Μια μέρα σαν σήμερα, 17 Μαρτίου του μακρινού 1680, πέθανε στο Παρίσι ο Φρανσουά ντε λα Ροσφουκώ. Γιατί τον διαβάζουμε σήμερα; Γιατί στα περίφημα «Αξιώματά» του διατυπώνει με οξύνοια, σαρκασμό και γλωσσική δριμύτητα ενίοτε άβολες αλλά διαρκώς επίκαιρες αλήθειες.
Του Λεωνίδα Καλούση
Είχε γεννηθεί στο Παρίσι το 1613, γόνος οικογένειας ευγενών. Παντρέυτηκε στα 15 του χρόνια με την επίσης αριστοκράτισα εξαδέλφη του και στη ζωή του ήταν άνθρωπος των παθών και των μεγάλων ερωτικών περιπετειών. Εραστής της κυρίας ντε Λονγκβίλ, αδελφής του Μεγάλου Κοντέ, κάτι που τον οδήγησε στην συμμετοχή του στον εμφύλιο πόλεμο της Σφενδόνης (Fronde) κατά του Λουδοβίκου 14ου, αξιωματικός στις στρατιωτικές εκστρατείες στην Ιταλία και στη Φλάνδρα, ήταν ένας φιλόσοφος των φιλολογικών σαλονιών στα οποία σύχναζε.
Στο περίφημο έργο του Maximes, «Αποφθέγματα ή Αφορισμοί και Αξιώματα Ηθικής» διαπνέεται από κυνισμό και ευθύβολη κρίση και καταφέρνει να κατακερανώσει έτσι τους ενάρετους σύχρονούς τους λέγοντας τους πως «η αρετή κρύβει πάντοτε ταπεινά και εγωιστικά ελατήρια».
