«Άκου το λιοντάρι» της Σώτης Τριανταφύλλου (κριτική) – Οι τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα στην Αθήνα

Για το μυθιστόρημα της Σώτης Τριανταφύλλου «Άκου το λιοντάρι» (εκδ. Πατάκη). Στην κεντρική εικόνα, το ζαχαροπλαστείο «Select» στη Φωκίωνος Νέγρη (δεκαετία του 1960). 

Γράφει η Λεύκη Σαραντινού

Η Σώτη Τριανταφύλλου, μία από τις γνωστότερες και πιο παραγωγικές Ελληνίδες συγγραφείς, είναι εκείνη η οποία μπορεί να διεκδικήσει περισσότερο από όλους τους Έλληνες συγγραφείς τον τίτλο της πρωτοτυπίας στα συγγράμματά της. Και αυτό διότι κάθε πόνημά της είναι εντελώς διαφορετικό από τα προηγούμενα. Η Σώτη κινείται σαν χαμαιλέοντας με άνεση στα βιβλία της ανάμεσα στο κοινωνικό μυθιστόρημα, στο ιστορικό μυθιστόρημα, στο πολιτικό, φιλολογικό και το φιλοσοφικό δοκίμιο ή το δοκίμιο τέχνης, ακόμη και στο μυθιστόρημα εποχής, την ταξιδιωτική και την παιδική λογοτεχνία, καθώς και το διήγημα. Κοντά σε αυτά, πρέπει να αναφερθεί και το σπουδαίο μεταφραστικό της έργο.

Ένα ανάλαφρο και σπιρτόζικο βιβλίο

Πάντως, ένα κοινό στοιχείο παρουσιάζουν όλα τα τόσο πρωτότυπα και διαφορετικά μεταξύ τους πονήματα της Σώτης: το αστείρευτο χιούμορ και τον απύθμενο αυτοσαρκασμό με τα  οποία κατασκευάζει πάντοτε την πανέμορφη πρόζα της. Έτσι λοιπόν και το καινούριο βιβλίο της με τον ευφάνταστο τίτλο «Άκου το λιοντάρι» δεν υστερεί σε αυτόν τον τομέα.

Το «Άκου το λιοντάρι» είναι ένα βιβλίο ανάλαφρο, σπιρτόζικο, με μία ευχάριστη θεματική που θα ψυχαγωγήσει τους αναγνώστες, αλλά και θα γυρίσει τους μεγαλύτερους από αυτούς λιγάκι πίσω στον χρόνο, στις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα, κάτι που όλοι οι αναγνώστες άνω τον σαράντα ετών κατά βάθος επιθυμούν. Το βιβλίο μας μιλάει για την αθηναϊκή οικογένεια των Λεοντάρηδων, κατοίκων της Φωκίωνος Νέγρη, τον βίο και την πολιτεία τους, το πορτρέτο των αναμεταξύ τους σχέσεων, αλλά και συνάμα για μία ολόκληρη εποχή: τις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα στην πρωτεύουσα.

Το δυστοπικό και δυσάρεστο παρόν στη ΜΕΘ εναλλάσσεται στην αφήγηση με τις ανάλαφρες και ευχάριστες αναμνήσεις των υπόλοιπων μελών της οικογένειας.

Το μυθιστόρημα ακροβατεί διαρκώς ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Από τη μία έχουμε τον Ηλία Λεοντάρη, ο οποίος βρίσκεται σε κώμα στην εντατική μετά από ατύχημα, και από την άλλη την υπόλοιπη οικογένεια που συνεχίζει κανονικά τη ζωή της. Το δυστοπικό και δυσάρεστο παρόν στη ΜΕΘ εναλλάσσεται στην αφήγηση με τις ανάλαφρες και ευχάριστες αναμνήσεις των υπόλοιπων μελών της οικογένειας. Και αυτά δεν είναι διόλου λίγα. Εκτός από τον Ηλία, υπάρχει η γυναίκα του η Μυρτώ και τα δυο τους παιδιά, η Χριστίνα και ο Αναστάσης. Υπάρχει ο αδελφός του Ηλία, ο Σαράντης, η γυναίκα του η Μάντυ, η οποία διεκδικεί ίσως και τον τίτλο της πρωταγωνίστριας του βιβλίου, και οι δυο γιοι τους, ο Κωνσταντίνος και ο Φραγκίσκος. Είναι και οι γονείς Λεοντάρη, ο Χρήστος και η Φραγκίσκη. Πέρα από όλους αυτούς, στο πολυάνθρωπο αυτό μυθιστόρημα εμφανίζονται  και άλλα πολλά πρόσωπα, όπως η Ζουζού και η Ελεάννα, οι καρδιακές φίλες της Μάντυ.

Mνήμες των τελών του 1970 και του 1980

Άκου το λιοντάριΤο δυστύχημα του Ηλία στην παραλιακή λεωφόρο φαίνεται πως σημαδεύει οριστικά τη ζωή της οικογένειας, μήπως όμως δεν είναι τελικά μόνο αυτό; Ίσως τελικά άλλα πράγματα, από εκείνα που έχουν ήδη συμβεί, να είναι αυτά που να έχουν μεγαλύτερη σημασία. Ίσως να είναι όλες εκείνες οι μνήμες των τελών του 1970 και του 1980, η ροκ μουσική, η Μονόπολη, το Τρίβιαλ Περσούτ, η Βουγιουκλάκη, ο Μπονάτσος, ο λιμός στην Αιθιοπία και όλα εκείνα τα γεγονότα που σημάδεψαν το τέλος μιας εποχής. Όλα αυτά αντιπαρατίθενται με το παρόν του 21ου αιώνα, το παρόν της κρίσης, των Λεξοτανίλ, της νοσταλγίας και της ΜΕΘ στην οποία βρίσκεται ο Ηλίας.

Η συγγραφέας, συν τοις άλλοις, καταφεύγει σε ένα έξυπνο και παιχνιδιάρικο εφεύρημα στην αρχή του βιβλίου της: βάζει την Έρση Μυλωνά στη δική της θέση, εκείνη της συγγραφέως που θα γράψει ένα μυθιστόρημα για την αθηναϊκή οικογένεια των Αρκουδέων με τίτλο «Άκου την αρκούδα». Αυτό που διαβάζουμε εμείς δηλαδή στη συνέχεια είναι η ιστορία της Έρσης και όχι της Σώτης! «Όλα τακτοποιούνται στο τέλος. […] Οι κακοί τιμωρούνται ή πεθαίνουν. Όμως δεν υπάρχει «χάπι εντ» χωρίς ένα «αλλά» που να το συνοδεύει». Αυτή είναι η κατακλείδα του βιβλίου της και αυτή είναι η αλήθεια για το τέλος όλων των ιστοριών.

Η Σώτη Τριανταφύλλου είναι μία συγγραφέας που δεν παύει να μας εκπλήσσει. Γι’ αυτό και θα συνεχίζουμε να τη διαβάζουμε όσο αυτή γράφει. Διότι είναι διαφορετική σε κάθε βιβλίο της, μας κάνει πάντοτε να γελάμε και μας διασκεδάζει με την πνευματώδη και καλοδουλεμένη γραφή της.


*Η ΛΕΥΚΗ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ είναι συγγραφέας, ιστορικός και καθηγήτρια μουσικής. Τελευταίο της βιβλίο, ο τόμος «Γραφο... σκιάσεις: Ασκήσεις δημιουργικής γραφής για εφήβους και ενήλικες» (εκδ. 24 Γράμματα).

Απόσπασμα από το βιβλίο

«Όταν δεχόμαστε ένα ψέμα, δεχόμαστε και όλα όσα συνεπάγεται» σκέφτηκε η Μυρτώ. «Ο Ηλίας ζούσε σε μια αλληλουχία από ωραία ψέματα». Σε αναλαμπές ειλικρίνειας της έλεγε γελώντας: «Μην πιστεύεις ούτε τα μισά απ’ όσα λέω» – εντάξει, αλλά ποια μισά; Το μόνο που ένοιαζε τώρα τη Μυρτώ ήταν να βρει τον τρόπο να ζήσει χωρίς τον Ηλία και τα παραμύθια του. Οι νεκροί δεν ήταν απλώς αόρατοι. Ήταν ανύπαρκτοι.

politeia link more

 

 

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Πλατεία Κλαυθμώνος» του Γιώργου Συμπάρδη (κριτική) – Μυστικά και ψέματα σε καιρούς σκοτεινούς

«Πλατεία Κλαυθμώνος» του Γιώργου Συμπάρδη (κριτική) – Μυστικά και ψέματα σε καιρούς σκοτεινούς

Για το μυθιστόρημα του Γιώργου Συμπάρδη «Πλατεία Κλαυθμώνος» (εκδ. Μεταίχμιο). 

Γράφει η Άννα Αφεντουλίδου

Η ...

«Φλόρενς Μπλαντ» του Ανδρέα Νικολακόπουλου (κριτική) – Πεθαίνοντας σαν ήπειρος

«Φλόρενς Μπλαντ» του Ανδρέα Νικολακόπουλου (κριτική) – Πεθαίνοντας σαν ήπειρος

Για το μυθιστόρημα του Ανδρέα Νικολακόπουλου «Φλόρενς Μπλαντ» (εκδ. Ίκαρος). Κεντρική εικόνα: Ο πίνακας του Jean Siméon Chardin, «The Kitchen Maid» (1738), λάδι σε καμβά.

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης

Έπειτα από δύο παρόμοιας λογικής συλλογές δ...

«Ανάληψη» του Ηλία Λ. Παπαμόσχου (κριτική) – Η αταξίδευτη μοίρα των ανθρώπων

«Ανάληψη» του Ηλία Λ. Παπαμόσχου (κριτική) – Η αταξίδευτη μοίρα των ανθρώπων

Για το μυθιστόρημα του Ηλία Λ. Παπαμόσχου «Ανάληψη» (εκδ. Πατάκη) – Για ένα πραγματικό ναυάγιο στην Καστοριά του 1929. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Θλίψη σαν κάρβουνο αναμμένο, πένθος που τυλίγει όπως η αράχνη τα σώ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Η Εταιρεία Συγγραφέων αφιερώνει στη μνήμη του την επόμενη Ημέρα Ποίησης

Με ανακοίνωσή της η Εταιρεία Συγγραφέων αποχαιρετά των δύο φορές Πρόεδρό της Βασίλη Βασιλικό και ανακοινώνει ότι η Ημέρα Ποίησης 2024 θα είναι αφιερωμένη στη μνήμη του ανθρώπου που εισηγήθηκε στην UNESCO την 21 Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

...
Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Βασίλης Βασιλικός (1934-2023): Ένας αποχαιρετισμός από τον Αλέξη Ζήρα

Ακολουθεί επιμνημόσυνο κείμενο του Αλέξη Ζήρα, πρώην Προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων, για τον Βασίλη Βασιλικό.

Ένας αποχαιρετισμός στον Βασίλη Βασιλικό

Για πολλά χρόνια, τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1970 ως το κλείσιμο...

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

«Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» του Δημοσθένη Δαββέτα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από βιβλίο του Δημοσθένη Δαββέτα «Το τέλος της Αισθητικής; Τεχνομηδενισμός και Σύγχρονη Τέχνη» (Επίμετρο: Μάνος Στεφανίδης) το οποίο θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

«Χωριό Ποτέμκιν» του Γιώργου Παναγή (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Γιώργου Παναγή «Χωριό Ποτέμκιν», που κυκλοφορεί στις 28 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Τόπος. [Η έκφραση «Χωριό Ποτέµκιν» (ρωσικά: по­тёмкинские деревни) περιγράφει ένα κατασκεύασµα που έχει στόχο να αποκρύψει την αλήθεια ή να εξωραΐσει µια κατάσταση].

Επιμέλεια:...

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

«Ο Γιουγκοσλάβος» της Άνα Βούτσκοβιτς (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Άνα Βούτσκοβιτς [Ana Vučković] «Ο Γιουγκοσλάβος» (μτφρ. Απόστολος Θηβαίος), το οποίο κυκλοφορεί αρχές Δεκεμβρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η ΜΠΑΝΑΝΑ

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

«Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» – Αυτοβιογραφίες και βιογραφίες, 15+1 επιλογές από τις πρόσφατες εκδόσεις

Τι κοινό μπορεί να έχει η Μαρινέλλα με τον Έλον Μάσκ; Η Μαρία Κάλλας με τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Πρίγκιπας Χάρι με τον Διονύση Σιμόπουλο; Οι βιογραφίες όλων αυτών, και μερικές ακόμη, κυκλοφόρησαν τους προηγούμενους μήνες και σας τις παρουσιάζουμε.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστό...

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Κλερ Κίγκαν – Η Ιρλανδή που ανέδειξε τις χάρες της μικρής φόρμας

Η Ιρλανδή συγγραφέας έχει αγαπηθεί από το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και όχι άδικα. Τι είναι αυτό που την κάνει ιδιαίτερη και γιατί η πρόσφατη νουβέλα της «Πολύ αργά πια» (μτφρ. Μαρτίνα Ασκητοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο) την καταξιώνει. 

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος ...

12 βιβλία που μας φέρνουν κοντά στην επιστήμη: Από την Τεχνητή Νοημοσύνη στα Φράκταλ, από τον Χρόνο στους Αλγόριθμους

12 βιβλία που μας φέρνουν κοντά στην επιστήμη: Από την Τεχνητή Νοημοσύνη στα Φράκταλ, από τον Χρόνο στους Αλγόριθμους

Είναι βιβλία που φέρνουν τις επιστήμες (κυρίως θετικές) πιο κοντά μας και τις κάνουν πιο εύληπτες και γοητευτικές. Επιλέγουμε ορισμένα από τα καλύτερα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα. Κεντρική εικόνα: Ο Ράσελ Κρόου, ως ο μαθηματικός Τζον Νας, στην ταινία «Ενας υπέροχος άνθρωπος», του Ρον Χάουαρντ.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ