alt

Για την ανθολογία του Ko Un Τι; 108 ζεν ποιήματα (μτφτ. Αργυρώ Κασωτακη-Γατοπούλου, Χάνα Γιο, εκδ. Περισπωμένη).

Του Γιώργου Βέη

ΖΕΝ: «Δεν θέλω» είπε ο παππούς μου, θέλοντας να δώσουν σ' εμένα τα σταφύλια που του πρόσφεραν: «Ζεν θέλω» επανέλαβα, παίρνοντας τα σταφύλια.
Γιώργος Χουλιάρας, Λεξικό αναμνήσεων

Από τις συμπτωματικές ή προγραμματισμένες συναντήσεις μου με συγγραφείς της Νοτίου Κορέας, όσο ζούσα κι εργαζόμουν εκεί, στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, αλλά και αρκετά χρόνια πριν, κατά την παραμονή μου στη Σεούλ, σ΄ όλη τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 1988, σχημάτισα την εντύπωση ότι πρόκειται για δημιουργούς λόγου οι οποίοι, χωρίς να κρύβουν τον βαθύ προβληματισμό τους για την παρατεταμένη, τραγική διχοτόμηση της κορεατικής χερσονήσου, ό,τι δηλαδή τεκμαίρουν ως εκ των πραγμάτων πατρίδα τους, θέλουν να συνεχίσουν απερίσπαστοι τον διάλογο με την μακραίωνη παράδοση του τόπου τους, όπως ακριβώς έκαναν και οι γενιές εκείνων που προηγήθηκαν. Ανανεώνοντας συγχρόνως σ΄ ένα βαθμό τα όσα παρέλαβαν, συνεχίζουν να συμβάλλουν στη διατήρηση της ταυτότητας της Κορέας, η οποία, σημειωτέον, μπόρεσε να διατηρήσει ως τώρα την αυτονομία της, αναπτυσσόμενη ανάμεσα σε δύο γίγαντες, δηλαδή τη Ρωσία από τη μια πλευρά και την Κίνα από την άλλη. Βεβαίως οι πολλαπλές πολιτιστικές οφειλές προς την δεύτερη και αναγνωρίζονται ευθέως και δικαιολογούνται χωρίς προκαταλήψεις. Πλην όμως η γραφή παραμένει στο σύνολό της ευκρινώς ιθαγενής.

Για όσους είναι η πρώτη φορά που προσεγγίζουν την τεχνοτροπία του Ζεν, θεωρώ ότι το Τι; όντως συνιστά μια σημαίνουσα, από πολλές όψεις, εισαγωγή στο θέμα.

Για τους αναγνώστες εκείνους οι οποίοι είναι εξοικειωμένοι με τις λογοτεχνικές στρατηγικές και ειδικότερες σημασιοσυντακτικές μεθοδολογίες της ευρύτερης Ανατολής, η συλλογή αυτή αποτελεί δείκτη ώριμων κρυσταλλώσεων μιας εμφανώς προηγμένης αισθητικής. Εύκολα κατατάξιμη, καλομεταφρασμένη και εκδοτικά ιδιαίτερα προσεγμένη, η ποιητική παρακαταθήκη του λίαν προβεβλημένου και μάλιστα υποψήφιου νομπελίστα ποιητή Ko Un, που γεννήθηκε το 1933 στην πόλη Κουνάν της βόρειας επαρχίας Τσόλα της Νότιας Κορέας, λογίζεται πλέον απόκτημά μας. Για όσους πάλι είναι η πρώτη φορά που προσεγγίζουν την τεχνοτροπία του Ζεν, θεωρώ ότι το Τι; όντως συνιστά μια σημαίνουσα, από πολλές όψεις, εισαγωγή στο θέμα. Αν μάλιστα θυμηθούν την καταρχήν παράδοξη συμπεριφορά του φιλόσοφου Διογένη του Κυνικού, ο οποίος περιφερόταν μέρα μεσημέρι στην αγορά, ψάχνοντας για ανθρώπους, κρατώντας διαρκώς αναμμένη τη λυχνία του, θα μπορούν ίσως ευκολότερα να συντονιστούν, από την πρώτη κιόλας σελίδα, με τη βαρύνουσα πνευματικότητα του παρόντος τόμου.

Για τις ανάγκες της εποπτικής στιγμής απομονώνω το τετράστιχο «Ο παλιός Βούδας»: «Ε, τι λέγατε για τον παλιό τον Βούδα; / Γιατί, ο παλιός Βούδας δεν είναι ο Βούδας./ Ο αληθινός Βούδας είναι ένα ψάρι που μόλις πιάστηκε στο δίχτυ / και σπαρταρά πηδοκοπώντας δώθε-κείθε». (Βλ. σελ. 85.). Εδώ υπολανθάνει ολόκληρη η φιλολογία περί της ουσίας της αλήθειας, η οποία, για να θυμηθούμε άλλη μια φορά τον ημέτερο Γκέοργκ Βίλχελμ Φρίντριχ Χέγκελ, είναι αλήθεια εν τω γίγνεσθαι. Με την αναμενόμενη οικονομία των εκφραστικών του μέσων και την γενικότερη υφολογική του κατάρτιση, ο Kο Ουν, ο οποίος κατά τον αμερικανό μπητ ποιητή Allen Ginsberg (1926-1997) είναι «μεγαλειώδης ποιητής, ένας συνδυασμός βουδιστή ειδήμονα, παθιασμένου οπαδού της ελεύθερης πολιτικής σκέψης και δράσης, και νατουραλιστή ιστοριογράφου», δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να υπογραμμίζει τις αναμφισβήτητες αρετές της μεταφοράς, της αλληγορίας και βεβαίως της θυμόσοφης υπαινικτικότητας. Αυτό που ηχεί απλοϊκό, παιδιάστικο ή ενίοτε παράλογο συνιστά τον απαραίτητο μανδύα του ποιήματος, το οποίο πράγματι σκοπεύει να περάσει κατ΄ αυτόν τον τρόπο το πρώτο στάδιο της αναγνωστικής πρόσληψης. Μετά, με ένα δεύτερο, προσεκτικότερο άκουσμα, ο μανδύας αποσύρεται διακριτικά, αφήνοντας ν’ αποκαλυφθεί το υλικό μιας διανοητικής έκρηξης. Ό,τι δηλαδή τόσο επιμελώς καλυπτόταν ως την τελευταία στιγμή. Το παιγνιώδες των περιγραφών υποχωρεί, δίνοντας τη θέση του στην αμφιβολία, στην ανατροπή, στη ριζική ανακατάταξη των δεδομένων. Η αποδόμηση είναι σε τελευταία ανάλυση υπόθεση μιας καλής ψαριάς.

Με την αναμενόμενη οικονομία των εκφραστικών του μέσων και την γενικότερη υφολογική του κατάρτιση, ο Kο Ουν δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να υπογραμμίζει τις αναμφισβήτητες αρετές της μεταφοράς, της αλληγορίας και βεβαίως της θυμόσοφης υπαινικτικότητας.

Ανάλογα ισχύουν και για το δίστιχο, με τίτλο «Οδός Τζόνγκνο» (βλ. σελ. 84). Ήτοι: «Καθώς κατέβαινα χαζολογώντας την οδό Τζόνγκνο στο Νταεγκού /επήρα και κατέβασα μία μπουκάλα σναπς». Ο οινοβαρής αφηγητής, αναφερόμενος εμμέσως πλην σαφώς σ΄ έναν από τους διασημότερους φίλους του κρασιού, τον ποιητή Λι Τάι Πο, ή Λι Μπάι (701-762) από τη γειτονική Κίνα, αποτίει φόρο τιμής στην κυριολεξία της μέθης, χωρίς να χρειαστεί να φτάσει στην υπερβολή των λεκτικών τρόπων, οι οποίοι χαρακτηρίζουν φέρ΄ ειπείν τον Τσαρλς Μπουκόφσκι (1920- 1994). Ας διαβάσουμε μαζί κι αυτό: «Προσμένοντας δεκαετίες μια χιονονιφάδα / πυρακτωμένο κάρβουνο έγινε το κορμί μου. / Κι ύστερα έσβησα. / Χαλάλι, ήχος των τζιτζικιών που τραγουδάνε ήταν εκεί. / Μετά δεν ήταν». (Βλ. σελ 33). Εδώ η απωανατολική προοπτική συναντά και την ελυτική απόκλιση. Διακρίνω, μεταξύ άλλων τα εξής: «Περισσότερο και από τους μουσικούς ή τους ζωγράφους, που κατ΄ ανάγκην εκφράζονται με ορισμένες αναλογίες στον κόσμο των ήχων ή των χρωμάτων, ο ποιητής, που έχει σαν αποκλειστικό του όργανο τη γλώσσα, πηγαίνει κατευθείαν στην πηγή. Εκεί όπου οι ψυχικές καταστάσεις, οι ονειρικοί συνειρμοί, οι ιδέες ανοίγουν τα χαρτιά τους∙ και όπου – για να εκφρασθούμε απόλυτα- και μόνον με την ονομασία τους τα πράγματα ξαναγεννιούνται». (Βλ. Οδυσσέας Ελύτης: Σύντομη Αντιφώνηση στην Aula του Πανεπιστημίου της Ρώμης, Εν λευκώ).

Ο Ko Un αρκείται σε μια-δυο λεπτομέρειες, σε μια τοποθεσία, σε μια πινελιά λιτή και γι΄ αυτό εύστοχη: το ποίημα είναι, κοντολογίς, το αντίδοτο της απουσίας αυτοπροσώπως. Αν «η τέχνη είναι μια υπόσχεση ευδαιμονίας που διαρκώς αθετείται», όπως υποστηρίζει ο Τέοντορ Αντόρνο (1903-1969), τότε το εγχείρημα του νοτιοκορεάτη δημιουργού αφορά στην αποτύπωση κανόνων ευδαιμονίας μέσα στον σπόρο της πρόσφορης στιγμής. Όσο κι αν είναι φευγαλέο από τη φύση του το αίσθημα αυτό, δεν παύει να είναι εξ ίσου ιαματικό. Η λύτρωση πηγάζει από τη μη διεκδίκηση της λύτρωσης, μας δείχνει συνοπτικά το Τι;.

* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ είναι ποιητής. 

altΤι;
108 ζεν ποιήματα
Ko Un
Μτφρ. Αργυρώ Κασωτακη-Γατοπούλου, Χάνα Γιο
Περισπωμένη 2014
Σελ. 160, τιμή € 15,00

alt

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Το βάθος του κόσμου» του Νικηφόρου Βρεττάκου – Το ποιητικό όραμα ενός σπουδαίου ποιητή

«Το βάθος του κόσμου» του Νικηφόρου Βρεττάκου – Το ποιητικό όραμα ενός σπουδαίου ποιητή

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό μια ιδιαίτερη έκδοση της ποιητικής συλλογής του Νικηφόρου Βρεττάκου Το βάθος του κόσμου (εκδ. Ποταμός).

Γράφει η Γεωργία Κακούρου-Χρόνη

Στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη ...

«Emily Dickinson, Ποιήματα» (κριτική) – Το αργυρό χρονικό της μετάφρασης

«Emily Dickinson, Ποιήματα» (κριτική) – Το αργυρό χρονικό της μετάφρασης

Για το βιβλίο «Emily Dickinson, Ποιήματα» (εκλογή, προλεγόμενα, μετάφραση Κώστας Κουτσουρέλης, εκδ. Κίχλη). Κεντρική εικόνα: Η Σίνθια Νίξον υποδύεται την Έμιλυ Ντίκινσον στη βιογραφική ταινία του Τέρενς Ντέιβις «A Quier Passion». 

Γράφει η Γεωργία Τριανταφυλλίδου ...

«Ο θυρωρός των ημερών» της Ευτυχίας-Αλεξάνδρας Λουκίδου (κριτική)

«Ο θυρωρός των ημερών» της Ευτυχίας-Αλεξάνδρας Λουκίδου (κριτική)

Για την ποιητική συλλογή της Ευτυχίας-Αλεξάνδρας Λουκίδου «Ο θυρωρός των ημερών» (εκδ. Κέδρος). Κεντρική εικόνα: He © Positi Negati.

Γράφει η Μαρίτα Παπαρούση

Στην ποιητική συλλογή ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Το βιβλίο της μορφής και του κενού» της Ρουθ Οζέκι (κριτική) – Αναζητώντας διέξοδο από το χάος

«Το βιβλίο της μορφής και του κενού» της Ρουθ Οζέκι (κριτική) – Αναζητώντας διέξοδο από το χάος

Για το μυθιστόρημα της Ρουθ Οζέκι [Ruth Ozeki] «Το βιβλίο της μορφής και του κενού» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά, εκδ. Κλειδάριθμος). Κεντρική εικόνα: Στιγμιότυπο από την ταινία «Τhe Book of Henry». 

Γράφει η Χριστίνα Μουκούλη

...
Με τον «Ντετέκτιβ» του Δημήτρη Χατζή συνεχίζονται οι «Παραβάσεις / Αναγνώσεις», το αναλόγιο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Με τον «Ντετέκτιβ» του Δημήτρη Χατζή συνεχίζονται οι «Παραβάσεις / Αναγνώσεις», το αναλόγιο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Τρίτη παρουσίαση για τις «Παραβάσεις / Αναγνώσεις» –το θεατρικό αναλόγιο του ΚΠΙΣΝ στον Φάρο– την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου με τη Μαρία Σκουλά να διαβάζει το διήγημα «Ο Ντέτεκτιβ» του Δημήτρη Χατζή, σε επιμέλεια του συνθέτη Κορνήλιου Σελαμσή.

Επιμέλεια: ...

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν [Claire Keegan] «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Την Παρασκευή, 29 Ιουλίου, το...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

«Πολύ αργά πια» της Κλερ Κίγκαν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν [Claire Keegan] «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Την Παρασκευή, 29 Ιουλίου, το...

«Η εμμονή» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

«Η εμμονή» της Ανί Ερνό (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Ανί Ενρό [Annie Ernaux] «Η εμμονή» (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Δεν ήθελε να μου πει το όνομά της.

...
«Μερικές ακόμα σημειώσεις ενός πορνόγερου» του Τσαρλς Μπουκόβσκι (προδημοσίευση)

«Μερικές ακόμα σημειώσεις ενός πορνόγερου» του Τσαρλς Μπουκόβσκι (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Τσαρλς Μπουκόβσκι [Charles Bukowski] «Μερικές ακόμα σημειώσεις ενός πορνόγερου» (νέα μτφρ. Γιάννης Λειβαδάς), που κυκλοφορεί στις 7 Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Η συντακτική ομάδα των New York Times ξεχώρισε τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2023, επιλέγοντας πέντε έργα μυθοπλασίας και πέντε δοκίμια. Στην κεντρική εικόνα, η Ζέιντι Σμιθ [Zadie Smith], συγγραφέας του «The fraud», το οποίο αναφέρεται στη λίστα ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα μυθιστορήματα του έτους που ...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ