
Σε συνέντευξή του στο Polari Magazine, ο Damon Galgut μίλησε για το μυθιστόρημά του «Αρκτικό καλοκαίρι». Το βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Διόπτρα, σε μετάφραση Κλαίρης Παπαμιχαήλ - Λαϊνά.
Επιμέλεια: Book Press
Ο Ντέιμον Γκάλγκατ, βραβευμένος με Μπούκερ συγγραφέας από τη Νότια Αφρική, μίλησε στο Polari Magazine για το μυθιστόρημά του Αρκτικό καλοκαίρι (εκδ. Διόπτρα, μτφρ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ - Λαϊνά).
Στο βιβλίο του Γκάλγκατ πρωταγωνιστεί ένα υπαρκτό πρόσωπο, ο Ε. Μ. Φόρστερ, ένας από τους σημαντικότερους Βρετανούς μυθιστοριογράφους της εποχής του. Το Αρκτικό καλοκαίρι παρουσιάζει το ταξίδι του Φόρστερ στην Ινδία, ένα ταξίδι που τον έφερε αντιμέτωπο με τον ίδιο του τον εαυτό και τον ενέπνευσε να γράψει ένα από τα σημαντικότερα έργα του, το Ταξίδι στην Ινδία.
Όπως και ο Φόρστερ, ο Γκάλγκατ είναι ομοφυλόφιλος, κάτι που έχει επηρεάσει τη θεματολογία των γραπτών του. Στη συνέντευξή του, ο συγγραφέας εξήγησε:
«Την εποχή που μεγάλωσα στη Νότια Αφρική ήταν παράνομο να είσαι ομοφυλόφιλος. Το σύστημα του απαρτχάιντ ήταν εξαιρετικά πατριαρχικό· όλες οι στρεβλές αντιλήψεις σχετίζονταν με αυτό το χαρακτηριστικό. Θα ‘ταν δύσκολο να υπερεκτιμήσουμε πόσο ασφυκτικά καταπιεστικό μέρος ήταν η Πρετόρια της δεκαετίας του ’60. Έμαθα, όπως πολλοί γκέι άντρες, να κρύβομαι και να φοράω ψεύτικα πρόσωπα. Μέχρι σήμερα κουβαλάω μέσα μου αυτή τη μυστικοπάθεια. Υποθέτω πως έχω εσωτερικεύσει πολλή αντιπάθεια για τον εαυτό μου - ή, για να το θέσω καλύτερα, πολλές αμφιβολίες για τον εαυτό μου. Είναι αδύνατο να προσδιορίσω αν αυτό έχει να κάνει με το παρελθόν μου ή με την ίδια μου τη φύση. Αυτό το κομμάτι του εαυτού μου σχετίζεται βαθιά με τον Φόρστερ. Μιλάω για αυτό στο In a strange room, αλλά και στα υπόλοιπα βιβλία μου. Υπάρχει μια σεξουαλική ένταση ανάμεσα στους δυο χαρακτήρες στο Ο καλός γιατρός. Το ίδιο και στο The impostor. Αυτό με γοητεύει όταν γράφω λογοτεχνία: τι γίνεται αν δεν εκφράζεις τα συναισθήματά σου; Με ενδιαφέρουν όσα δεν λέγονται, όσα δεν γίνονται, με ενδιαφέρει το είδος της πλοκής που μπορεί να προκύψει από αυτή την αδράνεια».
Ο τίτλος Αρκτικό καλοκαίρι αναφέρεται στο έβδομο μυθιστόρημα του Φόρστερ, το οποίο δεν ολοκλήρωσε ποτέ. Στη συνέντευξη, ο Γκάλγκατ δήλωσε πως το Ταξίδι στην Ινδία, που έμελλε να είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του Φόρστερ, είναι ένα έργο πολύ πιο στιβαρό κι ειλικρινές από το άνισο, ανολοκλήρωτο Αρκτικό καλοκαίρι. Παρ’ όλα αυτά, ο Γκάλγκατ επέλεξε τον συγκεκριμένο τίτλο για τον εξής λόγο:
«Κατέληξα στον τίτλο από πολύ νωρίς. Φανερώνει μια μικρή αμηχανία και συνοψίζει τέλεια την εσωτερική κατάσταση του Φόρστερ, ότι αφενός ήταν παγωμένος κι ανίκανος να κινηθεί κι αφετέρου δεν ήταν δυστυχισμένος, ήλπιζε στο καλοκαίρι, στη ζεστασιά, στο φως και στην ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Θα ήταν εύκολο να παρουσιάσω τον Φόρστερ ως μια βασανισμένη φιγούρα - και πράγματι, ήταν αρκετά βασανισμένος. Όμως, είχε πολλούς καλούς φίλους, και δεν συνδέθηκε ερωτικά με τον Μασούντ [στον οποίο αφιέρωσε το Ταξίδι στην Ινδία], αλλά αντιθέτως, απέκτησε μια φιλία στην οποία επένδυσε πολύ. Συνήθως οι έρωτες τελειώνουν, αλλά οι φιλίες διαρκούν. Όπως ο Φόρστερ, πιστεύω πολύ στη φιλία».