Μια μέρα σαν σήμερα, στις 12 Φεβρουαρίου 1890, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη ο ποιητής Κώστας Ουράνης.
Του Λεωνίδα Καλούση
Το πραγματικό του όνομα ήταν Κώστας Νιάρχος. Ο Ουράνης έγραψε, ποιήματα, πεζά και δοκίμια ενώ ήταν και κριτικός λογοτεχνίας, μεταφραστής και δημοσιογράφος. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε το 1908 και άρχισε να εργάζεται στην εφημερίδα Ακρόπολις. Σύντομα έφυγε για το Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του που όμως ανακόπηκαν όταν προσβλήθηκε από φυματίωση. Πρώτη του γυναίκα ήταν η Πορτογαλίδα Μανουέλα Σαντιάγκο με την οποία έζησε επί τέσσερα χρόνια στη Λισαβόνα όπου υπηρέτησε ως πρόξενος της Ελλάδας. Επιστρέφοντας στην Αθήνα άρχισε να εργάζεται σε εφημερίδες και περιοδικά. Η συλλογή Spleen που κυκλοφόρησε το 1912 ήταν για τον Ουράνη το πρώτο του έργο. Έγραψε πεζά έργα και ταξιδιωτικά αντλώντας έμπνευση από τα πολλά ταξίδια του. Το έργο του διαπνέεται από ρομαντισμό, έντονους συμβολισμούς και κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, μελαγχολία, αίσθημα ανεκπλήρωτης ευτυχίας, νοσταλγίας, πλήξης και τάσης φυγής.
Το 1930 παντρεύτηκε τη συγγραφέα και κριτικό λογοτεχνίας Ελένη Ουράνη που δημοσίευε με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Άλκης Θρύλος, η οποία το 1920 έγινε μέλος του «Συνδέσμου Ελληνίδων υπέρ των Δικαιωμάτων της Γυναικός». Ο Κώστας Ουράνης πέθανε στις 12 Ιουλίου 1953 στο σανατόριο Παπανικολάου από καρδιακή προσβολή.
Η σύζυγός του, Ελένη, μετά τον θάνατό του συγκέντρωσε και εξέδωσε το έργο του ενώ συνέχισε και την δική της πορεία στα γράμματα και το 1969 αναγορεύθηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην οποία κληροδότησε την περιουσία της. Το 1970, ένα χρόνο πριν τον θάνατό της, η Ακαδημία Αθηνών με το κληροδότημά της ίδρυσε το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη και θεσμοθέτησε το ομώνυμο βραβείο.
Ποιήματα του Κώστα Ουράνη έχουν μελοποιηθεί και μάλιστα τα περισσότερα τα τελευταία χρόνια. Το 2000 το συγκρότημα «Διάφανα Κρίνα» μελοποίησε το ποίημά του «Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινοπώρου δείλι».
