Το βράδυ, λίγο μετά τη δύση, ένα ποίημα σαν καληνύχτα. Απόψε, «Η πρωινή γυμναστική», από την συλλογή «Μαρία Νεφέλη» του Οδυσσέα Ελύτη.
Επιμέλεια: Οράτιος
♠ ♠ ♠
Η πρωινή γυμναστική
Ανοιχτό παράθυρο. Τριγύρω παρτέρια.
Ευθύ το σώμα. Τεντωμένα τα χέρια.
Ένα δύο τρία: ζωή μου αγία
σμικρύνω την ψυχολογία.
Το αυτό. Εν δυό: κατανοώ το πρόσωπό μου
οικειοποιούμαι το αντίθετό μου.
Σύμπτυξις εν! Ούτε μη – ούτε δεν.
Τάσεις και κάμψεις των χειρών
προς όλας τας διευθύνσεις·
άνω-πλαγίως-εμπρός-κάτω:
τα του γάτου στον σκύλο
τα του σκύλου στον γάτο.
Έκτασις της κεφαλής οπίσω: έεεν-νααα
δεν παραδέχομαι κανόνα κανέεεν-νααα.
Βαθεία εισπνοή: κόρη ώ κόρη δροσερή.
Αρχή μία: έξω η δεξιοτεχνία.
Προεισαγωγικόν άλμα εις τέσσαρας ταχείς χρόνους:
αντικαταστήσατε τους καθημερινούς φόνους.
Εν-δυο-τρία-τέσσερα. Το αυτό:
το γενναίο είναι απατηλό.
Εις τον καιρόν! Επιμείνατε στον Μπρετόν!
Πρεοσχέεε! Μελετήσατε τον Φουριέ!
Στροφή της κεφαλής αριστερά:
όλα είναι σκατά.
[...]
Στροφή της κεφαλής δεξιά:
όλα είναι σκατά.
Εις θέσιν – εν! Συμπέρασμα κανέν-
α. Τους ζυγούς λύσατε.
Τα κορίτσια φιλήσατε.
Μαρία Νεφέλη
