emfylio soma-390

Για το μυθιστόρημα του Κώστα Βούλγαρη, Το εμφύλιο σώμα (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου).

Του Γιώργου Βέη

Αναγνωρίζω τρεις κύριους κειμενικούς άξονες πέριξ των οποίων κινείται το παρόν έργο. Είναι οι εξής: η διερεύνηση ορισμένων καταστατικών εμφύλιων παθών μας, όπως απαντούν κατ΄ εξοχήν στην Αρκαδία, σε διαχρονική μάλιστα βάση, η λεπτομερής χαρτογράφηση μιας εν εγρηγόρσει συγγραφικής συνείδησης και η πειστική τεκμηρίωση της αλήθειας των αιτίων και των αιτιατών συγκεκριμένων πράξεων και παραλείψεων προσώπων ή κοινωνικών ομάδων.

Όλα αυτά, οίκοθεν νοείται, τελούνται δια της δημιουργικής γραφής. Η τελευταία, σε εμφανώς αυξημένο βαθμό, συνιστά προϊόν της μακρόχρονης, συστηματικής ενασχόλησης του συγγραφέα στο χώρο των απαιτητικών λεκτικών εμπεδώσεων. Τα αυτοκαταστροφικά ένστικτα της αρχαιότητος, οι θλιβερές έριδες στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 και η αδελφοκτόνος, τετραετής σύρραξη, που ακολούθησε αμέσως μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αντιμετωπίζονται τόσο με οξυδέρκεια, όσο και με εγγενή νηφαλιότητα. Άλλωστε ο συγγραφέας φαίνεται να γνωρίζει τον ισχυρό δεσμό, ο οποίος σε πείσμα όλων των εναντίων δυνάμεων, ξέρει πώς να συγκρατεί απρόσκοπτα την ιστορία και τη γραφή σε μια άρρηκτη ενότητα δράσης. Η κίνηση, η ιστορικότητα του πεζογραφήματος είναι αυτόνομη. Η ιστορικότητα του Εμφυλίου σώματος παραβάλλεται με τον ρυθμό της αναπνοής από την έναρξη ως το πέρας της ζωής ενός ανθρώπου. Δείχνουμε εδώ εν τέλει ένα φυσικό γεγονός, θα ισχυριζόμουν, προσαρμόζοντας αναλόγως μια σημαίνουσα κρίση της Λύντιας Στεφάνου, όπως διατυπώνεται στο Πρόβλημα της μεθόδου της μελέτης της ποίησης. (Βλ. εκδόσεις Κάλβος, 1972). 

Tο βιβλίο αυτό λειτουργεί ως πρόσκληση εξοικείωσης και πρόσληψης εξαιρετικά ενδιαφερόντων στρατηγικών γραψίματος, όπου το αντικείμενο και το υποκείμενο, το πράγμα και το αφηγηματικό εγώ, το υποκείμενο και το άλλο, συνυπάρχουν σε ισότιμη, διαλεκτική βάση συναντίληψης και συνομιλίας.

Ο συγγραφέας εν προκειμένω εκκινεί, αντιλαμβανόμενος κι αυτός ότι «η γλώσσα και το στυλ είναι τυφλές δυνάμεις. Η γραφή είναι μια πράξη ιστορικής αλληλεγγύης. Η γλώσσα και το στυλ είναι αντικείμενα· η γραφή είναι μια λειτουργία: είναι η σχέση ανάμεσα στη δημιουργία και στην κοινωνία, είναι το λογοτεχνικό λεκτικό ιδίωμα μεταμορφωμένο από τον κοινωνικό προορισμό του, είναι η μορφή καθώς έχει συλληφθεί στην ανθρώπινη πρόθεσή της κι έχει συνδεθεί έτσι με τις μεγάλες κρίσεις της Ιστορίας». (Βλ. Ρολάν Μπαρτ, Ο βαθμός μηδέν της γραφής, Πρώτο Μέρος, «Τι είναι η γραφή», μετάφραση: Κώστας (Κωστής) Παπαγεωργίου, εκδόσεις 70, 1971, σελ. 26). Για τους εξοικειωμένους με το ατομικό ιδίωμα, τα κατά καιρούς ύφη ευρέως φάσματος, τους ειδολογικούς προσανατολισμούς και τους ανανεωτικούς τροπισμούς των εκφάνσεων του Κώστα Βούλγαρη, το Εμφύλιο σώμα συνιστά την εν πολλοίς αναμενόμενη, επαρκώς συγκροτημένη σύνοψη των έως σήμερα συναφών παραγωγικών δοκιμών του. Για τους αναγνώστες αντιθέτως, οι οποίοι θα προσεγγίσουν πρώτη φορά σήμερα τη λογοτεχνική του κατάθεση, το βιβλίο αυτό λειτουργεί ως πρόσκληση εξοικείωσης και πρόσληψης εξαιρετικά ενδιαφερόντων στρατηγικών γραψίματος, όπου το αντικείμενο και το υποκείμενο, το πράγμα και το αφηγηματικό εγώ, το υποκείμενο και το άλλο, συνυπάρχουν σε ισότιμη, διαλεκτική βάση συναντίληψης και συνομιλίας. Συνεπώς, το Εμφύλιο σώμα συστήνει κατά κανόνα ισορροπίες, υπονομεύει μυθεύματα και προτείνει αναμοχλεύσεις ίσκιων. Στο βαθμό μάλιστα που «δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από έναν πνευματικό κόσμο· αυτό που ονομάζουμε υλικό κόσμο είναι το Κακό στον πνευματικό, και αυτό που ονομάζουμε κακό είναι μόνο μια αναγκαιότητα μιας στιγμής της αιώνιάς μας εξέλιξης», το Εμφύλιο σώμα προτίθεται να ανακεφαλαιώσει και να αποκαθάρει τραυματισμένες αξίες του πολιτισμικού καταπιστεύματος. (Βλ. Φραντς Κάφκα, Αφορισμοί, μετάφραση: Γιώργος Βαμβαλής, εκδόσεις Επίκουρος, 1970). 

Πρόκειται ασφαλώς για ένα παλαιό αίτημα. Πρόχειρα σπεύδω να μνημονεύσω τον συνειδητό αγώνα αποκατάστασης των παραχαραγμένων ορατών και των επιβλαβών αοράτων, στον οποίον επιδίδεται με ιδιαίτερη αφοσίωση, που αγγίζει προφανώς τα όρια του πάθους, ένας τριανταπεντάρης, στα 161 μ. Χ., ο οποίος φρίττει με την πλαστογραφία της λεγομένης εξ αντικειμένου περιρρέουσας ατμόσφαιρας, όπου μια αδυσώπητη συνθήκη γενικευμένης τυφλότητας «μας φορτώνει στην πλάτη διάφορες φήμες πολύ αντίθετες από την πραγματικότητα κι έτσι ο κακός μπορεί να υπερηφανεύεται για τις αρετές του, κι ο καλός να τιμωρείται σαν ένοχος» (Βλ. Απουλήιος, Ο Χρυσός γάιδαρος ή Οι μεταμορφώσεις, μετάφραση από την έκδοση «Γραμμάτων» Αλεξάνδρειας, 1927, εκδόσεις Νεφέλη, 1982. Στο σημείο αυτό αντιπαραβάλλω την εμμονή του Εμφυλίου σώματος να συνδιαλέγεται μεταξύ άλλων και με την Ιστορία των Μεταμορφώσεων του Γιάννη Πάνου, εκδόσεις Καστανιώτη, 1998). Παρόν και παρελθόν, ενική μνήμη και συλλογικό κληροδότημα του ιστορικού χθες, ενοποιούνται προοδευτικά. Η διαπλάτυνση του χωροχρόνου επιτυγχάνεται αβίαστα από τη μεθοδική παράθεση συγγενικών κειμένων του ίδιου συγγραφέα, είτε σε αυτούσια μορφή είτε σε αποσπασματική. Αναφέρω ενδεικτικά τα Άλογα της Αρκαδίας, τον  Καρτέσιο στην Τρίπολη και Στο όνειρο πάντα η Πελοπόννησο. Ήδη η κριτική έχει επισημάνει από αντίστοιχη γωνία θέασης τα εξής χαρακτηριστικά γνωρίσματα: «Στα διάσπαρτα, φαινομενικά ασύνδετα ιστορικά και λογοτεχνικά σπαράγματα που συνθέτουν το Εμφύλιο Σώμα, η θεωρία του πολιτικού ασυνείδητου βρίσκει πράγματι τη λειτουργία και την αναγκαιότητά της, καθώς «ιχνηλατεί» και «επαναφέρει στην επιφάνεια του κειμένου» τα συντρίμμια της καταστροφικής, θυελλώδους εκείνης πραγματικότητας που αντικρίζει ο Άγγελος της Ιστορίας οδηγούμενος προς το μέλλον». (Βλ. την διεισδυτική κριτική της Τζίνας Πολίτη στο ηλεκτρονικό περιοδικό «ο αναγνώστης», στις 14 Δεκεμβρίου 2014). 

Μέσα από τις σημασιοσυντακτικές περιελίξεις, τις αλλεπάλληλες προβολές απολιθωμάτων της καθαρεύουσας και τις αποκαθηλώσεις αντιπροσωπευτικών εθνικών ειδώλων παράγεται διαρκώς ο σπινθήρας της αναγνωστικής έκπληξης.

Το κείμενο δεν διστάζει δηλαδή να προβάλει και τη φόδρα του: η ύφανση είναι άλλωστε υπόθεση επαΐοντος χειρώνακτος. Ο Κώστας Βούλγαρης, δρώντας κυρίως ως φυσιοδίφης, όπως δήλωσα σε παλαιότερη περίσταση, προωθεί συνειδητά μιαν ευέλικτη, διεξοδική αποδελτίωση προσωποπαγών αλλά και φυλετικών μοιραίων λαθών. Μέσα από τις σημασιοσυντακτικές περιελίξεις, τις αλλεπάλληλες προβολές απολιθωμάτων της καθαρεύουσας και τις αποκαθηλώσεις αντιπροσωπευτικών εθνικών ειδώλων παράγεται διαρκώς ο σπινθήρας της αναγνωστικής έκπληξης. Συγκρατώ ότι η αναλυτική δεοντολογία υπεραμύνεται εαυτής, υποστηρίζοντας την επιτυχία του όλου εγχειρήματος. Για τον δε ανθρωπιστικό τόνο, ο οποίος πνέει συχνά στις σελίδες του βιβλίου, πιστεύω ότι συντονίζεται με όσα απομονώνω αμέσως για τις ανάγκες της εποπτικής στιγμής: «Κανένα ανθρώπινο εγχείρημα δεν είναι εξολοκλήρου απαλλαγμένο από αξίες. Ακόμα και στην καθαρότερη αφαίρεση μπορεί να φωλιάζει ένας κόκκος ιδεολογίας, κοινωνικοϊστορικής οριοθέτησης. Μόνο ο παρανοϊκός δεσποτισμός, όμως, μπορεί να αποδώσει τη θεωρία της σχετικότητας στην «εβραϊκή διαφθορά» ή να προσπαθήσει να ξεριζώσει τη γενετική του Μέντελ στο όνομα του σταλινισμού. Όσο είναι ανθρωπίνως δυνατόν, το μαθηματικό θεώρημα, η διαδικασία εικασίας και διάψευσης στην επιστήμη, αναζητούν «αλήθειες» -έννοια, λέξη εξαιρετικά ευάλωτη και εύθραυστη- αδέσμευτες από εθνικές, θρησκευτικές και πολιτικές ανησυχίες. Δεν υπάρχουν ούτε καπιταλιστικές ούτε σοσιαλιστικές λύσεις στις μη γραμμικές εξισώσεις. Η υποταγή των βιογενετικών ανακαλύψεων στο οικονομικό κέρδος είναι αισχρότητα, όπως η λογοκρισία της μαθηματικής και φυσικοχημικής έρευνας για την εξυπηρέτηση στρατιωτικών σκοπών. Η επιστημονική ανακάλυψη, όταν πλησιάζει ένα ιδεώδες ανυστερόβουλης, κοινής προόδου, είναι το πιο ώριμο δημιούργημα της ανθρώπινης ελευθερίας» (Βλ. Τζορτζ Στάινερ, Τα μαθήματα των δασκάλων, μετάφραση: Σεραφείμ Βελέντζας, εκδόσεις Scripta, 2011, σελ. 191). 

alt
    Ο Κώστας Βούλγαρης
 

Γνωρίζοντας ότι «ο κόσμος είναι "άπειρος" καθότι "μπορεί να περικλείει άπειρες ερμηνείες"», ο επίκουρος καθηγητής ιστορίας ονόματι Τάσος Γαλανός, εμμανής  ταξινόμος συν τοις άλλοις, ο οποίος ανακαλεί εμμέσως πλην σαφώς τους αρχετυπικούς, ασίγαστους εκείνους μεγα-ταξινόμους, δηλαδή τον Μπυβάρ και τον Πεκυσέ του Γκιστάβ Φλωμπέρ, διενεργεί έλεγχο πλαστοτήτων, προκειμένου να ταυτοποιήσει το Ον. (Βλ. Φρίντριχ Νίτσε, Χαρούμενη επιστήμη, μετάφραση: Ζήσης Σαρίκας, εκδόσεις Πανοπτικόν, 2010). Όντως, δεν κάνει τίποτε άλλο, παρά να εγκαθιστά σύνολα βεβαιοτήτων. Αντιμετωπίζει βέβαια το ενδεχόμενο των λεγομένων οριακών νεφώσεων, οι οποίες είθισται να επικαλύπτουν με σθένος τα διιστορικά φαινόμενα. Δηλαδή «αν ψάχνεις να βρεις ένα νόημα στην Ιστορία, είναι σαν να κοιτάς τα σύννεφα. Στα σύννεφα βλέπεις σχήματα που μοιάζουν με λιοντάρια, με βουνά, με λίμνες, με θάλασσες. Είναι σχήματα αυθαίρετα, κατά τον ίδιο τρόπο που είναι αυθαίρετη και η Ιστορία. Βλέπω την Ιστορία σαν ένα μεγάλο όνειρο, που όμως δεν το ονειρεύεται κανείς. Είναι σαν όνειρο που ονειρεύεται τον εαυτό του. Ίσως όμως δεν έχει προορισμό...», για να θυμηθούμε τις επιφυλάξεις του Αρθούρου Σοπενχάουερ. Πλην όμως εδώ, ο έλεγχος δεν κάμπτεται. Επείγεται να υπερβεί την πεπατημένη και να ορθώσει δίκαιον. Επαναφέρω την ευθύβολη αποτίμηση που προηγήθηκε από τον Κώστα Χατζηαντωνίου στο «διάστιχο» της 13ης Δεκεμβρίου 2014 για μια πληρέστερη εικόνα των σημαινομένων: «Η μεγάλη περιπέτεια του εμφύλιου ελληνικού σώματος εδώ και δύο αιώνες είναι μια ιστορική εμπειρία, δεν είναι εγκεφαλική κατασκευή. Οι εμφύλιες διαμάχες, από το 1821 ως τα χρόνια της Αντίστασης και ως τη σημερινή καταρράκωση, όπως περιγράφονται, συγκροτούν ένα σίγουρα δύσκολο μα και απαιτητικό βιβλίο, που έρχεται σαν δώρο σε μια εποχή εκδοτικής αμηχανίας και πολιτισμικής ανομβρίας».

Αν θα αναζητούσαμε τον απώτερο φιλολογικό πρόγονο του Εμφυλίου σώματος, νομίζω ότι θα τον βρίσκαμε στο εμβληματικό, επίσης πολυφωνικό μυθιστόρημα του Αντρέ Ζιντ Οι κιβδηλοποιοί.

Αν θα αναζητούσαμε τον απώτερο φιλολογικό πρόγονο του Εμφυλίου σώματος, νομίζω ότι θα τον βρίσκαμε στο εμβληματικό, επίσης πολυφωνικό μυθιστόρημα του Αντρέ Ζιντ Οι κιβδηλοποιοί, το οποίο, ως γνωστόν, άλλαξε ριζικά το μυθιστόρημα ως είδος. (Βλ. την πρόσφατη, υποδειγματική από κάθε άποψη μετάφραση του από τον Ανδρέα Παππά στις εκδόσεις Πόλις, 2014, όπου παρατίθεται και το Ημερολόγιο της συγγραφής του). Η αγωνία του Εδουάρδου -ενός περίπου Ηλία Λάγιου, ceteris paribus, των τότε Παρισίων- να στοιχειοθετήσει έναν αταλάντευτο, καθόλα αμάχητο λόγον αληθείας, η αναμόχλευση των συγγραφικών ελατηρίων και αφορμών, η σχεδόν καταχρηστική παράθεση ημερολογιακών αυτοαναφορών, η εξόφθαλμη ανάγκη της συμμετοχής του αναγνώστη στη γενικότερη διηγητική εξέλιξη, η ανάγκη της ρεαλιστικής ταυτοποίησης κομβικών περιστατικών της αφήγησης, η ανέκκλητη διασάλευση των ορίων και των στεγανών μυθοπλασίας-ντοκουμέντου και βεβαίως η συνεχής αποκαθήλωση ινδαλμάτων της αγοράς του κόσμου: τα συγκεκριμένα αυτά διδάγματα του Αντρέ Ζιντ αξιοποιούνται κοντολογίς κατά τρόπο εξαιρετικά λειτουργικό, αποδίδοντας ένα ασπαίρον πολύπτυχο Εμφύλιο σώμα, το οποίο ναι μεν κατάγεται από πολλά είδη του λόγου, αλλά δεν ανήκει σε κανένα αποκλειστικά. Και από εδώ ακριβώς πηγάζει η ομολογούμενη γοητεία του.

 * Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ είναι ποιητής. 

voulgarisΤο εμφύλιο σώμα
Πολυφωνική μεταμυθοπλασία
Κώστας Βούλγαρης
Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου 2014
Σελ. 368, τιμή € 15,98

alt

 

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Ο άλιωτος και άλλες ιστορίες με βρυκόλακες» (κριτική) – Η γκόθικ λογοτεχνική παράδοση της Ελλάδας

«Ο άλιωτος και άλλες ιστορίες με βρυκόλακες» (κριτική) – Η γκόθικ λογοτεχνική παράδοση της Ελλάδας

Για την ανθολογία διηγημάτων «Ο άλιωτος και άλλες ιστορίες με βρυκόλακες – Μια ελληνική ανθολογία λαογραφικού τρόμου» (ανθολόγηση – εισαγωγή – επίμετρο: Γιώργος Θάνος, εκδ. Ροές).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Νεράιδες, στοιχει...

«Η Περσεφόνη στο στόμα του λύκου» της Δήμητρας Λουκά (κριτική) – Πρόσωπα και προσωπεία του μύθου

«Η Περσεφόνη στο στόμα του λύκου» της Δήμητρας Λουκά (κριτική) – Πρόσωπα και προσωπεία του μύθου

Για τη συλλογή διηγημάτων της Δήμητρας Λουκά «Η Περσεφόνη στο στόμα του λύκου» (εκδ. Κίχλη). Κεντρική εικόνα: Daniel Egnéus

Γράφει η Διώνη Δημητριάδου

Πώς μπορεί ένας αρχετυπικός μύθος, διατηρημένος μέσα στους αιώνες στη βασική του δομή ...

«Ελσίνκι» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη (κριτική) – Διπλές ταυτότητες ως μορφές απόκρυψης

«Ελσίνκι» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη (κριτική) – Διπλές ταυτότητες ως μορφές απόκρυψης

Για το μυθιστόρημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη «Ελσίνκι» (εκδ. Πατάκη). Κεντρική εικόνα: Ο πρωταγωνιστής της ιρακινής ταινίας «The Heart Sculpture».

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Το τελευταίο αυτό μυθιστόρημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη ανήκει καταρχάς στη ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Λεωφορείο ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά

«Λεωφορείο ο Πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά

Για την παράσταση «Λεωφορείο ο Πόθος» (μτφρ. Αντώνης Γαλέος) του Τενεσί Ούλιαμς, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά, η οποία παρουσιάζεται μέχρι και τις 22 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Προσκήνιο. 

Γράφει ο ...

Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη για το βιβλίο «ρησπέκτ» του Άρι Γεωργίου

Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη για το βιβλίο «ρησπέκτ» του Άρι Γεωργίου

Εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου ΡΗΣΠΕΚΤ [λέξεις για τρίτους] του Άρι Γεωργίου διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη ο εκδοτικός οίκος University Studio Press, την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2024 ώρα 19:00, στον χώρο ΥΨΙΛΟΝ.

Επιμέλεια Book Press

Η ...

Εκδήλωση για το λεύκωμα «200 χρόνια Ελλάδα - 200 χρόνια Εθνικές Υποδομές»

Εκδήλωση για το λεύκωμα «200 χρόνια Ελλάδα - 200 χρόνια Εθνικές Υποδομές»

Η Πανελλήνια Ένωση Συνδέσμων Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΠΕΣΕΔΕ) και οι εκδόσεις Καπόν, διοργανώνουν εκδήλωση για την παρουσίαση του λευκώματος «200 χρόνια Ελλάδα - 200 χρόνια Εθνικές Υποδομές». Στην κεντρική εικόνα, Εγνατία οδός, Γέφυρα της Κρυσταλλοπηγής. 

Επιμέλεια Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν» του Δημήτρη Τσεκούρα (προδημοσίευση)

«Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν» του Δημήτρη Τσεκούρα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Δημήτρη Τσεκούρα «Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν – Ένα queer αστυνομικό ψυχόδραμα» που θα κυκλοφορήσει στις 14 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Η ανάκριση»

...
«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Γκουντ λακ», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

(Στο μπαρ του Μότζο. Ο ΜΗΤΣ με τον ΑΛΚΗ σ’ ένα τραπέζι. Ο ΜΗΤΣ έχ...

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Βάννας Κατσαρού «Το παιδί και το κρι κρι», σε εικονογράφηση της Μαίης Σταθοπούλου, το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Λίγα λόγια για...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

  «Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες και Ελληνίδες συγγραφείς και μεταφραστές μας αποκαλύπτουν το μυθιστόρημα που τους μύησε στην αχανή χώρα. Οι επιλογές τους κυμαίνονται από εφηβικά αναγνώσματα μέχρι ένα πολύ επίκαιρο (και μη λογοτεχνικό) βιβλί...

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Επιλογή από τα καλύτερα κατασκοπευτικά μυθιστορήματα που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία, συν λίγα παλαιότερα, από τα κορυφαία του είδους. Ταυτόχρονα, μια ευσύνοπτη μα πλήρης παρουσίαση της ιστορίας του είδους, μαζί με έναν αναστοχασμό πάνω στα όρια και τις συντεταγμένες του.

Γράφει η Χίλντα Παπαδημητρί...

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Ο Οκτώβριος οδεύει προς το τέλος του, οι εκδότες έχουν ήδη βγάλει, ή βγάζουν αυτές τις μέρες, σημαντικά βιβλία που θα διαβαστούν και θα συζητηθούν τους μήνες που έρχονται. Επιλέξαμε ορισμένα από αυτά, ελληνικής και ξένης πεζογραφίας, κυρίως. Θα ακολουθήσουν, το επόμενο διάστημα, πολλά περισσότερα. 

Γράφ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

15 Δεκεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2023

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, ποιήματα: Επιλογή 100 βιβλίων, ελληνικών και μεταφρασμένων, από τη βιβλιοπαραγωγή του 2023. Επιλογή: Συντακτική ομάδα της Book

ΦΑΚΕΛΟΙ