Του Ευθύμιου Σακκά
Μια μέρα σαν σήμερα το 1834 είχε έρθει στη ζωή ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους ζωγράφους, ο Eντγκάρ Ντεγκά, στην πόλη του Παρισιού. Έπειτα από μια απόπειρα στην νομική σχολή αποφασίζει να ασχοληθεί με την ζωγραφική και εισάγεται στην Σχολή Καλών Τεχνών, όπου και τίθεται υπό την διδακτική επίβλεψη του ζωγράφου Ενγκρέ.
Μετά την αποφοίτησή του πραγματοποιεί ορισμένα ταξίδια στην Ιταλία ερχόμενος σε επαφή με τους Αναγεννησιακούς ζωγράφους αλλά είναι η ζωή, το φως και το σκότος της γαλλικής πρωτεύουσας αυτά που καθορίζουν την τέχνη του. Την εποχή εκείνη αγαπημένο θέμα τού Ντεγκά είναι τα πορτρέτα, είδος στο οποίο διέθετε απαράμιλλη δεξιοτεχνία. Συγκεκριμένα διακρίνονταν για την άψογη τεχνική του και την ακρίβεια των λεπτομερειών. Η πρωτοτυπία του όμως ελλόχευε στον τρόπο με τον οποίο απέδιδε την εντύπωση του χώρου μέσα από τον οποίο οι μορφές εκλάμβαναν την αίσθηση του τρισδιάστατου.
Η εμμονή του αυτή τον οδήγησε στην εξερεύνηση νέων τεχνικών που κατέληξαν τελικά την απόδοση του θέματος από απροσδόκητες οπτικές γωνίες. Παράλληλα αυξανόταν το ενδιαφέρον του για το μπαλέτο από το οποίο αντλούσε κατά κόρον από ένα σημείο κι έπειτα τα θέματά του. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο πίνακας «Περιμένοντας το σύνθημα» όπου παρουσιάζεται ένας αριθμός χορευτριών σε μια διάταξη που φαντάζει σχεδόν τυχαία. Από αυτές τις χορεύτριες μόνο το σώμα μίας διακρίνεται ολόκληρο, αλλά και αυτό βρίσκεται σε μια στάση περίπλοκη. Γενικώς τον Ντεγκά δεν τον ενδιέφερε να έχουνε οι πίνακές του υπόθεση ούτε να καταγράφουνε εκφράσεις. Από αυτή την άποψη χαρακτηριζόταν από μια αντικειμενικότητα και από μια δεύτερη επικέντρωνε κυρίως στα παιχνίδια του φωτός με την σκιά.
