oikonomou250

Του Μάκη Πανώριου

Σε ορισμένες ενδεικτικές περιπτώσεις, η εικόνα του εξωφύλλου ενός μυθιστορήματος, υπονοεί την πολυμορφία της ανθρώπινης σκέψης∙ όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι αλλά σκέπτονται διαφορετικά διότι είναι διαφορετικοί ο ένας από τον άλλο. Το υπογραμμίζει ο πίνακας που κοσμεί το εξώφυλλο του δεύτερου σημαντικού μυθιστορήματος του Δημήτρη Οικονόμου.

Μια φωτογραφία ‘έγχρωμων’ ανθρώπων που η ‘χρωματική’ ποικιλία τους θα αποκαλύψει στον αναγνώστη την ανάλογη νοηματική τους,  μέσω της ιστορίας την οποία και επανδρώνουν. Ο τίτλος του, παρ’ όλη την ‘συναισθηματική’ του απόχρωση, αποκαλύπτει τη συνειδητοποίηση της μοναξιάς του ανθρώπου όταν κάποια στιγμή απεκδυθεί από τις ψευδαισθήσεις των ονείρων, των ελπίδων, και των κραυγών και έρθει αντιμέτωπος με τη μοιραία απώλειά τους. Όταν όλα και όλοι θα έχουν φύγει και το μόνο που μπορεί πλέον να κάνει είναι να εκλιπαρήσει το τελευταίο μικρό φως ‘να μείνει για λίγο’ πριν βυθιστεί στη σκοτεινιά του τίποτα – και στην εφιαλτική αλήθεια μιάς αμείλικτης πραγματικότητας. Που του αποκαλύπτει τον εαυτό του και τον κόσμο: ως άτομο δεν είναι το θαύμα της δημιουργίας, και ο κόσμος δεν είναι ο επίγειος παράδεισος των μυθολογιών. Ο ίδιος δεν είναι ‘θεϊκά’ πλασμένος, η ανθρωπότητα είναι απλώς μεταμφιεσμένη κόλαση, και φυσικά, δεν υπάρχουν τα ανάλογα ‘αγγελικά’ υλικά επανοικοδόμησής της σε σωστότερες βάσεις. Η εν λόγω συνειδητοποιήσεις πιθανώς να τον προτρέψουν να προσδώσει ένα κάποιο νόημα στην άνευ νοήματος θλιβερή ύπαρξή του, επιχειρώντας να εξανθρωπίσει τον τερατώδη εαυτό του και βελτιώνοντας  τουλάχιστον ως ένα βαθμό το ‘χοιροστάσιο’, ώστε να το καταστήσει βιώσιμο και κατοικήσιμο. Εξυπακούεται ότι θα διαψευστεί οικτρά∙ και απεκδυμένος πλέον από τις προαναφερθείσες ψευδαισθήσεις, ενώπιος ενωπίω, ή θα συμβιβαστεί ή θα ‘αναχωρήσει’. Ούτως ή άλλως θα συνεχίσει την οδοιπορία του στο άγονο τοπίο της πραγματικότητας, έχοντας την πικρή γνώση της ‘ποιότητάς’ του, και, κυρίως, την ματαιότητα του ‘αγώνα’ και του  δρόμου που πρέπει να τον εξαντλήσει για ένα τίποτα, ‘για ένα πουκάμισο αδειανό’, όπως λέει κι ο Ποιητής.

Αυτές οι λίγο πολύ ρητορικές εκτιμήσεις δεν αντλούνται από ένα ηθελημένα απαισιόδοξο έργο επινοημένης φαντασίας, αλλά αντιθέτως από ένα όχι απλώς ρεαλιστικό, αλλά άκρως νατουραλιστικό λογοτεχνικό κείμενο, του οποίου η αποσπασματικά και σπασμωδικά αφηγούμενη ιστορία υπό μορφή σύγχρονου μυθιστορήματος, δεν είναι προϊόν φαντασίας, αλλά η ‘αντανάκλαση’ βιωμένης πραγματικότητας. Και μάλιστα μιας συγκεκριμένης πρόσφατης ιστορικής περιόδου την οποία έζησε εκ των ένδον ο συγγραφέας, πιθανώς και ο αναγνώστης του∙ και είμαι βέβαιος ότι αναμφίβολα υποκρύπτεται ‘πίσω’ από τα πρόσωπά του,  ο κεντρικός ήρωας, επί παραδείγματι, δεν αποκλείεται να είναι μια μυθιστορηματική περσόνα του ίδιου του συγγραφέα. Αλλά ως γνήσιος δημιουργός, όπως μας συστήθηκε ο Δημήτρης Οικονόμου με το πρώτο του ήδη σημαντικό μυθιστόρημα, «Η Πόλη του αναστέλλοντος ηλίου», που κυκλοφόρησε το 2009, δεν καταφεύγει στην τηλεοπτική φωτογράφιση της εποχής στην οποία ‘πρωταγωνιστεί’ και ό ίδιος, αλλά με τόλμη, θάρρος, ψυχραιμία και υπαρξιακό σκεπτικισμό, σε συνδυασμό με την νηφαλιότητα που του προσφέρει η απόσταση, επιτυγχάνει κάτι μάλλον σπάνιο στο σύγχρονο φλύαρο εν πολλοίς νεοελληνικό ‘μυθιστόρημα’ που αρέσκεται στην πομπώδη ‘καταγγελία’: Αποκαλύπτει το μυστήριο-άνθρωπος που ελλοχεύει κάτω από την εξωτερική, υποτίθεται αναγνώσιμη, επιφάνειά του, ένα εαυτό δηλαδή του οποίου ακόμα και τα υποτιθέμενα ‘επιτεύγματα’ αδυνατούν να τον εξανθρωπίσουν, αν δεν τα ακυρώνουν μάλιστα οι ‘τερατώδεις’ εκδηλώσεις του που τον δηλώνουν ως αυτό που είναι στην πραγματικότητα, ανεξαρτήτως ‘προόδου’, ‘γνώσεων’ και υποτιθέμενης ‘ανώτερης μετεξέλιξής’ του: Ένα αινιγματικό πλάσμα απρόβλεπτης κτηνώδους και θηριώδους συνήθως συμπεριφοράς.

Η τελευταία γενιά που ονειρεύτηκε

Αυτή καθ’ εαυτή ωστόσο η ιστορία, για να επανέλθουμε στο μυθιστόρημα του Δημήτρη Οικονόμου που προκάλεσε το ανωτέρω σκεπτικό, που αναβιώνει την εποχή στην οποία εκτυλίσσεται, παρ’ όλη την ψύχραιμη αποστασιοποίηση της προσέγγισής της από τον συγγραφέα, διατηρεί – και μεταδίδει – όχι μόνο την ‘υγρασία’ των ηρώων της, αλλά κυρίως τον εσωτερικό παλμό-βηματισμό της. Τα εν λόγω χαρακτηριστικά δεν εξασφαλίζουν μόνο την απόλαυση της ανάγνωσης (στιγμές στιγμές ο αναγνώστης έχει την ψευδαίσθηση ότι και ο ίδιος είναι ένα από τα πρόσωπα του έργου), αλλά αποκαλύπτουν και το υπαρξιακό στίγμα της συγκεκριμένης εποχής, και την αγωνιώδη ‘ανάσα’ μιας ολόκληρης γενιάς που την ‘κατοίκησε’. Πρόκειται για τη γενιά που βίωσε την περίοδο 1991 έως το 2000, η οποία, κατά τον συγγραφέα,  είναι ‘η τελευταία που ονειρεύτηκε’. Φυσικά και δεν είναι. Ο άνθρωπος είναι ‘καταδικασμένος’ να ονειρεύεται. Με τη διαφορά ότι τα όνειρα κάθε νέας γενιάς σχετίζονται πάντα με την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της περιόδου που τα γεννά. Στη συγκεκριμένη προαναφερθείσα περίοδο μια συντροφιά ενθουσιωδών φιλόδοξων νέων προετοιμάζεται να κατέλθει στο στίβο της ζωής, όπως λένε, με πολύχρωμα όνειρα και φανταστικά οράματα∙ λίγο πολύ τα έχουν κληρονομήσει απ’ την προηγούμενη και τώρα, ελαφρώς διαφοροποιημένα, θα τα επαναλάβουν. Ο συγγραφέας θα παρακολουθήσει την πορεία της συντροφιάς που διέρχεται μέσα από δύο περιόδους, της μαθητείας-προετοιμασίας της προς την έξοδό της στη ζωή, και την είσοδό της στο εφιαλτικό τοπίο της πραγματικότητας. Στην πρώτη κυριαρχεί η νεανική ανεμελιά, η ‘ολοζώντανη’ ατμόσφαιρα της πανεπιστημιακής κοινότητας, η οποία, παραδόξως, μοιάζει να μην έχει καμιά σχέση με την εκτός αυτής, ή αν έχει κάποια την έχει μάλλον διαστρεβλωμένη. Οι ήρωες της συντροφιάς, μια κατά κάποιον τρόπο μικρογραφία της γενικότερης, νέοι και νέες, ‘καλλιεργούν’ τα ‘ιδανικά’ τους ανάλογα σε ποια κομματική οργάνωση ανήκουν, όπου μέσω εκκωφαντικών κραυγών, φραστικών πυροτεχνημάτων,  υβριστικών διαπληκτισμών, και φράσεων αντλημένων από ‘επαναστατικά’ κείμενα, πιστεύουν ότι θα δημιουργήσουν έναν ‘νέο θαυμαστό κόσμο’, που θα αντικαταστήσει τον ‘διεφθαρμένο’ του παρελθόντος «όταν έρθουν στα πράγματα». Στα μεσοδιαστήματα ερωτεύονται μετά πάθους, φλερτάρουν και…‘πηδούν’, ξημεροβραδιάζονται πίνοντας στα διάφορα στέκια, πηγαίνουν εκδρομές ανά την Ελλάδα,  ασχολούνται με τη μουσική, γράφουν μάλλον σαχλά τραγούδια, παίρνουν μέρος σε πορείες και συλλαλητήρια, και αμπελοφιλοσοφούν περί ανέμων και υδάτων. Έμπλεοι ονείρων και οραμάτων αποκαλύπτουν έναν οπωσδήποτε άκρως ενδιαφέροντα ψυχισμό, μια αγνότητα, μια αθωότητα, μια συγκινητική παιδικότητα κι ένα γοητευτικό βλέμμα που ταξιδεύει σε ένα ‘φανταχτερό’ μέλλον του οποίου θέλουν να είναι οι στυλοβάτες. Πρόκειται για πλάσματα των οποίων την υπαρξιακή συνειδητοποίηση γνωρίζει ο συγγραφέας και την καταθέτει, έναντι των άλλων σύγχρονών του ‘ομότεχνων’ των οποίων τα πρόσωπα των ‘μυθιστορημάτων’ τους φλερτάρουν με τις τηλεοπτικές καρικατούρες τους.

oikonomoudimitrisΟ Δημήτρης Οικονόμου  προσεγγίζει, πλησιάζει, συνομιλεί με τους δικούς του ήρωες, διακατέχεται και ο ίδιος από τις αγωνίες τους, η προβληματική τους είναι και δική του, στο εσωτερικό τους τοπίο κυκλοφορεί και ο ίδιος. Το ουσιώδες είναι ότι διαθέτει τη σπάνια ικανότητα να ‘παγιδεύει’ όχι μόνο τον ενθουσιασμό της ηλικίας που χαρακτηρίζει το εν λόγω νεανικό τοπίο, αλλά και την ‘ακοή’ που αφουγκράζεται το άγχος της αναζήτησης του πραγματικού εαυτού και της επιλογής του μελλοντικού τους δρόμου. Ουσιαστικά, καίρια υπαρξιακά προβλήματα τα οποία θα κλιθούν να αντιμετωπίσουν οι ήρωές του αμέσως μόλις εισέλθουν λίγο πολύ απότομα αν όχι και βάναυσα στην ενηλικίωσή τους∙ θα τους την διδάξει η προαναφερθείσα άγρια πραγματικότητα, την οποία και θα συνειδητοποιήσουν σχεδόν μέσα σε μια νύχτα, στην κυριολεξία από τη μια στιγμή στην άλλη. Η ‘γνώση’ της δεν αφήνει και πολλά περιθώρια ηρωικών φαντασιώσεων. Θα ενταχθούν σε αυτήν θέλοντας και μη. Λύσεις απόδρασης προς μυθικούς παραδείσους δεν υπάρχουν. Υπάρχει μόνο το προαναφερθέν υπαρκτό ‘χοιροστάσιο’. Ούτως ή άλλως θα συμβιβαστούν φροντίζοντας να ελαχιστοποιήσουν τις επώδυνες απώλειές τους. Όμως «Πρέπει να ζήσουμε, θείε Βάνια», έχει ομολογήσει πικρά πριν από χρόνια ο Τσέχοφ. «Τι άλλο μπορεί να κάνει ο άνθρωπος;» Η ζωή, δυστυχώς, είναι μόνο επιβίωση, στο όνομα της οποίας θα διαπράττονται πάντα τα φριχτότερα εγκλήματα. Και τα όνειρα; Φθινοπωρινά φύλλα που τα παρασέρνει ο άνεμος∙ ακόμα κι εκείνα που δίνουν την ψευδαίσθηση της πραγματοποίησής τους είναι στην πραγματικότητα μάλλον εκφυλλισμένα ‘άλλα’ απ’ αυτά που ονειρεύτηκε κάποτε ο κάτοχός τους. Και οι ανθρώπινες σχέσεις; Θα ξεθωριάσουν προϊόντος του χρόνου, και το μόνο που θα απομείνει απ’ αυτές θα είναι μια αχνή ανάμνηση που ολοένα και θα χάνεται «σα μουσική τη νύχτα μακρινή που σβήνει». Και οι επαναστάσεις που θα επανοικοδομούσαν τον κόσμο; Όνειρα θερινής νυκτός, που ξεχνιούνται αμέσως μετά το τέλος του συλλαλητηρίου και της πορείας. Από κει κι ύστερα οι ‘οργισμένοι’ τόνοι χαμηλώνουν μέχρι που εξαφανίζονται τελείως. Τη θέση τους παίρνει ο σκεπτικισμός: Ας κατοικήσουμε προς ώρας αυτή την πραγματικότητα και αργότερα βλέπουμε…Κατά διαστήματα εκδηλώνεται και μια κάποια μάλλον φραστική επίθεση, του τύπου «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», εναντίον του «διεφθαρμένου κράτους», και στη συνέχεια «η ζωή τραβάει την ανηφόρα», ή την «κατηφόρα», πιο σωστά,  κι όποιος αντέξει.

Αυτή την αιώνια «ανηφόρα-κατηφόρα» που συνεχίζεται αιωνίως, και θα συνεχίζεται στον αιώνα τον άπαντα, με τον άνθρωπο να αποκαλύπτει τον τερατώδη, κτηνώδη εαυτό του, τον πραγματικό εαυτό του, που δεν τον διασώζει δυστυχώς κανένα μεγαλειώδες επιστημονικό ή καλλιτεχνικό επίτευγμα, θα το βιώσει στην κυριολεξία ο αναγνώστης στις σελίδες εκείνες του Δημήτρη Οικονόμου που ο συγγραφέας περιγράφει με συγκλονιστική αμεσότητα τη θηριώδη σφαγή-γενοκτονία στην Κεντρική Αφρική το 1994, όπως τις καταθέτει ένας εκ των ηρώων του μυθιστορήματος, ο Μιχάλης, μάλλον ο πλέον συνειδητοποιημένος της συντροφιάς. Εξυπακούεται ότι όχι μόνο αυτό το εφιαλτικό γεγονός, αλλά ακόμη και «οι μικρές ‘τραγωδίες’ της καθημερινότητας», συνυπογράφουν τον προαναφερθέντα «θάνατο των ονείρων». Η συντροφιά θα το συνειδητοποιήσει, και θα προσπαθήσει να επιβιώσει με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Το ‘τραύμα’ όμως θα τους σημαδέψει για όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Θα το εκφράσει, ο Νίκος κυρίως, το κεντρικό πρόσωπο του μυθιστορήματος, ο πλέον ‘λαμπερός’ εκπρόσωπος της ‘χαμένης γενιάς’. Θα απωλέσει τα πάντα, και θα του απομείνει μια μόνιμη μελαγχολία και κατάθλιψη. Ο συγγραφέας δεν αποδέχεται ωστόσο το θάνατο της ελπίδας, και πράττει…υγιώς. Κι όχι μόνο βέβαια επειδή είναι νέος. Ο δρόμος οδεύει φυσικά προς την άβυσσο, αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει προς τα πού θα κατευθυνθεί αύριο, προς θα πού θα στραφεί ο οδοιπόρος. Η τελευταία φράση με την οποία ‘κλείνει’ το μυθιστόρημα «για σένα θα γράψω πολύ ωραιότερα», υπονοεί ένα νέο  «άνοιγμα». Είναι το αισιόδοξο μήνυμα του συγγραφέα. Από την τέφρα των νεκρών ονείρων μπορούν να γεννηθούν ωραιότερα.

 

oikonomouΜείνε για λίγο όταν θα έχουν φύγει όλοι
Δημήτρης Οικονόμου
Εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2012
Τιμή: € 16,00, σελ. 401

politeia_order

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η λίμπιντο των αγγέλων» του Νίκου Μάντζιου (κριτική) – Όταν η τέχνη ευαισθητοποιεί

«Η λίμπιντο των αγγέλων» του Νίκου Μάντζιου (κριτική) – Όταν η τέχνη ευαισθητοποιεί

Για το μυθιστόρημα του Νίκου Μάντζιου «Η λίμπιντο των αγγέλων» (εκδ. Γραφή).

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Για μας τους κριτικούς δεν πρέπει να παίζει ρόλο το όνομα του συγγραφέα: αν είναι γνωστός με περγαμηνές στο ενεργητικό του, δεν σημαίνει ...

«Ένα κομμάτι χαρτί» του Δημήτρη (Τάκη) Φραγκούλη (κριτική) – Ένα διαφορετικό μυθιστόρημα για τη μαυρίλα του Εμφυλίου

«Ένα κομμάτι χαρτί» του Δημήτρη (Τάκη) Φραγκούλη (κριτική) – Ένα διαφορετικό μυθιστόρημα για τη μαυρίλα του Εμφυλίου

Για το μυθιστόρημα του Δημήτρη (Τάκη) Φραγκούλη «Ένα κομμάτι χαρτί» (εκδ. Αλεξάνδρεια). Κεντρική εικόνα: © Roman Kraft (Unsplash). 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Το μόνο που αλλάζει είναι το παρελθόν, όλες οι άλλ...

«Η φωνή της» (κριτική) – Πενήντα τρεις γυναίκες γράφουν για την έμφυλη βία

«Η φωνή της» (κριτική) – Πενήντα τρεις γυναίκες γράφουν για την έμφυλη βία

Για το συλλογικό έργο «Η φωνή της» (εκδ. Καστανιώτη). Κεντρική εικόνα: © Oscar Keys (Unsplash). 

Γράφει η Ιωάννα Σπηλιοπούλου

Πενήντα τρεις γράφουσες, μέλη του Δικτύου γυναικών συγγραφέων κατά της ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Τέσσερα πρόσφατα αστυνομικά μυθιστορήματα ανανεώνουν τις γνωστές υποκατηγορίες της αστυνομικής λογοτεχνίας. «Η σκοτεινή μούσα» του Άρμιν Έρι, «Ο κώδικας του θησαυρού» της Τζάνις Χάλετ, «Θάνατος ενός ταξιδιώτη» του Ντιντιέ Φασέν και «Η στρατηγική του πεκινουά» του Αλέξις Ραβέλο.

Γράφει η Χίλ...

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αστυνομικό μυθιστόρημα του Βαγγέλη Μαργιωρή «Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα», το οποίο κυκλοφορεί στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ήρωες, μίξερ, μανταλάκια, σερβιέτες…» Μέσα στο ...

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Τζορντάνα Λεβίν [Jordanna Levin] «Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» (μτφρ. Νοέλα Ελιασά), που θα κυκλοφορήσει στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

«Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα» του Βαγγέλη Μαργιωρή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το αστυνομικό μυθιστόρημα του Βαγγέλη Μαργιωρή «Το σπίτι με την κόκκινη πόρτα», το οποίο κυκλοφορεί στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Ήρωες, μίξερ, μανταλάκια, σερβιέτες…» Μέσα στο ...

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

«Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» της Τζορντάνα Λεβίν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Τζορντάνα Λεβίν [Jordanna Levin] «Manifest – Υλοποίησε τη ζωή των ονείρων σου» (μτφρ. Νοέλα Ελιασά), που θα κυκλοφορήσει στις 25 Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Μίνωας. 

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Ηλίας Πετρόπουλος: Σκληρός από τρυφερότητα» του Τζον Τέιλορ (προδημοσίευση)

«Ηλίας Πετρόπουλος: Σκληρός από τρυφερότητα» του Τζον Τέιλορ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση του προλόγου του μεταφραστή Γιώργου Ι. Αλλαμανή, στο βιβλίο του Τζον Τέιλορ [John Taylor] «Σκληρός από τρυφερότητα – Ο Έλληνας ποιητής και λαογράφος του άστεως Ηλίας Πετρόπουλος», το οποίο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Δίχτυ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Μεσογειακό νουάρ, δικαστικό θρίλερ, whodunnit κι ένα ασήμαντο περιστατικό: 4 δυνατά ευρωπαϊκά αστυνομικά μυθιστορήματα

Τέσσερα πρόσφατα αστυνομικά μυθιστορήματα ανανεώνουν τις γνωστές υποκατηγορίες της αστυνομικής λογοτεχνίας. «Η σκοτεινή μούσα» του Άρμιν Έρι, «Ο κώδικας του θησαυρού» της Τζάνις Χάλετ, «Θάνατος ενός ταξιδιώτη» του Ντιντιέ Φασέν και «Η στρατηγική του πεκινουά» του Αλέξις Ραβέλο.

Γράφει η Χίλ...

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Τα βιβλία του φθινοπώρου 2023: Τι θα διαβάσουμε τις μέρες που έρχονται

Επιλογές από τις προσεχείς εκδόσεις ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας, ποίησης, βιογραφιών, θεάτρου, δοκιμίων, μελετών και γκράφικ νόβελ.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Επιλέξαμε και φέτος όχι την εξαντλητική παρουσίαση των νέων εκδόσεων αλλά την στ...

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

22 σημαντικοί συγγραφείς που έγραψαν μόνο ένα μυθιστόρημα

Τι κοινό θα μπορούσε να έχει η Έμιλι Μπροντέ [Emily Brontë] με τον Χουάν Ρούλφο [Juan Rulfo] και τον εικονιζόμενο Άρη Αλεξάνδρου; Και οι τρεις τους, όπως και πολλοί ακόμα σημαντικοί συγγραφείς, έγραψαν και εξέδωσαν ένα μόνο μυθιστόρημα στη διάρκεια της ζωής τους, που ωστόσο αρκούσε για να τους καθιερώσει στο λογοτεχ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

03 Σεπτεμβρίου 2023 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

23 σημαντικές εκδηλώσεις στο πλαίσιο του 51ου Φεστιβάλ Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως

Πρόγραμα σημαντικών εκδηλώσεων στην Κεντρική Σκηνή «Μελίνα Μερκούρη» στη διάρκεια όλων των ημερών του 51ου Φεστιβάλ Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως. Επιμέλεια: Book Press

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΦΑΚΕΛΟΙ