5 λεπτά με την Αθηνά Λατινοπούλου

Κάποιοι λένε «ένα καλό μυθιστόρημα χρειάζεται ένα μεγάλο θέμα». Ποιο θα λέγατε ότι είναι το βαθύτερο θέμα στο βιβλίο σας «Και γύρω… καμία Αριάδνη»;

Η μη αποδοχή του κόσμου, στη διαφορετικότητα των συνανθρώπων τους.

Οι χαρακτήρες ή η πλοκή ήταν ο οδηγός σας κατά τη συγγραφή του;

Προχωρώντας στο γράψιμο, οι χαρακτήρες με οδήγησαν στη συνέχεια της πλοκής, η οποία, με τη σειρά της, μου αναζητούσε την αφαίρεση ή την πρόσθεση ακόμα και ολόκληρων κεφαλαίων ή την απαραίτητη διείσδυση νέων χαρακτήρων.

Το βιβλίο σας μάς πηγαίνει στη δεκαετία του ‘50, σε μια αμιγώς πατριαρχική κοινωνία. Εξηγεί ενδεχομένως και τη σημερινή κατάσταση στην ελληνική κοινωνία;

Τη δεκαετία του ’50 οι άνθρωποι ήταν αγράμματοι, σκληροτράχηλοι, αμόρφωτοι, αλλά και ζεστοί, φιλόξενοι, απλοί.

Σήμερα είναι εγγράμματοι – αμόρφωτοι. Αγενείς, ατομιστές, με ανεπτυγμένη τη μορφή βίας. Όχι, το βιβλίο μου δεν εξηγεί την σημερινή κοινωνία, που σε άλλα διορθώθηκε και σε άλλα χειροτέρευσε. Παρακινεί, όμως, τους ανθρώπους του σήμερα, να σκεφτούν αν η συμπεριφορά τους απέναντι στα παιδιά τους είναι η κατάλληλη, ή ο τρόπος ζωής τους, σωστός. Όσον αφορά τα παιδιά, το ’50 είχαν ελευθερία και χαίρονταν τη ζωή, το παιχνίδι, ενώ σήμερα η ελευθερία που έχουν είναι πλασματική και επιζήμια κατά τη γνώμη μου.

Ποιος ήρωας σας δυσκόλεψε περισσότερο στην αποτύπωσή του;

Γενικά όλοι οι ήρωες, είχαν κάποιες δυσκολίες. Φορτιζόμουν ψυχολογικά, προσπαθώντας να μπω στη θέση τους, για να αισθανθώ το πώς νιώθουν πραγματικά, ώστε να καταφέρω να τους περιγράψω. Αισθανόμουν θυμό, χαρά, λεκτική βία, σεξουαλική, ψυχολογική βία, πόνο ψυχής.

Ο Αχιλλέας, χαρακτήρας υπεύθυνος, ηθικός, δοτικός. Αναρωτιόμουν, πώς νιώθει κλεισμένος σε μια φυλακή, τι σκέφτεται, πόση τρέλα μπορεί να αισθανθεί; Κι ο Φώτης, κλασικός ατομιστής, χαρακτηριστικό δείγμα του δήθεν χριστιανού που ξημεροβραδιάζεται στους κόλπους της εκκλησίας κι απ’ την άλλη δεν διστάζει για ποταπές πράξεις.

Βάζετε ένα ερώτημα να διατρέχει το βιβλίο σας: «μπορεί η αγάπη να υπερνικήσει τα εμπόδια;». Εσείς τι απαντάτε σ’ αυτό;

Έχει δύναμη η αγάπη, αλλά το ’50, όταν πολλοί ανεξέλεγκτοι και αξεπέραστοι φραγμοί (γονείς, κοινωνία) υπεισέρχονταν, δυσχέραναν την πορεία μιας σχέσης και πολλές φορές κατέληγε σε καταναγκαστικό χωρισμό.

Υπάρχει μέσα στα εικαστικά έργα μου και τα λογοτεχνικά, η ψυχή μου, το όραμα, το πάθος, η έμπνευσή μου και «ακούω», όταν αρχίζω να δημιουργώ, την ίδια πιστολιά...

Ασχολείστε εδώ και χρόνια με τα εικαστικά. Πόση λογοτεχνικότητα έχουν τα έργα σας και πόση εικαστική ματιά τα βιβλία σας;

Ο ποιητής Κάρολος Μπωντλαίρ είπε: «Τα αρώματα, τα χρώματα, οι ήχοι και οι λέξεις, συσχετίζονται μεταξύ τους». Τα έργα μου ζωγραφικής και τα βιβλία, έχουν την ίδια φιλοσοφία και θέματα, όπως κοινωνικά, περιβαλλοντικά, ενάντια στα προβλήματα της καθημερινότητας (ακρίβεια) και είναι πολλές φορές μπουνιές στα στομάχια.

Υπάρχει μέσα στα εικαστικά έργα μου και τα λογοτεχνικά, η ψυχή μου, το όραμα, το πάθος, η έμπνευσή μου και «ακούω», όταν αρχίζω να δημιουργώ, την ίδια πιστολιά, νιώθω τον ίδιο ενθουσιασμό, τη μαγεία, αλλά και τον ίδιο προβληματισμό. Διαβάζοντας ένα μυθιστόρημά μου, οι εικόνες που περιγράφω μπορούν και να ζωγραφιστούν, όπως βέβαια στη ζωγραφική μου, εμβαθύνοντας σ’ έναν πίνακα, μπορεί να ξυπνήσει λογοτεχνικό έργο.