alt

Για τη συλλογή διηγημάτων του Κίμωνα Θεοδώρου Μερικοί το λένε αγάπη (εκδ. Φαρφουλάς).

Της Εύης Λαμπροπούλου

Η αγάπη μερικές φορές είναι το να διαβάζεις Τσιφόρο σ' ένα μνήμα, μερικές φορές είναι το να κομματιάσεις τον άλλον κυριολεκτικά ή μεταφορικά, και μερικές άλλες το να τριγυρνάς αγκαλιά με έναν ντραγκ-ντήλερ στο γκέτο της πόλης. 

Πρόκειται για ένα βιβλίο ζουμερό και ειλικρινές αφού ο συγγραφέας, μ' αυτή την πρώτη του συλλογή διηγημάτων, αφήνει ανενδοίαστη την παιγνιώδη ιδιοσυγκρασία του στις μικρομέγαλες ιστορίες του.

Πρόκειται για ένα βιβλίο ζουμερό και ειλικρινές αφού ο συγγραφέας, μ' αυτή την πρώτη του συλλογή διηγημάτων, αφήνει ελεύθερη την παιγνιώδη ιδιοσυγκρασία του στις μικρομέγαλες ιστορίες του, οι οποίες κυμαίνονται από μικροσκοπικές, λακωνικές σαν χαϊκού, μέχρι το εκτενές διήγημα. Στο υβριδικής μορφής βιβλίο, που είναι κυματοειδές σαν κορυφογραμμή, συχνά τα μεγάλα διηγήματα σκάνε απροειδοποίητα μετά από ένα ποίημα, όπως το τρυφερό «Όσο θέλεις βρόντα».

«Καλημέρα. Έβγαλα ένα τεράστιο σπυρί στο πουλί μου». Αυτή χαμογέλασε και τον προσκάλεσε μέσα να του ψήσει καφέ.
Είχε την πλάκα της η κυρά-Κατίνα, δεν άκουγε καλά. Έως καθόλου καλά. Έπρεπε να φωνάζει κανείς αρκετά κοντά της για να χαμπαριάσει. Το πετούσε πού και πού σε άσχετα σημεία σαν μια γενική ομολογία: «Δεν ακούω καλά, μωρέ παιδάκι μου, ξέρεις πώς είναι οι γριές, φώναζε λίγο». Εάν δεν άκουγε και δεν καταλάβαινε συγκεκριμένα σημεία, δεν ζητούσε την επανάληψη φράσεων από ντροπή, χαμογελούσε κουνώντας το κεφάλι κι έψηνε ωραίο ελληνικό στο μπρίκι.
«Καλημέρα. Σκέφτομαι να γίνω ζιγκολό».
«Καλημέρα. Ζέχνεις απαίσια καμιά φορά αλλά τι να κάνουμε, έτσι είναι οι γριές».

Η γραφή είναι συχνά αυτοσαρκαστική και σουρεαλιστική. Ο Θεοδώρου γράφει με επίγνωση της βαθιάς ανησυχίας της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ταξιδιώτες, αλήτες, αμόρφωτες πατριώτισσες, φάνκι γιαγιές, κυνικοί, αυτοκτονικοί, η Amy Winehouse, η Tracy Chapman, η Τζέην Φόντα, ο Παρθενώνας, η Edith Piaf, ο Walt Whitman και κρατικές προπαγανδιστικές συμπεριφορές παρελαύνουν με ξεσπάσματα χαράς, σοφίας, λύπης, απόγνωσης, ρεαλισμού, αγαλλίασης και πόθου. Με φιλοσοφίες και βλασφημίες όπως «Ο Καντ είναι μαλάκας», ενώ οι ήρωες πίνουν φραπέ, αψέντι ή μπάφους, κάπου ψηλά, τάχατες στο Κατμαντού. Κάποιες προτάσεις έχουν έντονη μουσικότητα. Η γραφή είναι συχνά αυτοσαρκαστική και σουρεαλιστική. 

Στο διήγημα «Ηδονοβλεψίες» το ζευγάρι παραληρεί μέσα σε αισθησιακές εικόνες, ανάμεσα στον ρομαντισμό και το κάμα-σούτρα. Μέσω του φαντασιακού και της ερωτικής ένωσης φτάνουν σε μια σφαίρα ανώτερης ύπαρξης. Η απελευθέρωση από τον πουριτανισμό και τη βαρύτητα συνδέεται με την πτητική μηχανή του Τάτλιν. Το έμφυλο σώμα είναι η βάση των κοινωνικών διακρίσεων. Τη στιγμή της ένωσης όμως, οι διακρίσεις και οι κοινωνικοί καταναγκασμοί παύουν. Μέσα στον «αιμάτινο βάλτο με τα ακρωτηριασμένα μέλη» η σάρκα διαλύεται, το σώμα αποδομείται, αλλά και υμνείται, φτάνοντας μέσα από την άρνηση σε μια κατάφαση που οδηγεί «στο σώμα χωρίς όργανα» του Αντωνέν Αρτώ.

Διαβάζοντας, ζουμάρεις ιδίως σ’ αυτήν την ανυπέρβλητη στιγμή της ανθρώπινης ζωής, τη στιγμή που ο καθημερινός μουντός άνθρωπος ερωτεύεται.

«Τα σώματά μας βγάζουν μουσική μέσα σ’ αυτό το λουτρό. Νότες από βογκητά μπλέκονται ρυθμικά, συνθέτοντας την ωραιότερη μελωδία στον κόσμο, προορισμένη να προσληφθεί τόσο πανηγυρικά μόνο από τις δικές μας αισθήσεις. Από ευχαρίστηση τα αυτιά μας παρασύρονται σε έκσταση, τεντώνονται και μεγαλώνουν, προσπαθούν ν’ ανθίσουν με κάποιο τρόπο και γίνονται χωνί γραμμοφώνου… ».

Ακούγονται μερικές αλήθειες. Μερικοί μονόλογοι και διάλογοι χτυπημένων με βέλη φτερωτών πλασμάτων που σου υπενθυμίζουν πώς και πού μπορείς να ερωτευτείς ή να ψευτοερωτευτείς. «Ω, ήξερα πως την ποθούσα μονάχα για να σκοτώσω την ώρα μου». Διαβάζοντας, ζουμάρεις ιδίως σ’ αυτήν την ανυπέρβλητη στιγμή της ανθρώπινης ζωής, τη στιγμή που ο καθημερινός μουντός άνθρωπος ερωτεύεται, και στο πόσο ζηλευτή είναι αυτή η ικανότητα: δεν μπορούν να το πάθουν όλοι∙ μερικών το ατσάλινο περίβλημα δεν τρυπιέται ποτέ από αγγελικά βέλη. Είναι λίγο σα να σκέφτεσαι φωναχτά. «Η μάλλον όχι, χρειάζεσαι ροκ, το παλιό καλό ροκ από την εποχή που οι κιθάρες διέθεταν ψυχή και το LSD αποτελούσε απαραίτητο αξεσουάρ στο λαμέ τσαντάκι κάθε γκρούπι». 

* Η ΕΥΗ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ είναι συγγραφέας.

altΜερικοί το λένε αγάπη
(Μικρό)διηγήματα & ακροβασίες
Κίμωνας Θεοδώρου
Φαρφουλάς 2014
Σελ. 158, τιμή εκδότη €7,42

alt

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Λοιμός» του Αντρέα Φραγκιά – Γιατί να τον διαβάσει ο αναγνώστης του 21ου αιώνα;

«Λοιμός» του Αντρέα Φραγκιά – Γιατί να τον διαβάσει ο αναγνώστης του 21ου αιώνα;

Το μυθιστόρημα του Αντρέα Φραγκιά «Λοιμός» και ο αναγνώστης του 21ου αιώνα. Το μυθιστόρημα κυκλοφόρησε ξανά πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Ποταμός.

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Το ερώτημα του τίτλου δεν είναι πυροτέχνημα. Όταν ένα βιβλίο...

«Συνθετική ορμόνη» της Κατερίνας Ι. Παπαντωνίου (κριτική) – Η γυναικεία γραφή ως πράξη αντίστασης ενάντια στην αποσιώπηση

«Συνθετική ορμόνη» της Κατερίνας Ι. Παπαντωνίου (κριτική) – Η γυναικεία γραφή ως πράξη αντίστασης ενάντια στην αποσιώπηση

Για το μυθιστόρημα της Κατερίνας Ι. Παπαντωνίου «Συνθετική ορμόνη» (εκδ. Καστανιώτη).

Γράφει η Νατάσσα Ρεμούνδου-Χάουλι

Η ...

Γιώτα Ιωαννίδου «Coffee time», Λεύκη Σαραντινού «Ψυχή από πέτρα»: Με πυξίδα τον έρωτα και την ιστορία

Γιώτα Ιωαννίδου «Coffee time», Λεύκη Σαραντινού «Ψυχή από πέτρα»: Με πυξίδα τον έρωτα και την ιστορία

Για τη νουβέλα της Γιώτας Ιωαννίδου «Coffee time» και τη συλλογή διηγημάτων της Λεύκης Σαραντινού «Ψυχή από πέτρα» (εκδ. Βακχικόν).

Γράφει ο Παναγιώτης Γούτας

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Πώς έφτασε το Ιράν ως εδώ; – Διαβάσαμε το πολυσυλλεκτικό γκράφικ νόβελ «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», σε επιμέλεια Μαρζάν Σατραπί

Πώς έφτασε το Ιράν ως εδώ; – Διαβάσαμε το πολυσυλλεκτικό γκράφικ νόβελ «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», σε επιμέλεια Μαρζάν Σατραπί

Το συλλογικό graphic novel «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία» (μτφρ. Στεφανία Γεωργάκη, εκδ. Επόμενος Σταθμός), υπό τη διεύθυνση της Μαρζάν Σατραπί, μια πολυσυλλεκτική καταγραφή της κατάστασης στο Ιράν σήμερα, εστιάζει στην ασφυκτική ζωή των γυναικών, ενώ αναδεικνύει και άλλες πλευρές του θεοκρατικού καθεστώτος. ...

«Δάφνες και πικροδάφνες» των Κεχαΐδη/Χαβιαρά, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη

«Δάφνες και πικροδάφνες» των Κεχαΐδη/Χαβιαρά, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη

Η θρυλική πολιτική σάτιρα «Δάφνες και πικροδάφνες» των Κεχαΐδη/Χαβιαρά, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας τιμά τ...

«Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» του Θεόδωρου Παπακώστα – Μιλώντας για την ιστορία και τη μυθολογία με μια φίλη στο ποτό σας

«Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» του Θεόδωρου Παπακώστα – Μιλώντας για την ιστορία και τη μυθολογία με μια φίλη στο ποτό σας

Για το δοκίμιο εκλαϊκευμένης ιστορίας του Θεόδωρου Παπακώστα «Ένας Αιγύπτιος, ένας Βαβυλώνιος και ένας Βίκινγκ μπαίνουν σε ένα μπαρ» (εκδ. Key Books).

Γράφει ο Σόλωνας Παπαγεωργίου

Στο δοκίμιο του ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ σε πρόζα και στίχο» του Βρασίδα Καραλή (προδημοσίευση-βίντεο)

«Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ σε πρόζα και στίχο» του Βρασίδα Καραλή (προδημοσίευση-βίντεο)

Προδημοσιεύση αποσπάσματος από το βιβλίο του Βρασίδα Καραλή «Τα μπλουζ της οδού Γκλιμπ Πόιντ» (μτφρ. Σοφία Τρουλλινού), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Petites Maisons. Μαζί, ένα πολύ προσωπικό βίντεο με τον συγγραφέα στο Σίδνεϊ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός ...

«Η κοιλάδα της αταξίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματτ (προδημοσίευση)

«Η κοιλάδα της αταξίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματτ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Φρήντριχ Ντύρρενματτ [Friedrich Dürrenmatt] «Η κοιλάδα της αταξίας» (σε νέα μτφρ. του Βασίλη Πατέρα, με επίμετρο της Πελαγίας Τσινάρη), το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Ροές.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός ...

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

«Με στέβια και αγαύη» του Γιώργου Μπουρονίκου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βραβευμένο θεατρικό του Γιώργου Μπουρονίκου «Με στέβια και αγαύη», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΖΕΝΙΕ: Συγγνώμη που θα ρωτήσω: Παιδιά δεν έχε...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Τι διαβάζουμε τώρα; Πέντε κλασικά «τούβλα» για ένα μακρύ αναγνωστικό καλοκαίρι

Ουγκό, Σταντάλ, Αν Μπροντέ, Αραγκόν και Αγκάθα Κρίστι: Πέντε κλασικά «τούβλα», πολυσέλιδα και βαριά, που στηρίζουν το μακρύ ελληνικό καλοκαίρι μας.

Γράφει η Φανή Χατζή

Πέντε χορταστικά βιβλία που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, βαρι...

Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που επανεκδόθηκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 15 βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που επανεκδόθηκαν πρόσφατα

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας, πρόσφατα και παλιότερα, που εκδόθηκαν το προηγούμενο διάστημα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Δεκαπέντε βιβλία ελληνικής πεζογραφίας, πρόσφατα και παλιότερα, που εκδόθηκαν το προηγούμενο διάστημα, φέρνουν ξανά στις πρ...

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας, απλοί άνθρωποι, λοξές αφηγήσεις: Οκτώ ελληνικά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και ξεχωρίζουν

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας, απλοί άνθρωποι, λοξές αφηγήσεις: Οκτώ ελληνικά μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα και ξεχωρίζουν

Άγνωστες πτυχές της Ιστορίας ξεδιπλώνονται, ο παραλογισμός εισβάλλει, οι «απλοί» άνθρωποι παλεύουν κόντρα στις εξελίξεις, τους Άλλους και τους ίδιους τους εαυτούς τους – αυτά και πολλά ακόμα συναντάμε σε οκτώ μυθιστορήματα από Έλληνες συγγραφείς που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

12 Δεκεμβρίου 2024 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2024

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα: Εκατό καλά λογοτεχνικά βιβλία που κυκλοφόρησαν το 2024 από τα πολλά περισσότερα που έπεσαν στα χέρια μας, με τη μεταφρασμένη πεζογρα

ΦΑΚΕΛΟΙ