alt

Για τον συγκεντρωτικό τόμο με κείμενα του Αναστάση Βιστωνίτη «Κάτω από την ίδια στέγη» (εκδ. Κίχλη).

Της Άλκηστης Σουλογιάννη

Η κοινότητα των αναγνωστών είχαμε ήδη μια πρώτη επαφή με τα κείμενα του ποιητή, πεζογράφου, δοκιμιογράφου, μεταφραστή Αναστάση Βιστωνίτη, τα οποία παρουσιάζονται τώρα συγκεντρωμένα στον τόμο υπό τον τίτλο Κάτω από την ίδια στέγη, καθώς συναντηθήκαμε με αυτά κατά τη δημοσίευσή τους σε περιοδικές και σε αυτοτελείς εκδόσεις: στην εφημερίδα «Το Βήμα»και στο ΒΗmagazino, στα περιοδικά Ο αναγνώστης και Φρέαρ, στο βιβλίο του Βιστωνίτη Φάσματα φθοράς (1994), ή στον τόμο SANTE: Δεκαπέντε συγγραφείς και ένα μυθικό τσιγάρο (1998), ή ακόμα στο φυλλάδιο της έκθεσης «Amour Amour / Ανδρέας Εμπειρίκος 2001: Εκατό χρόνια από τη γέννησή του» (2001-2002), επίσης στο αγγλόφωνο περιοδικό 91st Meridian, όπως άλλωστε υπενθυμίζουν και σχετικές παρακειμενικές σημειώσεις στο ανά χείρας βιβλίο.

Τα κείμενα αυτά ως σημασιολογικά πεδία με ιδιαίτερη πυκνότητα, όπου έχει αποτυπωθεί ρέων αφηγηματικός όσο και παραστατικός λόγος, ενισχυμένος με την ευρεία χρήση της μεταφοράς, αποτέλεσαν τεκμήρια για την εμπλοκή του Αναστάση Βιστωνίτη στη ροή του γενικού πολιτισμικού (και όχι μόνον) χρόνου.

Τα κείμενα αυτά ως σημασιολογικά πεδία με ιδιαίτερη πυκνότητα, όπου έχει αποτυπωθεί ρέων αφηγηματικός όσο και παραστατικός λόγος, ενισχυμένος με την ευρεία χρήση της μεταφοράς, αποτέλεσαν τεκμήρια για την εμπλοκή του Αναστάση Βιστωνίτη στη ροή του γενικού πολιτισμικού (και όχι μόνον) χρόνου. Τώρα με τη συμμετοχή τους στον τόμο Κάτω από την ίδια στέγη, κατανεμημένα σε πέντε ενότητες υπό τους ειδοποιούς επιμέρους τίτλους «Οι εποχές της στάχτης», «Η κατοικία και η εξορία», «Τόποι, πόλεις, άνθρωποι», «Οι διαδρομές του καφέ», «Ο κόσμος αλλού», (φαίνεται να) παραβιάζουν την περιστασιακή ή συγχρονική διάσταση των συνθηκών της συγγραφής τους, και επομένως προβάλλουν την επιχειρηματολογία του Βιστωνίτη σχετικά με τη διαχείριση ποικίλων ζητημάτων στο πλαίσιο ενός ενιαίου συνόλου σύνθεσης πληροφοριών.

Την είσοδο στο ενιαίο αυτό σύνολο ορίζει προλογικό σημείωμα του συγγραφέα, όπου παρατίθενται στοιχεία σχετικά με την καταγωγή των κειμένων του τόμου, καθώς και με τις προϋποθέσεις σε ό,τι αφορά την οργάνωση της έκδοσης.

Με αυτά τα δεδομένα, ο αποδέκτης του βιβλίου έχει στη διάθεσή του αφορμές για ελεύθερη περιήγηση στον χρόνο και στον χώρο, καθώς διασχίζει κειμενικά τοπία με ποικίλα θεματικά μοτίβα, όπως:

  • Η εμπλοκή του ανθρώπου στη γενική ιστορία, στην εφαρμοσμένη πολιτική, στους διαύλους κινητικότητας των ιδεών, στην πολιτισμική αγορά.
  • Ιστορικοπολιτικές, οικονομικές, πολιτισμικές σχέσεις Βορρά-Νότου ή/και Δύσης-Ανατολής.
  • Εστίες εγκατάστασης του ανθρώπου ως τεκμήρια ιστορικής κληρονομιάς/παράδοσης, και ως προϊόντα τόσο επιλεκτικής συμπεριφοράς όσο και βίαιου εκπατρισμού.
  • Η σχέση του χρόνου και του τόπου.
  • Η σχέση του αστικού και του φυσικού περιβάλλοντος.
  • Ο χρόνος και η μνήμη με ατομικό και με γενικό περιεχόμενο.
  • Ο άνθρωπος και οι κοινωνικές δομές.
  • Ο δημιουργός ως ατομική και ως κοινωνική οντότητα, ή ο δημιουργός και ο φυσικός/κοινωνικός άνθρωπος.
  • Η σχέση μύθου και πραγματικότητας.
  • Οι ποικίλες εκφάνσεις της τέχνης, πρωτίστως η τέχνη του λόγου.
  • Η σχέση ζωής και θανάτου.
  • Το ευρύ φάσμα συναισθημάτων και γενικότερων φαινομένων συμπεριφοράς του εσωτερικού και του κοινωνικού ανθρώπου μέσα σε ποικίλα περιβάλλοντα κατά τη ροή του προσωπικού και του γενικού χρόνου.
  • Η δημιουργική πρόσληψη σε ό,τι αφορά τόπους και τοπία της αντικειμενικής πραγματικότητας ως σήματα της προσωπικής/ατομικής μυθολογίας.
  • Τοπόσημα με ατομικό και με κοινωνικό αντίκρισμα ενδιαφέροντος.
  • Βιωματική και δημιουργική πρόσληψη κοινωνικών και φυσικών φαινομένων.

Στο ποικιλόμορφο αυτό θεματικό πλαίσιο εντοπίζονται να διασταυρώνουν πολλαπλώς τις διαδρομές τους φυσικά πρόσωπα που έρχονται από τον χωροχρόνο της πολιτικής ιστορίας (από τον ρωμαίο αυτοκράτορα του πρώτου μ.Χ. αιώνα Τίτο Φλάβιο Βεσπασιανό και τη φορολογική πολιτική του μέχρι τους ιστορικοπολιτικούς παράγοντες του 20ού αιώνα), από τις περιοχές της επιστήμης (φιλοσοφία, ψυχολογία, φυσική, οικονομία), κυρίως πρόσωπα από το ευρύτατο φάσμα της τέχνης του δημιουργικού και του κριτικού λόγου (από τον Δάντη μέχρι τους εκπροσώπους της πολύμορφης δημιουργίας του 20ού αιώνα), επίσης πρόσωπα από το ωσαύτως ευρύτατο φάσμα των παραστατικών τεχνών (μουσική, θέατρο, εικαστικά από την Αναγέννηση μέχρι τη σύγχρονη παραγωγή, όπου και ο κινηματογράφος), αλλά και πρόσωπα από τον καθημερινό, κοινωνικό και προσωπικό βίο (οι αδελφοί Αντώνιος, Νικόλαος και Ιάσων Λουμίδης, ο παππούς Απόστολος και η γιαγιά Ανθούλα).

Η θέση των προσώπων αυτών μέσα σε έναν ευρύ ορίζοντα σημασιολογικών και αισθητικών γεγονότων ενισχύεται από την παρουσία προσωπείων με ιδιαίτερη μυθική διάσταση προερχόμενων από σημαντικά προϊόντα της τέχνης (λογοτεχνία, μουσική: ο Βέρθερος, η Άννα Καρένινα, η Μαργαρίτα Γκωτιέ, η Κάρμεν, η Έμμα Μποβαρύ, ο Μάριος και η Τιτίκα).

Ακριβώς αυτή η σύνθεση προσώπων και προσωπείων με όσα μεταφέρουν στον κειμενικό κόσμο ως μια πλούσια πινακοθήκη γραμματικών εικόνων, προσκαλεί σε ιδιαίτερες διαδρομές μέσα από ποικίλες ατραπούς κατά την πρόσληψη και εκτίμηση των πληροφοριών που παρέχει η έκδοση, σύμφωνα με τις βιωματικές και γνωστικές αποσκευές που έχει καθένας αναγνώστης στη διάθεσή του.

Ακριβώς αυτή η σύνθεση προσώπων και προσωπείων με όσα μεταφέρουν στον κειμενικό κόσμο ως μια πλούσια πινακοθήκη γραμματικών εικόνων, προσκαλεί σε ιδιαίτερες διαδρομές μέσα από ποικίλες ατραπούς κατά την πρόσληψη και εκτίμηση των πληροφοριών που παρέχει η έκδοση, σύμφωνα με τις βιωματικές και γνωστικές αποσκευές που έχει καθένας αναγνώστης στη διάθεσή του. Και μάλιστα αν αυτή η σύνθεση συνδυαστεί με ιδιαιτέρως γοητευτικά τοπόσημα, όπως: το Καφέ Florian στη Βενετία, το Καφέ La Closerie des Lilas στο Παρίσι, το Καφέ Central στη Βιέννη, το Καφέ Gijon στη Μαδρίτη ή το Καφέ Λουμίδη στην Αθήνα, ακόμα η Alexanderplatz στο Βερολίνο, επίσης το Μπλε Σπίτι / Μουσείο της Φρίντα Κάλο και το σπίτι του Εμίλιο Φερνάντες στα προάστια της Πόλης του Μεξικού.

Μεγαλύτερο πάντως ενδιαφέρον προκαλεί η συγκριτική αντιμετώπιση των θεματικών δεδομένων της σύνθεσης του βιβλίου σε συγχρονική ή/και σε διαχρονική διάσταση, αλλά και με διαγνωσιακή αντίληψη (για να παραπέμψω και στον Γιάννη Ξενάκη), αφού π.χ. ο (εντοπιζόμενος στο κείμενο «Ένα κίτρινο σύννεφο») φυσικός Ρόμπερτ Όππενχαϊμερ οδηγεί ευθέως (και) στην όπερα Doctor Atomic του σπουδαίου σύγχρονου (γεννημένου το 1947) Αμερικανού συνθέτη Τζων Άνταμς, εκ των σημαντικότερων εκπροσώπων της αμερικανικής (και όχι μόνον) πρωτοπορίας.

Είναι σαφές ότι το εν λόγω βιβλίο αντιπροσωπεύει για την ευρύτερη κοινότητα των αναγνωστών μια επιτομή πληροφοριών με γενικό ενδιαφέρον που εξασφαλίζει ένας σύνθετος με ποικίλες θεματικές περιοχές αλλά και με ενιαία δομή κειμενικός κόσμος. Με τον τρόπο αυτόν οδηγούμαστε και στην πρόσληψη των συνδηλώσεων του τίτλου του βιβλίου κάτω από την κυριολεκτική διατύπωση αυτού. Ο τίτλος Κάτω από την ίδια στέγη, προερχόμενος από κείμενο της ενότητας «Η κατοικία και η εξορία», αναγνωρίζεται να έχει αναβαθμιστεί σε προληπτική αναφορά για τον συνδυασμό, τη συσχέτιση, τη γειτνίαση, την αντιστικτική τακτοποίηση των σημαινομένων της έκδοσης.

* Η ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΣΟΥΛΟΓΙΑΝΝΗ είναι διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και κριτικός βιβλίου.


Απόσπασμα από το βιβλίο

«Τις ήσυχες χειμωνιάτικες μέρες, όταν στη Βενετία πέφτει η αυλαία των εποχών, όταν φυσάει, όταν η acqua alta στέλνει τους ντόπιους στα σπίτια τους […], το Florian σού λέει την ιστορία του με υπόκρουση τον ρυθμό της βροχής, […].

Αναρωτιέσαι: σε τίνος καρέκλα ή κυρίως σε τίνος γωνιά ή τραπέζι κάθομαι και πίνω τον εσπρέσο μου; Ποιά μέρα, τί ώρα ακριβώς και σε ποιό τραπέζι έπαιρνε το πρωινό του ο Σταντάλ όταν πληροφορήθηκε την ήττα του Ναπολέοντα στη μάχη του Βατερλώ; Ίσως όμως εδώ να καθόταν ο Ρουσσώ – ή ο Σατωμπριάν;

Και ο Αλφρέ ντε Μυσσέ; Οι αδελφοί Γκονκούρ; Η Γεωργία Σάνδη; Η Κολέτ; Η τελευταία να είχε άραγε μαζί της κάποια από τις γάτες της σε τούτη την πόλη που είναι γεμάτη από αυτά τα ανεξάρτητα και μυστηριώδη αιλουροειδή; Όποτε τα βλέπω να περνούν με την ουρά ανασηκωμένη μπροστά στα κανάλια ή κάτω από τα υπόστεγα, θυμούμαι τον Πωλ Μοράν: “Οι γάτες είναι τα γεράκια της Βενετίας”».


 

altΚάτω από την ίδια στέγη
Αναστάσης Βιστωνίτης
Κίχλη 2017
Σελ. 488, τιμή εκδότη €14,50

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Διαβάζοντας τον Κλάουζεβιτς σήμερα: Γιατί γίνονται πόλεμοι; Είναι ο συμβατικός πόλεμος σε αποδρομή;

Διαβάζοντας τον Κλάουζεβιτς σήμερα: Γιατί γίνονται πόλεμοι; Είναι ο συμβατικός πόλεμος σε αποδρομή;

Τρία άκρως κατατοπιστικά βιβλία για τη σημερινή έννοια του πολέμου και η σύνδεσή τους με τις βασικές θεωρίες του Καρλ Φίλιππ Γκότλιμπ φον Κλάουζεβιτς [Carl Philipp Gottlieb von Clausewitz] που υπήρξε ο βασικός διαμορφωτής της νεωτερικής επιστήμης του πολέμου. Κεντρική εικόνα: Προσωπογραφία του Κλάουζεβιτς από τ...

«Η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων: Η πρόκληση της ανθεκτικότητας» του Γιώργου Ανδρέου (κριτική)

«Η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων: Η πρόκληση της ανθεκτικότητας» του Γιώργου Ανδρέου (κριτική)

Για το βιβλίο του Γιώργου Ανδρέου «Η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων: Η πρόκληση της ανθεκτικότητας» (εκδόσεις Κριτική), Kεντρική εικόνα: ©Unsplash. 

Γράφει ο Αλέκος Κρητικός 

Στο βιβλίο του ...

«Συγκριτική θρησκειολογία» του Έρικ Τζ. Σαρπ (κριτική) – Αναζητώντας τη ρίζα των θρησκειών

«Συγκριτική θρησκειολογία» του Έρικ Τζ. Σαρπ (κριτική) – Αναζητώντας τη ρίζα των θρησκειών

Για το βιβλίο «Συγκριτική θρησκειολογία» του Έρικ Τζ. Σαρπ (μτφρ. Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος, εκδ. Άρτος Ζωής). Κεντρική εικόνα: Οι «Τέσσερις Ευαγγελιστές», πίνακας του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς. 

Γράφει ο Μύρων Ζαχαράκης

Αν αναλογισθεί κανείς πόσο μεγ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Η συντακτική ομάδα των New York Times ξεχώρισε τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2023, επιλέγοντας πέντε έργα μυθοπλασίας και πέντε δοκίμια. Στην κεντρική εικόνα, η Ζέιντι Σμιθ [Zadie Smith], συγγραφέας του «The fraud», το οποίο αναφέρεται στη λίστα ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα μυθιστορήματα του έτους που ...

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Με ανακοίνωσή της η Εταιρεία Συγγραφέων αποχαιρετά των δύο φορές Πρόεδρό της Βασίλη Βασιλικό και ανακοινώνει ότι η Ημέρα Ποίησης 2024 θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του ανθρώπου που εισηγήθηκε στην UNESCO την 21 Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

...
Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Ακολουθεί επιμνημόσυνο κείμενο του Αλέξη Ζήρα, πρώην Προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων, για τον Βασίλη Βασιλικό.

Ένας αποχαιρετισμός στον Βασίλη Βασιλικό

Για πολλά χρόνια, τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1970 ως το κλείσιμο...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από βιβλίο του Δημοσθένη Δαββέτα «Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» (Επίμετρο: Μάνος Στεφανίδης) το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Γιώργου Παναγή «Χωριό Ποτέμκιν», που κυκλοφορεί στις 28 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Τόπος. [Η έκφραση «Χωριό Ποτέµκιν» (ρωσικά: по­тёмкинские деревни) περιγράφει ένα κατασκεύασµα που έχει στόχο να αποκρύψει την αλήθεια ή να εξωραΐσει µια κατάσταση].

Επιμέλεια:...

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άνα Βούτσκοβιτς [Ana Vučković] «Ο Γιουγκοσλάβος» (μτφρ. Απόστολος Θηβαίος), το οποίο κυκλοφορεί αρχές Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η ΜΠΑΝΑΝΑ

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Τα δέκα καλύτερα βιβλία του 2023 σύμφωνα με τους New York Times

Η συντακτική ομάδα των New York Times ξεχώρισε τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2023, επιλέγοντας πέντε έργα μυθοπλασίας και πέντε δοκίμια. Στην κεντρική εικόνα, η Ζέιντι Σμιθ [Zadie Smith], συγγραφέας του «The fraud», το οποίο αναφέρεται στη λίστα ως ένα από τα πέντε σημαντικότερα μυθιστορήματα του έτους που ...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ