alt

Για το βιβλίο του China Miéville «Οκτώβρης – Η Ιστορία της Ρώσικης Επανάστασης» (μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Μεταίχμιο).

Του Γιώργου Σιακαντάρη Φωτογραφία: Vladimir Notchalov ©

Τα βιβλία που έχουν γραφεί για την Οκτωβριανή Επανάσταση είναι πάρα πολλά. Στο παράρτημα μάλιστα του παρουσιαζόμενου εδώ βιβλίου, ο συγγραφέας μάς παραδίδει ορισμένες ακόμη προτάσεις από τη διεθνή βιβλιογραφία, ενώ και ο μεταφραστής Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης, ο οποίος έχει μεταφράσει πολλά βιβλία που αφορούν τον υπαρκτό σοσιαλισμό, καταθέτει τις δικές του προτάσεις από την ελληνική βιβλιογραφία.

Δύο διαφορές

Υπάρχουν όμως εδώ, σ’ αυτό το βιβλίο, δύο σημαντικές διαφορές σε σχέση με άλλα βιβλία για τη Ρωσική Επανάσταση.

Πρώτον, δεν είναι γραμμένο από έναν «επαγγελματία επιστήμονα» ιστορικό, αλλά από έναν συγγραφέα που έχει κερδίσει τρία βραβεία Άρθουρ Κλαρκ, δύο βραβεία Βρετανικής Φαντασίας, ένα Locus, ένα Hugo και διάφορα άλλα μικρότερης εμβέλειας, τα οποία παραπέμπουν σε συγγραφέα που κινείται στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Ο Τσάινα Μίεβιλ, κάτοχος διδακτορικού στις Διεθνείς Σχέσεις από το London School of Economics, είναι επίσης ριζοσπάστης σοσιαλιστής που υποστηρίζει το τροτσκιστικής κατεύθυνσης Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Αγγλίας. Είναι επίσης μέλος της συντακτικής ομάδας του αριστερού περιοδικού Salvage. Στα ελληνικά έχει εκδοθεί και το νουάρ αστυνομικό φαντασίας Η πόλη και η πόλη (εκδ. Anubis).

Ο συγγραφέας γράφει μια ιστορία που μοιάζει με μυθιστόρημα ή ακριβέστερα με κινηματογραφικό σενάριο. Έχουμε εδώ την ατμόσφαιρα της εποχής, των συναισθημάτων των πρωταγωνιστών, των αγωνιών τους, των διλημμάτων, των μεταστροφών των πολιτικών γραμμών και όλα αυτά προβάλλουν μέσα από άπειρους διαλόγους και συζητήσεις μεταξύ πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών.

Υπάρχει και μια δεύτερη διαφορά. Τα περισσότερα βιβλία που έχουν γραφεί για την Οκτωβριανή Επανάσταση εστιάζουν στις εξελίξεις του Φεβρουαρίου και του Οκτωβρίου και στέκονται πολύ λίγο στο ενδιάμεσο. Αντιθέτως ο συγγραφέας αναφέρεται εκτενέστερα στο τι προηγήθηκε των δυο επαναστάσεων και εστιάζει ιδιαίτερα στους μήνες μεταξύ Φεβρουαρίου και Οκτωβρίου. Στο τι συνέβη μεταξύ της πρώτης επανάστασης που ανέτρεψε τον τσάρο και της δεύτερης του Οκτώβρη που ανέτρεψε την κυβέρνηση Κερένσκι, την για πρώτη φορά κυβέρνηση της «αστικής δημοκρατίας».

Μια αυγή που έγινε σούρουπο

Ο συγγραφέας γράφει μια ιστορία που μοιάζει με μυθιστόρημα ή ακριβέστερα με κινηματογραφικό σενάριο. Έχουμε εδώ την ατμόσφαιρα της εποχής, των συναισθημάτων των πρωταγωνιστών, των αγωνιών τους, των διλημμάτων, των μεταστροφών των πολιτικών γραμμών και όλα αυτά προβάλλουν μέσα από άπειρους διαλόγους και συζητήσεις μεταξύ πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών. Είναι σπαρταριστές οι σελίδες που ο φιλελεύθερος πολιτικός Βλαντιμίρ Νικολάγιεβιτς Λβοφ, απεσταλμένος του πρωθυπουργού Κερένσκι στον στρατηγό Κορνίλοφ, για να τους φέρει σε συνεννόηση και συμφωνία, «κατόρθωσε» να πείσει τον στρατηγό ότι ο Κερένσκι θέλει να τον διώξει και τον πρωθυπουργό ότι ο Κορνίλοφ σχεδιάζει πραξικόπημα. Έτσι με τις αδέξιες κινήσεις του, όπως πολλές φορές συμβαίνει με τους ενδιάμεσους, προκάλεσε μια σύγκρουση τον Αύγουστο του ’17 μεταξύ Κορνίλοφ και Κερένσκι, η οποία διευκόλυνε τα σχέδια των μπολσεβίκων. Επίσης σενάριο κινηματογραφικής ταινίας διεκδικούν και οι σελίδες στις οποίες περιγράφεται η επιστροφή, τον Μάρτιο μέσω Γερμανίας, του Λένιν στη Ρωσία, στο λεγόμενο «σφραγισμένο τρένο», αλλά και η διαφυγή του τον Αύγουστο στη Φινλανδία με ένα άλλο τρένο στο οποίο παρουσιάστηκε ως θερμαστής, ξυρισμένος και με περούκα.

Η ιστορία του Οκτώβρη έχει τη δική της προϊστορία. Ο Μίεβιλ ξεκινά με ένα ποίημα του Όσιπ Μαντελστάμ, όπου ο ποιητής γράφει για «της λευτεριάς το αμυδρό φως». Η λέξη «σουμέρκι» που χρησιμοποιεί ο ποιητής σημαίνει μούχρωμα. Ο Μίεβιλ αναφέρεται στις παρατηρήσεις του Άγγλου μεταφραστή, ο οποίος αναρωτιέται αν ο ποιητής εννοεί «το φως της ελευθερίας που σβήνει και χάνεται ή της ελευθερίας το πρώτο φωτερό τρεμόπαιγμα». Ο Μίεβιλ, με τη σειρά του, εμφανώς εκλαμβάνει ως φωτεινό γεγονός την πραγματοποίηση της Επανάστασης του Οκτώβρη. Μάλλον όμως από τα γραφόμενά του στο τέλος φαίνεται να την αντιμετωπίζει ως φως που τελικά χάθηκε, έγινε σούρουπο.

Επανάσταση πολλών πισωγυρισμάτων και η «γκρίζα μουντζαλιά» της

Η ιστορία αρχίζει με μια μυθιστορηματική καταγραφή της απόφασης του Μεγάλου Πέτρου να κτίσει την Αγία Πετρούπολη πάνω σ’ ένα έλος. Στο χτίσιμό της χάθηκαν πολλές ζωές. Γι’ αυτό και ονομάστηκε «πόλη κτισμένη πάνω σε κόκκαλα». Σ’ αυτή την πόλη έμελλε να πραγματοποιηθεί η Επανάσταση του Οκτώβρη που θα άλλαζε τον κόσμο. Ο συγγραφέας κάνει μια σύντομη περιδιάβαση από τον Πέτρο ως τον τελευταίο Τσάρο Νικόλαο Β΄ αναδεικνύοντας πλευρές μιας χώρας, της Ρωσίας, που κινούνταν ανάμεσα στην καθυστέρηση της υπαίθρου και στην ανάπτυξη των υποδομών, της βιομηχανίας και του κεντρικού κράτους, ανάμεσα στην ευημερία των λίγων και την εξαθλίωση των πολλών.

Παρακολουθούμε τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του Λένιν. Άλλος είναι ο Λένιν την περίοδο της πρώτης Επανάστασης του Φεβρουαρίου του 1917 που ταλαντεύεται ανάμεσα στην υποστήριξη της Προσωρινής Κυβέρνησης και τη μετριοπαθή αντιπολίτευση σ’ αυτήν, άλλος των «θέσεων του Απρίλη» που ζητά όλη την εξουσία στα Σοβιέτ, άλλος πάλι αυτός του Μαΐου που ζητά συμβιβασμούς και άλλος αυτός μετά τα γεγονότα των καυτών ημερών του Ιουλίου που περνά από το όλη η εξουσία στα σοβιέτ στο όλη η εξουσία στο προλεταριάτο και τανάπαλιν.

Σ’ αυτές τις συνθήκες γεννήθηκαν οι ναρόντνικοι, οι αναρχικοί, οι τρομοκράτες, οι λεγκαλιστές μαρξιστές, οι οικονομιστές, το Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα της Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ) και με τη διάσπασή του στις αρχές του 20ου αιώνα, το 1902, οι μενσεβίκοι και οι μπολσεβίκοι. «Τα χρόνια κυλάνε, και οι μενσεβίκοι και οι μπολσεβίκοι πότε συγκλίνουν και πότε αποκλίνουν από τη σχετική ενότητά τους. Ο μεγάλος όγκος των κομματικών μελών θεωρούν εαυτούς απλώς “σοσιαλδημοκράτες” έως και το 1917. Ακόμη και τότε, ο Λένιν θα χρειαστεί κάποιο διάστημα για να πειστεί ότι δεν υπάρχει περίπτωση πισωγυρίσματος».

Και όμως η Ιστορία της Ρώσικης Επανάστασης είναι μια ιστορία πισωγυρισμάτων (κυβιστήσεις θα το λέγαμε σήμερα) του Λένιν, ο οποίος διαρκώς κινούταν από την προτεραιότητα της αστικοδημοκρατικής επανάστασης, στην οποία οι μπολσεβίκοι θα έχουν ρόλο αντιπολίτευσης, προς την προτεραιότητα της αστικοδημοκρατικής επανάστασης την οποία όμως θα φέρουν σε πέρας οι μπολσεβίκοι και μετά «ανακάλυπτε» πάλι την προτεραιότητα της ρωσικής προλεταριακής επανάστασης ως προάγγελο της παγκόσμιας επανάστασης της εργατικής τάξης που θα οδηγούσε στη μονοκομματική κυριαρχία των μπολσεβίκων. Βασίλειο σταθερών θέσεων.

Παρακολουθούμε τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του Λένιν. Άλλος είναι ο Λένιν την περίοδο της πρώτης Επανάστασης του Φεβρουαρίου του 1917 που ταλαντεύεται ανάμεσα στην υποστήριξη της Προσωρινής Κυβέρνησης και τη μετριοπαθή αντιπολίτευση σ’ αυτήν, άλλος των «θέσεων του Απρίλη» που ζητά όλη την εξουσία στα Σοβιέτ, άλλος πάλι αυτός του Μαΐου που ζητά συμβιβασμούς και άλλος αυτός μετά τα γεγονότα των καυτών ημερών του Ιουλίου που περνά από το όλη η εξουσία στα σοβιέτ στο όλη η εξουσία στο προλεταριάτο και τανάπαλιν. Αυτός ο Λένιν δεν δίσταζε –κατά τον συγγραφέα– να υφαρπάζει θέσεις από τους αντιπάλους του και να τις παρουσιάζει ως δικές του. Από το ναι/όχι στην Προσωρινή τον Μάρτιο στο φανατισμένο όχι τον Απρίλιο, από εκεί στο ναι των συμβιβασμών του Μαΐου και τούμπαλιν στο όλη η εξουσία στα σοβιέτ. Τελικός στόχος; Όλη η εξουσία στους μπολσεβίκους. Όλη η εξουσία που σαν ώριμο φρούτο προσφέρεται στους μπολσεβίκους από τα λάθη του Κερένσκι αλλά και των εσέρων και των μενσεβίκων. Μια επανάσταση που γι’ όσους αναρωτιούνται αν ήταν μια πάνδημη λαϊκή επανάσταση, απαντούν οι περιγραφές του Μίεβιλ. Γι’ αυτόν οι δύο μέρες, 24 και 25 Οκτωβρίου, ήσαν δυο συνηθισμένες μέρες που οι πολίτες πήγαν στις δουλειές τους, τα τραμ κυκλοφορούσαν και τα εργοστάσια δούλευαν, ενώ εκτός Πετρούπολης λίγα πράγματα γίνονταν. Οι επαναστάτες κατέλαβαν μια εξουσία την οποία κυριολεκτικά εγκατέλειψαν οι αντίπαλοί τους. Αλλά δεν υπήρξε λαϊκή επανάσταση. Ο Μίεβιλ βεβαίως δεν υποστηρίζει και ότι ήταν μόνο ένα πραξικόπημα.

Ο «μοιραίος» Κερένσκι, προσπαθώντας να παίξει ένα παιχνίδι ισορροπιών, αποξενώθηκε από τους φίλους και τους συμμάχους του. Ο κατά τον συγγραφέα «γεννημένος θεατρίνος», ο Δον Κιχώτης της πολιτικής, δεν θα μπορούσε να εκπροσωπήσει τον αστισμό και δεν τα κατάφερε. Ο Τρότσκι είναι ο μόνος σταθερός υποστηρικτής της Διαρκούς Επανάστασης που σημαίνει υπέρ της άμεσης κατάληψης της εξουσίας από τους μπολσεβίκους, κάτι για το οποίο ο Λένιν αμφιταλαντευόταν. Βεβαίως ο Τρότσκι και η τάση του, οι «μεσραγιόντσυ» (διακτιδικοί η κατά λέξη μετάφραση από τα ρωσικά, συμφιλιωτές ή ενδιάμεσοι σύμφωνα με την πολιτική τους θέση), μπήκαν μόλις το 1918 στο κόμμα. Ο Στάλιν το εκμεταλλεύτηκε αργότερα αυτό.

Σύμφωνα με τον Νικολάι Σουκάνοφ, υπήρχε και μια «γκρίζα μουντζαλιά» που εδοξάσθη κρυπτόμενη, ακολουθώντας το ρεύμα. Αυτή η «μουντζαλιά» άλλες φορές τάχθηκε κατά του Λένιν [...] και άλλες υπέρ του. Το όνομα αυτής της μουντζαλιάς ήταν Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν.

Σύμφωνα με τον σοσιαλιστή συγγραφέα Νικολάι Σουκάνοφ υπήρχε και μια «γκρίζα μουντζαλιά» που εδοξάσθη κρυπτόμενη, ακολουθώντας το ρεύμα. Αυτή η «μουντζαλιά» άλλες φορές τάχθηκε κατά του Λένιν, όταν νόμιζε ότι ο Λένιν βρίσκεται στους χαμένους, και άλλες υπέρ του. Το όνομα αυτής της μουντζαλιάς ήταν Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Στάλιν. Ορισμός του καιροσκόπου που γίνεται ηγέτης αφού χρησιμοποίησε τους πάντες στρέφοντας τον έναν εναντίον του άλλου και λαμβάνοντας θέση υπέρ του νικητή μόνο και πάντα όταν ο νικητής είχε ήδη εδραιωθεί. Για παράδειγμα, ο Στάλιν τον Μάρτιο του ’17 υποστήριξε τη θέση του δεξιού Μενσεβίκου Τσερετέλι για συνένωση των μπολσεβίκων με τους μενσεβίκους, θέση ευρισκόμενη σε ευθεία σύγκρουση με την άποψη του Λένιν. Αλλά και τον Οκτώβριο κατέκρινε τη σκληρή στάση του Λένιν έναντι των Κάμενεφ-Ζηνόφιεβ, οι οποίοι είχαν ταχθεί κατά της άμεσης εξέγερσης. Αυτό δεν τον εμπόδισε την επόμενη της επικράτησης της επανάστασης να υποστηρίξει ότι ήταν πάντα στο πλευρό του Λένιν. Αλλά, όπως μας δείχνει ο Μίεβιλ, ούτε καν ο Λένιν δεν ήταν πάντα «στο πλευρό του Λένιν», μια που έδειχνε συνεχή «ευλυγισία» στην εναλλαγή θέσεων.

Ο Μίεβιλ συμπαθεί την επανάσταση αλλά δεν κρύβει την απογοήτευσή του απ’ αυτήν. Έχουμε εδώ μια πραγματική πρωτότυπη και συναρπαστική περιγραφή της Ρώσικης Επανάστασης, μιας «επανάστασης των τρένων» σύμφωνα με τον συγγραφέα, αλλά κατά τη γνώμη μου μια όχι και τόσο βαθιά προσέγγισή της. Αλλά είπαμε, άλλες είναι οι αρετές αυτού του βιβλίου.

* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗΣ είναι συγγραφέας και διδάκτωρ κοινωνιολογίας.


Απόσπασμα από το βιβλίο

«Καθώς κάθε κατάλοιπο από την κουλτούρα διαλόγου και δημοκρατίας εξανεμίζεται, οι γραφειοκράτες γίνονται οι φύλακες μιας εκ των άνω προς τα κάτω εξέλιξης προς μια τερατωδία που τη βαφτίζουν “σοσιαλισμό”. Και ο Στάλιν, η “γκρίζα μουντζούρα” στην καρδιά του μηχανισμού στήνει τα θεμέλια της εξουσίας του, το ίδιο το κύρος ως πιο ίσου από όλους».


altΟκτώβρης
Η Ιστορία της Ρώσικης Επανάστασης
China Miéville
Μτφρ. Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης
Μεταίχμιο 2017
Σελ. 534, τιμή εκδότη €17,70

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ CHINA MIEVILLE 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Στη σκιά του Στάλιν – Μια παγκόσμια ιστορία του ελληνικού κομμουνισμού» του Νίκου Μαραντζίδη (κριτική)

«Στη σκιά του Στάλιν – Μια παγκόσμια ιστορία του ελληνικού κομμουνισμού» του Νίκου Μαραντζίδη (κριτική)

Για το βιβλίο του Νίκου Μαραντζίδη «Στη σκιά του Στάλιν – Μια παγκόσμια ιστορία του ελληνικού κομμουνισμού» (εκδ. Αλεξάνδρεια). Στην κεντρική εικόνα, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ με τον καθηγητή του ΕΜΠ Γιώργο Μπάφα που δώρισε τον εικονιζόμενο πίνακα στο Κόμμα. 

Γράφει ...

«Μικρή ιστορία της Μεσογείου» του Τζέρεμι Μπλακ (κριτική) – Μια σύντομα επισκόπηση της ιστορίας της «δικής μας θάλασσας»

«Μικρή ιστορία της Μεσογείου» του Τζέρεμι Μπλακ (κριτική) – Μια σύντομα επισκόπηση της ιστορίας της «δικής μας θάλασσας»

Για το βιβλίο του Τζέρεμι Μπλακ «Μικρή ιστορία της Μεσογείου» (μτφρ. Πέτρος Γεωργίου, εκδ. Πατάκη). Κεντρική εικόνα: Freepik.

Γράφει η Λεύκη Σαραντινού

Η Μεσόγειος θάλασσα για πολλούς αιώνες αποτελούσε το κέντρο του κό...

«Ο ελληνικός εμφύλιος: Μνήμες σε πόλεμο και σύγχρονες πολιτικές ταυτότητες» του Ραϋμόνδου Αλβανού (κριτική)

«Ο ελληνικός εμφύλιος: Μνήμες σε πόλεμο και σύγχρονες πολιτικές ταυτότητες» του Ραϋμόνδου Αλβανού (κριτική)

Για το βιβλίο του Ραϋμόνδου Αλβανού «Ο ελληνικός εμφύλιος: Μνήμες σε πόλεμο και σύγχρονες πολιτικές ταυτότητες» (εκδ. Επίκεντρο). Στην κεντρική εικόνα, φωτογραφία από το ντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη «Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος» (1997).

Γράφει ο Γιώργος Σιακαντά...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Το ζοφερό «Σπίτι» του Δημήτρη Καραντζά, στη Στέγη (κριτική)

Το ζοφερό «Σπίτι» του Δημήτρη Καραντζά, στη Στέγη (κριτική)

Την ώρα που το ευρύ τηλεοπτικό κοινό παρακολουθεί με ενδιαφέρον κάποιες εξαιρετικές σειρές του Netflix και της HBO, όμως δεν ενοχλείται καθόλου από τα νέα ελληνικά σήριαλ, που σταθερά θέματά τους έχουν «τη βεντέτα, την τιμή της αδερφής και την κατσίκα του γείτονα» -όπως εύγλωττα είπε σε συνέντευξή του-, ο Δημήτρης Κ...

«Ο Πολωνός» του Τζ.Μ. Κουτσί (προδημοσίευση)

«Ο Πολωνός» του Τζ.Μ. Κουτσί (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Τζ.Μ. Κουτσί [J.M. Coetzee] «Ο Πολωνός» (μτφρ. Χριστίνα Σωτηροπούλου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 4 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

Βίος και Πολιτεία #11: Η Σώτη Τριανταφύλλου, ζωντανά από το «υπόγειο» της Πολιτείας

Βίος και Πολιτεία #11: Η Σώτη Τριανταφύλλου, ζωντανά από το «υπόγειο» της Πολιτείας

Στο 11ο επεισόδιο της σειράς συζητήσεων με ανθρώπους από το χώρο του βιβλίου, με τον Κώστα Κατσουλάρη θα συνομιλήσει η συγγραφέας και ιστορικός Σώτη Τριανταφύλλου, σε μια κουβέντα εφ' όλης της ύλης, από τα παιδικά της χρόνια στην Κυψέλη μέχρι τα νεανικά της χρόνια στη Νέα Υόρκη, τη ζωή της στο Παρίσι, τα ταξίδια της...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ο μάγος» του Κολμ Τόιμπιν (προδημοσίευση)

«Ο μάγος» του Κολμ Τόιμπιν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευσητο από το μυθιστόρημα του Κολμ Τόιμπιν [Colm Tóibín] «Ο μάγος» (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 9 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Λίμπεκ, 1892

Η ορχήστρα έπαιζε το Πρ...

«Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» του Σον Μπίθελ (προδημοσίευση)

«Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» του Σον Μπίθελ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Σον Μπίθελ [Shaun Bythell] «Όσα σκέφτεται ο βιβλιοπώλης σου για σένα» (μτφρ. Μαριάννα Καλέμη) το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 18 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Key Books.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Τύπος τρία

ΕΙΔΟΣ: PARENTE...

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αστυνομικό μυθιστόρημα του Βαγγέλη Μαργιωρή «Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα», το οποίο κυκλοφορεί στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ήρωες, μίξερ, μανταλάκια, σερβιέτες…» Μέσα στο ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Τέσσερα πρόσφατα αστυνομικά μυθιστορήματα ανανεώνουν τις γνωστές υποκατηγορίες της αστυνομικής λογοτεχνίας. «Η σκοτεινή μούσα» του Άρμιν Έρι, «Ο κώδικας του θησαυρού» της Τζάνις Χάλετ, «Θάνατος ενός ταξιδιώτη» του Ντιντιέ Φασέν και «Η στρατηγική του πεκινουά» του Αλέξις Ραβέλο.

Γράφει η Χίλ...

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιλέξαμε και φέτος όχι την εξαντλητική παρουσίαση των νέων εκδόσεων αλλά την στ...

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

Τι κοινό θα μπορούσε να έχει η Έμιλι Μπροντέ [Emily Brontë] με τον Χουάν Ρούλφο [Juan Rulfo] και τον εικονιζόμενο Άρη Αλεξάνδρου; Και οι τρεις τους, όπως και πολλοί ακόμα σημαντικοί συγγραφείς, έγραψαν και εξέδωσαν ένα μόνο μυθιστόρημα στη διάρκεια της ζωής τους, που ωστόσο αρκούσε για να τους καθιερώσει στο λογοτεχ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

22 Σεπτεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ. Επιμέλεια: Κώστας Αγορα

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ