάντασμα του φαροφύλακα που εμφανίζεται στο ακρωτήρι του Καφηρέα, ή μήπως είναι κάποιος μυστηριώδεις ιερουργός με σκοτεινές προθέσεις; Για τα μυστικά που κρύβει η αβαθής τρύπα δίπλα στο ηρώο και αναστατώνει ένα ολόκληρο τάγμα στον Έβρο. Ο ευρηματικός Φαρούπος χειρίζεται με επιτυχία το υλικό του και, με γλώσσα λιτή, ακριβής και ρέουσα, αποδεικνύει πως το φανταστικό είναι πρόσφορο στη λογοτεχνική δημιουργία.
Το ‘‘Ξύπνα’’ της Lisa McMann έρχεται να προστεθεί στα βιβλία της Μαύρης Σειράς που πρόσφατα εγκαινίασε ο Πατάκης, στοχεύοντας στο νεανικό κοινό που του αρέσει να αποστασιοποιείται από την καθημερινή ρουτίνα και ν’ ανταποκρίνεται σε πιο ασυνήθιστα μηνύματα. Στις σελίδες του γνωρίζουμε την Τζέινι, μια νεαρή δεκαεφτάχρονη, με ένα πολύ ιδιαίτερο χάρισμα: μπορεί να διεισδύει στα όνειρα των άλλων. Η Τζέινι παγιδεύεται στους εφιάλτες των γύρω της, μαθαίνει τα μυστικά τους χωρίς να μπορεί να τ’ αποκαλύψει, τους ακούει να την καλούν σε βοήθεια χωρίς να ξέρει τι ακριβώς να κάνει. Το βιβλίο είναι δομημένο σε μορφή ημερολογίου, με ακριβείς ημερομηνίες και ώρες κάτω από τις καταχωρήσεις, καθώς ακολουθούμε την Τζέινι προς την ενηλικίωση μέσα από αυτόν τον ασυνήθιστο δρόμο.
Τέλος, για τους μικρούς αναγνώστες, κυκλοφορεί σε μια πολύ όμορφη έκδοση το πρώτο βιβλίο του Θρύλου των Ιπτάμενων Φρουρών. Στην ‘‘Αιχμαλωσία’’ (εκδ. Anubis), ο Σόρεν είναι το νεότερο μέλος μιας οικογένειας κουκουβάγιων Τυτώ που ζουν μέσα στο δάσος. Τελευταία κάτι πραγματικά κακόβουλο φαίνεται να παραμονεύει πίσω από τα φυλλώματα, κάτι διαφορετικό από τους συνήθεις κινδύνους, καθώς δεν αρπάζει μονάχα μικρούς νεοσσούς αλλά ακόμη και τα εκκολαπτόμενα αυγά. Και ένα βράδυ θα είναι η σειρά του Σόρεν ν’ αρπαχτεί από την φωλιά του και να οδηγεί μέσα σ’ ένα σκοτεινό φαράγγι, σ’ ένα μέρος που το ονομάζουν ορφανοτροφείο. Ο μικρός Σόρεν, μαζί με την φίλη του Γκίλφι, θα συνειδητοποιήσουν ότι η μόνη διέξοδος αν θέλουν να σωθούν είναι να πετάξουν…