autokrateira

Tου Άλκη Γούναρη*

Η Αισθητική της Αυτής Μεγαλειότητος

Όπως κάθε μορφή τέχνης έτσι και η λογοτεχνία, ακόμα κι όταν πρόκειται για ερωτική λογοτεχνία στα άκρα ή για πορνογραφία, είναι παρακινδυνευμένο –αν όχι ανόητο- να κρίνεται με ηθικούς όρους. Παρ’ όλα αυτά, το ίδιο το έργο μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να αναδεικνύει, να υπονοεί ή να θέτει ευθέως ηθικά ερωτήματα στα οποία ο αναγνώστης μπορεί είτε να σκοντάφτει είτε να τα προσπερνά αδιάφορα.

Συνέβη και ήμουν από τους λίγους προνομιούχους που παρακολούθησαν εκ του σύνεγγυς τα δύο τελευταία χρόνια τη γέννηση, την ενηλικίωση και εν τέλει τη στέψη της Αυτοκράτειρας, σε πρωτότυπες και τελετουργικές αναγνώσεις της, και είναι αλήθεια ότι οι εντυπώσεις μου μέσα σε αυτήν την περίοδο σταδιακά μεταβάλλονταν.

Περνώντας από το στάδιο των συγκρίσεων και των διακειμενικών αναφορών, συναντώντας την πανουργία της Σεχραζάντ στις αφηγήσεις του μυστικοσύμβουλου, την αθωότητα της Marie Gabrielle στις λεπτομερώς εικονογραφημένες περιγραφές, τους εμμονικούς επιβάτες του Μέγα Ανατολικού να παρελαύνουν ανάμεσα στους κατοίκους της Νέας Γης, τα σκοτεινά οικογενειακά συμπλέγματα του Bataille, αλλά και τις ρομαντικά επικίνδυνες σχέσεις του Pierre Choderlos de Laclos, εγκατέλειψα τους παραλληλισμούς και μπήκα σιγά σιγά στο κινηματογραφικά δομημένο σύμπαν του Δούκα Καπάνταη. Θα πρέπει να διευκρινίσω εδώ, ότι προτού το διαβάσω, είχα ακούσει ολόκληρο το βιβλίο, αρκετά αποσπάσματά του περισσότερες από δύο φορές, με τον χαρακτηριστικά παραστατικό και ζωηρό τρόπο ανάγνωσης του ίδιου του συγγραφέα.

Αν έκλεινα λοιπόν εντός παρενθέσεως την αυθεντική πρότερη «ακουστική» εμπειρία μου και ξεχνώντας παράλληλα τις αντιδράσεις των συνακροατών μου -τις οποίες σημειωτέον παρακολουθούσα με εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον, κυρίως τη συχνή αμηχανία τους- τότε ενδεχομένως να μπορούσα να συνοψίσω αυτό που μένει σε πέντε λέξεις που μου έρχονται αυθόρμητα στο μυαλό: Ηθική - αισθητική - εξουσία - λαγνεία - πορνογραφία.

doukasΌλα αυτά σε σύμπλεξη και χωρίς αξιολογική ιεράρχηση. Η Αυτοκράτειρα τοποθετημένη στο μέλλον -και κάνοντας την παραδοχή ότι η αισθητική θα μπορούσε να είναι η μελλοντική ηθική- χωρίς να συμμετέχει άμεσα στην αναζήτηση του αγαθού, συμβάλει στην ηθική -μεταηθική πιο σωστά- διερώτηση και ταυτόχρονα αποκαλύπτει μια καθαρή αισθητική. Τα ηθικά προβλήματα της Νέας Γης είναι αρχετυπικά σε τέτοιο βαθμό, που το ίδιο το ηθικό ερώτημα χάνει το νόημά του. Μικρά και μεγάλα διλήμματα εγείρονται και σβήνουν συνεχώς μέσα στο κείμενο, μένοντας αναπάντητα και παραχωρώντας τη θέση τους στην αισθητική μιας εύκολης (είναι άραγε ουδέποτε εύκολη;) ή λιγότερο εύκολης ηδονής. Η ηδονή λοιπόν ως κοινός τόπος αισθητικής και ηθικής συνιστά το μέσο του συγγραφέα. Ένα μέσο -και γι’ αυτό θα μπορούσε να τον κατηγορήσει κανείς- που χρησιμοποιείται έντεχνα για να θέσει επανειλημμένα σε δοκιμασία τα όρια του ηθικού και αισθητικού καθωσπρεπισμού. Ο Καπάνταης, ακολουθεί ευλαβικά την συμβουλή του De Sade: οι αφηγήσεις πρέπει να είναι διεξοδικές και εκτεταμένες, χωρίς την συγκάλυψη κανενός περιστατικού, αφού άλλωστε τα πιο ασήμαντα περιστατικά εξυπηρετούν αυτό που περιμένουν οι μυημένοι.

Κατασκευάζει ένα σύμπαν γεμάτο δολοπλοκίες, καταναγκασμούς, διαστροφές, σαδομαζοχιστικές πρακτικές, τελετουργικούς οργασμούς και αιμομικτικά ειδύλλια, επιστέγασμα των οποίων αποτελεί το λεγόμενο Σφράγισμα. Αντίθετα από τον De Sade, στις αφηγήσεις του οποίου το αίμα του μαρτυρίου και της απόλυτης εξουσίας έχει ως αποτέλεσμα η ερωτική πράξη να ανάγεται στην εξουσία της Φύσης, στην Αυτοκράτειρα η βασανιστική συχνά ηδονή αλλά και το απολαυστικό, ρομαντικών καταβολών, αγνό σεξ, ανάγεται στην εξουσία των Θεσμών.

imperatriceΤο Σφράγισμα λοιπόν της λειψής μητρός, το ύψιστο τελετουργικό συμβάν και ταυτόχρονα το δημοφιλέστερο λαϊκό θέαμα, επιβεβαιώνει την παντοκρατορία των Θεσμών. Πρωταγωνιστής εδώ, ο φυσικός, συναισθηματικός και ηθικός πόνος που συνεπάγεται αυτό το συμβάν, όχι ως τιμωρία, εξευτελισμός ή ταπείνωση, αλλά ως μνημοτεχνική μέθοδος -όπως ακριβώς περιγράφει ο Nietzsche- και μάλιστα όχι κατευθυνόμενη στον παθόντα, αλλά στο φιλοθεάμον παραδειγματιζόμενο και φιλήδονο κοινό. Η επιβολή των Θεσμών και η απόδοση της δικαιοσύνης εξοφλώντας το χρέος με ισοδύναμη ηδονή -ηδονή πράττοντας το Κακό- συνιστά για τον Nietzsche τον τρόπο που γεννιέται ο κόσμος της ηθικής. Για τους νομοταγείς υπηκόους της Αυτοκράτειρας το να βλέπουν τους άλλους να υποφέρουν τους κάνει καλό, αλλά γι’ αυτούς που ασκούν την εξουσία, το να κάνουν τους άλλους να υποφέρουν τους κάνει ακόμα καλύτερο. Αλήθεια! Είναι νοσηρό για τους ανθρώπους της Νέας Γης να ντρέπονται για τα ένστικτά τους; Ή όχι πια;

Επιχειρώντας να απαντήσει στα ερωτήματα που τον βασανίζουν ο έμπιστος μυστικοσύμβουλος του Αυτοκράτορα, έχοντας χάσει την ευκαιρία να γίνει ο ίδιος Αυτοκράτορας, έχει καταλάβει και υπηρετήσει με παρρησία το διακεκριμένο αυτό αξίωμα. Τώρα βρίσκεται έγκλειστος, μόνος, εγκαταλελειμμένος και ταπεινωμένος στο πλέον ασφαλές κελί, περιμένοντας την εκτέλεσή του. Εκεί, διηγείται και διηγείται ξανά και ξανά την ιστορία μιας λαμπρής καριέρας στο πλάι του απόλυτου γυναικείου συμβόλου. Της Αυτής Μεγαλειότητος, της Αυτοκράτειρας της Νέας Γης.

Σε κάποια αποστροφή της σκέψης του μονολογεί: «…Καταλαβαίνετε τώρα… Η διάκριση μεταξύ "ερωτικής λογοτεχνίας" και "πορνογραφίας"… Η διάκριση μεταξύ "έρωτα" και "σεξ"…, μεταξύ "σεξ" και "αγάπης"…, μεταξύ "αισθησιακής ταινίας" και "πορνό"…, μεταξύ "αισθησιακής φωτογράφισης" και "γυμνού"… Καταλαβαίνετε τώρα κύριοι… καταλαβαίνετε τι αρρωστημένοι και, κυρίως, τι απύθμενα ηλίθιοι εγκέφαλοι είχαν εισηγηθεί αυτές τις διακρίσεις… Ναι, τόσο σκοτεινά ήταν εκείνα τα χρόνια, που οι μεγάλοι πορνογράφοι του παρελθόντος αναγκάζονταν να παρουσιάζουν τα αριστουργήματά τους, όχι ως αυτό που όντως ήταν και όπως τους άρμοζε, τουτέστιν, να τα παρουσιάζουν με παρρησία και με υπερηφάνεια, και να τα παρουσιάζουν ως πορνογραφήματα, αλλά κρύβονταν πίσω από τις γελοίες αυτές, χρήσιμες ωστόσο, όπως εξάλλου και αποδείχτηκε, ετικέτες…»

Στην Αναζήτηση των Ηδονών, ο σύγχρονος Γάλλος σταρ της φιλοσοφίας, ο Michel Onfray, μας καλεί για την υπεράσπιση μιας φιλοσοφικής πορνογραφίας, πέραν του καλού και του κακού, αλλά όχι πέραν του ωραίου και του άσχημου, του φτηνού και του μεγάλου, του καταναλωτικού και του ευφυούς. Η Αυτοκράτειρα μοιάζει να είναι έστω και εν αγνοία της, το αποτέλεσμα αυτού του καλέσματος, συνδυάζοντας πολυπλεύρως τις λογοτεχνικές και φιλοσοφικές ικανότητες του συγγραφέως της.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη και περιέχει έξι σχέδια της Εύας Μαραθάκη. Στο οπισθόφυλλο επισημαίνεται: «Ένας πλανήτης που δεν έχει καμία σχέση με τον δικό μας, κατοικείται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με εμάς. Προσοχή: το κείμενο περιέχει περιγραφές ερωτικών και βίαιων επεισοδίων που θα μπορούσαν να θίξουν την ευαισθησία ορισμένων αναγνωστών.»

__________________________________

*Ο Άλκης Γούναρης (www.alkisgounaris.com) είναι Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διοργανωτής του Φιλοσοφικού Καφενείου Dasein.

kapantaisΗ αυτοκράτειρα
Το χρονικό της νέας γης
Δούκας Καπάνταης
Εικονογράφηση: Εύα Μαραθάκη
Εκδόσεις Νεφέλη, 2012
Τιμή: € 14,80, σελ. 285

politeia_order

 

 

 

 

 

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Δυναμώστε τη μουσική, παρακαλώ» του Μιχάλη Μαλανδράκη (κριτική) – Ανάμεσα στη φρίκη και στην ελαφρότητα

«Δυναμώστε τη μουσική, παρακαλώ» του Μιχάλη Μαλανδράκη (κριτική) – Ανάμεσα στη φρίκη και στην ελαφρότητα

Για το μυθιστόρημα του Μιχάλη Μαλανδράκη «Δυναμώστε τη μουσική, παρακαλώ» (εκδ. Πόλις). Κεντρική εικόνα: φωτογραφία από το Σεράγεβο.

Γράφει η Χριστίνα Μουκούλη

Λένε ότι ένας δημοσιογράφος πρέπει «να κρατάει απόσταση απ’ όλα...

«Η μπαλάντα των ανίδεων και καλών» του Γιάννη Μπασκόζου και «Δυο καλοκαίρια και μισό φθινόπωρο» της Άννας Δαμιανίδη (κριτική) – Κάτοπτρα ενηλικίωσης μέσα στη Χούντα

«Η μπαλάντα των ανίδεων και καλών» του Γιάννη Μπασκόζου και «Δυο καλοκαίρια και μισό φθινόπωρο» της Άννας Δαμιανίδη (κριτική) – Κάτοπτρα ενηλικίωσης μέσα στη Χούντα

Για το μυθιστόρημα του Γιάννη Μπασκόζου «Η μπαλάντα των ανίδεων και καλών» (εκδ. Μεταίχμιο) και το μυθιστόρημα της Άννας Δαμιανίδη «Δυο καλοκαίρια και μισό φθινόπωρο» (εκδ. Μεταίχμιο).

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Το ότι τα δύο μυθιστορήμ...

«Αυτός που έτρωγε όλο το γλυκό του» του Τηλέμαχου Τσαρδάκα (κριτική) – ανατρέχοντας σε κοινές παραστάσεις του ελληνικού συλλογικού ασυνείδητου

«Αυτός που έτρωγε όλο το γλυκό του» του Τηλέμαχου Τσαρδάκα (κριτική) – ανατρέχοντας σε κοινές παραστάσεις του ελληνικού συλλογικού ασυνείδητου

Για τη συλλογή διηγημάτων του Τηλέμαχου Τσαρδάκα «Αυτός που έτρωγε όλο το γλυκό του» (εκδ. Σοκόλη).

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

H συλλογή διηγημάτων του Τηλέμαχου Τσαρδάκα ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

Τα βραβεία του «Χάρτη» 2023: Ο βραχύς κατάλογος

Τα βραβεία του «Χάρτη» 2023: Ο βραχύς κατάλογος

Το διαδικτυακό περιοδικό Λόγου και Τέχνης Χάρτης (www.hartismag.gr), συνεχίζει για τρίτη χρονιά την απονομή ετήσιων βραβείων, με σκοπό την ανάδειξη των σημαντικότερων βιβλίων που κυκλοφόρησαν το περασμένο έτος. Σήμερα ανακοινώθηκε ο Βραχύς Κατάλογος σε όλες τις κατηγορίες. Δείτε βιβλία και συγγραφείς. 

...

Βραβείο Nero Gold 2023: Νικητής ο Ιρλανδός συγγραφέας Πολ Μάρεϊ για το μυθιστόρημα «Τhe Bee Sting»

Βραβείο Nero Gold 2023: Νικητής ο Ιρλανδός συγγραφέας Πολ Μάρεϊ για το μυθιστόρημα «Τhe Bee Sting»

Το μυθιστόρημα του Πολ Μάρεϊ [Paul Murray] «The Bee Sting» είχε προκριθεί και στη μικρή λίστα του Βραβείου Μπούκερ και εκθειάστηκε από τη συγγραφέα Μπερναρντίν Εβαρίστο [Bernardine Evaristo] που είναι μέλος της επιτροπής του βραβείου Νero Gold. 

Επιμέλεια: Book Press...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

«Μέσα στο δίχτυ» της Άιρις Μέρντοχ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άιρις Μέρντοχ [Iris Murdoch] «Μέσα στο δίχτυ» (μτφρ. Έφη Τσιρώνη), το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Όταν είδα τον Φιν να με περιμένει στη γωνία το...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

Με τη συμπλήρωση επτά συναπτών ετών στο εκδοτικό στερέωμα, οι εκδόσεις Στίξις κάνουν το επόμενο βήμα με μια νέα σειρά τεσσάρων βιβλίων, υπό τον τίτλο «Μικρή Στίξις», των Γιώργου Δουατζή, Χρυσοξένης Προκοπάκη, Στέφανου Τζουβάρα και Μιχάλη Σηφάκη.  

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος  ...

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

7 γυναίκες γράφουν και ακούγονται – Όψεις της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας

Σίσσυ Δουτσίου, Στεύη Τσούτση, Λίνα Βαρότση, Αστερόπη Λαζαρίδου, Ελισάβετ Παπαδοπούλου, Αντιγόνη Ζόγκα, Λίνα Βαλετοπούλου. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας επιλέγουμε πολύ πρόσφατα βιβλία νέων Ελληνίδων συγγραφέων που θέτουν, άλλοτε με τρόπο διεκδικητικό κι άλλοτε πιο έμμεσο, το ζήτημα της γυναικείας χειρα...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ

ΞΕΧΩΡΙΣΑΜΕ

ΝΑ ΑΛΛΟ ΕΝΑ