Για το βιβλίο του Ολλανδού δημοσιογράφου Χέιρτ Μακ «Μεγάλες προσδοκίες: Το όνειρο της Ευρώπης 1999 - 2021» (μτφρ. Ινώ βαν Ντάικ-Μπαλτά), που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ένα πανόραμα για τα όνειρα και τις ματαιώσεις των Ευρωπαίων τα τελευταία 20 χρόνια.
Του Κ. Β. Κατσουλάρη
Το βιβλίο του Χέιρτ Μακ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο επιχειρεί κάτι σχεδόν αδύνατον: Να ενώσει σε μια ενιαία και κατανοητή αφήγηση τα όνειρα, τις ματαιώσεις και τις προσδοκίες των κατοίκων ολόκληρης της ευρωπαϊκής Ηπείρου, από το βόρειο άκρο της, τη Νορβηγία, μέχρι το νότιο άκρο της, την Ελλάδα. Τίτλος του, Μεγάλες προσδοκίες: Το όνειρο της Ευρώπης, και συγγραφέας του ο Ολλανδός δημοσιογράφος Χέιρτ Μακ.
Οι Μεγάλες Προσδοκίες, πέρα από αναφορά στο διάσημο μυθιστόρημα του Ντίκενς, είναι από πολλές απόψεις η συνέχεια του προηγούμενου, επίσης πολυσέλιδου, βιβλίου του Ολλανδού δημοσιογράφου.
Το βιβλίο εκείνο, που είχε κυκλοφορήσει το 2004, και στη χώρα μας το 2008, επίσης από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, είχε τον τίτλο Στην Ευρώπη, κι ήταν στην πραγματικότητα ένα τεράστιο ρεπορτάζ που γραφόταν μέρα τη μέρα, καθόλη τη διάρκεια του τελευταίου έτους της χιλιετίας, το 1999. Ήταν ένα πολυήμερο οδοιπορικό από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, και αν κάτι το χαρακτήριζε ήταν η αισιοδοξία μιας νέας εποχής που ανέτειλε. Όπως γράφτηκε, το βιβλίο εκείνο «ξύπνησε τον Ευρωπαίο» σε εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες.
Πού αρχίζει και πού ξεκινάει η Ευρώπη; Μπορεί η Ρωσία, για παράδειγμα, να λογίζεται ως Ευρώπη και υπό ποιους όρους. Και τι γίνεται με την Τουρκία;
Σε τούτο το δεύτερο βιβλίο, η Ευρώπη φαντάζει πιο μπερδεμένη και φοβισμένη. Έχοντας εξαπλωθεί ίσως ταχύτερα απ’ ό,τι θα μπορούσε να το χωνέψει, η Ευρώπη της τελευταίας 20ετίας φαίνεται να έψαχνε ακόμη τα όριά της.
Πού αρχίζει και πού ξεκινάει η Ευρώπη; Μπορεί η Ρωσία, για παράδειγμα, να λογίζεται ως Ευρώπη και υπό ποιους όρους. Και τι γίνεται με την Τουρκία;
Από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους μέχρι σήμερα
Στην οργάνωσή τους, οι Μεγάλες Προσδοκίες, στηρίζονται σε δύο πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας βασίζεται στην χρονολογική εξιστόρηση των γεγονότων, και περιλαμβάνει όλους τους μεγάλους σταθμούς για την Ευρώπη και τον κόσμο τα τελευταία τριάντα χρόνια. Από την επίθεση στου Δίδυμους Πύργους μέχρι την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, κι από τη διάσωση της Ελλάδας και του ευρώ το 2012 μέχρι τα μεγάλα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη το 2015 και μετά.
Από αυτήν την εξιστόρηση δεν λείπει η Ρωσία, και η άνοδος του Πούτιν στην εξουσία, που συνέπεσε με το τέλος της χιλιετίας, καθώς και η εδραίωσή του στη συνέχεια ως απόλυτου άρχοντα του παιχνιδιού. Όπως δεν λείπει και η εκλογή του Τραμπ στην Προεδρία και όσα αυτή σηματοδότησε, ούτε βέβαια και η πρώτη αποχώρηση μιας χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην ιστορία της, το Brexit.
Στο βιβλίο, θα συναντήσουμε και δυο Έλληνες, τον Κώστα κα την Έφη, κατοίκους Κυψέλης που καταθέτουν τη δική τους μαρτυρία από την ελληνική κρίση.
Ο δεύτερος πυλώνας έχει εντελώς άλλο ύφος, και είναι στην πραγματικότητα μονόλογοι ορισμένων παραδειγματικών προσώπων, που συνδέθηκαν με μεγάλες κρίσεις της Ευρώπης. Ένας μουσουλμάνος μετανάστης, για παράδειγμα, ή ένα τραπεζικό στέλεχος, μας εκθέτουν την εμπειρία τους. Στο βιβλίο θα συναντήσουμε και δυο Έλληνες, τον Κώστα κα την Έφη, κατοίκους Κυψέλης που καταθέτουν τη δική τους μαρτυρία από την ελληνική κρίση. Όσο κι αν αυτή η τεχνική έχει κάτι το μεροληπτικό, αφού καθένας εκφράζει εντέλει την προσωπική του ματιά στα γεγονότα, το αποτέλεσμα προσδίδει στο βιβλίο ζωντάνια.
Άλλωστε, η αναζήτηση μιας συνεκτικής αφήγησης, ενός «αφηγήματος» όπως λέγεται συχνά τελευταία στον δημόσιο λόγο, είναι κάτι που η Ευρώπη αναζητούσε και αναζητά ακόμη. Άλλοτε εκφράζοντας μιαν ανάγκη, κι άλλοτε για να τηρούνται τα προσχήματα.
Το αφήγημα της Ευρώπης
Μιλώντας για το ύφος τούτου του βιβλίου, να σημειώσουμε το εξής: Είναι κι αυτό, όπως και το προηγούμενο βιβλίο του Ολλανδού δημοσιογράφου, γραμμένo σε τόνο προσωπικό, με τη μορφή μαρτυρίας, ρεπορτάζ και μεταφοράς απόψεων τρίτων. Ο συγγραφέας μετακινείται διαρκώς, έρχεται σε προσωπική επαφή με πρόσωπα και πράγματα, μιλάει με εκατοντάδες ανθρώπους, από γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέχρι αγρότες στα βάθη της Πολωνίας, από απλούς ανθρώπους της Ανατολικής Γερμανίας μέχρι ανώτατα τραπεζικά στελέχη, κι από στρατιώτες στα σύνορα Νορβηγίας και Ρωσίας μέχρι ζευγάρια της νέας μεσαίας τάξης στην Ουγγαρία.
Αυτό το στοιχείo χαρίζει στο βιβλίο γρήγορο ρυθμό και την αίσθηση ενός πνευματικού πλουραλισμού. Πολλές φωνές, και όχι μία, ηχούν στο εσωτερικό του.
Στα μεγάλα ατού του βιβλίου είναι επίσης ότι, μιλώντας για την Ευρώπη, δεν ξεχνά την Ανατολική Ευρώπη, τις χώρες εκείνες που περάσανε εν μία νυκτί από τα κομμουνιστικά καθεστώτα σε δημοκρατίες της ελεύθερης αγοράς – με το κόστος αυτής της μετάβασης να είναι ενίοτε πολύ βαρύ. Σε αυτούς τους ανθρώπους, εντονότερα απ’ ό,τι στους δυτικοευρωπαίους, ο συγγραφέας εντοπίζει μια βαθύτερη και πληρέστερη μνήμη του τι εστί Ευρωπαίος, μνήμη που περιλαμβάνει μεγάλα και τραυματικά γεγονότα του αιώνα, που εξακολουθούν να σιγοκαίνε κάτω από τη ψυχρή επιφάνεια.
Στις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα, η Ευρώπη μοιάζει να έχει χάσει τον δυναμισμό και τον προσανατολισμό της, ενώ η Ιστορία με το Γιώτα κεφαλαίο, όπως βλέπουμε τελευταία, της χτυπά ξανά την πόρτα.
Αυτή ήταν η κατάσταση της Ευρώπης το 2020, όταν ένας νέος αόρατος εχθρός έκανε τη θανατηφόρα εμφάνισή του, όπως και σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και κάπου εκεί, με την έλευση του κορωνοϊού και με τη νέα κρίση εμπιστοσύνης που αυτή δημιούργησε στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, ολοκληρώνεται τούτο το έπος του Χέιρτ Μακ.
Εμείς όμως γνωρίζουμε ότι η ιστορία δεν σταμάτησε εκεί, κι ότι η πανδημία δεν ήταν το τελευταίο μεγάλο γεγονός που δοκίμασε τη συνοχή και τις αντοχές της Ευρώπης: Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με όλη την ανθρωπιστική καταστροφή που έχει προκαλέσει, φαίνεται ότι έκανε στην Ευρώπη να μοναδικό δώρο: Για πρώτη φορά την βλέπουμε τόσο συσπειρωμένη, πιο αποφασισμένη από άλλοτε να διαφυλάξει τον χώρο της και τις αξίες της. Η απειλή ενός εξωτερικού εχθρού που φαίνεται να έχει «απασφαλίσει», με τον φόβο τόσο της ενεργειακής κρίσης αλλά κι ενός γενικευμένου πολέμου σε ευρωπαϊκό έδαφος, υπήρξε μια τεκτονική αλλαγή που μέσα σε μόλις έναν μήνα έχει τρελάνει τις πυξίδες του κόσμου μας.
Ένας νέος ψυχρός πόλεμος στήνεται μέρα τη μέρα μπροστά στα μάτια μας, μόνο που τώρα η Ευρώπη δεν είναι τα ερείπια ενός καταστροφικού παγκόσμιου πολέμου, αλλά η μεγαλύτερη αγορά του πλανήτη και μια πολιτική δύναμη που σιγά σιγά φαίνεται να ανακαλύπτει την ισχύ της και τον ιστορικό της ρόλο.
Ο Geert Mak (Χέιρτ Μακ) γεννήθηκε το 1946 στο Φρίσλαντ της Ολλανδίας. Ασχολήθηκε επί χρόνια με τη δημοσιογραφία. Τα βιβλία του γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία στην πατρίδα του και έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Kυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του Στη Γέφυρα του Γαλατά, ένα πανόραμα της ζωής στην Κωνσταντινούπολη μέσα από τις ιστορίες των ανθρώπων που συναντιούνται στην περίφημη γέφυρα. Τον Νοέμβριο 2009 κέρδισε το βραβείο Otto von der Gablentz-Prize το οποίο δίνεται σε άτομα που έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη των καλών σχέσεων μεταξύ Ολλανδίας και Γερμανίας και στην ένωση της Ευρώπης. |
Όλα αυτά όμως, μαζί με πολλά άλλα που κανείς δεν ξέρει ούτε και μπορεί να προβλέψει, θα αποτελέσουν ίσως το υλικό για το επόμενο βιβλίο του Χέιρτ Μακ.
Αν όμως θέλουμε να διαβάσουμε, εδώ και τώρα, ένα πανόραμα της ευρωπαϊκής ιστορίας και πραγματικότητας των τελευταίων τριάντα χρόνων, και να διαμορφώσουμε μια σύνθετη αντίληψη για το «πώς φτάσαμε ως εδώ», μέσα από τις μαρτυρίες και τις απόψεις εκατοντάδων ανθρώπων, το πόνημα που κρατάμε στα χέρια μας είναι ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε. Είναι ένα βιβλίο με βαθιά αγάπη για την Ευρώπη, αλλά με γνώση και κριτικό πνεύμα.