adelfiko 2

Για το μυθιστόρημα της Βάσιας Τζανακάρη «Αδελφικό» (εκδ. Μεταίχμιο). Φωτογραφία: Η Λίλη Παπαγιάννη από την «Εκδρομή» (1966), σε σκηνοθεσία Τάκη Κανελλόπουλου.

Του Διονύση Μαρίνου

Για κάποια άλλα κουρέλια του παλιού καλού καιρού, όλα άρχισαν από τότε που ο κρετίνος ο Πέρι Κόμο τραγούδησε την Γκλεντόρα. Όλα όσα ακολούθησαν είναι πια Ιστορία. Στην τωρινή ιστορία, αυτή της Βάσιας Τζανακάρη, όλα ξεκίνησαν τη μέρα που πέθανε ο Ντέιβιντ Μπόουι. Σαν να λέμε: στις 10 Ιανουαρίου 2016, αφού πρέπει να τοποθετηθεί κάπου συγκεκριμένα αυτός ο διάτανος που λέγεται πλοκή και, πρέπει, διότι αυτός ο Ντέιβιντ πολύ πριν πει το προφητικό “Lazarus” είχε πει το “Absolute Beginners” και τώρα αρχίζει η ιστορία…

Οι αρχάριοι στο μυθιστόρημα της Τζανακάρη Αδελφικό (εκδ. Μεταίχμιο) είναι η Μάρω και ο Μελισσινός (περισσότερο από τον Γιώργο). Αρχάριοι στον έρωτα, αρχάριοι στο να διευθετήσουν μέσα τους ανοιχτές πληγές, αρχάριοι να δεχθούν πως η ζωή παρασέρνει, σπρώχνει, λακτίζει, σε βρίσκει στα γεμάτα, εκεί που πονάς περισσότερο, εκεί που έχασες τα πιο πολλά, κι εσύ πρέπει να σταθείς όρθιος για να πεις «φεύγω». Αποδημητικά πουλιά και οι δυο τους, κάνουν ένα εσωτερικό ταξίδι που τους οδηγεί, τελικά, στο Αδελφικό, ένα χωριό των Σερρών.

Αρχάριοι στον έρωτα, αρχάριοι στο να διευθετήσουν μέσα τους ανοιχτές πληγές, αρχάριοι να δεχθούν πως η ζωή παρασέρνει, σπρώχνει, λακτίζει, σε βρίσκει στα γεμάτα, εκεί που πονάς περισσότερο, εκεί που έχασες τα πιο πολλά, κι εσύ πρέπει να σταθείς όρθιος για να πεις «φεύγω».

Η Μάρω, η κεντρική ηρωίδα, ακριβώς τη μέρα που πεθαίνει ο Μπόουι βάζει κατά λάθος φωτιά στο σπίτι που έμενε στην Αθήνα. Μαζεύει το μωρό της –ναι, έχει μωρό χωρίς πατέρα– και πηγαίνει εκεί από όπου ξεκίνησε την πορεία της: Αδελφικό, Θεσσαλονίκη για σπουδές, Αθήνα για δουλειά ως διορθώτρια σε εφημερίδα και τώρα ξανά Αδελφικό για να συγκολλήσει τα κομμάτια της.

Ο Μελισσινός θα μπορούσε να γίνει καλλιτέχνης, γεννήθηκε άλλωστε σε ένα σπίτι όπου η τέχνη ήταν καθημερινή τροφή, του αρέσει ο κινηματογράφος, αλλά, να, που η ζωή τα φέρνει πάντα αλλιώς. Γίνεται χειρουργός και η μοίρα επεμβαίνει δραστικά και σ’ αυτόν, αφού εξαιτίας του χάνεται ένας ασθενής του. Το βάρος των τύψεων τον οδηγεί κι αυτόν στο Αδελφικό. Το παραμυθένιο χωριό με τους λωτούς που αν τους φας –για δες κάτι πράγματα– μπορεί και να ξεχάσεις ό,τι σε βασανίζει. Όμως, αυτό είναι μια άλλη παραμυθία, ενώ ιστορία είναι ότι αυτά τα δύο παιδιά που έχουν ζήσει παράλληλες ζωές και τους ενώνουν πολλά περισσότερα από όσα νομίζουν, με κάποιο συμπαντικό τρόπο θα κουμπώσουν τις απουσίες τους.

Ο Μελισσινός την ήξερε τη Μάρω πριν η Μάρω μάθει τον Μελισσινό. Την ήξερε, την έβλεπε στη Θεσσαλονίκη, καιγόταν να της μιλήσει, αλλά δεν το έκανε ποτέ. Καμιά φορά ζεις με το «τι θα συνέβαινε αν…». Δεν συνέβη τότε, έγινε τώρα υπό άλλες συνθήκες. Τώρα που οι ματαιώσεις έχουν πάρει το πάνω χέρι στη ζωή και των δυο τους. Τώρα που σας τους ξέβρασε η δεκαετία του ’90 σε μια άλλη εποχή, ολότελα ξένη, κι αυτοί οι δύο μοιάζουν σαν απολιθώματα, σαν προνεωτερικά όντα σε έναν κόσμο που αλλάζει, αλλά που οι ίδιοι επιμένουν διά της μνήμης να κρατήσουν τα σημάδια του παλιού κόσμου. Είναι παλιοκαιρίτες οι Μάρω και ο Μελισσινός. Δυο ρομαντικοί ενός άλλου καιρού. Γι’ αυτό και το μυθιστόρημα μυρίζει 90’s: μουσικές, ντύσιμο, τροπισμός, νες καφέ, Ντορέ, Berlin, πάρτι, μπαρ, κινηματογράφος, ατάκες από βιβλία.

Είναι από εκείνα τα μυθιστορήματα που πρώτα τα έχεις ζήσει κι ύστερα τα διαβάζεις ή αν δεν τα έχεις ζήσει, τα διαβάζεις σαν να ζεις.

Και δεν είναι που αναστήθηκε ο Τουταγχαμών και περπατάει στο σήμερα σαν ζόμπι. Δεν είναι αυτό που κάνει η Τζανακάρη και όσοι έχουμε ζήσει τη δεκαετία του ’90 και σαν ψάρια έξω από το νερό τώρα αναζητούμε μια σταθερά, κι ας ξέρουμε, πολύ καλά πως δεν θα τη βρούμε. Το τελευταίο οχυρό ήταν ο Μπόουι κι αυτός έφυγε κι από εκεί ξεκινούν όλα.

Το Αδελφικό είναι και ένα εν εξελίξει θεατρικό ενός πρόωρα χαμένου ποιητή από τις Σέρρες, τα χειρόγραφα του οποίου (ποιήματα, σπαράγματα σκέψεων και ένα θεατρικό) περιέρχονται στην κατοχή της Μάρως και του Μελισσινού κι αυτό τους ενώνει ακόμη περισσότερο.

vasia
Η Βάσια Τζανακάρη γεννήθηκε στις Σέρρες το 1980. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και μετάφραση-μεταφρασεολογία στην Αθήνα. Με το πρώτο της βιβλίο 11 Μικροί φόνοι, ιστορίες εμπνευσμένες από τραγούδια του Nick Cave (2008) ήταν υποψήφια για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού Διαβάζω. Ακολούθησε το μυθιστόρημα Τζόνι και Λούλου (2011), ένα βιβλίο για παιδιά (Ένα δώρο για τον Τζελόζο, 2013) και η συλλογή διηγημάτων Η καρέκλα του κυρίου Έκτορα (2014), όλα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, λογοτεχνικά περιοδικά και στο διαδίκτυο. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως μεταφράστρια, έχοντας μεταφράσει Virginia Woolf (βραβείο Εταιρείας Ελλήνων Μεταφραστών Λογοτεχνίας για το Ένα δικό της δωμάτιο), Ian Rankin, Stuart Neville, Shirley Jackson, Emily St. John Mandel κ.ά.


 

Μα, άλλωστε, οι απώλειες εν γένει είναι ο τρίτος βασικός πρωταγωνιστής αυτού του μυθιστορήματος. Η χαμένη δεκαετία του ’90, ο χαμένος αδελφός της Μάρως, ο αγαπημένος της Βασίλης, ο χαμένος ασθενής του Μελισσινού, οι χαμένες και άδοξες σχέσεις, η μνήμη που φθίνει ή που πρέπει να ανασταλεί (να θυμάσαι ξεχνώντας), η χαμένη αθωότητα της γυναίκας μέσω της μητρότητας, οι τόποι που περπάτησαν οι ήρωες και αλλάζουν και χάνονται.

Το Αδελφικό είναι ένας πραγματικός τόπος, αλλά και ένας επινοημένος τόπος για τη Μάρω και τον Μελισσινό. Είναι μια νέα τοποθεσία στον εσωτερικό τους χάρτη. Μακριά από όλους και από όλα, σαν ένα στοίχημα αν μπορούν να περπατήσουν μαζί γνωρίζοντας πως πάντα θα φεύγουν, πάντα θα αποκοιμιούνται μόνοι, πάντα θα είναι αρχάριοι στη ζωή.

Το Αδελφικό είναι μια μπαλάντα για τα χαμένα, ένα τραγούδι για τα αποδημητικά πουλιά. Είναι από εκείνα τα μυθιστορήματα που πρώτα τα έχεις ζήσει κι ύστερα τα διαβάζεις ή αν δεν τα έχεις ζήσει, τα διαβάζεις σαν να ζεις. Επομένως, αν μπορεί να προσφέρει κάτι το παρόν κείμενο είναι η εξής συμβουλή: η κάθε λέξη σ’ αυτό το μυθιστόρημα, ιδιαιτέρως οι εσωτερικοί μονόλογοι της Μάρως, είναι ζωντανά στοιχεία και ως τέτοια πρέπει να διαβαστούν. Έστω και στη μυθοπλαστική συνθήκη τους.

Τυπικά, το μυθιστόρημα διατρέχει μια διφωνία. Στο ένα κεφάλαιο τη σκυτάλη της αφήγησης κρατάει η Μάρω, στο επόμενο ο Μελισσινός. Κάποια στιγμή, όμως, αυτές οι δύο φωνές, καίτοι δεν θα ενωθούν, θα συναντηθούν, με αποτέλεσμα να συνυπάρξουν σε αρκετές υπο-πλοκές, σαν παραπόταμοι που θα τους οδηγήσουν στη θάλασσα. Εκεί όπου είτε αποδέχεσαι όσα χάθηκαν και σώζεσαι κάπως είτε δεν αντέχεις και πνίγεσαι.

Αυτό είναι ένα μυθιστόρημα ωριμότητας για την Τζανακάρη. Ενδεχόμενως, ένα μυθιστόρημα όπου μπορεί να πατάει και κόκκινες περιοχές δίχως να καίγεται. Αντιθέτως, φανερώνει μια εξαιρετική επιδεξιότητα στο να αποφεύγει μελοδραματισμούς, να ελέγχει το υλικό της και να μην το αφήνει να εκτραπεί σε κάποια άγονη παρελθοντολαγνεία. Στο μεταξύ: όταν διαβάσετε και την τελευταία λέξη του μυθιστορήματος δοκιμάστε να ακούσετε ξανά το “Absolute Beginners”. Θα είναι ιαματικό το νέο άκουσμα. Διότι θα το ακούσετε έχοντας στο μυαλό τη Μάρω και τον Μελισσινό. Κι αυτή είναι η δεύτερη συμβουλή που έχει να προσφέρει αυτό το κείμενο.

* Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Τελευταίο βιβλίο του, η ποιητική συλλογή «Ποτέ πια εμείς» (εκδ. Μελάνι).


tzanakari Αδελφικό
ΒΑΣΙΑ ΤΖΑΝΑΚΑΡΗ
ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2020
Σελ. 272, τιμή εκδότη €15,50

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΑΣ ΤΖΑΝΑΚΑΡΗ

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Ρίο Γκράντε» του Χρήστου Χαρτοματσίδη (κριτική) – Ένα Φαρ Ουέστ στη Θεσσαλονίκη

«Ρίο Γκράντε» του Χρήστου Χαρτοματσίδη (κριτική) – Ένα Φαρ Ουέστ στη Θεσσαλονίκη

Για το μυθιστόρημα του Χρήστου Χαρτοματσίδη «Ρίο Γκράντε» (εκδ. Μεταίχμιο).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Υπάρχουν ήρωες με κακή μοίρα. Φευ, είναι αυτοί που έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Είναι χαμένοι από χέρι ό,τι και να κάν...

«Δεν θ’ αργήσω» της Βασιλικής Πέτσα (κριτική) – Το τραγικό παρελθόν δεν ησυχάζει ποτέ

«Δεν θ’ αργήσω» της Βασιλικής Πέτσα (κριτική) – Το τραγικό παρελθόν δεν ησυχάζει ποτέ

Για το μυθιστόρημα της Βασιλικής Πέτσα «Δεν θ’ αργήσω» (εκδ. Πόλις).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Κόσμος να φωνάζει, να μπαίνει μέσα στο γήπεδο ελπίζοντας να σωθεί. Άλλοι να κρέμονται από τις εξέδρες, να πέφτουν ημιλυπόθυμοι ή δίχως ανάσα. Τόσος πολύς κόσ...

«Ο άλιωτος και άλλες ιστορίες με βρυκόλακες» (κριτική) – Η γκόθικ λογοτεχνική παράδοση της Ελλάδας

«Ο άλιωτος και άλλες ιστορίες με βρυκόλακες» (κριτική) – Η γκόθικ λογοτεχνική παράδοση της Ελλάδας

Για την ανθολογία διηγημάτων «Ο άλιωτος και άλλες ιστορίες με βρυκόλακες – Μια ελληνική ανθολογία λαογραφικού τρόμου» (ανθολόγηση – εισαγωγή – επίμετρο: Γιώργος Θάνος, εκδ. Ροές).

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Νεράιδες, στοιχει...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Καταγράφοντας το κριτικό τοπίο: Κριτικές, βιβλιοπαρουσιάσεις, κριτικά σχόλια – Ποιοι, πού και πώς

Καταγράφοντας το κριτικό τοπίο: Κριτικές, βιβλιοπαρουσιάσεις, κριτικά σχόλια – Ποιοι, πού και πώς

Απόπειρα σχετικής οριοθέτησης του αντικειμένου των κριτικών κειμένων και καταγραφής των κριτικών λογοτεχνίας για το –τυχαίο και ενδεικτικό– διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 2022 έως και την 30ή Ιουνίου 2024. «Σε μια Ελλάδα, όπου πολλοί γράφουν λογοτεχνία, αλλά δεν διαβάζουν ανάλογα πολλοί, πόσοι υπηρετούν την κριτική ...

Στη Βρετανίδα Σαμάνθα Χάρβεϊ για το «Orbital» το Μπούκερ 2024

Στη Βρετανίδα Σαμάνθα Χάρβεϊ για το «Orbital» το Μπούκερ 2024

Στο μυθιστόρημα της Σαμάνθα Χάρβεϊ [Samantha Harvey] «Orbital» το βραβείο Booker για το 2024, «ένα ερωτικό γράμμα στον πλανήτη μας καθώς και μια βαθιά συγκινητική αναγνώριση της ατομικής και συλλογικής αξίας κάθε ανθρώπινης ζωής». Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά στις αρχές του 2025 στη σειρά Aldina των εκδόσε...

Καλλίδα Ζαχοπούλου: «Το βιβλίο μου δεν είναι διδακτικό, ούτε προσπαθεί να το παίξει βαθύ»

Καλλίδα Ζαχοπούλου: «Το βιβλίο μου δεν είναι διδακτικό, ούτε προσπαθεί να το παίξει βαθύ»

Η Καλλίδα Ζαχοπούλου μας συστήθηκε πρόσφατα με το μυθιστόρημά της «Όταν νυχτώνει στα στενά», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Επιμέλεια: Book Press

Με ποια λόγια θα συστήνατε το βιβλίο σας σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτε για σα...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν» του Δημήτρη Τσεκούρα (προδημοσίευση)

«Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν» του Δημήτρη Τσεκούρα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Δημήτρη Τσεκούρα «Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν – Ένα queer αστυνομικό ψυχόδραμα» που θα κυκλοφορήσει στις 14 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Η ανάκριση»

...
«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

«Γκουντ λακ» του Βασίλη Κατσικονούρη (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Γκουντ λακ», το οποίο θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

(Στο μπαρ του Μότζο. Ο ΜΗΤΣ με τον ΑΛΚΗ σ’ ένα τραπέζι. Ο ΜΗΤΣ έχ...

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

«Το παιδί και το κρι κρι» της Βάννας Κατσαρού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Βάννας Κατσαρού «Το παιδί και το κρι κρι», σε εικονογράφηση της Μαίης Σταθοπούλου, το οποίο κυκλοφορεί στις 6 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Λίγα λόγια για...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

  «Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες συγγραφείς και μεταφραστές γράφουν για το μυθιστόρημα που τους αποκάλυψε τη Χώρα

«Η δική μου Αμερική»: 25 Έλληνες και Ελληνίδες συγγραφείς και μεταφραστές μας αποκαλύπτουν το μυθιστόρημα που τους μύησε στην αχανή χώρα. Οι επιλογές τους κυμαίνονται από εφηβικά αναγνώσματα μέχρι ένα πολύ επίκαιρο (και μη λογοτεχνικό) βιβλί...

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Κατασκοπικά μυθιστορήματα: Οι πρωτοπόροι, οι συνεχιστές, οι κορυφαίοι – Ένας συνοπτικός οδηγός με τα καλύτερα του τότε και του σήμερα

Επιλογή από τα καλύτερα κατασκοπευτικά μυθιστορήματα που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία, συν λίγα παλαιότερα, από τα κορυφαία του είδους. Ταυτόχρονα, μια ευσύνοπτη μα πλήρης παρουσίαση της ιστορίας του είδους, μαζί με έναν αναστοχασμό πάνω στα όρια και τις συντεταγμένες του.

Γράφει η Χίλντα Παπαδημητρί...

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Τι διαβάζουμε τώρα; 25 βιβλία λογοτεχνίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ή… μόλις

Ο Οκτώβριος οδεύει προς το τέλος του, οι εκδότες έχουν ήδη βγάλει, ή βγάζουν αυτές τις μέρες, σημαντικά βιβλία που θα διαβαστούν και θα συζητηθούν τους μήνες που έρχονται. Επιλέξαμε ορισμένα από αυτά, ελληνικής και ξένης πεζογραφίας, κυρίως. Θα ακολουθήσουν, το επόμενο διάστημα, πολλά περισσότερα. 

Γράφ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

15 Δεκεμβρίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2023

Mυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα, ποιήματα: Επιλογή 100 βιβλίων, ελληνικών και μεταφρασμένων, από τη βιβλιοπαραγωγή του 2023. Επιλογή: Συντακτική ομάδα της Book

ΦΑΚΕΛΟΙ