alt

Για την τριλογία του Χρήστου Μεράντζα «Ο αντεστραμμένος Διόνυσος – Σχεδίασμα μιας σωματοθεωρίας αλγαισθητικού αυτοκαταναγκασμού», «Αναχωρά(-η)ση – Μορφές ετερότητας στον βυζαντινό πολιτισμό» και «Φωτεινή Κρυπτότητα – Ερμηνευτικές προσεγγίσεις στην εννοιολόγηση του απερίγραπτου θεού, της ουτοπικής πόλης και του θανάτου στον βυζαντινό πολιτισμό» (εκδ. Σμίλη).

Της Brigitte Pitarakis

Τα τρία βιβλία του Χρήστου Μεράντζα θα πρέπει να τα διαβάσει κανείς σε μια συνέχεια χρονική από το παλαιότερο προς το νεότερο. Και τα τρία κομίζουν αναμφίβολα μια νέα φρεσκάδα στην προσέγγιση του βυζαντινού πολιτισμού. Είναι, επίσης, τα τεκμήρια ενός παθιασμένου και συναρπαστικού δρομολογίου μέσα από το οποίο ο συγγραφέας συλλέγει την ποίηση της ζωής. Μεταξύ του πλήθους των προσωπικών του ενδιαφερόντων, ο Χρήστος Μεράντζας δεν παρέλειψε να διαβάσει τις γραπτές πηγές του βυζαντινού πολιτισμού εις βάθος. Η διανοητική του διαύγεια τον οδήγησε σε μια ώσμωση με το κεντρικό θέμα της τριλογίας του: τη σχέση αισθητού και νοητού.

Μετά από πλήθος επισκέψεων στην Πόλη, εστίασε το ενδιαφέρον του στις μεταβυζαντινές απεικονίσεις υφασμάτων με οθωμανικό διάκοσμο στα μνημεία της Ηπείρου. Δίχως την αισθητική εμπειρία των μνημείων της Πόλης, τη συναίσθηση της πολιτισμικής της ταυτότητας, τον αέρα του Βοσπόρου, ίσως να μην μπορούσε να εντρυφήσει στα θέματα που αφορούν στην ουσία της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Το αντικείμενο της έρευνάς μου, που επικεντρώνεται στη μελέτη των αντικειμένων, με καθοδήγησε να ενδιαφερθώ για την υλική υπόσταση των πραγμάτων και σε ό,τι είναι ορατό στις αισθήσεις, ενώ ο Χρήστος Μεράντζας στράφηκε προς τον άυλο κόσμο του υπερβατικού. Εγώ έχω μια πρακτική προσέγγιση, ενώ εκείνος μια θεωρητική. Ωστόσο, οι δύο προσεγγίσεις και οπτικές διασταυρώθηκαν με επιτυχία σε πολλές περιπτώσεις. Η τελευταία χρονικά υπήρξε η κοινή μας ανακοίνωση στο συμπόσιο με τον τίτλο Life Is Short, Art Long: The Art of Healingin Byzantium, που οργάνωσα στο Μουσείο του Πέρα, στην Κωνσταντινούπολη, το 2015. Η πρόθεσή μας ήταν να αναδειχθεί η αντιπαράθεση της μελωδίας του παραδείσου με τη δαιμονική κακοφωνία. Η δαιμονική παρεμβατική παρουσία που ταλανίζει τους αναχωρητές και τους σαλούς αγίους είναι ένα από τα βασικά θέματα της τριλογίας.

Η Κωνσταντινούπολη, πρωτεύουσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ή ιδανική ουτοπική πόλη, βρίσκεται στο επίκεντρο των δύο πρώτων κεφαλαίων του τελευταίου βιβλίου της τριλογίας (αναφέρομαι στη Φωτεινή Κρυπτότητα). Το αυτοκρατορικό και κοσμοπολίτικο συναίσθημα που εκπηγάζει σταθερά από αυτή την πόλη άσκησε αναμφίβολα σημαντική επιρροή στην καλλιέργεια της σκέψης του Χρήστου Μεράντζα, ο οποίος, μετά από πλήθος επισκέψεων στην Πόλη, εστίασε το ενδιαφέρον του στις μεταβυζαντινές απεικονίσεις υφασμάτων με οθωμανικό διάκοσμο στα μνημεία της Ηπείρου. Δίχως την αισθητική εμπειρία των μνημείων της Πόλης, τη συναίσθηση της πολιτισμικής της ταυτότητας, τον αέρα του Βοσπόρου, ίσως να μην μπορούσε να εντρυφήσει στα θέματα που αφορούν στην ουσία της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Η ποίηση του Σεφέρη μεταφέρει τη συμπόρευση και πύκνωση της ελληνικής κλασικής παράδοσης με τη χριστιανική παράδοση και είναι ακριβώς αυτό που χαρακτηρίζει τον βυζαντινό κόσμο, όπως αυτός αναδύεται μέσα από την τριλογία του Χρήστου Μεράντζα. Και τα τρία βιβλία είναι εντελώς διαφορετικά, με ελκυστικά δρομολόγια μεταξύ τους που στην κλιμάκωσή τους συμβάλλουν στη συνάντηση του Διονύσου με τον Άδη. Η ανάδειξη των θεμάτων που είναι αγαπητά στον συγγραφέα, μέσα από τα τρία βιβλία, τον οδηγούν να αναπτύξει έναν θεωρητικό προβληματισμό για το ανθρώπινο σώμα: το ζων σώμα, το απονεκρωθέν σώμα, το σωζόμενο σώμα. Αυτές οι τρεις καταστάσεις ή τρεις στιγμές της ιστορίας της σωτηρίας, εάν δούμε τα πράγματα από τη θεολογική σκοπιά, μας οδηγούν αναπόφευκτα να εξερευνήσουμε τη σχέση με την αιωνιότητα και ακριβώς εδώ φαίνεται πως αυτό είναι ένα από τα βασικά ερμηνευτικά ζητούμενα εντός των τριών βιβλίων.

Ο Χρήστος Μεράντζας επιδεικνύει μια βαθιά κατάρτιση στην αρχαιολογία και την ιστορία της τέχνης. Όμως στα βιβλία του δεν είναι το εικονογραφικό υλικό που τον συγκινεί. Τον προσελκύει η ουσία εκείνου του πράγματος που συμβάλλει στη δημιουργία των εικόνων. Οι πηγές του είναι κατεξοχήν τα κείμενα. Επανεξετάζει τα αγιολογικά κείμενα, τους Καππαδόκες Πατέρες, τους θεολόγους μέσα από μια ανθρωπολογική σκοπιά που συνδυάζει, επίσης, και τη φιλοσοφική οπτική. Ο τρόπος προσέγγισης του υλικού τού επιτρέπει έτσι να αναπτύξει μια θεωρητική σκευή για τα θέματα που απασχολούν τους ιστορικούς της βυζαντινής τέχνης ήδη από τα τέλη του 19ου αι.

Η αισθητική αποτίμηση της δυναμικής του φωτός οδήγησε τον Χρήστο Μεράντζα να προσεγγίσει μια πληθώρα θεμάτων που αφορούν τόσο στην αντίληψη του κάλλους στον βυζαντινό πολιτισμό, σε σύγκριση με τον κανόνα των κλασικών αναλογιών της αρχαιότητας, όσο και στη θεωρία της εικόνας, διασχίζοντας επίσης την αντίληψη του χρόνου και της κοσμικής αρμονίας στον βυζαντινό θρησκευτικό χώρο.

Ένας από τους πρώτους συγγραφείς που επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στη Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη, το κόσμημα του Θεοδώρου Μετοχίτη, μια από τις πλέον σημαντικές πολιτικές φυσιογνωμίες της εποχής των Παλαιολόγων, υπήρξε ο Nikodim Kondakov, ο οποίος στα 1880, ενάντια στο περιφρονητικό βλέμμα των συγχρόνων του, τόνισε την καταλυτική επίδραση της βυζαντινής ζωγραφικής στην ιταλική τέχνη των Duccio και Giotto. Η Μονή της Χώρας βρίσκεται, επίσης, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του συγγραφέα μας, όχι βέβαια για την τεχνοτροπία της ζωγραφικής της ή των ψηφιδωτών της ή και της οργάνωσης του εικονογραφικού της προγράμματος, αλλά υπό την προοπτική της σχέσης της με την πλατωνική έννοια της χώρας.

Η αισθητική αποτίμηση της δυναμικής του φωτός οδήγησε τον Χρήστο Μεράντζα να προσεγγίσει μια πληθώρα θεμάτων που αφορούν τόσο στην αντίληψη του κάλλους στον βυζαντινό πολιτισμό, σε σύγκριση με τον κανόνα των κλασικών αναλογιών της αρχαιότητας, όσο και στη θεωρία της εικόνας, διασχίζοντας επίσης την αντίληψη του χρόνου και της κοσμικής αρμονίας στον βυζαντινό θρησκευτικό χώρο. Οι αναπαραστάσεις πάνω στις οποίες αναπτύσσει τον θεωρητικό του στοχασμό δεν είναι αυτές της εντοίχιας θρησκευτικής ζωγραφικής, αλλά οι νοητές εικόνες που προηγούνται της δημιουργίας των παραστατικών δεδομένων.

Ο συγγραφέας μας αναστοχάζεται τον βυζαντινό πολιτισμό, απογυμνώνοντάς τον από την ιστορικότητά του για να αναδείξει τα οικουμενικά και αχρονικά στοιχεία που τον συγκροτούν. Η έννοια της ετερότητας στο Βυζάντιο, θεματική του δευτέρου βιβλίου της τριλογίας, καταδεικνύει τον καινοτόμο και πρωτοποριακό χαρακτήρα της προσέγγισής του. Το εν λόγω θέμα αναδείχθηκε σήμερα σε ένα θέμα του συρμού, όπως και αυτό περί της αισθητικότητας, και ειδικότερα το ζήτημα της «οπτικής» ανάγνωσης της εικόνας, αναφορικά με τη λειτουργία του οπτικού ερεθίσματος στην πρόσληψη του κόσμου.

Στην προσέγγισή του για το πώς έβλεπαν οι βυζαντινοί τις διαφορετικές εθνότητες, ο συγγραφέας μάς εισάγει στους τρόπους διαμόρφωσης της δαιμονικής ταυτότητας. Ο δαίμονας έλαβε έτσι τα χαρακτηριστικά ενός Αιθίοπα με μελαμψό δέρμα. Ο πολυμορφισμός των δαιμόνων τούς οδήγησε, επίσης, να αναζητήσουν κατοικία εντός των ειδωλολατρικών αγαλμάτων. Ο συγγραφέας παραθέτει ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα του 5ου αιώνα από τον Βίο του αγίου Πορφυρίου Γάζας, όπως μας το διασώζει ο Μάρκος Διάκονος, όπου χάρη στην παρέμβαση του Αληθινού Σταυρού το άγαλμα της Αφροδίτης μετασχηματίζεται σε ένα προστατευτικό όπλο του χριστιανισμού ενάντια στους ειδωλολάτρες.

alt
Από την έκθεση «Life is Short, Art Long: The Art of Healing in Byzantium» στο Μουσείο Pera της Κωνσταντινούπολης, το 2015.

Στο αποκορύφωμα της μη πολιτισμένης συμπεριφοράς τους, οι σαλοί άγιοι ολοκληρώνουν τον κύκλο της επίγειας και αμαρτωλής τους ζωής εντός μιας θεραπευτικής διαδικασίας. Η τρέλα λειτουργεί εδώ ως μέσο αντίστασης στο σωματικό και ψυχικό άλγος.

Ο αναστοχασμός για τον άλλο τον οδηγεί, επίσης, σε ένα ιδιαίτερα αγαπητό του θέμα, που αφορά στον ασκητικό βίο, είτε πρόκειται για τους αναχωρητές της ερήμου είτε για τους εν Χριστώ σαλούς αγίους που κυκλοφορούν σε αστικό περιβάλλον. Στο αποκορύφωμα της μη πολιτισμένης συμπεριφοράς τους, οι σαλοί άγιοι ολοκληρώνουν τον κύκλο της επίγειας και αμαρτωλής τους ζωής εντός μιας θεραπευτικής διαδικασίας. Η τρέλα λειτουργεί εδώ ως μέσο αντίστασης στο σωματικό και ψυχικό άλγος.

Η αναζήτηση για τον άλλο μεταφέρει εντός της εκείνη του θείου το οποίο κρύβεται μέσα στην αντίθεση φωτεινότητας και σκοτεινότητας (βλ. Φωτεινή Κρυπτότητα). Ο συγγραφέας τρέφεται εδώ από το σύμπαν του Ψευδο-Διονυσίου του Αρεοπαγίτη. Σε ό,τι αφορά στη μετάδοση της παράδοσης αυτού του κειμένου και της φήμης του εντός του μυστικιστικού ρεύματος την περίοδο των Παλαιολόγων, αξίζει να αναφερθεί εν συντομία πως κατά το ταξίδι του στο Παρίσι ο Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος, τον Ιούνιο του 1400, όπου ήρθε να ζητήσει βοήθεια από τον Κάρολο τον ΣΤ΄ μπροστά στην επερχόμενη προέλαση των Οθωμανών, απέστειλε ως δώρο στο αββαείο του Αγίου Διονυσίου, διά του πρεσβευτή του και λογίου Μανουήλ Χρυσολωρά, το διάσημο χειρόγραφο των έργων του Ψευδο-Διονυσίου του Αρεοπαγίτη με μια ολοσέλιδη μικρογραφία του συγγραφέα. Το χειρόγραφο φυλάσσεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου.

alt
Ο Χρήστος Μεράντζας είναι επιστημονικά
υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος
«Το "Εικονικό Μουσείο": Καταγραφή, μελέτη
και ψηφιοποίηση του πολιτιστικού αποθέματος
της μουσειακής συλλογής γλυπτών του
Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης "Θεόδωρος
Παπαγιάννης" στο Ελληνικό Ιωαννίνων
(Δήμος Βορείων Τζουμέρκων)».


Καταλήγουμε να συμφωνήσουμε ότι η κοσμοαντίληψη του Αρεοπαγίτη βρίσκει την υλική της αποτύπωση στο οικοδόμημα της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Όμως, στο πρώτο κεφάλαιο της Φωτεινής Κρυπτότητας ο συγγραφέας μάς επαναφέρει στις απαρχές της ίδρυσης της Νέας Ρώμης από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Στη Νέα Ρώμη εντοπίζουμε μια μεταφορά των βασικών ρωμαϊκών θεσμών. Ο Ιππόδρομος με τον ηλιακό του συμβολισμό συνδέεται με οργανικό τρόπο με το συγκρότημα του αυτοκρατορικού παλατιού. Αλλά η Νέα Ρώμη θα καταστεί απόλυτα αυθεντική. Η γεωγραφική της θέση θα επιτρέψει στον Κωνσταντίνο να ανοίξει τον δρόμο για την πνευματικότητα των αναχωρητών στην έρημο και να οικοδομήσει μια καινούργια μνήμη γύρω από τα λείψανα των μαρτύρων. Ο θάνατος αποκτά μια καινούργια διάσταση στην καρδιά του αστικού τοπίου, λειτουργώντας ως μια συνεχής υπενθύμιση της υπόσχεσης της σωτηρίας.

Η θεωρία της εικόνας, η σχέση της εικόνας με το πρότυπό της είναι, επίσης, πολύ αγαπητά θέματα στον συγγραφέα μας, τα οποία προσεγγίζει μέσα από την οπτική των θεωρητικών του νεοπλατωνισμού. Η προσέγγιση που ο Χρήστος Μεράντζας προτείνει έχει το χάρισμα να αποδομεί την πειθάρχηση της βυζαντινολογίας, με την εισαγωγή μιας σύγχρονης προβληματικής στην ανάγνωση του βυζαντινού πολιτισμού. Ταυτοχρόνως, τα έργα σύγχρονης τέχνης του Δημήτρη Μεράντζα και στα τρία εξώφυλλα μας ωθούν να ξανασκεφτούμε την προβληματική των τριών βιβλίων και μας προσκαλούν να ξαναδιαβάσουμε το Βυζάντιο με μια φρέσκια ματιά.

Ο λιθοβολισμός, που είναι το θέμα στο εξώφυλλο του δευτέρου στη σειρά βιβλίου της τριλογίας, με ώθησε να σκεφτώ, για παράδειγμα, ένα πολύ γνωστό χωρίο από τον Βίο του νεοπυθαγόρειου φιλοσόφου από τα Τύανα, τη βιογραφία του οποίου συνέταξε ο Φιλόστρατος. Έχοντας κληθεί στην Έφεσο για να αποτρέψει τη μάστιγα της πανώλης, ο Απολλώνιος οδηγεί το πλήθος στο αμφιθέατρο όπου και βρισκόταν ένας αλλοδαπός ζητιάνος. Καλεί το πλήθος να λιθοβολήσει αυτόν τον άνδρα ως εχθρό του θεού. Οι κάτοικοι της Εφέσου αναγνωρίζουν σε αυτόν τον άνδρα τον δαίμονα και τον θάβουν κάτω από τις πέτρες. Εν συνεχεία ο Απολλώνιος τους καλεί να ανασύρουν τις πέτρες. Προς μεγάλη τους έκπληξη διαπιστώνουν πως ο ζητιάνος είχε εξαφανιστεί και στη θέση του βρισκόταν ένας μεγάλος άγριος σκύλος με το στόμα γεμάτο αφρούς όπως τα λυσσασμένα σκυλιά. Σε αυτή τη θέση υψώθηκε ένα άγαλμα του Ηρακλή. Ιδού μια ενδιαφέρουσα μαρτυρία για τα κίνητρα της καλλιτεχνικής παραγωγής και για τη διαχρονικότητα των θεμάτων που αναδεικνύει ο συγγραφέας μας.

Τέλος, ένα μικρό απόσπασμα συνέντευξης του μόλις πρόσφατα εκλιπόντος Γάλλου φιλοσόφου Michel Serres, ιδιαίτερα αγαπητού στις εκδόσεις Σμίλη, συμπυκνώνει με τον πιο δόκιμο τρόπο την αγωνία του συγγραφέα μας να προσεγγίσει την αλήθεια των πραγμάτων:

«Η επικαιρότητα, είναι το νερό που ρέει μπροστά στα μάτια μας, αλλά η φιλοσοφία μάς βοηθά να ανυψωθούμε σε τέτοιο βαθμό ώστε να γνωρίσουμε τι είναι πραγματικά ο Σηκουάνας».

* H BRIGITTE PITARAKIS είναι ερευνήτρια του βυζαντινού πολιτισμού στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών της Γαλλίας (CNRS).


altΦωτεινή Κρυπτότητα
Ερμηνευτικές προσεγγίσεις στην εννοιολόγηση του απερίγραπτου θεού,
της ουτοπικής πόλης και του θανάτου στον Bυζαντινό πολιτισμό
Χρήστος Μεράντζας
Σμίλη 2018
Σελ. 348, τιμή εκδότη €20,00

alt

 

 

altΑναχωρά(-η)ση
Μορφές ετερότητας στον Bυζαντινό πολιτισμό
Χρήστος Μεράντζας
Σμίλη 2014
Σελ. 264, τιμή εκδότη €17,91

alt

 

 

 

altΟ αντεστραμμένος Διόνυσος
Σχεδίασμα μιας σωματοθεωρίας αλγαισθητικού Αυτοκαταναγκασμού
Χρήστος Μεράντζας
Σμίλη 2011
Σελ. 578, τιμή εκδότη €27,00

alt 

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΡΑΝΤΖΑ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Μια ανέφικτη ανάσταση» του Παναγιώτη Θωμά (κριτική) – Πλησιάζοντας τον Κάφκα μέσω του Ν. Γ. Πεντζίκη

«Μια ανέφικτη ανάσταση» του Παναγιώτη Θωμά (κριτική) – Πλησιάζοντας τον Κάφκα μέσω του Ν. Γ. Πεντζίκη

Για το δοκίμιο του Παναγιώτη Θωμά «Μια ανέφικτη ανάσταση - Σχόλιο στη Μεταμόρφωση του Φραντς Κάφκα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.

Γράφει ο Μύρων Ζαχαράκης

Ο νεαρός Γκρέγκορ Σάμσα, περιοδεύων εμπορικός αντιπρόσωπος...

«Πίνοντας καφέ με τον Αριστοτέλη», των Θανάση Λάλα και Βασίλειου Μπετσάκου – Διαφωτιστικές συναντήσεις με τον φιλόσοφο

«Πίνοντας καφέ με τον Αριστοτέλη», των Θανάση Λάλα και Βασίλειου Μπετσάκου – Διαφωτιστικές συναντήσεις με τον φιλόσοφο

Για το βιβλίο «Πίνοντας καφέ με τον Αριστοτέλη – Τον φιλόσοφο της αρετής και της ευδαιμονίας μέσα στην πόλη», των Θανάση Λάλα και Βασίλειου Μπετσάκου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός. 

Γράφει ο Βασίλης Πανόπουλος

...
Γαλιλαίος και Νεύτων, οι επιστήμονες που διαμόρφωσαν τον σύγχρονο κόσμο

Γαλιλαίος και Νεύτων, οι επιστήμονες που διαμόρφωσαν τον σύγχρονο κόσμο

Δυο μελέτες που εξετάζουν τη διαμόρφωση της σύγχρονης επιστήμης, χάρη στη συμβολή του Γαλιλαίου και του Νεύτωνα. Πρόκειται για τα δοκίμια «Γαλιλαίος» (μτφρ. Τάσος Κυπριανίδης, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), του Στίλμαν Ντρέικ [Stillman Drake] και «Η συγκρότηση της σύγχρονης επιστήμης» (μτφρ. Κρινιώ Ζήση, Πανεπιστ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Πέθανε ο Τομ Ρόμπινς, «ο πιο επικίνδυνος συγγραφέας στον κόσμο»

Πέθανε ο Τομ Ρόμπινς, «ο πιο επικίνδυνος συγγραφέας στον κόσμο»

Σε ηλικία 92 ετών, πέθανε ο Τομ Ρόμπινς [Tom Robbins], γνωστός για τα χιουμοριστικά μυθιστορήματά του, επηρεασμένα από το κλίμα της αμερικανικής αντικουλτούρας των '60s. Τα βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αίολος.

Επιμέλεια: Book Press

...
«Σωματογραφία» της Εύας Στάμου (κριτική) – Πορτρέτα γυναικών σε κίνηση

«Σωματογραφία» της Εύας Στάμου (κριτική) – Πορτρέτα γυναικών σε κίνηση

Για το μυθιστόρημα της Εύας Στάμου «Σωματογραφία», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός. 

Γράφει η Ντόρα Τσιμπούκη

To πρόσφατο βιβλίο της Εύα...

«Θέλω να δω τον Πάπα» – Η 85χρονη οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, επίκαιρη και απολαυστική

«Θέλω να δω τον Πάπα» – Η 85χρονη οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, επίκαιρη και απολαυστική

Για την οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη «Θέλω να δω τον Πάπα!», σε μουσική διεύθυνση Νίκου Βασιλείου και σκηνοθεσία Νατάσας Τριανταφύλλη, η οποία παρουσιάζεται στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής μέχρι και τις 16 Φεβρουαρίου.

Γράφει η Έλενα Χουζούρη

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

«Απάρνηση» του Άρη Μαραγκόπουλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπασμάτων από το μυθιστόρημα του Άρη Μαραγκόπουλου «Απάρνηση», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Τόπος.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιφάνεια Ι
(Ο Νικόλας δεν είναι πια εδώ)

...
«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

«Ψυχή ντυμένη αέρα» της Έλενας Χουζούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη μελέτη της Έλενας Χουζούρη «Ψυχή ντυμένη αέρα – Ανθούλα Σταθοπούλου - Βαφοπούλου: Η μούσα της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης», η οποία θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Επίκεντρο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η Μάγε...

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

«(Α)Κατάλληλο Timing» της Ελένης Αλεξανδροπούλου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Αλεξανδροπούλου «(Α)Κατάλληλο Timing», η οποία θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ο Αύγουστος, όσο μεγαλώνεις, μοιάζει πικρός. Οι περισ...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 επανεκδόσεις ελληνικής πεζογραφίας που έρχονται στα βιβλιοπωλεία το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία πεζογραφίας, εξαντλημένα (τα περισσότερα), επανεκδίδονται και διεκδικούν νέους αναγνώστες.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Νίκος Καζαντζάκης, Ταξιδεύοντας: Αγγλία (εκδ. Διόπτρα)

...
«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

«Τι να διαβάσω;» – 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφορούν το επόμενο διάστημα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας (μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα) που αναμένουμε τις επόμενες μέρες ή εβδομάδες. Στην κεντρική εικόνα, ο Αλέξης Πανσέληνος, η Μάρω Βαμβουνάκη και ο Μιχάλης Μοδινός.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Μυθιστ...

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Σίρλεϊ Τζάκσον (1916-1965): Η ευαίσθητη μάγισσα των αμερικανικών γραμμάτων

Η Σίρλεϊ Τζάκσον [Shirley Jackson, 1916-1965] ήταν πολλά περισσότερα από μια συγγραφέας ιστοριών τρόμου. Με άξονα δύο βιβλία της που κυκλοφόρησαν ή επανακυκλοφόρησαν πρόσφατα «Η λοταρία και άλλες ιστορίες» (μτφρ. Χρυσόστομος Τσαπραΐλης) και «Ζούσαμε πάντα σε ένα κάστρο» (μτφρ. Βάσια Τζανακάρη) από τις εκδόσεις ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ