alt

Mικρό αφιέρωμα στις πρόσφατες κυκλοφορίες ολιγοσέλιδων αστυνομικών βιβλίων.

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε τα αστυνομικά μυθιστορήματα να ξεχειλώνουν διαρκώς. Η τάση ίσως οφείλεται στην επιρροή των τηλεοπτικών αστυνομικών σειρών, τις οποίες οι σεναριογράφοι φορτώνουν με ατελείωτες ανατροπές και πολυάριθμους δευτερεύοντες χαρακτήρες για να τραβήξουν την πλοκή σε 8, 10 ή 12 επεισόδια. Και οι συγγραφείς, αλληθωρίζοντας μονίμως προς το Χόλυγουντ ή το Netflix, υπακούν στις επιταγές της μόδας και παράγουν τούβλα.

Ο πολυγραφότατος Ζορζ Σιμενόν μάς κοιτάζει ειρωνικά από εκεί όπου βρίσκεται. Ο δημιουργός της κομψής κλασικής γαλλικής σχολής του αστυνομικού μυθιστορήματος ανέπτυσσε τις οξυδερκείς αστυνομικές περιπέτειες του Μαιγκρέ σε 200 σελίδες κατά μέσον όρο. Λίγο περισσότερες σελίδες, 230 χοντρικά, χρειαζόταν η Άγκαθα Κρίστι για να στήσει τις ιστορίες της με ήρωα τον Ηρακλή Πουαρό και τη μις Μαρπλ. Το γεράκι της Μάλτας του Ντάσιελ Χάμετ, στην πρώτη έκδοση τσέπης, είχε 166 σελίδες, ενώ τα σπουδαία αστυνομικά του ζεύγους των Sjöwall και Valee είναι όλα γύρω στις 200 σελίδες.

Στις πιο φλύαρες εποχές μας, αρκετοί αγαπημένοι μας σύγχρονοι συγγραφείς φροντίζουν να μην αφήνουν την πλοκή τους να ξεχειλώσει. Για παράδειγμα, ο Ian Rankin και η Jane Harper, ο Antonio Manzini και o Stuart Neville, σπάνια ξεπερνούν τις 350 σελίδες όταν αναπτύσσουν τις ιστορίες τους που διαδραματίζονται στο Εδιμβούργο και την Αυστραλία, την Αόστα και το Μπέλφαστ.

Οι αναγνώστες προσπερνούν τα «μικρά» αστυνομικά υπέρ των πιο «χορταστικών» ψυχολογικών θρίλερ. Εμείς σήμερα θα κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στις πρόσφατες κυκλοφορίες ολιγοσέλιδων αστυνομικών βιβλίων, πιστεύοντας ότι ενίοτε η μικρότερη φόρμα απαιτεί μεγαλύτερη δεξιοτεχνία στη συμπύκνωση της πλοκής και στη δημιουργία ατμόσφαιρας και πειστικής λύσης.


altΜε κομμένη την ανάσα 
Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί 
Μτφρ. Γιάννης Καυκιάς, Εκδόσεις των Συναδέλφων
Ο Φρεντερίκ Φαζαρντί, από τους κορυφαίους δημιουργούς του néo-polar αστυνομικού ύφους, έχει γράψει πέντε μυθιστορήματα με ήρωα τον αστυνόμο Τόνιο Παντοβάνι, έναν αντιήρωα, στην πραγματικότητα, αστυνομικό, γιο Ιταλού αναρχικού μετανάστη, ο οποίος υποστηρίζεται από μια πολυάριθμη και ανομοιογενή ομάδα συνεργατών στη διαλεύκανση των πολιτικών εγκλημάτων που του «τυχαίνουν». Αν και φυσικά καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι σκοντάφτει μονίμως σε πολιτικά εγκλήματα, αφού ο Φαζαρντί χρησιμοποιούσε το αστυνομικό είδος για να μελετήσει το υπογάστριο και τις ιδιομορφίες της σύγχρονης κοινωνίας, κατά δήλωσή του.

Στο Με κομμένη την ανάσα, το οποίο έχει γραφτεί το 1982, με αφορμή τη δολοφονία ενός πολυεκατομμυριούχου εμπόρου όπλων στην Ντοβίλ, ο Παντοβάνι θα υποχρεωθεί να ξεμπλέξει το κουβάρι των αλληλλοσπαρασόμενων εθνοτήτων της Γιουγκοσλαβίας, λίγο μετά τον θάνατο του Τίτο. Διάφοροι μετανάστες, από διαφορετικές εθνότητες της τότε Γιουγκοσλαβίας, οι οποίοι ζουν στη Γαλλία, βρίσκονται στο στόχαστρο των Ούστασι, των Κροατών εθνικιστών που ξεκαθαρίζουν τους λογαριασμούς τους εφαρμόζοντας φρικιαστικά μεσαιωνικά βασανιστήρια. Από τις πιο συναρπαστικές περιπέτειες του Παντοβάνι, τον οποίο συναντάμε ξανά στους Φονιάδες μπάτσων και στη Θεωρία του 1%.


altΟ Μαιγκρέ στήνει παγίδα 
Ζορζ Σιμενόν 
Μ
τφρ. Αργυρώ Μακαρώφ, Άγρα
Το καυτό εκείνο καλοκαίρι, το μισοάδειο Παρίσι τρέμει περιμένοντας το επόμενο χτύπημα ενός σήριαλ κίλερ. Πέντε γυναίκες, εντελώς άγνωστες μεταξύ τους και χωρίς τίποτα κοινό, βρίσκονται δολοφονημένες στην ίδια γειτονιά της Μονμάρτης.

Θέμα ιδιαίτερα δημοφιλές στην εποχή μας, το κυνήγι ενός κατά συρροή δολοφόνου απασχολεί τον Μαιγκρέ για πρώτη φορά σ' ένα μυθιστόρημα που γράφτηκε το 1955. Προβληματισμένος ο Μαιγκρέ, προσπαθεί να οργανώσει τις έρευνές του όσο καλύτερα μπορεί για να αντιμετωπίσει αυτό το νέος είδος εγκλήματος, συγχρόνως δε επωφελείται από τις γνώσεις ενός ψυχιάτρου, ο οποίος θέτει ενδεχομένως τις βάσεις για τη δημιουργία του σύγχρονου προφάιλερ.


altΠροτελευταίο πολεμικό ψευδώνυμο 
Ραούλ Αρχεμί 
Μ
τφρ. Ασπασία Καμπύλη, Carnivora
«Έπειτα από ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, ένας δημοσιογράφος ξυπνάει στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, σε μια ξεχασμένη γωνιά της Παταγονίας (κι εδώ η Παταγονία θυμίζει κυριολεκτικά την άκρη της Γης). Μολονότι πάσχει από μερική αμνησία και είναι ανίκανος να κινηθεί, διαπιστώνει ότι στο διπλανό κρεβάτι κείτεται ένα "καυτό ρεπορτάζ": Ένας Ινδιάνος, σχεδόν αναλφάβητος, τυφλωμένος από θρησκευτικό φανατισμό, σκοτώνει την οικογένειά του για να την εξαγνίσει, προτού παραδοθεί και ο ίδιος στις φλόγες. Η ιστορία, όμως, δεν είναι τόσο απλή».

Εδώ και μια δεκαετία περίπου, στην Αργεντινή ανθίζει το αστυνομικό μυθιστόρημα, οι novellas negras όπως ονομάζονται τα βιβλία αυτά. Οι συγγραφείς τους χρησιμοποιούν τη φόρμα του αστυνομικού/νουάρ για να μιλήσουν για τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που βίωσε η χώρα τους τη νέα χιλιετία (υπάρχουν και παλιότεροι συγγραφείς οι οποίοι, με ανάλογο ύφος, έγραψαν για τις βάρβαρες χούντες της δεκαετίας του '80 και του '901). Επίσης, θίγουν την εκτεταμένη πολιτική διαφθορά της διακυβέρνησης Μένεμ, τη ραγδαία αύξηση του οργανωμένου εγκλήματος και την ύπαρξη αμέτρητων άλυτων ανθρωποκτονιών, που ίσως είναι πολιτικές, ίσως όχι. Τα περισσότερα απ' αυτά τα βιβλία διαδραματίζονται στο Μπουένος Άιρες, αλλά το Προτελευταίο πολεμικό ψευδώνυμο εκτυλίσσεται στο οροπέδιο της Παταγονίας, κοντά στα σύνορα με τη Χιλή. Ένας πολυτραυματίας δημοσιογράφος κι ένας ιδεολόγος αστυνομικός διασταυρώνουν τα ξίφη τους – ή μήπως όχι; Ο αστυνομικός μονολογεί κάποια στιγμή: «Η ζωή και η Άγκαθα Κρίστι δεν είχαν ποτέ τίποτα κοινό. Έγινα αστυνομικός με το κεφάλι γεμάτο κάτι τέτοια φούμαρα, αλλά εντέλει έμαθα ότι το μόνο έξυπνο πράγμα είναι να ξαπλώνεις τον τύπο κάτω και να τον σπας στο ξύλο μέχρι να τα ξεράσει όλα». Ο συγγραφέας Ραούλ Αρχεμί υπήρξε επαγγελματίας δημοσιογράφος για πολλά χρόνια, και σήμερα ζει στη Βαρκελώνη.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε από τις καινούργιες εκδόσεις Carnivora, οι οποίες εστιάζουν στα ισπανόφωνα αστυνομικά μυθιστορήματα (έχουν κυκλοφορήσει επίσης την Άγια πόλη του Γκιγιέρμο Όρσι και τη Χίμαιρα του ανθρώπου-τανκ, του Βίκτορ Σόμπρα).


altΟ Σπινόζα γαμάει τον Χέγκελ 
Jean-Bertrand Pouy 
Μτφρ. Ζ.Δ. Αϊναλής, Oposito
«Σ' έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο και σε μια post-punk ατμόσφαιρα, ο Ζουλιούς Πουέκ, γνωστός με το ψευδώνυμο Σπινόζα, είναι αρχηγός μιας αναρχικής συμμορίας μοτοσικλετιστών, της Ένοπλης Σπινοζικής Φράξιας. Φοράει κλεμμένες μπότες από φιδοτόμαρο και λατρεύει τη μηχανή Guzzi 850 California που έκλεψε για να χαρίσει στον εραστή του. Ο Ζουλιούς, παρακινημένος από την Ηθική και τον Έρωτα, κηρύσσει διαδοχικούς πολέμους σε αντίπαλες συμμορίες αριστεριστών μέχρις ότου κατορθώσει να αναμετρηθεί με τη συμμορία των χεγκελιανών, της οποίας ηγείται ο προαιώνιος αντίπαλός του, ο επονομαζόμενος Χέγκελ, που κραδαίνει ως λάβαρο την Αισθητική».

Όταν το πανκ συναντάει τον Μαντ Μαξ, το αποτέλεσμα δεν είναι ένα τυπικό αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά μια μαύρη δυστοπία με στοιχεία από τις συγκρούσεις των συμμοριών του Φαρ Γουέστ και του Σικάγου της ποτοαπαγόρευσης. Έργο του φανατικού Ουλιπιστή Jean-Bertrand Pouy (τα βιβλία του οποίου έχουν κυκλοφορήσει από πολλούς εκδοτικούς οίκους – Πόλις, Μεταίχμιο, Καστανιώτης), το ολιγοσέλιδο αυτό βιβλίο σατιρίζει ανηλεώς τις ακροαριστερές ομάδες και τα αναρχικά γκρουπούσκουλα του Μάη του '68, την –ας πούμε– επομένη μέρα της εξέγερσης. Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της τριλογίας με ήρωα τον Ζουλιούς Πουέκ ή Σπινό, ο οποίος επανέρχεται είκοσι χρόνια μετά, με το Μισό λεπτό! Ο Σπινόζα γαμάει τον Χέγκελ, η Επιστροφή, ενώ στο "Avec une poignée de sable: Spinoza encule Hegel 3", συναντούμε τον γιο του Ζουλιούς, ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με τα παντοδύναμα εκδοτικά συγκροτήματα όταν γράφει το πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα.


altΘανάσιμος κίνδυνος 
Agatha Christie 
Μτφρ. Χρήστος Καψάλης, Ψυχογιός
«"Το κακό δε μένει ποτέ ατιμώρητο, μεσιέ. Η τιμωρία, όμως, ενίοτε παραμένει κρυφή". Νικ Μπάκλεϊ; Αυτό το όνομα είναι εντελώς ασυνήθιστο για μια νέα και όμορφη γυναίκα! Όμως, δεν είναι το μόνο ασυνήθιστο πράγμα στη ζωή της. Αρχικά, σε μια απότομη πλαγιά στην Κορνουάλη, χαλάνε τα φρένα του αυτοκινήτου της. Έπειτα, σε ένα στενό μονοπάτι, γλιτώνει την τελευταία στιγμή από έναν βράχο που πέφτει από ψηλά. Κι ακόμη πιο μετά, ένας βαρύς πίνακας αποκολλάται από τον τοίχο και παραλίγο να την αφήσει νεκρή στο κρεβάτι της. Όταν ο Ηρακλής Πουαρό ανακαλύπτει μια τρύπα από σφαίρα στο καπέλο της, παίρνει αμέσως την απόφασή του: Αυτό το κορίτσι χρειάζεται την προστασία και τη βοήθειά του. Την ίδια στιγμή αρχίζει να ξεδιαλύνει το μυστήριο ενός φόνου που δεν έχει συμβεί – ακόμη...»

Ένα από τα λιγότερο γνωστά μυθιστορήματα της Christie, γραμμένο αρχικά υπό μορφή συνεχειών που δημοσιεύονταν στο αμερικανικό περιοδικό ποικίλης ύλης Liberty, έχει διασκευαστεί επίσης για το θέατρο, το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, έχει γίνει graphic novel και βιντεοπαιχνίδι.

Η Agatha Christie συνήθιζε να επεκτείνει τα διηγήματά της σε νουβέλες, και τις νουβέλες να τις μετατρέπει σε μυθιστορήματα, μια ικανότητα που αποδεικνύει το ευέλικτο ταλέντο της. Στο Θανάσιμος κίνδυνος, επιδεικνύει τη μαεστρία της στις υποθέσεις όπου κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι κρυφές ή πολλαπλές ταυτότητες και, όσο κι αν φαντάζει περίεργο, όχι κάποιο μυστηριώδες δηλητήριο αλλά η κοκαΐνη. Επιπλέον, σ' αυτό εμβαθύνει περισσότερο στη φιλία του Πουαρό με τον γιατρό Χάστινγκς, η οποία θυμίζει αρκετά τη σχέση του Σέρλοκ Χολμς με τον Γουότσον. Η Christie έγραψε την ιστορία το 1932, την εποχή που είχε αντιληφθεί πια ότι θα γινόταν επαγγελματίας συγγραφέας, και μάλιστα πολύ επιτυχημένη. Είναι η έβδομη υπόθεση του Πουαρό (αλλά το 14ο βιβλίο της) και η συγγραφέας το είχε αφιερώσει στον Ίντεν Φίλποτς, τον συγγραφέα που τη βοήθησε στα πρώτα βήματά της στη γραφή.

Κλείνοντας το αφιέρωμα στα «μικρά αστυνομικά», ήθελα να υπενθυμίσω τα ελληνικά λιτά και ολιγοσέλιδα αστυνομικά βιβλία του Βασίλη Δανέλλη (Νεκρές ώρες, Άνθρωπος στο τρένο, Καστανιώτης), της Κατερίνας Παπαντωνίου (Σκοτεινό ασανσέρ, Δεν θα είσαι εκεί, Τόπος), του Μάρκου Κρητικού (Κάνε τον σταυρό σου, Άρση απαγορευτικού, Νεφέλη), του Μάκη Μαλαφέκα (Δε λες κουβέντα, Μελάνι), του Ανδρέα Αποστολίδη (Το χαμένο παιχνίδι, Έγκλημα στην Ιερά οδό, Άγρα).

* Η ΧΙΛΝΤΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ είναι μεταφράστρια και συγγραφέας.
Τελευταίο βιβλίο της, το αστυνομικό μυθιστόρημα «Η συχνότητα του θανάτου» (εκδ. Μεταίχμιο).


1Από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν βιβλία των Κίκε Φεράρι και ο Ρικάρντο Πίλια. Από τις εκδόσεις Opera βιβλία των Pablode Santis και Rolo Diez.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Το χρυσό σημειωματάριο» της Ντόρις Λέσινγκ – Αλήθειες βαθιές κι επώδυνες, ενεργές και σήμερα

«Το χρυσό σημειωματάριο» της Ντόρις Λέσινγκ – Αλήθειες βαθιές κι επώδυνες, ενεργές και σήμερα

Για το εμβληματικό μυθιστόρημα της νομπελίστριας Ντόρις Λέσινγκ [Doris Lessing] «Το χρυσό σημειωματάριο» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη, εκδ. Διόπτρα). 

Γράφει ο Κ.Β. Κατσουλάρης

Είναι δύσκολο να μιλήσεις για την Ντόρις Λέσινγκ χω...

«Έντιμοι άνθρωποι» του Λεονάρδο Παδούρα (κριτική) – O Mάριο Κόντε σε μια Κούβα που αλλάζει

«Έντιμοι άνθρωποι» του Λεονάρδο Παδούρα (κριτική) – O Mάριο Κόντε σε μια Κούβα που αλλάζει

Για το μυθιστόρημα του Λεονάρδο Παδούρα [Leonardo Padura] «Έντιμοι άνθρωποι» (μτφρ. Κώστας Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη). Kεντρική εικόνα: © Wikimedia Commons. 

Γράφει η Έλενα Χουζούρη 

Ανεξάρτητα αν είχε επισκ...

«Συνάντηση» της Νατάσα Μπράουν (κριτική) – «Αφομοιώσου, αφομοιώσου… διαλύσου μέσα στο χωνευτήρι»

«Συνάντηση» της Νατάσα Μπράουν (κριτική) – «Αφομοιώσου, αφομοιώσου… διαλύσου μέσα στο χωνευτήρι»

Για το μυθιστόρημα της Νατάσα Μπράουν [Natasha Brown] «Συνάντηση» (μτφρ. Βαγγέλης Τσίρμπας, εκδ. Gutenberg). Kεντρική εικόνα: Η Teyonah Parris από τη σειρά «Mad Men». 

Γράφει η Χριστίνα Μουκούλη 

«Δεν υπάρχει επιτ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Με ανακοίνωσή της η Εταιρεία Συγγραφέων αποχαιρετά των δύο φορές Πρόεδρό της Βασίλη Βασιλικό και ανακοινώνει ότι η Ημέρα Ποίησης 2024 θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του ανθρώπου που εισηγήθηκε στην UNESCO την 21 Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

...
Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Ακολουθεί επιμνημόσυνο κείμενο του Αλέξη Ζήρα, πρώην Προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων, για τον Βασίλη Βασιλικό.

Ένας αποχαιρετισμός στον Βασίλη Βασιλικό

Για πολλά χρόνια, τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1970 ως το κλείσιμο...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από βιβλίο του Δημοσθένη Δαββέτα «Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» (Επίμετρο: Μάνος Στεφανίδης) το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Γιώργου Παναγή «Χωριό Ποτέμκιν», που κυκλοφορεί στις 28 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Τόπος. [Η έκφραση «Χωριό Ποτέµκιν» (ρωσικά: по­тёмкинские деревни) περιγράφει ένα κατασκεύασµα που έχει στόχο να αποκρύψει την αλήθεια ή να εξωραΐσει µια κατάσταση].

Επιμέλεια:...

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άνα Βούτσκοβιτς [Ana Vučković] «Ο Γιουγκοσλάβος» (μτφρ. Απόστολος Θηβαίος), το οποίο κυκλοφορεί αρχές Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η ΜΠΑΝΑΝΑ

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

12 βιβλία που μας φέρνουν κοντά στην επιστήμη: Από την Τεχνητή Νοημοσύνη στα Φράκταλ, από τον Χρόνο στους Αλγόριθμους

12 βιβλία που μας φέρνουν κοντά στην επιστήμη: Από την Τεχνητή Νοημοσύνη στα Φράκταλ, από τον Χρόνο στους Αλγόριθμους

Είναι βιβλία που φέρνουν τις επιστήμες (κυρίως θετικές) πιο κοντά μας και τις κάνουν πιο εύληπτες και γοητευτικές. Επιλέγουμε ορισμένα από τα καλύτερα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα. Κεντρική εικόνα: Ο Ράσελ Κρόου, ως ο μαθηματικός Τζον Νας, στην ταινία «Ενας υπέροχος άνθρωπος», του Ρον Χάουαρντ.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ