Μια μέρα σαν σήμερα, στις 17 Φεβρουαρίου 1909, έφυγε από τη ζωή ο θρυλικός Απάτσι Τζερόνιμο, τσακισμένος από την ήττα και διαλυμμένος από το αλκόολ. Το προσωνύμιο Τζερόνιμο το οφείλει στους εχθρούς του που όταν τους επιτιθόταν συνήθιζαν να επικαλούνται τον Άγιο Ιερώνυμο.
Του Ευθύμιου Σακκά
Γεννημένος στην περιοχή της Αριζόνα το 1829 του δίνεται αρχικά το όνομα Goyathlay από τη μητέρα του που σημαίνει «αυτός που χασμουριέται», αλλά στην ιστορία θα μείνει γνωστός ως Τζερόνιμο.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του κυλούν ήρεμα. Μυείται στα παραδοσιακά ήθη και έθιμα της φυλής του και νυμφεύεται σε μικρή ηλικία. Η ροή της ζωής του θα αλλάξει οριστικά όταν έπειτα από επίθεση Μεξικανών στρατιωτών σε καταυλισμό της φυλής του δολοφονείται μεταξύ των άλλων σύσσωμη η οικογένειά του και ο Τζερόνιμο αναλαμβάνει δράση εναντίον των λευκών κατακτητών.
Ο ένοπλος αγώνας του διήρκησε περίπου είκοσι χρόνια και οι μύθοι που ακολουθούν το όνομά του είναι αμέτρητοι. Κάποια στιγμή απέμεινε να πολεμάει με τριάντα πέντε άντρες, οκτώ παιδιά και σχεδόν εκατό γυναίκες αλλά η σύλληψή του παρέμενε αδύνατη. Τελικά έπειτα από υποσχέσεις της αντίπαλης πλευράς ότι θα παραχωρηθούν εδάφη στην φυλή του, όπου θα μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι, παραδίδει τα όπλα.
ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΝΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΖΕΡΟΝΙΜΟ
Αντί για την ελευθερία όμως γεύεται δύο χρόνια καταναγκαστικών έργων σε φυλακή της Φλόριδα και το όνειρο του, όπως και των υπόλοιπων Ινδιάνων, για μια ανεξάρτητη ζωή στα εδάφη των προγόνων του σβήνει οριστικά.
