..."έφυγε" από τη ζωή ο Τζον Στάινμπεκ

Ο Στάινμπεκ γεννήθηκε στην πόλη Σαλίνας της Καλιφόρνιας και πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε μια πεδιάδα κοντά στον Ειρηνικό ωκεανό. Το σκηνικό αυτό αναπαράχθηκε αρκετές φορές στα μυθιστορήματά του. Μετά την μέση εκπαίδευση παρακολουθούσε κατά περιόδους μαθήματα φιλολογίας και συγγραφής στο Πανεπιστήμιο του Στάντφορντ δίχως να πάρει ποτέ πτυχίο. Τελικά αποφασίζει να εγκατασταθεί στην Νέα Υόρκη και εκεί εργάζεται κυρίως ως δημοσιογράφος, ενώ παράλληλα αρχίζει να ασχολείται μεθοδικά με το γράψιμο.

Το πρώτο του μυθιστόρημα του Τζον Στάινμπεκ «Η χρυσή κούπα» κυκλοφόρησε το 1929, αλλά η επιτυχία θα έρθει έξι χρόνια αργότερα με το βιβλίο «Πεδιάδα της Τορτίγια» που αποτελείται από μια σειρά ιστοριών γύρω από την ζωή των αγροτών και αντικατοπτρίζει το κλίμα που επικράτησε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και την ηθική κρίση που βίωσε η αμερικάνικη κοινωνία. Το βιβλίο αυτό του χάρισε φήμη και οικονομική άνεση. Ως το τέλος της δεκαετίας του ’30 θα συγγράψει εκτός από «Τα σταφύλια της οργής» με το οποίο κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ και τα «Σε αμφίβολη μάχη», «Άνθρωποι και ποντίκια», που θα μπορούσανε να ιδωθούνε κι ως τριλογία, καθώς εστιάζουνε στην ζωή της εργατικής τάξης, κάνουνε ιδιαίτερα αγαπητό τον συγγραφέα στα λαϊκά στρώματα αλλά του δημιουργούνε και προβλήματα καθώς οι φιλελεύθερες θέσεις του δεν συνάδουνε με το πολιτικό κλίμα της εποχής.

Την επόμενη δεκαετία το ενδιαφέρον εστιάστηκε στο μυθιστόρημα «Ο δρόμος με τις φάμπρικες» που διαπνέονταν από τις ίδιες ιδέες όπως και τα προηγούμενα κείμενά του, ενώ ξεχωριστή θέση κατέχει το «Ρωσικό Ημερολόγιο» που συνέγραψε κατά το οδοιπορικό του στην Σοβιετική Ένωση το 1948. Στο πέρασμα του από την Ρωσία τον συνόδεψε ο φωτογράφος Ρόμπερτ Κάπα οι φωτογραφίες του οποίου έδωσαν εικόνα στις αφηγήσεις του Στάινμπεκ.

Τα επόμενα χρόνια ακολουθήσανε κι άλλα σπουδαία έργα, όπως «Ανατολικά της Εδέμ» και «Στον ίσκιο του θανάτου», και το 1962 ο συγγραφέας τιμήθηκε από την Σουηδική Ακαδημία με το βραβείο Νόμπελ.